Kabanata 3: A Kiss

Xiana’s POV

“Kuya, nasaan sila?” tanong ko kay Kuya.

Buti na lang at walang nasaktan. Kung may mangyari kay Mommy, hindi talaga ako magdadalawang-isip na patayin sila.

“Nasa basement ng Headquarters. Si Gio ang bahalang humawak sa kanila,” seryoso niyang sabi sa akin.

Tumango lang ako bilang pagsang-ayon. Umalis naman siya nang tumawag si Ate Leonora.

Lumingon ako sa gilid ko at nakita kong nakatingin pa rin sa akin si Gunter.

“So, marunong ka palang bumaril,” kalmado niyang sabi sa akin habang hindi pa rin ako tinitingnan.

Tumango lang ako sa kanya. Wala naman akong dapat sabihin—alam ko namang hindi rin siya interesado sa akin.

“Princess, magpahinga ka na,” sabi ni Dad. Ngumiti lang ako at naglakad papunta sa kwarto ko.

Habang paakyat ako, hindi ko napansin na nakasunod na pala sa akin si Gunter. Kaya nang lumingon ako, muntik na akong matumba dahil sa presensya niya.

"G-Gunter, anong ginagawa mo dito?" nauutal kong tanong sa kanya. Napansin kong nakatingin siya sa mga labi ko, kaya napalunok na lang ako. Lord, huwag naman sana niya akong halikan ulit—baka hindi ko na mapigilan ang sarili ko.

"I want to kiss you," sabi niya. Nakikita ko sa mga mata niya ang matinding pagnanais na halikan ako—o baka naman mali lang ang iniisip ko.

"H-Huh? Huwag mo nga akong pinagti-trip-an, Gunter," kinakabahan kong sabi habang iniiwasan ang tingin niya.

Napaatras ako nang bahagya, pero bago pa ako makalayo, mabilis niyang hinawakan ang aking pulso. Ramdam ko ang init ng kanyang palad, dahilan para lalo akong kabahan.

"Hindi ako nagbibiro, Xiana," mahina ngunit matigas ang tono ng kanyang boses.

Napalunok ako at pilit na hinila ang kamay ko mula sa hawak niya, pero hindi siya bumitaw.

"G-Gunter, ano bang problema mo?" mahina kong tanong, pilit na itinatago ang mabilis na pagtibok ng puso ko.

Dahan-dahan siyang lumapit, at ngayon ay ramdam ko na ang init ng hininga niya sa aking balat.

"Ikaw," sagot niya nang hindi nag-aalinlangan. "Ikaw ang problema ko, Xiana. Bakit hindi kita matanggal sa isip ko?"

Parang bigla akong nawalan ng boses. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong sabihin o kung paano ko siya iiwasan.

Bago pa ako makasagot, inilapit niya ang mukha niya sa akin, at sa isang iglap, naramdaman ko ang malambot niyang labi na dumampi sa akin.

Nanlaki ang mga mata ko.

Hinalikan niya ako.

At ang mas ikinabigla ko—hindi ko siya tinulak.

Para akong natulala. Ramdam ko ang init ng kanyang labi sa akin, at kahit gusto kong itulak siya, parang nanigas ang buong katawan ko.

Dahan-dahan siyang kumalas, pero nanatiling malapit ang mukha niya sa akin. Nakatingin siya diretso sa mga mata ko, parang naghihintay ng reaksyon.

"Ba-Bakit mo 'yun ginawa?" mahina kong tanong, pilit na iniiwas ang tingin ko sa kanya.

Hindi siya sumagot. Sa halip, hinaplos niya ang pisngi ko gamit ang kanyang daliri, dahilan para mapapikit ako sa kakaibang init na dulot ng simpleng galaw niya.

"Because I wanted to," mahinang sabi niya, may bahagyang pagkapit pa rin sa aking pulso.

Kumakabog ang dibdib ko sa hindi ko maipaliwanag na dahilan. Hindi ko alam kung dahil ba sa kaba, sa gulat, o sa isang bagay na hindi ko pa kayang pangalanan.

