Chapter 24
My FirstMag isa akong nakatayo sa waiting shed. Tulala, hindi maproseso ng aking utak ang mga nangyayari. Handa ba akong isuko ang nararamdaman?Kung magpaparaya ako, hindi ko masisira si kuya. Wala akong maaagrabyado. Kung hindi ako magpaparaya sa nararamdaman,marami akong masasaktan at mapapahamak. Alam kong masasaktan ako ng sobra, hindi lang ako kundi si kuya.
Ano bang dapat kong gawin? Ba't ang hirap mamuhay sa mundong ito?
Humakbang ako palabas ng waiting shed at napag isipang maglakad lakad. Gusto kong mapag isa at yakapin ang kalungkutan na nararamdaman.
Bumuhos ang patak ng ulan sa aking balat. Napatingala ako sa makulimlim na kalangitan. Imbes, ay mapait akong ngumiti sa kalangitan.
"Bakit ka nagpapaulan?" Napapitlag ako ng marinig ang isang boses sa aking likod.
"Sky!"
"Tss.." umirap ito at hinila ako pabalik sa shed. Kapwa na kami basa ng ulan.
Chapter 25Naalimpungatan ako sa isang marahan na paghaplos haplos sa aking pisngi at buhok. I can't help but to smile bitterly.Kinuha ko ang kamay nito at hinawakan,pinanatili ito sa aking pisngi at dinama ang init na hatid bg kanyang palad."Mag uumaga na.." kuya whispered.Napapikit ako ng mariin ng maramdaman ang init ng labi niya na humalik sa aking noo."I'm tired kuya." nahalata ko ang pagkapaos ng aking boses.Humalakhak ito at niyakap ako ng mariin. Nakabihis na ako at maging siya. Parang ayoko nang matapos ito. Gusto kong makapiling siya katulad ngayon, kaming dalawa lang at tahimik. Malayo sa mga taong mapanghusga."Kuya...""Hmmmm?" Malambing na sabi nito at pinagpatuloy ang pag haplos saking buhok. Nakahilig rin ako sa kanyang dibdib."Ba't di mo tanggapin ang offer sayo?"Bumuntong hininga ito. "Sapat na sakin to Ara. Ayos na sakin na ganito lang. Ang
Chapter 26KinangAng aking mga kamay ay may bahid na dumi, dumi ng pagpinta. Ginugol ko ang oras sa pagguguhit at hindi na pintulan ang pag anyaya ng mga ka klase ko sa akin na mag break. Hindi rin ako makapaniwala na kaya kong maging matalino sa bawat klase.Libro, computer, paintings, at iba pa ang routine ko araw araw. Ang Linggo ay ginugugol ko parin sa pagpipinta. Dalawang linggo ang nakalipas at hindi ko na nakita pa si kuya. Hindi rin ako nakadalaw kay papa.Yung pananabik ko sa pamilya ay binaling ko sa aking kinahiligan. Lahat na emosyon ko nilagay ko sa aking paintings. Maraming gustong bilhin ito at minsan, pinatulan ko na sa saktong halaga. Mahirap dahil studyante lang ako at may pangangailangan."Hmm..mga anghel ba 'yan Ara?"Napalingon ako kay miss Garcia. "Opo!""Ang galing mo talaga , Ara. Sa paglipas ng panahon,lalo kang gumagaling..""Hindi naman po.."Sinubukan kong tapusin ang kulang.
Chapter 27Greatest HonorI need to be strong. Walang makakatulong sakin kundi sarili ko lang. Naisip ko rin na dinala ni kuya si papa dahil hindi ko makakaya kung nasa pangangalaga ko si papa lalo na't may gamot ito na kailangan. Kahit nga pambayad sa hospital ay wala ako. Di'hamak na estudyante lamang ako.Nagkalat sa aking mesa sa kwarto ang tatlong libro at ang aking papel. Marami akong pinag aaralan. Mas gusto ko pang matayog ang aking kaalaman. Kahit hindi na angkop sa dapat pag aralan ko basta't nakuha nang atensyon ko, pinag aaksayahan ko ito ng oras.Tumunog ang aking cellphone sa mesa. Pangalan ni tita Chimen ang nasa rehistro. Huminga ako ng malalim at sinagot."T-Tita..""Ara, ayos kalang ba? Sinabi samin ni Andre at Niko ang mga nangyari. Nag-aalala kami sayo. Gusto mo bang..pumunta kami diyan? Ara, sabihin mo lang kung ano ang pangangailangan mo dahil kapos ako bibigyan kita..""
