Xiana’s POVMatagal akong natulala matapos marinig ang rebelasyon ni Gunter. Ang matagal niyang kinikimkim na lihim ay bigla niyang inilabas—at hindi ko alam kung dahil ba sa tiwala o dahil sa takot na baka tuluyan na akong malayo sa kanya.Tahimik akong nakatingin sa kanya, at doon ko lang napansin kung gaano siya ka-tense. Para bang sa unang pagkakataon, wala siyang kontrol sa sitwasyon.Huminga ako nang malalim bago bumangon mula sa kinauupuan ko. Nilapitan ko siya, at sa kabila ng lahat ng tanong sa isip ko, isang bagay lang ang nagawa ko—hinawakan ang kamay niya.Nagulat siya sa ginawa ko, pero hindi niya iyon inalis. Sa halip, pinisil niya ito nang bahagya.“Gunter,” mahina kong sabi, “hindi mo kailangang harapin ‘to mag-isa.”Napatingin siya sa akin, ang lalim ng tingin niya na parang gusto niyang sabihin ang isang bagay pero hindi niya magawa.Hindi ko alam kung anong bumaba sa sistema ko, pero bago ko pa napigilan ang sarili ko, hinila ko siya sa isang mahigpit na yakap.Naram
Xiana’s POVMabilis akong naglakad sa hallway ng gusali ni Gunter, hindi alintana ang bigat ng misyon ko ngayong gabi. Kailangan kong makita siya bago ako tumuloy sa operasyon ko bilang isang agent. Ang target ko—ang anak ni Mayor Lazaros—ay malapit nang dumating sa bansa, at wala akong oras na sayangin. Ngunit kahit gaano ko kagustong iwasan si Gunter ngayong gabi, hindi ko mapigilan ang sarili kong puntahan siya.Hindi ko alam kung dahil ba sa mga sinabi niya noong huli kaming magkausap o dahil gusto ko lang siyang makita bago ako sumabak sa panganib. Sa totoo lang, hindi ko na alam kung alin ang mas delikado—ang misyon ko o ang nararamdaman ko para kay Gunter.Pagdating ko sa opisina niya, hindi ko na kinatok ang pinto. Sanay na akong basta na lang pumapasok, kaya ganoon din ang ginawa ko ngayon. Ngunit pagpasok ko, para akong binuhusan ng malamig na tubig sa nakita ko.Isang babae ang nakaupo sa harap ng desk ni Gunter—isang babaeng hindi ko inakalang makikita ko pang muli.Si Wint
Xiana’s POVNanigas ako sa kinatatayuan ko nang marinig ang boses ni Gunter. Hindi ko inaasahan na makikita ko siya rito—hindi ngayong nasa kalagitnaan ako ng isang misyon.Dahan-dahan akong lumingon, at doon ko siya nakita—nakatayo sa di kalayuan, suot ang itim na suit na lalong nagpatingkad sa kanyang awtoridad. Ang titig niya sa akin ay matalim, puno ng emosyon na hindi ko mabasa.Bakit siya nandito? At paano niya ako nahanap?Pinigilan ko ang mabilis na paggalaw ng dibdib ko, pilit na pinapanatili ang aking kumpiyansa. Ito ang hindi ko kailangan ngayon—ang isang distraction na maaaring magpahamak sa akin.“Gunter,” malamig kong sabi, hindi nagpapahalata ng emosyon. “Anong ginagawa mo rito?”Dahan-dahan siyang lumapit, hindi inaalis ang tingin sa akin. “Dapat ako ang magtanong niyan sa’yo, Xiana.”Naramdaman ko ang bigat ng sitwasyon. Hindi ko alam kung napansin niya na may sinusundan akong tao, pero isang maling galaw lang, maaaring mabuko ang misyon ko.Mabilis akong nag-isip ng
