Kabanata 5

Kabanata 5

PAGKATAPOS kong kumain ay inihatid ako ni Manang Helen sa kwarto. Lalo akong namangha sa ganda at laki nitong bahay, dahil kanina nang magising ako ay agad akong tumakbo papalabas dahil sa pag-aakala ko na makakatakas ako.

"Tinimpla ko na ang tubig, Ma'am. Pwede na po kayong maligo. Ang mga bihisan niyo po ay nakahanda na rin."

Bihisan. Paano ako nagkaroon ng damit dito ay wala naman akong dala maliban sa suot ko? Nagtataka man ay tumango na lang ako sa kanya.

"Salamat po," sabi ko na rin.

Ngumiti siya nang kaunti bago tumalikod kaya napabuntong hininga na lang ako. Alam kong alam nila kung ano ako rito. Nakakahiyang isipin pero ano ba ang magagawa ko? Hindi ko naman ginusto na mapunta rito.

Humakbang ako papunta sa banyo, at saka itinulak ang pinto na medyo nakaawang. Ultimo banyo ay walang kasing gara. Ang inidoro ay nakikita ko ay parang digital. May maliit na swimming pool din. Jacuzzi ang tawag doon, narinig ko kay Madam Claudia. Naroon ng tubig na sabi ay tinimpla na raw ni Manang Helen. Wala akong nagawa kung hindi ang maghubad at pumunta sa jacuzzi. Maligamgam ang tubig at para akong naginhawahan.

Totoong may mga taong pinagpala sa lahat, na kahit na banyo ay parang milyon ang halaga sa pagpapagawa, habang kami ay halos walang matatawag na disenteng bahay. Sa pagkakatanda ko, parang nasa gitna kami ng gubat noon. Iyon na ang nakamulatan ko hanggang sa mapadpad sa Maynila. Dinala ako roon ni Papa matapos na mamuhay sa isang lugar na ako lang.

Habang nasa jacuzzi ay iniisip ko ang naging buhay ko sa loob ng napakaraming taon. Ngayon, nakatikim naman nga ako ng jacuzzi, parang sa pinal na lang na bahagi ng buhay ko. Hindi ko na alam ang mangyayari sa akin pagkatapos dito. Wala ng kasiguruhan ang lahat. Pero ang sabi naman ng lalaking bumili sa akin ay wala naman daw papatay sa akin dito.

Pagkatapos ko ay nilapitan ko ang damit na inihanda ni Manang Helen para sa akin. Nang bulatlatin ko iyon ay isa iyong damit pantulog na gawa sa silk, tapos ay may pang-ibabaw na parang roba. Walang ibang saplot maliban sa isang underwear. Isinuot ko iyon kaysa naman sa pares ng underwear na suot ko kanina.

Lumabas ako sa banyo at kamuntik akong mapaatras nang makita ko ang bulto ng lalaki sa loob ng kwarto ko, pero huli na para gawin ko iyon dahil nakita na niya ako. Nahawakan ko na nang mahigpit ang pang-ibabaw na tela sa damit ko, saka ako papaiwas na lumabas ng banyo.

"Did you eat well?" Tanong niya at iniwan ang pagdutdot sa kanyang mamahalin na smartphone.

Tumango ako, lito sa kung ano na ba ang gagawin ko. Pupunta ba ako sa salamin, magsusuklay, o maghuhubad ako sa kanyang harapan? Kinse milyones, paulit ulit iyon na nagpapakita sa utak ko. Ganoon ako kamahal para sa mga mata ng lalaking ito.

"You look tensed," puna niya kaya agad kong nahigit ang paghinga.

"Sino ho ba ang hindi ninerbyosin? Nandito ako sa bahay ng isang lalaking hindi ko kilala. Hindi ko alam kung anong naghihintay na bukas sa akin. Hindi ko nga alam kung anong gagawin mo sa akin."

Tumingin ako sa kanya at pilit na tinatagan ang sarili ko, "Ikaw ang bumili sa akin, 'di ba?"

"Yes," walang alinlangan niyang sagot.

