KAPAPATAY LANG ni Romary sa makina ng kaniyang black Suzuki Gixxer 150 motorcycle matapos niyang maka-uwi galing sa gym, hindi kalakihan ang bahay niya at malayo ito sa mga kapitbahay. Napapalibutan ng mga puno ang tirahan ni Romary, pinili niyang tumira sa lugar kung saan malayo-layo siya sa mga tao, dahil gusto niya na tahimik lang ang paligid niya.
Hinubad na ni Romary ang helmet na suot niya bago umalis sa pagkakasakay niya sa kaniyang motor, dere-deretso nang naglakad si Romary upang makapasok na sa loob ng bahay niya at makapaglinis na ng kaniyang sarili. Pagkapasok na pagkapasok niya ay natigilan siya ng bumagsak ang tingin niya sa kaisa-isang kasama niya sa bahay niya na tutok na tutok sa laptop nito na nakapatong sa hita, at sa dalawa pang laptop na nasa center table.
Tatlong taon niya ng nakakasama sa iisang bubong ang masasabi niyang matalino, magaling, at madiskarte pagdating sa hacking at pag invade ng mga top secrets data ng intel o kahit anong may kinalaman sa computers. Ang pangalan nito ay Franco, pero sa likod ng panglalaking pangalan na ‘yun ay isang magandang dalaga na blonde ang kulay ng buhok ang tunay nitong kasarian. Fraeya Yanco Beaumont ang pangalan nito, nakilala niya na itong parang lalaki kung pumorma kaya hindi nakaligtas ang pagkagulat niya ng mapagtanto niyang babae ito.
Nakilala niya ito sa dati niyang nagawang trabaho, kung saan nakatabi niya ito sa bidding ng artifact na dapat niyang makuha dahil galing sa nakaw ang mga ito, at kailangan na maibalik sa pinagkuhanan ng mga ito.
Sa mga bidders na naroon ay silang dalawa ang naglaban sa artifact kung saan isang matandang lalaki lang ang nakabili nito sa halagang parehas nilang hindi na kayang tapatan. Isang illegal collectors ang nakakuha ng parehas nilang kailangan, kaya dahil doon ay nagkasundo sila para kunin ang artifact sa hindi pormal na paraan, siya ang kumuha ng artifact habang si Fraeya ang ang nag gi-guide sa kaniya upang makapasok sa property ng matandang lalaking nakakuha ng parehas nilang pakay.
Si Romary ay hindi katulad ng mga ibang kapulisan, ginagawa niya ang alam niyang magpapadali sa trabaho niya. If she needs to kill, walang problema sa kaniya iyon lalo na at alam ng organization na pinagtatrabahuhan niya ang galawan niya sa mga trabaho niya.
Siya ang pinapadala ng organization nila pag sinabi na ng CIA na hindi nila kayang i-handle ang mga kriminal na mahirap at mailap mahuli.
Simula noon, makita nalang nina Romary na nagkasundo silang tumira sa iisang bubong kaya nagagamit ni Romary ang skills ni Fraeya sa mga trabaho niya. Hindi niya masasabi na mag-kaibigan sila, pero para kay Romary ay sapat ng may koneksyon silang dalawa.
Ibang-iba man ang ugali nila sa isa’t-isa, ay alam ni Romary na may mga bagay silang napagkakasunduan, lalo na at si Fraeya ang kasama sa bahay na tahimik lang hindi pakielamera.
Naka budha seat ito sa sofa, nakasuot ng loose jacket na ang hoodie ay nakasuot sa ulunan nito. Naglakad siya palapit si Romary dito at pabagsak na umupo sa katabi nitong sofa, bahagyang sinilip ni Romary ang pinagkaka-abalahan nito sa mga laptop nito.
“I’m back.”ani ni Romary dito upang ipaalam na nakabalik na siya dahil hindi man lang siya nito binabalingan ng tingin.
“I know.”sagot nito na binalingan ni Romary ng kaniyang tingin.
