Malawak ang ngiting nakatitig si Romary sa isang apartment na kaniyang nakuha upang simulan ang bago niyang buhay mula sa labas ng bahay ampunan. Sanggol palang si Romary ay sa bahay ampunan na siya nagka-isip at lumaki hanggang sa tumuntomg siya sa edad niya ngayon na labing siyam na taong gulang. Clueless si Romary sa pagkatao niya dahil kahit ang mga madre na nagpalaki sa kaniya ay walang masabi sa kaniya dahil nakita lang daw siya ng mga ito sa harapan ng gate ng bahay-ampunan, estranghero ang tingin ni Romary sa kaniyang sarili dahil tanging pangalan niya lang na nakaburda sa lampin ng matagpuan siya ng mga madre ang pagkakakilanlan niya sa kaniyang sarili.Lumaki si Romary na hindi niya hinanap ang mga magulang niyang para sa kaniya ay inabandona siya, masaya siyang lumaki at nanirahan sa bahay ampunan kung saan ang mag madre doon ang naging mga magulang niya. Mahal na mahal ni Romary ang bahay-ampunan na kinalakihan dahilan upang kahit sinong nagbalak na ampunin siya ay hindi s
KAPAPATAY LANG ni Romary sa makina ng kaniyang black Suzuki Gixxer 150 motorcycle matapos niyang maka-uwi galing sa gym, hindi kalakihan ang bahay niya at malayo ito sa mga kapitbahay. Napapalibutan ng mga puno ang tirahan ni Romary, pinili niyang tumira sa lugar kung saan malayo-layo siya sa mga tao, dahil gusto niya na tahimik lang ang paligid niya.Hinubad na ni Romary ang helmet na suot niya bago umalis sa pagkakasakay niya sa kaniyang motor, dere-deretso nang naglakad si Romary upang makapasok na sa loob ng bahay niya at makapaglinis na ng kaniyang sarili. Pagkapasok na pagkapasok niya ay natigilan siya ng bumagsak ang tingin niya sa kaisa-isang kasama niya sa bahay niya na tutok na tutok sa laptop nito na nakapatong sa hita, at sa dalawa pang laptop na nasa center table.Tatlong taon niya ng nakakasama sa iisang bubong ang masasabi niyang matalino, magaling, at madiskarte pagdating sa hacking at pag invade ng mga top secrets data ng intel o kahit anong may kinalaman sa computers
HINDI MAGAWANG MAKAPAG-SALITA ni Romary sa kinauupuan niya habang nasa biyahe siya at hinahatid ng dalawang lalaking kilala ni Fraeya na magdadala sa kaniya sa Black Manta pub ng kaniyang mission.Romary feels a strange yet dangerous presence toward the two men in her front. May nakikita man siyang ngiti sa mga ito, pero empty ang mga mata ng mga ito. Wala siyang makitang emosyon, malalamig ang bawat titig ng dalawang nasa unahan niya.Nang sabihin ni Fraeya kagabi na pumayag ang master nito na i-reccomend siya bilang magiging waitress ng pub ng target niya, ay pinag ready siya nito dahil maagang-maaga daw siyang susunduin sa bahay nila. Akala ni Romary ang maaga na sinasabi ni Fraeya ay may sikat na ang araw pero alas-tres palang ng madaling araw ng sunduin siya ng dalawang lalaking kilala si Fraeya.Hindi maitatanggi na parehas gwapo ang dalawang lalaking maghahatid sa kaniya sa Black Manta pub, pero hindi niya gusto ang mga awra ng mga ito."Gusto mo bang dumaretso na tayo sa traba
HINDI INAKALA ni Romary na masyadong delikado ang lugar na pinasukan niya, kanina lang ay muntik na siyang galawin ng kung sinong lalaki at hindi man lang siya makalaban. Mabuti nalang at dumating ang gwapong lalaki na naglalakad sa unahan niya, natulungan man siya nito ay hindi parin siya papakampante dahil ayaw niyang malinlang ng kahit sino sa lugar na 'to."Primo ang pangalan mo, tama?" usisang tanong ni Romary na bahagya siyang nilingon nito nang sabayan siya nito sa paglalakad."Dapat ba akong matuwa na natatandaan mo ang pangalan ko, Rose?" bahagyang ngising ani ni Primo na ikinaingos ni Romary."Makakatrabaho kita sa pub na 'to, kaya mas mainam na kilala kita.""Bakit ka nga ba pumasok sa pub na 'to? Ang isang tulad mong maganda ay hindi nababagay magtrabaho dito."ani na tanong ni Primo kay Romary.âTulad ng sabi ko kanina, nangangailangan ako ng pera. Kahit nakakatakot ang lugar na âto kailangan kong tiisin.âpagda-drama ni Romary upang hindi siya paghinalaan ng iba ni Primo..
