Isang bag ang dala ko habang isang bagahe naman ang dala ni mama at papa. Beach 'raw yung pupuntahan at doon gaganapin ang birthday ni tita Carmen.
Umingay ang isang traysikel sa labas ng aming bakuran. Kumalansing ang kinakalawang naming gate nang pumasok si kuya. Magulo ang buhok nito at naka white t shirt lang. May dala itong bag na nasa likuran nito.
"Santilior! Anak!" Singhap ni mama at dinamba ng yakap si kuya. Napangiti ako ng mahigpit na niyakap ni kuya si mama at hinalikan sa noo.
Nagpekeng ubo naman si papa at sinara ang likod nang van.
"Kamusta anak?"
Lumapit si kuya kay
Si lola Lourdes ang ay kapatid ng aming lola. Habang tatlong magkakapatid sila ni mama na puro babae. Ang panganay na si tita Chimen at pangalawa si tita Carmen at bunso si mama. Si Kathlyn ,Lara at Lance ay nasa probinsya ni lola.Papalubog na ang araw at humupa na ang alon ng dagat na nasa aming harapan. Kulay kahel na ang kalangitan pero hindi pa natatapos ang kasiyahan ng aming pamilya.Nag iinuman na ang mga pinsan namin at ang anak ng asawa ngayon ni tita Carmen. Mukhang magkasundo si Niko , Andre at kuya sa sulok. Pa naka nakang kinakausap nila ang anak ni tita Carmen sa bagong asawa na si Sky at Spike. Si Vivoree naman ay nasa aking tabi."Ngayon lang kayo namin papayagan uminom Ara at Vivoree dahil nandito kami." si papa nang maglapag siya ng isang bucket ng inumin sa mesa namin."Wow tito, minsanan lang to pero isang bucket?" Si Vivoree at pumalakpak pa."No Vivoree , kumuha lang kayo diyan at babantayan kayo ni
Chapter 16SkandaloHindi ako lumabas sa aking bunggalow mula pa kaninang umaga. Kinakabahan ako sa mga maaari pang mangyari. Naging pabaya kami sa aming galaw at hindi nag isip na puwedeng may makakita.Hanggang kailan ang sekreto naming ito? Sino pa ang maaaring makakita sa amin? Hanggang kailan ang pagtatakip nilang ito?Natatakot na ako sa mga puwedeng mangyari. Parang ayoko na munang pansinin o kausapin si kuya dahil alam kong may malisya na iyon sa mga mata nang aking mga pinsan.Nakadapa ako sa kama at ilang beses na nag sscroll sa facebook. Ilang pictures ang nilike ko na pinost ni Vivoree. Hindi ko talaga matanggal ang aking mga mata sa aming pictures ni kuya. Ang kamay niya na nasa baywang ko. Ang pag akbay niya sa akin ay nakakapatindig ng balahibo ko.Damn, I am inlove with my brother."Anak! Hija! Lumabas kana kakain na tayo!" sigaw ni mama sa labas ng aking bunggalow."Susunod ako ma!" sigaw
Chapter 17VanishKinabukasan umuwi na kami. Marami kaming dalang remembrance at iba pa. Minsanan lang kasi magkita sila mama at mga kapatid niya dahil sa malayo ang mga probinsya nila.Hiningi rin ni Andre at Niko ang aking cellphone number.Umaga ng martes maaga ako sa eskwelahan. Kagabi, magdamag kaming magkausap ni kuya sa cellphone hanggang inantok nalang ako at nakatulog.Aaminin ko na may parte sa akin na masaya pero nalalamangan ng kaba. Mahirap rin itago lalo na dahil iisang eskwelahan lang kami ni kuya."Ara!"Napatingin ako sa aking likuran. Si Saymon pala."Nagbakasyon kayo?"Tumango ako, "Oo e.""Nakita ko kasi sa mga post mo."Magkasabay kaming naglalakad hanggang sa makarating na kami sa aking building."May basketball kami mamaya. Punta ka?""Uh, sige! Anong oras?""Sa hapon susunduin ba kita?"Umilin
Chapter 18PiercingPatungo kami ni kuya sa auditorium ng Campus, nakasabit sa balikat nito ang aking bag habang nasa gilid niya ako."Bakit ka manunood?" tanong nito. "Pwede ka naman umuwi na.""Ano kasi, inimbitahan ako ni Saymon na manuod." Sagot ko kay kuya na ikinataas ng kilay niya."Really huh," He mocked.Lumiit ang mata ko ng makita ang ngisi niya. "I know that smirk kuya, hindi naman masama yung tao. Tsaka, nasapak mo na yun.""Gusto ko pa ngang sapakin.""Ewan ko sayo kuya, magtataka sila kung bakit napaka strikto mo sakin.""That's a brother's duty."Huminga ako ng malalim. Parang ayoko nang marinig ang ganito. Mas lalo lang pinagmumukha sa akin ,sa amin na , bawal kaming dalawa. But kuya looks like cool. Parang wala lang sa kanya habang ako ay hirap na hirap, o' baka hindi ko lang alam kasi natural na sa mukha niya ang pagiging simpatiko at seryoso.Ingay ng sapatos at nag