“Don’t tell me na hindi ka tumatayo sa pwesto mo na ito simula ng umalis ako para mag gym?”
“I got up to take a bath, then i sit back here.”seryosong sagot nito na bahagyang ikinabuntong hininga ni Romary.
“May nahanap ka na ba ng clue, or sign for what happen four years ago in Tahanan ng Bahaghari Orphanage?” tanong ni Romary dito nang iharap nito ang laptop na nasa hita nito sa kaniya na ikinababa niya ng tingin sa screen.
May apat na mukha na nakikita si Romary sa screen ng laptop ni Fraeya, iba’t-ibang mukha, at sa tingin ni Romary ay iba-ibang lahi din, na sinimulan ng ipakilala ni Fraeya mula sa unang picture mula sa kaliwa.
“Falhab Ammad, isang indian muslim sa Ahmedabad, Indian. Fang Xiu Min, a Chinese from Shenzen, China, Alami Bennani, a Moroccan from Tangier, Morocco and Florentino Capinpin, a Filipino from Quezon Province. These four has a connection to the murder of the Tahanan ng Bahaghari Orphanage, I'm still looking into their connection to the murder, if that's your next question.”pahayag ni Fraeya habang pinakatititigan ni Romary ang apat na litrato ng mga lalaking maaring nasa likod ng massacre sa bahay ampunan na kinalakihan niya noon.
Alam ni Romary na mabilis kumilos si Fraeya sa paghahanap, kaya alam niyang tinatagalan nito ang pagbibigay sa kaniya ng impormasyon. Naiintindihan ni Romary ‘yun dahil maliban sa free ang service niya dito ay nakakapagbigay naman ito paunti-unti ng impormasyon kanya kahit papaano ay may idea na siya.
“Please dig more information about them.”ani ni Romary na inalis na ni Fraeya sa pagkakaharap sa kaniya ang laptop nito.
“I’m doing that, but I will prioritize what my master asks me to do first before you.”sagot nito na bahagyang ikinangiti ni Romary.
“I know, matagal-tagal na din tayong nakatira sa iisang bahay though minsan marami kang ibang bahay na tinutulugan pag kinailangan ka ng master mo. Sa tagal din natin na magkasama kahit isang beses hindi ko pa nakilala ang master mo, pero the cold handsome man na pinuntahan ka dito one year ago, is h----“
Hindi natuloy ni Romary ang sasabihin niya ng biglang isara ni Fraeya ang laptop nito at seryosong lumingon sa kaniya.
“We have a deal about that, right Rose?” ani nito na ikinataas ng dalawang kamay ni Romary.
“Sorry, na curious lang. Anyway, may bagong trabaho ako.”ani ni Romary na ibinaba ang paper bag na dala niya sa mesa sa tabi ng mga laptop nito.
Alam ni Fraeya na ang organization na kabilang si Romary ay hawak ng CIA.
“Can you check it for me?"may ngiting request ni Romary kay Fraeya na walang imik na kinuha nito ang laman ng paper bag, ang hard drive kung saan naglalaman ng kung sino o ano ang bagong trabaho ni Romary.
Nang makuha ni Fraeya ang hardrive ay agad nitong sinalpak ito sa nasa hita nitong laptop nito, alam na ni Fraeya ang gagawin nito dahil lahat ng trabaho ni Romary ay same lang kung paano binibigay sa kaniya.
Apat na taon simula ng maging secret police detective agent si Romary sa CDO, hindi man tunay na pulis ang kaniyang trabaho, pero ang mahalaga kay Romary ay malaya siyang nakakakilos, upang makahanap ng paraan upang malaman kung sino ang nasa likod ng massacre sa bahay ampunan kung saan siya lumaki.
Sumali si Romary sa Crime Detective Operation dahil sa isang lalaking lumapit sa kaniya at nakuha ang pagpayag niya dahil nabanggit nito na mahahanap niya ang mga salarin sa pagpatay sa bahay ampunan kung magiging agent siya ng mga ito.