Chapter 28KuyaAng aking mahabang buhok ay naging makinang at kulot. Ang aking kutis ay mas naging matingkad pa. Ang aking kurba ay mas humubog pa. Ang aking taas ay hindi ko inaasahan. Ito ay isa sa mga nagbago sakin. Lumipas ang anim na taon maraming nagbago.Ang aming bahay ay pinabago ko. Ang aming bakuran ay puno na nang iba't-ibang kulay at uri ng bulaklak. Ang bakanteng lupa sa likuran ay pinalagyan ko ng swimming pool at dalawang sun loungers. Ang aming bahay ay mas naging matibay na kongkreto. Kulay puti ang pintura sa ibaba at makinis na tiles ang sahig. ANg ikalawang palapag ay pinalagyan ko ng veranda at ang kalahati ay purong babasaging dingding,natatakpan lamang ng makapal na kurtina.Hindi man kasing mahal at ganda tulad ng iba, proud parin ako dahil sa sariling sikap ko ito nanggaling.Ang pera sa bank account ko ay mas dumabong at dumami. Sa tingin ko, hindi ko pa muna iyon magagalaw. I am earni
Chapter 29Fight TogetherNanginginig ang aking katawan ng hampasin niya ang bubong ng sasakyan. Pumikit siya ng mariin, tila pinapakalma ang sarili."Get in," he said breathlessly.Pumasok ako sa nakabukas na pintuan ng Benz niya. Namangha ako sa loob ng kanyang sasakyan. Purong black ang loob ng kotse niya at lalaking lalaki ang amoy. Sobrang tinted rin ng salamin nito.Pate ang pagpasok niya sa kanyang kotse ay nagpakaba sakin ng husto. After six years, walang nagbago. Tumitibok parin ang puso ko sa tuwing nandiyan siya. Parang kakawala ito sa aking dibdib anumang oras.Bawat ilaw ng poste ang madaanan ay napapasadahan ng ilaw ang kanyang mukha. Tumindig ang balahibo ko habang tinitingnan ang tangos ng kanyang ilong. Ang mapupula niyang labi at ang nakadepina niyang panga. Ang makapal niyang kilay na nagpapadagdag sa pagiging suplado niya."K-Kamusta?" halos mahimatay ako ng naitanong ko iy
Chapter 30SantiIlang oras lang yata ang naitulog ko. Pahirapan pa 'yun lalo na't hindi mawala sa isipan ko ang mga nangyari. Masaya ako na natatakot't sa pagbabalik ni kuya. Sa mga napag daanan ko sa mga lumipas na panahon...parang ayoko nang itulak pa palayo ulit si kuya. Lahat ng pasakit ay gusto kong gamutin sa mga oras na 'to. Gusto ko nalang namnamin ang mga yugtong ito ng buhay ko."Paula...urgent kasi. Dumating si kuya kahapon.."Ang pagtatalak ni Paula sa kabilang linya ay naputol."Ha? Ano?"Umirap ako sa kawalan. "Nandito si kuya..""Oh god! 'Yung nakikita ko sa mga magazine na may kasamang model?""O..Oo..""Bibisitahan kita pag hindi na'ko busy. Bruhilda ka talaga! Mabuti nalang maka cancel kopa yung photoshoot mo ngayon,""Thanks Paul!""Gaga! P.A.U.L.A! Paula! Hindi ko kilala si Paul!"Humalakhak ako dahil ayaw na ayaw nitong tatawagin ko sya sa kanyang pangalan. Nag
Chapter 31SinasambaI am happy for them. Wala akong ka alam alam sa mga nangyari sa kanila noon. Ang alam ko lang, hindi nakasama si Flor kay kuya papuntang abroad. Nagulat ako sa mga nalaman ngayon dahil siya pala ang papakasalan ni kuya Lance."Patawarin mo sana siya Ara. Pasensya na..." si kuya Lance. Humihingi ng tawad sakin para sa asawa. Si Flor ay nasa loob na ng bahay nila. Saglit kaming huminto rito para tingnan ang kanilang bahay. Hindi kalayuan ito sa barangay nila lola Lourdes."Kuya Lance, matagal na iyon.." nakita kong nagkatinginan si kuya at Lance. Ginulo ni kuya Lance ang aking buhok.Mahaba habang usapan pa bago kami umalis. Kasama namin sa sasakyan si lola Lourdes na emosyonal na nakatingin sakin ,ganon rin ang dalawa kong pinsan na si Lara at Kathlyn.Hapon na kami nakadating sa bahay ni lola Lourdes. Ingay ng ibon at ingay ng mga dahon na nakapaligid na mga puno sa bahay ni lola Lourd