Napamura ako sa isip. ‘Damn it, Xiana! Hindi ka dapat nadadala sa ganito!’

Nagpumiglas ako mula sa hawak niya, at sa wakas, binitiwan niya ako. Agad akong tumalikod at mabilis na pumasok sa kwarto ko, isinara ang pinto, at sumandal dito, pilit na pinapakalma ang sarili.

Hawak ko pa rin ang labi ko, hindi makapaniwalang hinayaan kong mangyari 'yun.

Napapikit ako at pilit na pinakalma ang magulong isip ko. “Damn it! Bakit ko hinayaang mangyari ‘yon?” nasabi ko nalang bigla.

Napailing ako at mabilis na tinungo ang kama. Inilubog ko ang mukha sa unan, umaasang kahit papaano ay mawawala ang init na naiwan ng halik ni Gunter. Pero kahit anong gawin ko, parang nakatatak pa rin sa isip ko ang nangyari.

Bigla akong bumangon at sinapo ang noo ko. Hindi pwedeng magpatuloy ‘to. Kailangan kong itapon sa utak ko ang mga nangyari ngayong gabi.

Pero paano kung maulit?

Napakagat-labi ako. Kung babalik siya dito ngayon at gawin ulit ‘yon… ipipikit ko na lang ba ulit ang mga mata ko?

Bago pa ako tuluyang malunod sa iniisip ko, biglang tumunog ang cellphone ko. Mabilis ko itong kinuha at sinagot nang hindi tinitingnan kung sino ang tumatawag.

"Hello?"

"Princess, may problema," seryosong boses ni Kuya ang narinig ko.

Agad akong tumayo. “Ano ‘yon?”

“Nakawala ang isa sa kanila.”

Napasinghap ako. “What!” 

“Tama ang narinig mo. At malaki ang posibilidad na papunta na siya diyan.”

Mabilis akong lumapit sa bintana at sinilip ang labas. Tahimik ang paligid, pero may kung anong hindi magandang pakiramdam ang bumalot sa akin.

"Mag-lock ka ng pinto at bintana. I’ll call dad, para alam nila. Huwag kang lalabas hangga't hindi ko sinasabi," utos ni Kuya.

Napalunok ako at tumango kahit hindi niya ako nakikita. “Okay.”

Bago pa ako makasagot ng iba, may mahina akong narinig sa labas ng kwarto ko—parang yapak.

Napahigpit ang hawak ko sa cellphone.

Dahan-dahan akong lumingon sa pinto. Grabe ang kaba ko dahil huminto ang mga yapak sa mismong tapat ng kwarto ko.

Nang marinig ko ang boses na iyon, binuksan ko kaagad ang pinto. “Xiana, hey,” sabi ni Gunter. “Gunter, pinakaba mo ako. Akala ko nakapasok na ang isa sa nagbabaril dito kanina,” sabi ko sa kanya, habang hawak-hawak ang dibdib ko. Bigla namang bumalik sa alaala ko ang nangyari kanina.

“What!” gulat na sabi niya, kaya nagmasid-masid siya kung may kakaiba ba sa paligid. Buti na lang at wala. Gosh, nakakapagod pero hindi ako makatulog dahil sa halik na iyon. Lumingon siya sa akin sabay sabing, “Sige, matulog na ako,” tapos siya na ang umalis.

"Okay," sabi ko na lang, at tiyak ako sinara ang pinto ko at humiga. Hindi ko alam kung anong oras ako nakatulog. Dahil ang huling naalala ko lang ay iniisip ko pa rin ang halik na iyon. Kailan kaya ako makakaulit? Sarap pa naman ng lips niya, parang marshmallow.

Landi ko talaga. Well, may karapatan naman ako kasi future wife ako, kahit na arranged marriage lang ang lahat. One-sided nga lang, mahal ko siya, pero hindi niya ako mahal.