At dahil doon ay pumayag si Romary, sa dalawang taon siyang nag train sa lugar na pinagdalhan sa kaniya. Sa lugar na 'yun nanirahan si Romary upang hasain ang sarili sa combat, sa paghawak ng baril, pana at kung ano-anong magagamit niya to protect herself, at upang makalaban siya.
At dahil malalaking trabaho ang binibigay sa kaniya ay alam ng organization na magiging mapanganib ang buhay ni Romary, kaya lahat ng trabaho niya ay undercover. Magmamamanman siya sa lugar at pag nakabuo na ng plano tsaka siya patagong kikilos kaya kahit papaano ay malaya siyang nakakakilos dahil mabilis niyang nalulusutan ang naging trabahi niya, dahil hindi siya mapaghihinalaan basta-basta. Kaya si Romary ay isa sa pinakamagaling na undercover police detective ng organization nila.
“Your next target has a name of Mr. V. A, druglord mafia don from Irish Clan, half Irish half-Filipino. A notorious one, your next target is hard to deal.”sambit ni Fraeya matapos nitong makita ang laman ng hard drive na ikinasandal ni Romary sa kinauupuan niya.
"Ano itsura niya? Matanda ba?"
"No, only information but there's no face in the files." seryosong sagot ni Fraeya na ikinakunot ng noo ni Romary.
"What? So my next job is a faceless mafia drug lord?"
“I’ll look into it, but for you to start your mission. I think you need to apply as a waitress in his favorite pub. The Black Manta, Mr. V own that place.”ani ni Fraeya na sinara ang hawak nitong laptop.
“I’ll create your fake data, resume and name this whole night. Don’t touch those two of my babies and take a bath.”ani pa nito bago ito umalis sa harapan niya.
“Thank you Franco!” habol na ani ni Romary na bago gawin ang sinabi ni Fraeya sa kaniya ay kinuha niya muna ang cellphone niya at hinanap ang pub na pagmamay-arii ng mission niya.
“Eh? Bakit wala kay g****e ang Black Manta na pub?”takang tanong ni Romary sa kniyang sarili dahil walang result na lumalabas sa hinahanap niyang pub, nang mapalingon siya kay Fraeya na sumilip muli sa kaniya.
“I forgot to tell you, Mr. V’s pub was hidden and private. You can be a waitress in that pub when someone recommends you on it.”
“Recommend? So paano ako makakapasok dito? Tsaka how do you know—ah forget it marami ka palang alam kahit wala sa g****e. Just answer my first question.”ani ni Romary.
“My master can recommend you, I’ll ask him.”sagot ni Fraeya sa kaniya ng mawala na ulit ito sa paningin ni Romary.
“I’ll looking forward to the recommendation of your master na mukhang maraming connections.”may kalakasang ani ni Romary na may ngiting tumayo na siya sa pagkaka-upo niya.
“Hindi nakakapagsisisi na naging ally ko si Franco.”ani ni Romary na naglakad na papunta sa kwarto niya upang makapaligo na at ihanda ang mga dapat niyang ihanda sa bago niyang mission.
And her mission is to kill Asia’s second-to-the-top mafia druglord named Mr. V.