BUONG ARAW ay nanatili lang at nakahiga si Romary sa kama niya sa chamber na binigay sa kaniya, hindi niya maiwasan na mainip lalo na at gusto niya ang araw niya ay productive. Pero sa sitwasyon niya, maghapon siyang mananatili sa chamber niya, hindi siya pwedeng lumabas hanggaât hindi sumasapit ang gabi.Pakiramdam ni Romary ay nasa preso siya, hinahatiran lang siya ng pagkain na dumadaan sa isang maliit na pinto sa pintuan niya, at kailangang pagtiisan iyon ni Romary hanggang magawa na niya ang trabaho niya. At sisimulan na niya mamaya ang pagmamanman sa pub, kung anong oras o araw dumadalaw si Mr. V at para alamin ang tamang plano na gagawin niya para mapatay ito ng walang nanghihinala sa kaniya. Tulad ng lagi niyang ginagawa sa mga past mission niya, ang mahirap lang sa sitwasyon niya ngayon ay wala siyang kahit isang dalang gamit niya na mula sa organisasyon, kahit paborito niyang baril ay hindi niya dala. Hindi rin niya basta-basta mako-contact ang organisasyon, si Roman na supe
HATING GABI na pero mas nakita ni Romary na mas madaming VIPâs costumer ang nagdadatingan, at marami na rin sa mga ito ay naihatid niya sa bawat inn. Hindi nalang mapigilan ni Romary na mapangiwi dahil kada daan niya ay puro malalakas na ungol ang naririnig niya mula sa mga inn. Hindi alam ni Romary kung maawa ba siya sa mga kababaihang mujer na pinapagamit ang kanilang mga katawan sa mga lalaking kumukuha sa kanila, o mapapailing nalang siya dahil nakikita niya na walang angal naman ang mga ito at mukhang ag-eenjoy pa. At dahil naging mas madami ang VIPs nila ay mas naging abala sila sa pages-serve sa mga ito, naiinis naman si Romary dahil kanina pa niya hindi nakikita si Primo sa post nito kaya mas nahihirapan sila dahil imbis na ibinibigay nalang nito ang mga orders ay sila parin ang kumukuha, dahilan upang maging doble trabaho sa kanila. Kapapatong lang ni Romary sa tray na dala niya at malalim na nagpambunting hininga dahil sa pagod ng pabalik-balik na lakad sa pub. Hindi niya
Warning: This chapter contains some sexual content that is not suitable for young readers, read at your own risk.PABAGSAK na umupo si Romary sa bakanteng mesa matapos ang kanilang trabaho, mag-aalas kwarto na ng madaling araw ng matapos na ang kanilang trabaho. Pagod na pagod ang katawan ni Romary sa pabalik-balik na paglalakad niya para maibigay ang mga irder sa mga VIPs costumer ng pub. Gusto na ni Romary na bumalik sa chamber niya para matulog, hindi siya masyadong sanay sa puyatan at alam niyang kailangan niyang pagtiisan ang ganitong schedule hanggang matapos niya ang kaniyang trabaho.âGusto ko ng matulog.âmahinang ani ni Romary.âYou want me to carry you so you can sleep in my arms?â may pang-aakit na bulong sa tenga ni Romary na kunot noong inilingon niya sa kaniyang kanan.Nang makita niyang si Primo ang bumulong sa kanang tenga niya, at ilang inch nalang ang layo ng mga mukha nila sa isaât-isa ay gulat na napatayo si Romary sa pagkaka-upo niya, at dahil sa gulat nawalan siy