"Bakit hindi mo pa simulan ang gusto mo? Saan pa ba pauwi ang lahat ng ito? Isa lang ang dahilan ng pagbili ng mga lalaki sa mga babae sa auction na iyon, magkaro'n ng palipasan ng oras."

Tumango siya at parang huminga nang malalim, "You're right. Kaya nandito ako sa kwarto mo. In that case dito ka na sa kama."

Diyos ko. Gusto kong umiyak.

Napaawang ang labi ko pero kumurap ako kapagkuwan dahil nakatitig lang siya sa akin. Ako itong matapang na naghamon pero hindi pala niya aatrasan ang hamon ko.

Humakbang ako papunta sa kama kahit na hindi ko naman alam ang gagawin ko, at nang malapit na ako roon ay bigla niya akong hinawakan sa braso. Agad akong napatingala sa kanya.

"You are wondering what will happen tomorrow. I didn't buy you just because I wanted to have a bed warmer."

"A-Ano pa ang magiging papel ko sa buhay mo kung ganoon? Kabit?"

"I am not married yet," aniya kaya nagulat ako.

Sa itsura niyang ito na parang tinalo ang isang sikat na Hollywood actor, wala siyang asawa?

"M-May sakit ka ba na malubha, nakahahawa?" Natatakot kong tanong dahil baka may AIDS siya.

Anong ipagagamit ko sa sarili ko kapag nahawa niya ako? Buti siya ay mayaman.

"M-May AIDS ka ba?"

Tumaas ang sulok ng labi niya at umiling. "I want you to be my lover, Sabiana. Wala tayong pag-uusapan. You stay here. You will live here. You live your life normally like other women out there. Gagastusan kita. Kakain ka, makakapag-shopping at makakabili ng lahat ng gusto mo. Just that one thing. Be my lover."

Napaawang ang labi ko sa mga sinabi niya. Hindi ko halos iyon ma-proseso. Para akong nawalan sandali ng neurons sa utak. Ang lalaking ito ay bumili ng babae para maging lover nito. Hindi ako lalo makapaniwala sa demands niya. Sa itsura at yaman niya, kayang-kaya niya na bumili ng mas higit sa akin, pwedeng modelo, artista o kahit siguro beauty queen pa.

Bakit ako?

"The deal starts tonight," aniya at saka niya ako hinawakan sa mukha, gamit ang isang kamay lang niya.

Itingala pa niya ako nang kaunti at saka ako hinalikan sa labi. Gusto kong matakot at madismaya pero dahil gulo pa rin ang isip ko sa mga sinabi niya, hindi ko mawari kung anong dapat kong maramdaman. Wala bang nagmamahal sa lalaking ito para bumili pa siya ng magmamahal sa kanya, kuno?

Naamoy ko ang mabango niyang hininga, at sa halip na matakot ako ay para akong nalunod, lalo na sa tema ng paghalik niya. Para niyang hinihigop ang hininga ko. Siya lang ang kumikilos, hanggang sa bitiwan niya ang mukha ko, at napunta sa batok ko ang kamay niya.

His other hand was on my back, pulling me closer to his body.

Hinila niya ang tali ng suot kong pang-ibabaw, at hinubad niya kaagad. Hindi naman ako makatutol. Napasinghap lang ako dahil nilamig ako sa aircon.

Ang virginity ko ay mawawala na. Wala na akong maipagmamalaki sa magiging asawa ko. Kalokohan na lang para sa iba ang bagay na iyon pero para sa akin ay mahalaga pa rin, lalo na at hindi naman ako nagkaroon ng boyfriend dahil sa hirap ng buhay.

Pero hindi ba at medyo may swerte na rin ako sa lalaking ito? Sa mga sinabi niya, maliwanag na normal ang magiging buhay ko rito sa bahay niya. Pagkakataon ko rin siguro para gamitin ang utak ko.

Bahagya ko siyang itinulak. Tumigil siya sa paghalik sa akin at umarko ang mga kilay.

