Noong una, akala ni Luna ay mali ang pagkakarinig niya, ngunit patuloy ang pagkatok.Yumuko siya at pinakinggan niya ito ng mabuti, pagkatapos ay napagtanto niya na hindi mali ang pagkakarinig niya!Ang pagkatok ay galing sa floorboard sa ilalim ng sofa!Lumingon si Luna at tumingin siya nalilitong tingin ni Joshua. Halata na narinig din nito ang tunog.Nagkatinginan silang dalawa, pagkatapos ay mabilis silang kumilos at tinulak palayo ang pinto. Nang maalis na nila ang sofa, natagpuan nila ang isang tagong pinto na papunta sa basement!Mula sa basement ang pagkatok!Agad na pinick ni Joshua ang lock at binuksan niya ang pinto. Pumasok siya sa basement, pagkatapos ay tumalikod siya at inabot niya ang kamay niya. “Tara,” Ang sabi niya kay Luna.Sa sobrang intriga ni Luna ay hindi niya na ito pinag isipan. Sa halip, agad siyang sumama ng hindi nagdadalawang isip, napunta siya sa mga braso ni Joshua.Sa masikip na lugar na ito, ang narinig lamang nila ay ang tunog ng hininga at ti
Pagkatapos, binitawan niya si Nellie at tumayo siya. “Pupunta na ako sa bundok.”Hindi niya alam kung ano ang binabalak ni Fiona sa pagkuha kay Nigel bilang hostage, pero dahil nangyari na ito, wala siyang magawa kundi lumaban.Tumalikod si Joshua at tumingin siya ng determinado kay Nellie. “‘Wag kang mag alala, kahit anong mangyari, dadalhin ko pabalik si Nigel.”Pagkatapos sabihin ito, lumabas si Joshua ng basement.“Joshua!” Tumunog ang boses ni Luna sa likod niya pag alis niya ng kwarto.Tumalikod si Joshua.Nakatayo pa rin si Luna sa loob ng kwarto. Inabot niya ang kamay niya at sinabi niya kay Joshua, “Ilabas mo ako dito. Sasama ako sayo.”Tumingin si Joshua kay Luna, tiningnan niya ang katawan ni Luna. Sa nakalipas na ilang araw, sa sobrang hina ni Luna ay hindi siya makapalakad ng mag isa, ngunit ngayon, gusto niyang pumunta sa bundok kahit na malakas ang bagyo.Nanatiling tahimik si Joshua ng ilang sandali ngunit hindi niya inabot ang kamay niya. “Kaya kong pumunta ng
Nang lumingon si Luna para makita ang eksenang nasa harap niya, sa sobrang gulat niya ay halos mahimatay siya.Nakatali si Nigel sa isang malaking bato sa dulo ng bundok, may walang katapusan na lalim sa ilalim ng mga paa at buong katawan niya.Samantala, nakasandal si Fiona sa bato, nakataas ang kanyang mga kilay habang may mapanglait na ngiti sa kanyang mga labi.May hawak siyang isang matalim na kutsilyo, kumikinang ang talim nito sa ilalim ng ulan.“Akala ko ay kailangan niyo pa ng oras para humabol sa akin.” Nagbuntong hininga si FIona at yumuko siya at pinaglaruan ang kutsilyo. “Nakikipag pustahan pa ako kay Nigel kung kailan kayo darating. Sa bawat oras na lumipas, puputulin ko ang isa sa mga tali niya.”Pagkatapos, tumalikod siya at biniang ang mga tali na nakatali kay Nigel sa bato. “Walong tali. Pinutol ko na ang isa, may pito pang natitira.”Lumingon si Fiona at tumingin siya kay Joshua. “Tingnan mo, Joshua. Tingnan mo kung gaano ako kabait sa anak mo. Naghanda ako ng
Tumitig si Luna kay Nigel at huminga siya ng malalim. “Kung gusto mo pa rin kami sisihin ni Joshua sa lahat ng nangyari, edi ako na lang ang ihagis mo sa baba ng bundok! Bata pa ang anak ko, kaya pakiusap, ‘wag mo siyang saktan! Ibibigay ko ang buhay ko para sa kanya!”Hindi mapigilan ni Fiona na ngumisi nang marinig niya ito. Tumawa siya habang hiniwa ang isa pa sa mga tali. “Gusto mong ibigay ang buhay mo kapalit ng kay Nigel? Ang tanga mo naman, Luna. Kahit na masama ang loob ko sa ginawa mo…”Tumaas ang kilay niya at nanunuya siya. “Walang kwenta ka para kay Joshua, pero iba si Nigel. May dugo ni Joshua na dumadaloy sa katawan ni Nigel, at anak niya si Nigel. Kung nanatili si Nigel dito, parang nandito na rin si Joshua. Bakit ko hahayaan si Nigel—ang isang mahalagang tao—kapalit ng isang walang kwentang babae na tulad mo?”Tumigas ang buong katawan ni Luna nang marinig niya ito. Sa mga sandaling ito, kinagat niya ang labi niya.Tama si Fiona.Wala siyang kwenta kay Joshua. Wal