Xiana’s POVMabilis akong naglakad palayo, pilit na hindi lumilingon kina Gunter at Winter. Ramdam ko pa rin ang init ng hawak ni Gunter sa braso ko kanina, at ang malamig na pang-aasar sa boses ni Winter. Pero wala akong panahon para doon."Agent Mili, I'm heading to the VIP lounge," pabulong kong sabi sa earpiece habang pinapanatili ang kumpiyansa sa bawat hakbang."Good. The target is already inside. Be careful, Xiana," sagot niya.Pagdating ko sa VIP lounge, agad kong naaninag si Marco Lazaros—ang lalaking dapat kong bantayan. Nasa gitna siya ng isang seryosong usapan kasama ang dalawang lalaking hindi ko pa nakikilala.Naglakad ako patungo sa bar, kunwaring walang pakialam, pero sinisigurado kong nasa linya pa rin ng paningin ko si Marco. Ininom ko ang isang cocktail na iniabot ng bartender, kahit pa alam kong hindi ko dapat sayangin ang kahit isang segundo rito."Agent Rose, I need an ID on the two men he's talking to," mahina kong bulong habang kunwaring naglalaro sa yelo ng in
Xiana’s POVMadilim.Iyon ang unang bagay na napansin ko nang magkaroon ako ng ulirat. Pakiramdam ko ay mabigat ang ulo ko, parang may kung anong tumama rito nang malakas. Pilit kong iminulat ang aking mga mata, ngunit ilang segundo pa bago ako tuluyang nakakita nang malinaw.Masakit ang katawan ko. Nanatili akong tahimik, pilit na iniintindi ang sitwasyon.Nasa isang kwarto ako—malamig, amoy kahalumigmigan, at tanging isang ilaw mula sa kisame ang nagbibigay-liwanag sa paligid.Sinubukan kong igalaw ang mga kamay ko, pero agad kong naramdaman ang matigas na lubid na nakatali sa mga pulso ko.Damn it.Nakadukwang ako sa isang upuan, mahigpit na nakagapos. Hindi ito maganda.Mabilis kong tinimbang ang mga nangyari. Huling natatandaan ko, sinusubukan kong habulin si Marco Lazaros, pero isang malakas na suntok o hampas sa ulo ang nagpabagsak sa akin.Ibig sabihin… nahuli nila ako."You’re awake."Napatingala ako sa tinig na iyon.Mula sa anino, lumitaw si Winter—nakapamaywang, may mapanu
Gunter’s POVNang makalayo si Xiana, nanatili akong nakatayo roon, pilit na inuunawa ang mga nangyayari. Hindi ako tanga—alam kong may tinatago siya. At hindi ko kayang hayaan siyang mapahamak.“Gunter,” mahina ngunit may diin na tawag ni Winter. “Mukhang hindi lang simpleng pagkikita ang nangyari rito, ah.”Hindi ko siya sinagot, bagkus ay ibinaling ko ang tingin ko sa direksyon kung saan nawala si Xiana. Alam kong may kinalaman ito kay Marco Lazaros.At kung tama ang hinala ko… pareho kaming may target ngayong gabi.“Gunter, are you listening?” untag ni Winter, bahagyang naiinis."Winter," malamig kong sabi, saka ko siya hinarap. "What do you know about Marco Lazaros?"Napataas ang kilay niya. "What kind of question is that?""I'm serious," madiin kong sagot. "Tell me what you know."Saglit siyang nanahimik, pero maya-maya ay bumuntong-hininga at bahagyang lumapit sa akin. "He's one of the most powerful men in the underground business. Everyone fears him. But you already know that,
Xiana’s POVRamdam ko ang bigat ng kamay ni Gunter sa baba ko, pilit akong pinapaharap sa kanya. Ngunit hindi ako natitinag—hindi ko siya bibigyan ng kasiyahang makita akong natatakot.“The truth?” madiin kong bulong, pilit na inilalayo ang mukha ko. “At ano namang katotohanan ang gusto mong iparating, Gunter? Na pinaglalaruan mo lang ako? Na mula’t sapul, niloloko mo na ako?”Napakuyom ang panga niya, bakas sa mukha ang bahagyang iritasyon. “I never lied to you, Xiana. Hindi mo lang tinanong.”Napatawa ako nang mapait. “Hindi ko tinanong? So kasalanan ko na ngayon na hindi ko alam na ikaw ang pinuno ng Dark Serpent?”Lumapit siya, halos magdikit na ang mga katawan namin. “I wasn’t hiding it. I was protecting you.”Napalunok ako. Masyado siyang malapit. At kahit na dapat ay galit ako, hindi ko maiwasang maramdaman ang init ng katawan niya.Mabilis kong iniwasan ang tingin niya. “I don’t need your protection, Gunter.”Napangisi siya, ngunit halata ang pait sa likod ng ekspresyon niya.