HINDI MAPAKALI si Romary sa kaniyang chamber dahil sa pangyayaring hindi niya inasahan, pabalik-balik siya sa kaniyang paglalakad sa kaniyang kwarto dahil hindi niya inakala na ang unang makakakuha ng pinaka-iingatan nilang mga babae ay hindi lang basta lalaki, hindi lang kung sino, kundi si Mr. V, ang notorious mafia druglord na trabaho niyang patayin at dalhin sa CIA ang ulo nito.Kanina pa sinisinghalan ni Romary ang kaniyang sarili dahil hinayaan niya na humantong siya sa ganug sitwasyon kung saan wala siyang magawa habang inaangkin siya ni Mr. V mula sa kaniyang likuran. Naging pabaya siya dahilan upang makuha nito ng pagka birhen niya, at alam niyang wala siyang magagawa upang pagbayarin nito ang ginawa sa kaniya. Naikuyom ni Romary ang kaniyang dalawang kamao, dahil hindi niya maiwasang sumibol ang galit para kay Mr. V na basta-bastang kinuha ang pinaka-iingatan niya bilang isang babae.âThat Mr. V! Pagbabayaran niya ang ginawa niya sa akin, I will make sure that I will kill hi
SPG CONTENT | MATURE CONTENT | READ AT YOUR OWN RISK| AGAIN!! READ AT YOUR OWN RISK |RAMDAM NI Romary ang pag-iinit ng katawan niya na nagsimulang mag-init dahil sa naging halikan nila ni Primo sa may ilog. Kahit naka two piece lang siya habang karga-karga ni Primo sa kung saan man siya dadalhin nito ay hindi niya maramdaman ang lamig dahil mas nangingibabaw ang init sa katawan niya na lalong nag-aalab dahil ramdam niya ang alaga ni Primo na tumatama sa maselang parte ng katawan niya na tanging panty ang humaharang na ikinakagat ng labi ni Romary.Sa mga oras na 'yun ay dapat niyang pigilan ang gustong mangyari ni Primo sa kanilang dalawa, pero nag e-echo sa pandinig niya ang sinabi ni Primo na kung anoman ang mangayari sa kanila ay mananatili lamang sa lugar na kinalalagyan nila.Hindi na makapag isip ng matino si Romary ng makarating sila sa matataas na batuhan ni Primo, iniikot ni Romary ang tingin niya dah sa matataas na bato na nakikita niya ng umupo si Primo sa isang bato at ka
HINDI MAPAKALI si Romary sa kaniyang chamber dahil sa pangyayaring hindi niya inasahan, pabalik-balik siya sa kaniyang paglalakad sa kaniyang kwarto dahil hindi niya inakala na ang unang makakakuha ng pinaka-iingatan nilang mga babae ay hindi lang basta lalaki, hindi lang kung sino, kundi si Mr. V, ang notorious mafia druglord na trabaho niyang patayin at dalhin sa CIA ang ulo nito.Kanina pa sinisinghalan ni Romary ang kaniyang sarili dahil hinayaan niya na humantong siya sa ganug sitwasyon kung saan wala siyang magawa habang inaangkin siya ni Mr. V mula sa kaniyang likuran. Naging pabaya siya dahilan upang makuha nito ng pagka birhen niya, at alam niyang wala siyang magagawa upang pagbayarin nito ang ginawa sa kaniya. Naikuyom ni Romary ang kaniyang dalawang kamao, dahil hindi niya maiwasang sumibol ang galit para kay Mr. V na basta-bastang kinuha ang pinaka-iingatan niya bilang isang babae.âThat Mr. V! Pagbabayaran niya ang ginawa niya sa akin, I will make sure that I will kill hi
Warning: This chapter contains some sexual content that is not suitable for young readers, read at your own risk.PABAGSAK na umupo si Romary sa bakanteng mesa matapos ang kanilang trabaho, mag-aalas kwarto na ng madaling araw ng matapos na ang kanilang trabaho. Pagod na pagod ang katawan ni Romary sa pabalik-balik na paglalakad niya para maibigay ang mga irder sa mga VIPs costumer ng pub. Gusto na ni Romary na bumalik sa chamber niya para matulog, hindi siya masyadong sanay sa puyatan at alam niyang kailangan niyang pagtiisan ang ganitong schedule hanggang matapos niya ang kaniyang trabaho.âGusto ko ng matulog.âmahinang ani ni Romary.âYou want me to carry you so you can sleep in my arms?â may pang-aakit na bulong sa tenga ni Romary na kunot noong inilingon niya sa kaniyang kanan.Nang makita niyang si Primo ang bumulong sa kanang tenga niya, at ilang inch nalang ang layo ng mga mukha nila sa isaât-isa ay gulat na napatayo si Romary sa pagkaka-upo niya, at dahil sa gulat nawalan siy