HINDI MAGAWANG MAKAPAG-SALITA ni Romary sa kinauupuan niya habang nasa biyahe siya at hinahatid ng dalawang lalaking kilala ni Fraeya na magdadala sa kaniya sa Black Manta pub ng kaniyang mission.Romary feels a strange yet dangerous presence toward the two men in her front. May nakikita man siyang ngiti sa mga ito, pero empty ang mga mata ng mga ito. Wala siyang makitang emosyon, malalamig ang bawat titig ng dalawang nasa unahan niya.Nang sabihin ni Fraeya kagabi na pumayag ang master nito na i-reccomend siya bilang magiging waitress ng pub ng target niya, ay pinag ready siya nito dahil maagang-maaga daw siyang susunduin sa bahay nila. Akala ni Romary ang maaga na sinasabi ni Fraeya ay may sikat na ang araw pero alas-tres palang ng madaling araw ng sunduin siya ng dalawang lalaking kilala si Fraeya.Hindi maitatanggi na parehas gwapo ang dalawang lalaking maghahatid sa kaniya sa Black Manta pub, pero hindi niya gusto ang mga awra ng mga ito."Gusto mo bang dumaretso na tayo sa traba
HINDI INAKALA ni Romary na masyadong delikado ang lugar na pinasukan niya, kanina lang ay muntik na siyang galawin ng kung sinong lalaki at hindi man lang siya makalaban. Mabuti nalang at dumating ang gwapong lalaki na naglalakad sa unahan niya, natulungan man siya nito ay hindi parin siya papakampante dahil ayaw niyang malinlang ng kahit sino sa lugar na 'to."Primo ang pangalan mo, tama?" usisang tanong ni Romary na bahagya siyang nilingon nito nang sabayan siya nito sa paglalakad."Dapat ba akong matuwa na natatandaan mo ang pangalan ko, Rose?" bahagyang ngising ani ni Primo na ikinaingos ni Romary."Makakatrabaho kita sa pub na 'to, kaya mas mainam na kilala kita.""Bakit ka nga ba pumasok sa pub na 'to? Ang isang tulad mong maganda ay hindi nababagay magtrabaho dito."ani na tanong ni Primo kay Romary.“Tulad ng sabi ko kanina, nangangailangan ako ng pera. Kahit nakakatakot ang lugar na ‘to kailangan kong tiisin.”pagda-drama ni Romary upang hindi siya paghinalaan ng iba ni Primo..
BUONG ARAW ay nanatili lang at nakahiga si Romary sa kama niya sa chamber na binigay sa kaniya, hindi niya maiwasan na mainip lalo na at gusto niya ang araw niya ay productive. Pero sa sitwasyon niya, maghapon siyang mananatili sa chamber niya, hindi siya pwedeng lumabas hangga’t hindi sumasapit ang gabi.Pakiramdam ni Romary ay nasa preso siya, hinahatiran lang siya ng pagkain na dumadaan sa isang maliit na pinto sa pintuan niya, at kailangang pagtiisan iyon ni Romary hanggang magawa na niya ang trabaho niya. At sisimulan na niya mamaya ang pagmamanman sa pub, kung anong oras o araw dumadalaw si Mr. V at para alamin ang tamang plano na gagawin niya para mapatay ito ng walang nanghihinala sa kaniya. Tulad ng lagi niyang ginagawa sa mga past mission niya, ang mahirap lang sa sitwasyon niya ngayon ay wala siyang kahit isang dalang gamit niya na mula sa organisasyon, kahit paborito niyang baril ay hindi niya dala. Hindi rin niya basta-basta mako-contact ang organisasyon, si Roman na supe
HATING GABI na pero mas nakita ni Romary na mas madaming VIP’s costumer ang nagdadatingan, at marami na rin sa mga ito ay naihatid niya sa bawat inn. Hindi nalang mapigilan ni Romary na mapangiwi dahil kada daan niya ay puro malalakas na ungol ang naririnig niya mula sa mga inn. Hindi alam ni Romary kung maawa ba siya sa mga kababaihang mujer na pinapagamit ang kanilang mga katawan sa mga lalaking kumukuha sa kanila, o mapapailing nalang siya dahil nakikita niya na walang angal naman ang mga ito at mukhang ag-eenjoy pa. At dahil naging mas madami ang VIPs nila ay mas naging abala sila sa pages-serve sa mga ito, naiinis naman si Romary dahil kanina pa niya hindi nakikita si Primo sa post nito kaya mas nahihirapan sila dahil imbis na ibinibigay nalang nito ang mga orders ay sila parin ang kumukuha, dahilan upang maging doble trabaho sa kanila. Kapapatong lang ni Romary sa tray na dala niya at malalim na nagpambunting hininga dahil sa pagod ng pabalik-balik na lakad sa pub. Hindi niya