Xiana’s POVKasama ko si Gunter ngayon, pauwi na kami sa bahay.“Tita called, kakausapin niya daw tayong dalawa,” he said.I just rolled my eyes, naiinis pa rin ako sa kanya. Buti na lang at okay si Milisa—malalagot talaga ako sa pinsan ko ‘pag nagkataon.“Xiana, I’m talking to you,” sabi niya sa akin. I’m still not gonna talk to him, and that’s final. Sabihan ko na lang si Marten na nasabi ko kay Drack ang impormasyon tungkol kay Marcos.Bigla niyang tinigil ang sasakyan kaya tinignan ko siya. Nakakunot naman ang noo niya sa akin.“Ano?” galit na sabi ko sa kanya.“Talk to me… Is this because of what happened earlier?” sabi niya sa akin. His eyes met mine. I can see the softness in his eyes while talking to me.“Oo,” sagot ko. I don’t want to look at him straight in the eyes dahil alam kong masasabi ko lahat ng sekreto ko sa kanya ‘pag nagkataon.“I just want you safe, Xiana… You’re a very special person to me. I just want to protect you kasi noon, hindi ko ‘yan nagawa sa magulang ko
Xiana’s POVIlang araw na rin ang lumipas at nakatakas si Marcos. Kaya heto kami ngayon sa simbahan—oo, sa simbahan—dahil ikakasal na kami ni Gunter. Kinakabahan ako kahit fixed marriage lang ito. Pero mahal ko naman siya… ewan ko lang kung mahal niya ako.Habang naglalakad ako sa aisle, sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko. Kakaunti lang naman ang bisita namin—pamilya at malalapit na kaibigan lang. Isang pribadong seremonya. Sayang nga lang at maagang namatay ang mga magulang ni Gunter.Sana nakita nila ang anak nilang ikinasal… kahit na hindi niya ako mahal.Habang papalapit ako kay Gunter, hindi ko maiwasang titigan siya. Ang suot niyang itim na suit ay perpektong bumagay sa kanyang matipunong katawan, at kahit hindi siya ngumiti, hindi ko maitatangging napakagwapo niya. Pero ang totoo, hindi ko alam kung ano ang iniisip niya ngayon.Nang makarating ako sa harapan, tinanggap niya ang kamay ko mula kay Dad. Ang init ng palad niya, ngunit hindi siya nagsalita. Nakatitig lang siya sa a
Xiana’s POVAng buhay ko nitong mga nakaraang linggo ay parang isang aksyon pelikula—puno ng barilan, habulan, at mga lihim na masyadong delikado para basta na lang ipagsawalang-bahala. Kaya nang sabihin ni Gunter na magpahinga muna kami kahit saglit, hindi ko na tinanggihan.“Are you serious about this?” tanong ko habang nakatingin sa kanya, nakapamulsa at mukhang walang balak umatras.“Do I look like I’m joking?” sagot niya, bahagyang nakataas ang kilay.“Actually… lagi kang mukhang galit,” biro ko, sinadyang asarin siya.Umiling siya at tiningnan ako nang matalim, pero hindi ko pinalagpas ang bahagyang pag-angat ng sulok ng labi niya. Kahit na halatang pilit niyang pigilan, nakita ko ang ngiti niya—at sa totoo lang, gusto kong makita ‘yon ulit.Nasa isang maliit kaming park, malayo sa gulo, sa panganib, at sa mundo kung saan lagi kaming may hinahabol o hinahabol ng kung sino. Simpleng lugar lang, may ilang benches, puno, at streetlights na nagbibigay ng mahinang liwanag. Pero para