Chapter 19TamponsLumipas ang maraming buwan na marami kaming pinagdaanan. Mahirap ang sitwasyon namin lalo na't patago.Nasaksihan ko ang mga achievements ni kuya. Ang pagsasanay niya sa iba't-ibang hospital. Maraming pag aaway ,maraming landian na patago. Marami ring nalilink sa kanyang mga models. Akalain nyo yun? Nasa umpisa palang si kuya sa kanyang larangan pero nakikilala na siya.Minsan naiisip ko kung maisisiksik ko pa ba ang sarili ko sa mundo niyang patuloy sa pagdabong na mga achievements niya? Ni' wala akong naitulong at naiambag. Naging sagabal pa nga ako dahil panay ang pangungulit ko sa kanya habang may pinag aaralan siya na isang pag aaral tungkol sa utak ng tao.Ngayong mag sisecond year na ako sa college ,sila naman ni Andre at Niko ay magtatransfer na dito sa aming Unibersidad.Si Andre na mag fofourth year college at si Niko naman ay third year.Sa mga lumipas na buwan ,m
Chapter 20MamaMatapos maaberya sa gilid ng madilim na daan, naayos ni kuya ang sasakyan niya. Kumain kami ng ramen sa isang mamahalin na Restaurant.Napatingin tingin ako sa paligid ng magarbong resto. "Kuya, masyadong mahal naman dito."Nasa harapan ko siya at nakataas ang kilay. Nagsisinuplado na naman ito sa tuwing kakausapin ko siya.Napatingin tuloy ako sa limang plastik ng napkin sa gilid ko. Pagkatapos kaming bumili sinamahan niya ako sa comfort room magpalit ng napkin. Syempre sa labas lang siya.Base sa mukha nito hindi parin ito maka move on sa tampons. Galit talaga siya sa tampons!"Kuya, di'ba ililibre mo pa yung mga kaibigan mo mamaya?" tanong ko ulit ng hindi ito sumagot."Ililibre ko nga sila, ikaw pa kaya?" He sigh. "Just eat ,Ara."Nagsimula na akong kumain ng ramen, at masasabi kong masarap at maraming sahog 'to."Kailangan mo parin magtipid kuya,"
Chapter 21NameNaimbestigahan ang nangyari kay mama. Nakita sa CCTV ang paglakad nito sa daan na parang wala sa sarili. Naka teachers uniform ito at may hawak na bag nang tumawid sa daan at nasagasaan ng isang jeep. Tumalsik si mama na parang papel at nauntog ang ulo sa daan.Fifty-fifty ang kalagayan ni mama nang isugod sa hospital. Si kuya ang naging doktor niya at hindi siya naisalba ni kuya.We're all hurt. Sa isang higlap lang nawala ang buhay ng taong buong buhay namin ay walang ginawa kundi ang alagaan kami at mahalin.Hindi ko parin tanggap ang nangyari. I regret the day I left without talking to her dahil iniiwasan ko ang pag aaway nila papa. Kung alam ko lang na kukunin siya ng panginoon sana dinamayan ko siya at hindi ako naging duwag.Nakita ko ang paghinagpis ni papa. Dalawang araw siyang hindi umalis sa tabi ng kabaong ni mama. Kahit si kuya walang naging salita. Sinisisi nito ang sarili dahil sa nangyari. 
Chapter 22Wake upMalakas ang enerhiya ng kanyang mga tingin. Tila hinihigop nito ang aking pagkatao. Umiwas ako at pinalis ang luha saking mga mata.Ini-off ko ang tawag, "Si Andre. Magpapasundo sana ako." mahinang sagot ko.Humakbang siya isang beses sakin , saglit napatigil ng makita niyang umatras ako."Umiyak ka.."Umiling ako, "Wala to, namimis ko lang si mama.""Bakit ka umalis?" nagdududang tanong nito.Gusto ko sanang sumagot pero hinawakan na ako nito sa kamay at hinila pabalik sa loob ng office n'ya.Wala na si Flor ng bumalik kami. "Nasan si Flor?" I asked him.Umupo ito sa swivel chair niya at hinarap ako."I know you're jealous ,Ara."Natahimik ako. Umupo ako sa couch malapit sa swivel chair niya."Sinigawan mo'ko.." sabi ko."I'm sorry, hindi ko sinasadya." Kinuha nito ang kamay ko. "I rattled dahil nadala na ako sa nangyar