HATING GABI na pero mas nakita ni Romary na mas madaming VIPâs costumer ang nagdadatingan, at marami na rin sa mga ito ay naihatid niya sa bawat inn. Hindi nalang mapigilan ni Romary na mapangiwi dahil kada daan niya ay puro malalakas na ungol ang naririnig niya mula sa mga inn. Hindi alam ni Romary kung maawa ba siya sa mga kababaihang mujer na pinapagamit ang kanilang mga katawan sa mga lalaking kumukuha sa kanila, o mapapailing nalang siya dahil nakikita niya na walang angal naman ang mga ito at mukhang ag-eenjoy pa. At dahil naging mas madami ang VIPs nila ay mas naging abala sila sa pages-serve sa mga ito, naiinis naman si Romary dahil kanina pa niya hindi nakikita si Primo sa post nito kaya mas nahihirapan sila dahil imbis na ibinibigay nalang nito ang mga orders ay sila parin ang kumukuha, dahilan upang maging doble trabaho sa kanila. Kapapatong lang ni Romary sa tray na dala niya at malalim na nagpambunting hininga dahil sa pagod ng pabalik-balik na lakad sa pub. Hindi niya
BUONG ARAW ay nanatili lang at nakahiga si Romary sa kama niya sa chamber na binigay sa kaniya, hindi niya maiwasan na mainip lalo na at gusto niya ang araw niya ay productive. Pero sa sitwasyon niya, maghapon siyang mananatili sa chamber niya, hindi siya pwedeng lumabas hanggaât hindi sumasapit ang gabi.Pakiramdam ni Romary ay nasa preso siya, hinahatiran lang siya ng pagkain na dumadaan sa isang maliit na pinto sa pintuan niya, at kailangang pagtiisan iyon ni Romary hanggang magawa na niya ang trabaho niya. At sisimulan na niya mamaya ang pagmamanman sa pub, kung anong oras o araw dumadalaw si Mr. V at para alamin ang tamang plano na gagawin niya para mapatay ito ng walang nanghihinala sa kaniya. Tulad ng lagi niyang ginagawa sa mga past mission niya, ang mahirap lang sa sitwasyon niya ngayon ay wala siyang kahit isang dalang gamit niya na mula sa organisasyon, kahit paborito niyang baril ay hindi niya dala. Hindi rin niya basta-basta mako-contact ang organisasyon, si Roman na supe
HINDI INAKALA ni Romary na masyadong delikado ang lugar na pinasukan niya, kanina lang ay muntik na siyang galawin ng kung sinong lalaki at hindi man lang siya makalaban. Mabuti nalang at dumating ang gwapong lalaki na naglalakad sa unahan niya, natulungan man siya nito ay hindi parin siya papakampante dahil ayaw niyang malinlang ng kahit sino sa lugar na 'to."Primo ang pangalan mo, tama?" usisang tanong ni Romary na bahagya siyang nilingon nito nang sabayan siya nito sa paglalakad."Dapat ba akong matuwa na natatandaan mo ang pangalan ko, Rose?" bahagyang ngising ani ni Primo na ikinaingos ni Romary."Makakatrabaho kita sa pub na 'to, kaya mas mainam na kilala kita.""Bakit ka nga ba pumasok sa pub na 'to? Ang isang tulad mong maganda ay hindi nababagay magtrabaho dito."ani na tanong ni Primo kay Romary.âTulad ng sabi ko kanina, nangangailangan ako ng pera. Kahit nakakatakot ang lugar na âto kailangan kong tiisin.âpagda-drama ni Romary upang hindi siya paghinalaan ng iba ni Primo..