Xiana’s POVAng hangin ng gabi ay malamig, pero hindi nito napawi ang init na naiwan sa balat ko mula sa titig ni Gunter kanina. Sinubukan kong ipagpag ang pakiramdam, pero kahit anong gawin ko, patuloy itong gumagapang sa isip ko.Nagmamadali kaming lumabas ng underground club, palihim na binabantayan ang paligid. Alam naming hindi ligtas ang lugar na ‘to, lalo na’t may mga matang laging nagmamasid.Gunter walked beside me, his usual intimidating presence looming over me. “We need to leave—fast,” bulong niya habang maingat na lumilingon sa paligid.Bago pa ako makasagot, isang malakas na tunog ng baril ang bumasag sa katahimikan.BANG!Napayuko kami pareho, agad na sumilong sa isang nakaparadang sasakyan.“Shit,” bulong ko habang pinipilit silipin kung saan nanggaling ang putok.Gunter pulled me closer, his grip firm on my wrist. “Stay close to me,” utos niya, ang boses niya ay mas mababa at mas matigas kaysa kanina.Dinig na dinig ko ang tunog ng mga yabag sa malapit. Ilang segundo
Xiana’s POVTahimik akong nakaupo sa gilid ng lamesa habang si Gunter at Menandro ay patuloy na nag-uusap tungkol kay Marcos. Ramdam ko ang tension sa paligid, lalo na kay Gunter na kanina pa mahigpit ang hawak sa kanyang baril.“Are you sure about this information?” seryosong tanong ni Gunter.Menandro nodded. “100%. Marcos has been making underground deals. May mga tauhan siya sa loob mismo ng city security. He’s preparing for something big.”Napalunok ako. Marcos is really that powerful? I already knew he was dangerous, pero kung may kontrol na siya sa mga dapat ay nagpo-protekta sa lungsod, paano pa kami lalaban?“You need to be careful, Xiana,” dagdag pa ni Menandro. “Marcos doesn’t just target people without a reason. If he’s after you, then you must have something he wants.”Napaisip ako. Ano ba ang meron ako na gusto ni Marcos?Biglang naglakad palapit sa akin si Gunter at marahang hinawakan ang kamay ko. “We’re not letting anything happen to you.”Pinisil ko ang kamay niya bi
Xiana’s POVKasama ko si Gunter ngayon, pauwi na kami sa bahay.“Tita called, kakausapin niya daw tayong dalawa,” he said.I just rolled my eyes, naiinis pa rin ako sa kanya. Buti na lang at okay si Milisa—malalagot talaga ako sa pinsan ko ‘pag nagkataon.“Xiana, I’m talking to you,” sabi niya sa akin. I’m still not gonna talk to him, and that’s final. Sabihan ko na lang si Marten na nasabi ko kay Drack ang impormasyon tungkol kay Marcos.Bigla niyang tinigil ang sasakyan kaya tinignan ko siya. Nakakunot naman ang noo niya sa akin.“Ano?” galit na sabi ko sa kanya.“Talk to me… Is this because of what happened earlier?” sabi niya sa akin. His eyes met mine. I can see the softness in his eyes while talking to me.“Oo,” sagot ko. I don’t want to look at him straight in the eyes dahil alam kong masasabi ko lahat ng sekreto ko sa kanya ‘pag nagkataon.“I just want you safe, Xiana… You’re a very special person to me. I just want to protect you kasi noon, hindi ko ‘yan nagawa sa magulang ko
Xiana’s POVRamdam ko ang bigat ng kamay ni Gunter sa baba ko, pilit akong pinapaharap sa kanya. Ngunit hindi ako natitinag—hindi ko siya bibigyan ng kasiyahang makita akong natatakot.“The truth?” madiin kong bulong, pilit na inilalayo ang mukha ko. “At ano namang katotohanan ang gusto mong iparating, Gunter? Na pinaglalaruan mo lang ako? Na mula’t sapul, niloloko mo na ako?”Napakuyom ang panga niya, bakas sa mukha ang bahagyang iritasyon. “I never lied to you, Xiana. Hindi mo lang tinanong.”Napatawa ako nang mapait. “Hindi ko tinanong? So kasalanan ko na ngayon na hindi ko alam na ikaw ang pinuno ng Dark Serpent?”Lumapit siya, halos magdikit na ang mga katawan namin. “I wasn’t hiding it. I was protecting you.”Napalunok ako. Masyado siyang malapit. At kahit na dapat ay galit ako, hindi ko maiwasang maramdaman ang init ng katawan niya.Mabilis kong iniwasan ang tingin niya. “I don’t need your protection, Gunter.”Napangisi siya, ngunit halata ang pait sa likod ng ekspresyon niya.