Chapter 32Walang KawalaHindi ko masisisi ang kanyang pananabik dahil ako mismo ganun rin. Uhaw ang kanyang halik, uhaw ang kanyang mga haplos, uhaw rin ang kanyang katawan sa akin. Pagkatapos namin sa ilog, halos hindi ako makatayo. Sinikop niya ako sa bato,binihisan,pinaliguan at kinarga. He's topless habang pauwi kami. Nag aalala ako dahil gabi na at malamig.I felt so drained, really.Tulog na sila lola ng makauwi kami. Patay na ang ibang ilaw sa loob ng bahay. Akala ko tapos na...pero ng nagsimula si kuya Santi sa paghalik sakin nang paakyat sa ikalawang palapag...nasindihan ulit ang apoy na kakapatay lang.I kissed him back. Hindi kasing tindi ng mga halik niya sa akin dahil pagod na pagod na ako. Pakiramdam ko nasa loob ko parin siya..nararamdaman ko parin.Lasing sa kanyang mga halik nang marinig ko ang pintuan na nabuksan. Dahil nga nakadress lang ako, umangat ang dulo nun nang idispatsa niya ako sa kama. Nagulo ang
Chapter 35WakasNatapos ang bakasyon ni Santi, natapos rin ang bakasyon ko. Maraming nangyari sa nagdaang buwan. Santi was really busy. Bagong bukas ang hospital niya. He named it "Sandoval Hospital". Nakita ko kung gaano siya ka sincere bilang doktor. Libre ang check ups ,libre ang gamot. Hindi kamahalan ang singil sa mga pasyente. Marami ring proseso bago iyon nabuksan. Marami ring pinagdaanan.Sabay ang pagiging busy ni Santi ang pagiging busy ko rin. Araw araw ang alis para sa pag ensayo ng rampa para sa Victorias secret fashion show."You're going to wear the fantasy ring Ara!" Paula shriked dramatically."Bago?" I asked. Ang narinig ko lang kasi at alam ko ay Fantasy bra at fantasy wings. Wala akong alam masyado dahil more on, shoots and modelling lang kasi ako kung may kukuhang company.Perfumes, bags, accesories and etc ang aking minomodelan. Ang aking kinikita ay ang aking pinarenovate sa bahay n
Chapter 34Masakit ang buong katawan ko ng bumangon. Uminom sila kagabi, umalis si papa dahil maraming aasikasuhin. Si Ma'am Garcia, umalis rin dahil mamayang gabi, may Alumni ang batch nila kuya Santi. Dito natulog ang mga pinsan namin.As expected, our night went rough. Ang aming kwarto ay ang nasa ika'tlong palapag. Purong kristal ang nakapaligid at natatabingan lang ng makapal na kurtina.He said, this is our house. Aarte pa ba ako? Sa ka'y tagal namin nawalay sa isa't isa magpapakipot paba ako na ayoko? Mahal ko siya at di na yun mababago pa. If he will ask me to marry him why not?Hinila ko ang kumot para takpan ang aking kahubaran. Nakita ko sa mesa ang isang tray ng pagkain. May sticky note pa iyon sa gilid. I smiled widely. Kinakabahan na ako, iniisip ko palang na makakasama ko siya habang buhay, ang dami nang pumapasok na imahe sa utak ko!Naka leave raw siya ng two weeks. Kaya may mga araw pa para mag usap kami sa
