ตอนที่ 22 ไม่ให้ใครซ้ำรอย nc

ตันติกรมองหน้าอกอวบอั่นเกินขนาดภายใต้บราเซียร์ตัวสีชมพูอ่อนปกปิด พร้อมกับเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหาย

"หน้าอกเธอมันใหญ่เกินตัวจริง ๆ" คนตัวเล็กพยายามกระเถิบร่างออกห่าง แต่ไม่สามารถขัดขืนเขาได้เลย มาเฟียหนุ่มผลักเธอนอนแผ่หลามิอาจปกปิดความอวบอั่นช่วงบนเอาไว้ได้

"ฮึก..ฮือออ อย่าทำบัวเลยนะคะ" แววตาและน้ำเสียงที่สั่นระริกบ่งบอกออกมาให้คนตัวโตรับรู้ว่าเธอกลัวเขามาก

"กลัว?...." มาเฟียร้ายเลิกคิ้วถามแล้วแสยะยิ้ม ก่อนจะใช้ฝ่ามือหนาที่มีเส้นเลือดปูดโปนบีบเคล้นหน้าอกอวบขาวอย่างแรง แม้ว่าคนที่ถูกกระทำจะปัดป่ายก็ไม่สามารถต้านทานแรงของเขาได้

"...ฉันจะเอาจนกว่าเธอจะหายกลัวล่ะกัน"

"ฮีก..ฮือออ" กอบัวได้แต่นอนร้องไห้น้ำตาไหลทะลักออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เธอจำยอมกับโชคชะตาโดยที่หนีไม่ได้

ตันติกรชักสีหน้าเบื่อหน่ายพร้อมกับพ่นลมหายใจเฮือกใหญ่

"ทำไมต้องร้องด้วยว่ะ..." มาเฟียหนุ่มพูดขึ้นพลางก็ดันตัวขึ้นจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเอง รวมถึงใช้มือใหญ่หนาดึงกระโปรงพลีทออกให้พ้นทางอย่างทุลักทุเล

"...แค่นอนให้ฉันกระแทกจะตายหรือไง" สายตาหื่นกามฉายชัดเมื่อได้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าตรงหน้า มาเฟียหนุ่มไม่สามารถปฏิเส