“Ang hula ko ay sa tingin mo ay wala kang sakit, kaya’t hindi ka lang tumangi na makita ang mga doctor, iiwasan mo rin ako, kaya’t ako na ang unang umaksyon.”Sa sobrang galit ni Luna ay lumaki ang mga mata niya.“Joshua! Sinabi ko na sayo na wala akong sakit! Maganda ang kondisyon ng pag iisip ko. Kayo ni Fiona ang may sakit sa pag iisip. Hindi ako magkakaroon ng mental breakdown!”“Pero, ang Luna na kilala ko, na walang sakit sa pag iisip, ay hindi aabusuhin si Nigel.”Nabigla si Luna, “Hindi ko ginawa ‘yun!”“Saan pala nanggaling ang mga sugat ni Nigel? Sinaktan niya ang sarili niya?” Malamig ang boses ni Joshua.“Papunta na ako sa Blue Bay Villa kasama si Dr. Robert Jenson at ang medical team niya. Dahil ayaw mo kaming makita, kami ang pupunta sayo. Kung sa huli, normal ang pag iisip mo, wala kaming gagawin sayo.”Pagkatapos, binaba na ni Joshua ang phone.Natulala sa gulat si Luna. Hindi siya makagalaw. Nagyelo ang dugo niya.Si Robert Jenson.Dadalhin ni Joshua and medi
Gusto rin malaman ni Luna ang sagot sa tanong ni Fiona. Tinapat niya ang tainga niya para marinig ang mga tunog sa labas. Huminga siya ng maingat na para bang natatakot na kapag huminga siya ng mabigat, hindi niya maririnig ang sagot ni Joshua.Makalipas ang mahabang sandali, tumunog ang malamig na boses ni Joshua mula sa labas. “Kung may sakit siya, aalagaan ko siya. Kung seryoso ito, ipapadala ko siya sa hospital.”Pumikit si Luna. Agad na lumubog ang puso niya. Ang hospital na tinutukoy ni Joshua ay hindi isang ordinaryong hospital. Ito ang mental hospital na parang kulungan kung saan kinulong sina Aura at Bonnie dati.Kinagat niya ang mga labi niya. Nakatali ang mga kamay niya. Dumii ang kuko niya sa balat niya. Dumudugo siya, ngunit hindi ito maramdaman ni Luna.Nalunod ang puso niya sa kawalan ng pagasa. Mahigpit na binabantayan ang mental hospital. Kahit ang isang kriminal na tulad ni Jason Lane ay hindi makakatakas!Kapag kinulong siya, makukuha niya pa rin ba ang kalayaan
Sa katotohanan, hindi alam ni Neil kung may sakit sa pag iisip ang babaeng ito o hindi. Sinabi ni Aura na may sakit siya sa pag iisip at araw araw niyang inabuso ang anak niya, ngunit tinitiis lang ito ng anak niya, walang balak sabihin sa iba. Ito ang rason kung bakit tumulong siya para kay Aura.Sa mga oras na ‘yun, hindi niya pa kilala si Luna, ngunit ginawa niya pa rin ito.Gayunpaman, sa nakalipas na ilang gabi, nang makita niya na naglalakad ng magisa si Luna sa ilalim ng ulan, hindi niya mapigilan na pasakayin si Luna sa kotse.Pagkatapos, nakipag kwentuhan din siya sa babaeng ito. Naramdaman niya na hindi ito ang uri ng babae na magiging depressed at magiging bayolente at nananakit ng ibang tao.Sa mga sandaling ito, sinabi ni Luna na ikukulong na siya sa mental hospital…“K-Kung wala kang oras, ayos lang pala.”Tahimik ng ilang sandali si Neil. Sa huli, nagbuntong hininga siya at sinabi niya, “Sana ay gumaling ka na, magandang babae.”Bumukas ang bibig ni Luna. Nasa lal
Tumingala si Luna at tumingin siya kay Robert na nasa harap niya. Puno ng gray na buhok ang ulo niya. Mukha siyang istrikto at marangal, may awa as mga mata niya.Gayunpaman, sino ang mag aakala na ang isang magaling na doctor sa larangan ng medisina ay sadyang magkakamali at papatayin sina Violet at ang tatay nito para lang makasama si Janice?May kasamaan sa puso niya. Sa sobrang kadiri nito ay nakakasuka! Gayunpaman, kahit na kinamumuihan ni Luna si Robert, kailangan niya pa rin yumuko dito.Tinikom niya ang mga labi niya at tumingin siya sa matandang lalaki na nasa harap niya.“Old Mr. Jenson, sa tingin ko ay pwede pa natin itong pag usapan.”Suminghot siya at gumalaw ang mga binti niya ng kaunti. “Ang gusto niyo, kaya kong…”“Nakuha ko na ang gusto ko.”Inayos ni Robert ang salamin niya na may gintong rim, ngumiti siya ng mayabang at masama.“Sa mga nakalipas na taong ito, ang bagay na kinaaayawan ko sa lahat ay ang pagtingin ng mababa sa akin ng mga magulang ni Janice dah