Chapter 33Mainit ang araw nang nasa isang bangka na kami. Kasama namin si kuya Lance, Flor, Lara,Kathlyn ,ako at si Santi. Naghalo ang masayang emosyon sa akin. All my life,I've been afraid, pero ngayon...unti unting gumaan ang aking pagkatao sa bawat araw na dumaan.Hindi ko inaasahan na ampon si Santi. Dahil magkamukha kami at ang akala kong iisa ang aming magulang.Every life has their own stories. Every single things have their own style. Every tears has a reason. Every person has an equal.Katulad ko, bawat detalye ng paintings ko may kanya kanyang hinuhugutan. Kanya kanyang, istorya sa likod ng mga obra. Ang aking mga luha ay may libo libong rason. Ang aking ngiti ngayon ay may libo libong kahulugan.Pwede ko ba hingin sa diyos na sana...habang buhay na akong ganito? Kami? Away from judgemental people. Away from toxic. Kapayapaan lang at kasiyahan. Pareho ngayon, bawat mukha namin ay may ngiti. Nakita kong mahal na ma
Chapter 32Walang KawalaHindi ko masisisi ang kanyang pananabik dahil ako mismo ganun rin. Uhaw ang kanyang halik, uhaw ang kanyang mga haplos, uhaw rin ang kanyang katawan sa akin. Pagkatapos namin sa ilog, halos hindi ako makatayo. Sinikop niya ako sa bato,binihisan,pinaliguan at kinarga. He's topless habang pauwi kami. Nag aalala ako dahil gabi na at malamig.I felt so drained, really.Tulog na sila lola ng makauwi kami. Patay na ang ibang ilaw sa loob ng bahay. Akala ko tapos na...pero ng nagsimula si kuya Santi sa paghalik sakin nang paakyat sa ikalawang palapag...nasindihan ulit ang apoy na kakapatay lang.I kissed him back. Hindi kasing tindi ng mga halik niya sa akin dahil pagod na pagod na ako. Pakiramdam ko nasa loob ko parin siya..nararamdaman ko parin.Lasing sa kanyang mga halik nang marinig ko ang pintuan na nabuksan. Dahil nga nakadress lang ako, umangat ang dulo nun nang idispatsa niya ako sa kama. Nagulo ang
Chapter 31SinasambaI am happy for them. Wala akong ka alam alam sa mga nangyari sa kanila noon. Ang alam ko lang, hindi nakasama si Flor kay kuya papuntang abroad. Nagulat ako sa mga nalaman ngayon dahil siya pala ang papakasalan ni kuya Lance."Patawarin mo sana siya Ara. Pasensya na..." si kuya Lance. Humihingi ng tawad sakin para sa asawa. Si Flor ay nasa loob na ng bahay nila. Saglit kaming huminto rito para tingnan ang kanilang bahay. Hindi kalayuan ito sa barangay nila lola Lourdes."Kuya Lance, matagal na iyon.." nakita kong nagkatinginan si kuya at Lance. Ginulo ni kuya Lance ang aking buhok.Mahaba habang usapan pa bago kami umalis. Kasama namin sa sasakyan si lola Lourdes na emosyonal na nakatingin sakin ,ganon rin ang dalawa kong pinsan na si Lara at Kathlyn.Hapon na kami nakadating sa bahay ni lola Lourdes. Ingay ng ibon at ingay ng mga dahon na nakapaligid na mga puno sa bahay ni lola Lourd