Nagtanggal siya ng pang-itaas at nakatingin lang ako. Sa suot niyang cotton short ay nakikita ko ang nakaumbok niyang pagkalalaki. Wala siyang deprensya roon, tulad ng gusto kong isipin kanina. Sa isip ko ay baka palyado ang pagkalalaki niya at gusto niya lang ng kaunting ligaya.

Sinulyapan ng lalaki ang dibdib ko at binalikan niya ako. Hinaklit niya ako sa baywang at isinuksok ang isa niyang kamay sa ilalim ng laylayan ng damit pantulog ko.

"G-Gusto ko rin mag-aral," sabi ko sa kanya, "Kahit na wala na ang shopping o alin man doon na gagastos ako ng malaki. Gusto ko lang mag-aral," sabi ko sa kanya sa tono na hindi ko alam kung nagde-demand ba ako o nakikiusap.

"And?" Umarko ang kanyang mga kilay pero naramdaman ko na mas umakyat pa ang kanyang mga kamay sa may panty ko. Para siyang may hinahanap na kung ano.

"May dalawa akong kapatid na mga nag-aaral pa, eleven years old. Kambal sila. Gusto ko na sa kanila na lang mapunta ang mga igagastos mo sa sinasabing shopping."

Bigla siyang ngumisi kaya nakaramdam ako ng hiya. Anong karapatan ko na humiling sa lalaking ito? Siya lang ang may karapatan na mag-demand at hindi ako dahil siya naman ang gumastos nang malaki sa akin. Sa maikling salita ay siya ang boss, at ako ay wala lang.

"Ano pa?" Tanong niya pa.

Binilisan ko ang pag-iisip. Ano pa ba?

"W-Wala na."

Agad siyang tumango, "We have a deal then," tapos ay hinalikan akong muli.

Napapikit na lang ako. Tapos na ang usapan. Mabilis siyang kausap at kapalit no'n ay ang kagustuhan niya na mangyari.

Ipinalagay ko na ang isip ko. May kaunti akong pasasalamat at kahit na paano ay parang may kabutihang taglay ang lalaking nakabili sa akin. Tao ang trato niya sa akin kahit na paano, o baka pakitang tao lang ito. Pero ano pa man, ang mahalaga ay kakain ang mga kapatid ko.

Sinubukan kong tumugon sa halik niya kahit na hindi ko alam kung paano kaya lang ay para akong nanigas nang maramdaman kong nasa loob ng panty ko ang kamay niya.

Natigilan din siya at tiningnan ang mukha ko nang saglit akong mapamulat. Sinasalat niya ang pagkababae ko, na pilit ko naman na iniipit.

"Paano tayo magkakasundo nito?" Tanong niya at kahit inosente ako ay nakuha ko kaagad ang kahulugan ng tanong niya.

Gumalaw ako at medyo ipinaglayo ang mga hita ko sa isa't isa, at napigil ko ang pagsinghap nang ihagod niya ang daliri niya sa kaselanan ko. Agad akong napahawak sa mga braso ng lalaki at muling napapikit.

Kinakabahan ako sa susunod niyang galaw pero ganoon lang ang ginagawa niya, hanggang sa parang naramdaman kong nagbabasa ang pagkababae ko, kasabay ng pangingilid ng mga luha ko.

I opened my eyes.

"There's no need to cry Sabiana. Just enjoy the moment because no one will hurt you here. This will be your home from now on," aniya sa akin pero mapipigil ba niya ako?

Pero may kakaiba akong nararamdaman sa katawan ko. Nadadala ako sa ginagawa ng kamay niya sa pagitan ng mga hita ko. I looked up at him, confused. Bigla akong napasinghap muli nang ipasok niya ang daliri niya sa akin. Halos makalmot ko ang braso niya saka ako kinakabahan na umiling, pero inilapit niya ang mukha niya sa may leeg ko, hinahalikan ako roon.

Alam kong tuloy-tuloy na ito at hindi ko na siya mapipigil. Kahit na puyat ako at pagod, makakaya ko bang pakiusapan siya para itigil na muna ito?