Kinagat ni Luna ang mga labi niya. Tila nawawalan na siya ng pagasa.Kung hindi niya kayang kumbinsihin si Robert na patunayan na peke ang diagnosis ni Fiona, hindi niya mapapabagsak si Fiona. Hindi niya maipapakita ang tunay na kulay ni Fiona kay JoshuaIbig sabihin ay hindi niya mapapalabas sa pagtatago si Aura. Hindi niya rin mapapabalik sa kanya sina Neil at Theo.Kahit na naimbestigahan nila ni Christian ang pinaka nakakatakot na mga sikreto ni Robert, sa mga sandaling ito, mukhang masasayang ang lahat ng ginawa nila.Magkakampi sina Robert at Fiona. Mula sa simula pa lang, wala na silang pag asa. Hindi niya ito magawan ng solusyon.Nang makita na nawawalan na ng liwanag ang mga mata ni Luna, mayabang na tumawa si Robert. Tumayo siya at tinabi ang kanyang folder.“Nabalitaan ko na mahigpit ang mental hospital ng Banyan City. Walang may kayang tumakas dito. Ms. Luna, sana ay kayanin mo.”Pagkatapos, binuksan ni Robert ang pinto at umalis na siya.Nakahiga sa kama si Luna, m
Nagbuntong hininga si Joshua dahil sa mga sinabi ni Luna. Inabot niya ang kamay niya para ayusin ang magulong buhok ni Luna. “Nagsasalita ka na naman ng kung ano ano.”Naiwan sa lalamunan niya ang mga sasabihin niya nang marinig niya ang sinabi ni Joshua. Gusto niyang sabihin na ang batang lalaki na nag akusa sa kanya ng pang aabuso at na may sakit siya sa pag iisip, ay si Neil.Gusto niya ring sabihin kay Joshua, na sa gabi ng fireworks celebration na ang lalaking niyakap niya habang nasa likod ng malaking bato sa beach ay si Theo.Ngunit nilunok niya ang katotohanan dahil sa mga salitang ‘kung ano ano’. Ano pa ang punto ng pakikipag usap kay Joshua. Para sa kanya, ‘kung ano ano’ lang ang sinasabi ni Luna. Kaya’t nagdesisyon na lang siyang tumahimik, hindi na siya nag aksaya ng oras para magpaliwanag kay Joshua.Gayunpaman, para kay Joshua, ang mga kilos ni Luna ay nagpapahiwatig na sumunod na si Luna dahil nabunyag na ang sikreto nito.Nagbuntong hininga si Joshua. Kasalanan niy
Habang nagsasalita siya, pinupunasan niya pa ang mga luha niya. “Kung alam ko lang na nasa ganitong kondisyon si Ms. Luna, hindi na dapat ako nakipagtalo sa kanya sa mga bagay…”Napangisi si Luna. Sa harap niya, lumiit ng lumiit ang imahe nila Fiona at Joshua, ngunit maririnig niya pa rin ang mapagpanggap na boses ni Fiona. Nasusuka siya dito.…Dinala si Luna sa mental hospital. Ang lahat ng staff member ay mabait sa kanya, ang lalaking nagdala sa kanya doon ay personal pang ginamot ang sugat niya.Tumingin si Luna sa lalaki habang nakayuko ito, nakapokus sa paglagay ng gamot sa sugat ni Luna, kumunot ang noo ni Luna.“Pwede mo bang tanggalin ang pagkakatali ko?” Mga lima o anim na oras nang nakatali ang mga braso niya, namumula na ang parte ng balat niya na nakadikit sa tali, ang bawat galaw ay nagdala ng matinding sakit.Ngunit ngumiti ng malamig ang lalaki. “Hindi ko pwedeng gawin ‘yun. Kapag tinanggal ko ang tali mo, magkakaroon ng problema mamaya sa treatment mo.”Huminto
Kinagat ni Luna ang labi niya at humiga siya sa sahig, dinaganan niya ang bola ng papel sa ilalim niya. Pagkatapos, ngumiti siya sa nurse at sinabi niya, “Ang saya… masaya ito!”Ginamit niya ang lahat ng lakas niya para umikot ikot ang katawan niya, nagpapanggap na nawala na talaga siya sa isip niya, at tumawa siya sa harap ng nurse.Sanay na siguro ang nurse na makita na sumpungin ang mga pasyente sa gitna ng gabi, sumimangot lang siya at sinara ng malakas ang pinto, sumigaw siya, “Matulog ka na!”Habang pinapakinggan ang palayo na yapak ng nurse sa labas ng pinto, nakahinga na ng maluwag si Luna at pinunasan niya ang pawis niya sa noo. Sa huli, nilabas niya ang piraso ng papel sa ilalim ng katawan niya.Pagbukas ng bola ng papel, nakita niya ang isang linya ng mga malalaking letra at binasa niya, “Magtiis ka muna. Naghahanap ako ng paraan para tawagan ang mga kaibigan mo para iligtas ka. Mag iisip din ako ng plano. Isa itong communication device na ginawa ko. Kung gumana ito, pwe