Sumingkit ang mga mata ni Joshua.Alam niya na ang tanong ni Fiona—at ang paglalaro ni Fiona ng kutsilyo—ay paraan ng pagbabanta.Alam niya kung ano ang sagot na gustong marinig ni Fiona, kaya’t huminga siya ng malalim at ngumiti siya. “Wala siyang kwenta para sa akin. Hindi ko siya minahal dati, hindi ko siya mahal ngayon, at hindi ko siya mamahalin kahit kailan.”“Ang tanging rason kung bakit tinatrato ko siya ng mabuti ay dahil binigyan niya ako ng tatlong anak, ‘yun lang.”Humigpit ang kamao ni Nigel nang marinig niya ang mga sinabi ni Joshua habang nakatali pa rin siya sa bato.Samantala, nawala ang kulay sa mukha ni Luna. Alam niya na sinasabi lang ni Joshua ang katotohanan, ngunit…Iba ang alam niya lang ito kaysa sa marinig niya ang mga malamig at walang pusong mga salita na lumabas sa bibig ni Joshua.Hindi siya minahal ni Joshua, at wala siyang halaga para kay Joshua.Huminga ng malalim si Luna at pinilit niya ang sarili niya na hindi na ito pag isipan. Ang lahat ng a
“Noong binigyan po ako ng diagnosis na may nakamamatay akong sakit, handa na po akong mamatay. Nakuha ko po ang pagkakataon na magkaroon ng bone marrow transplant para humaba ang buhay ko para makasama kayo nila Nellie, masaya na po ako.”Naghalo ang ulan at luha ni Nigel. Namamaos ang boses niya at parang hindi na siya isang bata. “Baka miss lang po talaga ako ni Neil, Mommy. Hindi niyo po kailangan saktan ang sarili niyo o magsakripisyo ng buhay niyo para sa akin… Sa totoo lang po, wala po akong pakialam masyado!”Kumirot ang puso ni Luna nang marinig niya ang mga sinabi ni Nigel at hindi niya na mapigilang lumuha.Kinagat niya ang labi niya at kinuha niya ang pinakamalapit na bato sa kanya, gusto niyang durugin ang mga daliri niya. “Fiona, kung dinurog ko talaga ang siyam na daliri ko, maipapangako mo ba na papakawalan mo si Nigel at ako na lang ang kukunin mo?”Nang makita na desperado na sina Luna at Nigel, tumawa ng malupit si Fiona. “Sige! Kung gusto mo talagang durugin ang
Sa sandali na matapos si Joshua sa pagsasalita, tahimik siya at ang tunog ng hangin na lang ang maririnig.Sumingkit ang mga mata ni Fiona at tumingin siya ng malamig kay Joshua, pagkatapos ay tmingin siya kay Luna. Sa huli, ngumisi siya. “Nagsisinungaling ka sa akin.”Tumingin siya kay Nigel na may tatlong tali na lang na nakasuporta sa kanya sa malaking bato, ngumiti siya ng mapait. “Hindi na ako pwedeng bumalik, ngayon at gumawa na ako ng ganito!”“Paano mo naman masasabi ‘yun?” Huminga ng malalim si Joshua at nagpatuloy siya, “Fiona, alam mo naman na may taong kayang tulungan ka at siguraduhin ang buong buhay mo na ligtas ka, at ako ang taong ‘yun.”Pagkatapos, lumapit siya at sinabi niya, habang nakatitig kay Fiona ng may maamong ekspresyon. “Fiona, alam ko na gusto mong maghiganti at kukunin mo ang buhay ni Nigel kasama ng buhay mo, pero sa ganun, mamamatay ka rin. Hindi ako naniniwala sa sinabi mo na wala ka nang gustong gawin sa mundong ito. Kapag pinakawalan mo si Nigel at
Isang malakas na lalaki si Joshua. Alam ni Fiona na kapag lumapit si Joshua sa kanya, baka hindi siya manalo sa pakikipaglaban kay Joshua.Kaya naman, sumingkit ang mga mata niya, itinutok niya ang kutsilyo sa tali na nakatali kay Nigel, at nagbanta siya, “Ibalot mo sa bato ang kontrata at ihagis mo dito!”Tumigil sa paglalakad si Joshua, dumilim ang ekspresyon nang marinig niya ito.Gayunpaman, sumunod pa rin siya. Yumuko siya para kumuha ng bato at tumawa siya. “Bakit ka nag aalala? Nangako ako na papakasalan at poprotektahan kita. Sa tingin mo ba talaga ay sisirain ko ang pangako ko?”“Kung kumilos ka ng maingat sa akin, ano ang magiging itsura ng kinabukasan natin?”May bahid ng kabaitan sa malupit at walang emosyon niyang mga salita.Hindi pa nagsalita si Joshua kay Luna ng ganito, kaya’t nalito si Luna kung tapat na mga salita ito ni Joshua o niloloko lang ni Joshua si Fiona.Ngunit, isang bagay ang sigurado: hindi pa nagpakita ng kabaitan at paglalambing si Joshua kay Lun