Warning: This chapter contains some sexual content that is not suitable for young readers, read at your own risk.PABAGSAK na umupo si Romary sa bakanteng mesa matapos ang kanilang trabaho, mag-aalas kwarto na ng madaling araw ng matapos na ang kanilang trabaho. Pagod na pagod ang katawan ni Romary sa pabalik-balik na paglalakad niya para maibigay ang mga irder sa mga VIPs costumer ng pub. Gusto na ni Romary na bumalik sa chamber niya para matulog, hindi siya masyadong sanay sa puyatan at alam niyang kailangan niyang pagtiisan ang ganitong schedule hanggang matapos niya ang kaniyang trabaho.“Gusto ko ng matulog.”mahinang ani ni Romary.“You want me to carry you so you can sleep in my arms?” may pang-aakit na bulong sa tenga ni Romary na kunot noong inilingon niya sa kaniyang kanan.Nang makita niyang si Primo ang bumulong sa kanang tenga niya, at ilang inch nalang ang layo ng mga mukha nila sa isa’t-isa ay gulat na napatayo si Romary sa pagkaka-upo niya, at dahil sa gulat nawalan siy
HINDI MAPAKALI si Romary sa kaniyang chamber dahil sa pangyayaring hindi niya inasahan, pabalik-balik siya sa kaniyang paglalakad sa kaniyang kwarto dahil hindi niya inakala na ang unang makakakuha ng pinaka-iingatan nilang mga babae ay hindi lang basta lalaki, hindi lang kung sino, kundi si Mr. V, ang notorious mafia druglord na trabaho niyang patayin at dalhin sa CIA ang ulo nito.Kanina pa sinisinghalan ni Romary ang kaniyang sarili dahil hinayaan niya na humantong siya sa ganug sitwasyon kung saan wala siyang magawa habang inaangkin siya ni Mr. V mula sa kaniyang likuran. Naging pabaya siya dahilan upang makuha nito ng pagka birhen niya, at alam niyang wala siyang magagawa upang pagbayarin nito ang ginawa sa kaniya. Naikuyom ni Romary ang kaniyang dalawang kamao, dahil hindi niya maiwasang sumibol ang galit para kay Mr. V na basta-bastang kinuha ang pinaka-iingatan niya bilang isang babae.“That Mr. V! Pagbabayaran niya ang ginawa niya sa akin, I will make sure that I will kill hi
SPG CONTENT | MATURE CONTENT | READ AT YOUR OWN RISK| AGAIN!! READ AT YOUR OWN RISK |RAMDAM NI Romary ang pag-iinit ng katawan niya na nagsimulang mag-init dahil sa naging halikan nila ni Primo sa may ilog. Kahit naka two piece lang siya habang karga-karga ni Primo sa kung saan man siya dadalhin nito ay hindi niya maramdaman ang lamig dahil mas nangingibabaw ang init sa katawan niya na lalong nag-aalab dahil ramdam niya ang alaga ni Primo na tumatama sa maselang parte ng katawan niya na tanging panty ang humaharang na ikinakagat ng labi ni Romary.Sa mga oras na 'yun ay dapat niyang pigilan ang gustong mangyari ni Primo sa kanilang dalawa, pero nag e-echo sa pandinig niya ang sinabi ni Primo na kung anoman ang mangayari sa kanila ay mananatili lamang sa lugar na kinalalagyan nila.Hindi na makapag isip ng matino si Romary ng makarating sila sa matataas na batuhan ni Primo, iniikot ni Romary ang tingin niya dah sa matataas na bato na nakikita niya ng umupo si Primo sa isang bato at ka