HINDI MAGAWANG MAKAPAG-SALITA ni Romary sa kinauupuan niya habang nasa biyahe siya at hinahatid ng dalawang lalaking kilala ni Fraeya na magdadala sa kaniya sa Black Manta pub ng kaniyang mission.Romary feels a strange yet dangerous presence toward the two men in her front. May nakikita man siyang ngiti sa mga ito, pero empty ang mga mata ng mga ito. Wala siyang makitang emosyon, malalamig ang bawat titig ng dalawang nasa unahan niya.Nang sabihin ni Fraeya kagabi na pumayag ang master nito na i-reccomend siya bilang magiging waitress ng pub ng target niya, ay pinag ready siya nito dahil maagang-maaga daw siyang susunduin sa bahay nila. Akala ni Romary ang maaga na sinasabi ni Fraeya ay may sikat na ang araw pero alas-tres palang ng madaling araw ng sunduin siya ng dalawang lalaking kilala si Fraeya.Hindi maitatanggi na parehas gwapo ang dalawang lalaking maghahatid sa kaniya sa Black Manta pub, pero hindi niya gusto ang mga awra ng mga ito."Gusto mo bang dumaretso na tayo sa traba
KAPAPATAY LANG ni Romary sa makina ng kaniyang black Suzuki Gixxer 150 motorcycle matapos niyang maka-uwi galing sa gym, hindi kalakihan ang bahay niya at malayo ito sa mga kapitbahay. Napapalibutan ng mga puno ang tirahan ni Romary, pinili niyang tumira sa lugar kung saan malayo-layo siya sa mga tao, dahil gusto niya na tahimik lang ang paligid niya.Hinubad na ni Romary ang helmet na suot niya bago umalis sa pagkakasakay niya sa kaniyang motor, dere-deretso nang naglakad si Romary upang makapasok na sa loob ng bahay niya at makapaglinis na ng kaniyang sarili. Pagkapasok na pagkapasok niya ay natigilan siya ng bumagsak ang tingin niya sa kaisa-isang kasama niya sa bahay niya na tutok na tutok sa laptop nito na nakapatong sa hita, at sa dalawa pang laptop na nasa center table.Tatlong taon niya ng nakakasama sa iisang bubong ang masasabi niyang matalino, magaling, at madiskarte pagdating sa hacking at pag invade ng mga top secrets data ng intel o kahit anong may kinalaman sa computers
Malawak ang ngiting nakatitig si Romary sa isang apartment na kaniyang nakuha upang simulan ang bago niyang buhay mula sa labas ng bahay ampunan. Sanggol palang si Romary ay sa bahay ampunan na siya nagka-isip at lumaki hanggang sa tumuntomg siya sa edad niya ngayon na labing siyam na taong gulang. Clueless si Romary sa pagkatao niya dahil kahit ang mga madre na nagpalaki sa kaniya ay walang masabi sa kaniya dahil nakita lang daw siya ng mga ito sa harapan ng gate ng bahay-ampunan, estranghero ang tingin ni Romary sa kaniyang sarili dahil tanging pangalan niya lang na nakaburda sa lampin ng matagpuan siya ng mga madre ang pagkakakilanlan niya sa kaniyang sarili.Lumaki si Romary na hindi niya hinanap ang mga magulang niyang para sa kaniya ay inabandona siya, masaya siyang lumaki at nanirahan sa bahay ampunan kung saan ang mag madre doon ang naging mga magulang niya. Mahal na mahal ni Romary ang bahay-ampunan na kinalakihan dahilan upang kahit sinong nagbalak na ampunin siya ay hindi s