Gunter’s POVNang makalayo si Xiana, nanatili akong nakatayo roon, pilit na inuunawa ang mga nangyayari. Hindi ako tanga—alam kong may tinatago siya. At hindi ko kayang hayaan siyang mapahamak.“Gunter,” mahina ngunit may diin na tawag ni Winter. “Mukhang hindi lang simpleng pagkikita ang nangyari rito, ah.”Hindi ko siya sinagot, bagkus ay ibinaling ko ang tingin ko sa direksyon kung saan nawala si Xiana. Alam kong may kinalaman ito kay Marco Lazaros.At kung tama ang hinala ko… pareho kaming may target ngayong gabi.“Gunter, are you listening?” untag ni Winter, bahagyang naiinis."Winter," malamig kong sabi, saka ko siya hinarap. "What do you know about Marco Lazaros?"Napataas ang kilay niya. "What kind of question is that?""I'm serious," madiin kong sagot. "Tell me what you know."Saglit siyang nanahimik, pero maya-maya ay bumuntong-hininga at bahagyang lumapit sa akin. "He's one of the most powerful men in the underground business. Everyone fears him. But you already know that,
Xiana’s POVMadilim.Iyon ang unang bagay na napansin ko nang magkaroon ako ng ulirat. Pakiramdam ko ay mabigat ang ulo ko, parang may kung anong tumama rito nang malakas. Pilit kong iminulat ang aking mga mata, ngunit ilang segundo pa bago ako tuluyang nakakita nang malinaw.Masakit ang katawan ko. Nanatili akong tahimik, pilit na iniintindi ang sitwasyon.Nasa isang kwarto ako—malamig, amoy kahalumigmigan, at tanging isang ilaw mula sa kisame ang nagbibigay-liwanag sa paligid.Sinubukan kong igalaw ang mga kamay ko, pero agad kong naramdaman ang matigas na lubid na nakatali sa mga pulso ko.Damn it.Nakadukwang ako sa isang upuan, mahigpit na nakagapos. Hindi ito maganda.Mabilis kong tinimbang ang mga nangyari. Huling natatandaan ko, sinusubukan kong habulin si Marco Lazaros, pero isang malakas na suntok o hampas sa ulo ang nagpabagsak sa akin.Ibig sabihin… nahuli nila ako."You’re awake."Napatingala ako sa tinig na iyon.Mula sa anino, lumitaw si Winter—nakapamaywang, may mapanu
Xiana’s POVMabilis akong naglakad palayo, pilit na hindi lumilingon kina Gunter at Winter. Ramdam ko pa rin ang init ng hawak ni Gunter sa braso ko kanina, at ang malamig na pang-aasar sa boses ni Winter. Pero wala akong panahon para doon."Agent Mili, I'm heading to the VIP lounge," pabulong kong sabi sa earpiece habang pinapanatili ang kumpiyansa sa bawat hakbang."Good. The target is already inside. Be careful, Xiana," sagot niya.Pagdating ko sa VIP lounge, agad kong naaninag si Marco Lazaros—ang lalaking dapat kong bantayan. Nasa gitna siya ng isang seryosong usapan kasama ang dalawang lalaking hindi ko pa nakikilala.Naglakad ako patungo sa bar, kunwaring walang pakialam, pero sinisigurado kong nasa linya pa rin ng paningin ko si Marco. Ininom ko ang isang cocktail na iniabot ng bartender, kahit pa alam kong hindi ko dapat sayangin ang kahit isang segundo rito."Agent Rose, I need an ID on the two men he's talking to," mahina kong bulong habang kunwaring naglalaro sa yelo ng in