Malawak ang ngiting nakatitig si Romary sa isang apartment na kaniyang nakuha upang simulan ang bago niyang buhay mula sa labas ng bahay ampunan. Sanggol palang si Romary ay sa bahay ampunan na siya nagka-isip at lumaki hanggang sa tumuntomg siya sa edad niya ngayon na labing siyam na taong gulang. Clueless si Romary sa pagkatao niya dahil kahit ang mga madre na nagpalaki sa kaniya ay walang masabi sa kaniya dahil nakita lang daw siya ng mga ito sa harapan ng gate ng bahay-ampunan, estranghero ang tingin ni Romary sa kaniyang sarili dahil tanging pangalan niya lang na nakaburda sa lampin ng matagpuan siya ng mga madre ang pagkakakilanlan niya sa kaniyang sarili.Lumaki si Romary na hindi niya hinanap ang mga magulang niyang para sa kaniya ay inabandona siya, masaya siyang lumaki at nanirahan sa bahay ampunan kung saan ang mag madre doon ang naging mga magulang niya. Mahal na mahal ni Romary ang bahay-ampunan na kinalakihan dahilan upang kahit sinong nagbalak na ampunin siya ay hindi s
SPG CONTENT | MATURE CONTENT | READ AT YOUR OWN RISK| AGAIN!! READ AT YOUR OWN RISK |RAMDAM NI Romary ang pag-iinit ng katawan niya na nagsimulang mag-init dahil sa naging halikan nila ni Primo sa may ilog. Kahit naka two piece lang siya habang karga-karga ni Primo sa kung saan man siya dadalhin nito ay hindi niya maramdaman ang lamig dahil mas nangingibabaw ang init sa katawan niya na lalong nag-aalab dahil ramdam niya ang alaga ni Primo na tumatama sa maselang parte ng katawan niya na tanging panty ang humaharang na ikinakagat ng labi ni Romary.Sa mga oras na 'yun ay dapat niyang pigilan ang gustong mangyari ni Primo sa kanilang dalawa, pero nag e-echo sa pandinig niya ang sinabi ni Primo na kung anoman ang mangayari sa kanila ay mananatili lamang sa lugar na kinalalagyan nila.Hindi na makapag isip ng matino si Romary ng makarating sila sa matataas na batuhan ni Primo, iniikot ni Romary ang tingin niya dah sa matataas na bato na nakikita niya ng umupo si Primo sa isang bato at ka
HINDI MAPAKALI si Romary sa kaniyang chamber dahil sa pangyayaring hindi niya inasahan, pabalik-balik siya sa kaniyang paglalakad sa kaniyang kwarto dahil hindi niya inakala na ang unang makakakuha ng pinaka-iingatan nilang mga babae ay hindi lang basta lalaki, hindi lang kung sino, kundi si Mr. V, ang notorious mafia druglord na trabaho niyang patayin at dalhin sa CIA ang ulo nito.Kanina pa sinisinghalan ni Romary ang kaniyang sarili dahil hinayaan niya na humantong siya sa ganug sitwasyon kung saan wala siyang magawa habang inaangkin siya ni Mr. V mula sa kaniyang likuran. Naging pabaya siya dahilan upang makuha nito ng pagka birhen niya, at alam niyang wala siyang magagawa upang pagbayarin nito ang ginawa sa kaniya. Naikuyom ni Romary ang kaniyang dalawang kamao, dahil hindi niya maiwasang sumibol ang galit para kay Mr. V na basta-bastang kinuha ang pinaka-iingatan niya bilang isang babae.“That Mr. V! Pagbabayaran niya ang ginawa niya sa akin, I will make sure that I will kill hi