Chapter 30SantiIlang oras lang yata ang naitulog ko. Pahirapan pa 'yun lalo na't hindi mawala sa isipan ko ang mga nangyari. Masaya ako na natatakot't sa pagbabalik ni kuya. Sa mga napag daanan ko sa mga lumipas na panahon...parang ayoko nang itulak pa palayo ulit si kuya. Lahat ng pasakit ay gusto kong gamutin sa mga oras na 'to. Gusto ko nalang namnamin ang mga yugtong ito ng buhay ko."Paula...urgent kasi. Dumating si kuya kahapon.."Ang pagtatalak ni Paula sa kabilang linya ay naputol."Ha? Ano?"Umirap ako sa kawalan. "Nandito si kuya..""Oh god! 'Yung nakikita ko sa mga magazine na may kasamang model?""O..Oo..""Bibisitahan kita pag hindi na'ko busy. Bruhilda ka talaga! Mabuti nalang maka cancel kopa yung photoshoot mo ngayon,""Thanks Paul!""Gaga! P.A.U.L.A! Paula! Hindi ko kilala si Paul!"Humalakhak ako dahil ayaw na ayaw nitong tatawagin ko sya sa kanyang pangalan. Nag
Chapter 29Fight TogetherNanginginig ang aking katawan ng hampasin niya ang bubong ng sasakyan. Pumikit siya ng mariin, tila pinapakalma ang sarili."Get in," he said breathlessly.Pumasok ako sa nakabukas na pintuan ng Benz niya. Namangha ako sa loob ng kanyang sasakyan. Purong black ang loob ng kotse niya at lalaking lalaki ang amoy. Sobrang tinted rin ng salamin nito.Pate ang pagpasok niya sa kanyang kotse ay nagpakaba sakin ng husto. After six years, walang nagbago. Tumitibok parin ang puso ko sa tuwing nandiyan siya. Parang kakawala ito sa aking dibdib anumang oras.Bawat ilaw ng poste ang madaanan ay napapasadahan ng ilaw ang kanyang mukha. Tumindig ang balahibo ko habang tinitingnan ang tangos ng kanyang ilong. Ang mapupula niyang labi at ang nakadepina niyang panga. Ang makapal niyang kilay na nagpapadagdag sa pagiging suplado niya."K-Kamusta?" halos mahimatay ako ng naitanong ko iy
Chapter 28KuyaAng aking mahabang buhok ay naging makinang at kulot. Ang aking kutis ay mas naging matingkad pa. Ang aking kurba ay mas humubog pa. Ang aking taas ay hindi ko inaasahan. Ito ay isa sa mga nagbago sakin. Lumipas ang anim na taon maraming nagbago.Ang aming bahay ay pinabago ko. Ang aming bakuran ay puno na nang iba't-ibang kulay at uri ng bulaklak. Ang bakanteng lupa sa likuran ay pinalagyan ko ng swimming pool at dalawang sun loungers. Ang aming bahay ay mas naging matibay na kongkreto. Kulay puti ang pintura sa ibaba at makinis na tiles ang sahig. ANg ikalawang palapag ay pinalagyan ko ng veranda at ang kalahati ay purong babasaging dingding,natatakpan lamang ng makapal na kurtina.Hindi man kasing mahal at ganda tulad ng iba, proud parin ako dahil sa sariling sikap ko ito nanggaling.Ang pera sa bank account ko ay mas dumabong at dumami. Sa tingin ko, hindi ko pa muna iyon magagalaw. I am earni
Chapter 27Greatest HonorI need to be strong. Walang makakatulong sakin kundi sarili ko lang. Naisip ko rin na dinala ni kuya si papa dahil hindi ko makakaya kung nasa pangangalaga ko si papa lalo na't may gamot ito na kailangan. Kahit nga pambayad sa hospital ay wala ako. Di'hamak na estudyante lamang ako.Nagkalat sa aking mesa sa kwarto ang tatlong libro at ang aking papel. Marami akong pinag aaralan. Mas gusto ko pang matayog ang aking kaalaman. Kahit hindi na angkop sa dapat pag aralan ko basta't nakuha nang atensyon ko, pinag aaksayahan ko ito ng oras.Tumunog ang aking cellphone sa mesa. Pangalan ni tita Chimen ang nasa rehistro. Huminga ako ng malalim at sinagot."T-Tita..""Ara, ayos kalang ba? Sinabi samin ni Andre at Niko ang mga nangyari. Nag-aalala kami sayo. Gusto mo bang..pumunta kami diyan? Ara, sabihin mo lang kung ano ang pangangailangan mo dahil kapos ako bibigyan kita..""