Warning: This chapter contains some sexual content that is not suitable for young readers, read at your own risk.PABAGSAK na umupo si Romary sa bakanteng mesa matapos ang kanilang trabaho, mag-aalas kwarto na ng madaling araw ng matapos na ang kanilang trabaho. Pagod na pagod ang katawan ni Romary sa pabalik-balik na paglalakad niya para maibigay ang mga irder sa mga VIPs costumer ng pub. Gusto na ni Romary na bumalik sa chamber niya para matulog, hindi siya masyadong sanay sa puyatan at alam niyang kailangan niyang pagtiisan ang ganitong schedule hanggang matapos niya ang kaniyang trabaho.“Gusto ko ng matulog.”mahinang ani ni Romary.“You want me to carry you so you can sleep in my arms?” may pang-aakit na bulong sa tenga ni Romary na kunot noong inilingon niya sa kaniyang kanan.Nang makita niyang si Primo ang bumulong sa kanang tenga niya, at ilang inch nalang ang layo ng mga mukha nila sa isa’t-isa ay gulat na napatayo si Romary sa pagkaka-upo niya, at dahil sa gulat nawalan siy
HATING GABI na pero mas nakita ni Romary na mas madaming VIP’s costumer ang nagdadatingan, at marami na rin sa mga ito ay naihatid niya sa bawat inn. Hindi nalang mapigilan ni Romary na mapangiwi dahil kada daan niya ay puro malalakas na ungol ang naririnig niya mula sa mga inn. Hindi alam ni Romary kung maawa ba siya sa mga kababaihang mujer na pinapagamit ang kanilang mga katawan sa mga lalaking kumukuha sa kanila, o mapapailing nalang siya dahil nakikita niya na walang angal naman ang mga ito at mukhang ag-eenjoy pa. At dahil naging mas madami ang VIPs nila ay mas naging abala sila sa pages-serve sa mga ito, naiinis naman si Romary dahil kanina pa niya hindi nakikita si Primo sa post nito kaya mas nahihirapan sila dahil imbis na ibinibigay nalang nito ang mga orders ay sila parin ang kumukuha, dahilan upang maging doble trabaho sa kanila. Kapapatong lang ni Romary sa tray na dala niya at malalim na nagpambunting hininga dahil sa pagod ng pabalik-balik na lakad sa pub. Hindi niya
BUONG ARAW ay nanatili lang at nakahiga si Romary sa kama niya sa chamber na binigay sa kaniya, hindi niya maiwasan na mainip lalo na at gusto niya ang araw niya ay productive. Pero sa sitwasyon niya, maghapon siyang mananatili sa chamber niya, hindi siya pwedeng lumabas hangga’t hindi sumasapit ang gabi.Pakiramdam ni Romary ay nasa preso siya, hinahatiran lang siya ng pagkain na dumadaan sa isang maliit na pinto sa pintuan niya, at kailangang pagtiisan iyon ni Romary hanggang magawa na niya ang trabaho niya. At sisimulan na niya mamaya ang pagmamanman sa pub, kung anong oras o araw dumadalaw si Mr. V at para alamin ang tamang plano na gagawin niya para mapatay ito ng walang nanghihinala sa kaniya. Tulad ng lagi niyang ginagawa sa mga past mission niya, ang mahirap lang sa sitwasyon niya ngayon ay wala siyang kahit isang dalang gamit niya na mula sa organisasyon, kahit paborito niyang baril ay hindi niya dala. Hindi rin niya basta-basta mako-contact ang organisasyon, si Roman na supe
HINDI INAKALA ni Romary na masyadong delikado ang lugar na pinasukan niya, kanina lang ay muntik na siyang galawin ng kung sinong lalaki at hindi man lang siya makalaban. Mabuti nalang at dumating ang gwapong lalaki na naglalakad sa unahan niya, natulungan man siya nito ay hindi parin siya papakampante dahil ayaw niyang malinlang ng kahit sino sa lugar na 'to."Primo ang pangalan mo, tama?" usisang tanong ni Romary na bahagya siyang nilingon nito nang sabayan siya nito sa paglalakad."Dapat ba akong matuwa na natatandaan mo ang pangalan ko, Rose?" bahagyang ngising ani ni Primo na ikinaingos ni Romary."Makakatrabaho kita sa pub na 'to, kaya mas mainam na kilala kita.""Bakit ka nga ba pumasok sa pub na 'to? Ang isang tulad mong maganda ay hindi nababagay magtrabaho dito."ani na tanong ni Primo kay Romary.“Tulad ng sabi ko kanina, nangangailangan ako ng pera. Kahit nakakatakot ang lugar na ‘to kailangan kong tiisin.”pagda-drama ni Romary upang hindi siya paghinalaan ng iba ni Primo..
HINDI MAGAWANG MAKAPAG-SALITA ni Romary sa kinauupuan niya habang nasa biyahe siya at hinahatid ng dalawang lalaking kilala ni Fraeya na magdadala sa kaniya sa Black Manta pub ng kaniyang mission.Romary feels a strange yet dangerous presence toward the two men in her front. May nakikita man siyang ngiti sa mga ito, pero empty ang mga mata ng mga ito. Wala siyang makitang emosyon, malalamig ang bawat titig ng dalawang nasa unahan niya.Nang sabihin ni Fraeya kagabi na pumayag ang master nito na i-reccomend siya bilang magiging waitress ng pub ng target niya, ay pinag ready siya nito dahil maagang-maaga daw siyang susunduin sa bahay nila. Akala ni Romary ang maaga na sinasabi ni Fraeya ay may sikat na ang araw pero alas-tres palang ng madaling araw ng sunduin siya ng dalawang lalaking kilala si Fraeya.Hindi maitatanggi na parehas gwapo ang dalawang lalaking maghahatid sa kaniya sa Black Manta pub, pero hindi niya gusto ang mga awra ng mga ito."Gusto mo bang dumaretso na tayo sa traba
KAPAPATAY LANG ni Romary sa makina ng kaniyang black Suzuki Gixxer 150 motorcycle matapos niyang maka-uwi galing sa gym, hindi kalakihan ang bahay niya at malayo ito sa mga kapitbahay. Napapalibutan ng mga puno ang tirahan ni Romary, pinili niyang tumira sa lugar kung saan malayo-layo siya sa mga tao, dahil gusto niya na tahimik lang ang paligid niya.Hinubad na ni Romary ang helmet na suot niya bago umalis sa pagkakasakay niya sa kaniyang motor, dere-deretso nang naglakad si Romary upang makapasok na sa loob ng bahay niya at makapaglinis na ng kaniyang sarili. Pagkapasok na pagkapasok niya ay natigilan siya ng bumagsak ang tingin niya sa kaisa-isang kasama niya sa bahay niya na tutok na tutok sa laptop nito na nakapatong sa hita, at sa dalawa pang laptop na nasa center table.Tatlong taon niya ng nakakasama sa iisang bubong ang masasabi niyang matalino, magaling, at madiskarte pagdating sa hacking at pag invade ng mga top secrets data ng intel o kahit anong may kinalaman sa computers
Malawak ang ngiting nakatitig si Romary sa isang apartment na kaniyang nakuha upang simulan ang bago niyang buhay mula sa labas ng bahay ampunan. Sanggol palang si Romary ay sa bahay ampunan na siya nagka-isip at lumaki hanggang sa tumuntomg siya sa edad niya ngayon na labing siyam na taong gulang. Clueless si Romary sa pagkatao niya dahil kahit ang mga madre na nagpalaki sa kaniya ay walang masabi sa kaniya dahil nakita lang daw siya ng mga ito sa harapan ng gate ng bahay-ampunan, estranghero ang tingin ni Romary sa kaniyang sarili dahil tanging pangalan niya lang na nakaburda sa lampin ng matagpuan siya ng mga madre ang pagkakakilanlan niya sa kaniyang sarili.Lumaki si Romary na hindi niya hinanap ang mga magulang niyang para sa kaniya ay inabandona siya, masaya siyang lumaki at nanirahan sa bahay ampunan kung saan ang mag madre doon ang naging mga magulang niya. Mahal na mahal ni Romary ang bahay-ampunan na kinalakihan dahilan upang kahit sinong nagbalak na ampunin siya ay hindi s