MAHAL ko si Sophie. Minahal ko na siya unang beses ko pa lamang siyang makita pero kailanman ay hindi ko sinabi sa kanya dahil estudyante ko siya. Ayaw kong layuan niya ako sa oras na malaman niya iyon. Kaya naman sinabi ko na lamang sa sarili ko na hihintayin ko na lamang siya na maka-graduate. Hihintayin kong makamtan niya ang lahat ng mga pangarap niya saka ako aamin sa kanya.Pero bigla ko na lamang nalaman na kasal na siya sa kapatid ko—ang kapatid kong pinakamamahal ko rin. Nalaman kong kasal na silang dalawa and that broke my heart into pieces. Ngayon, alam kong hinding-hindi na ako makaaamin pa sa kanya. Pareho silang importante sa akin.Sinubukan kong mag-move on at kalimutan na lamang siya, pero—***FLASHBACK***“OO nga pala, Lance.”“Hmm?”“M-May gusto sana akong itanong sa ‘yo. Huwag ka sanang magagalit.”Tumingin ako sa kanya. “Sure, I won’t mind. Ano ’yon?”“M-May girlfriend ka na ba?” bigla na lamang niyang tanong.Hindi ako nagsalita kaagad. Nagulat ako sa tanong niyan
MARAHAN kong ipinahiga si Sophie sa backseat ng kotse ko. Masyado siyang maraming nainom. Hindi ko nga rin alam ang dahilan, pero iyak siya nang iyak kanina. Nakita ko na lamang siya sa may entrance ng garden na umiiyak.Umuwi na rin ang lahat at hindi rin namin mahanap si V. Kinailangan na rin kasing umuwi ni Sabrina kaya ako na lamang ang nagdala kay Sophie.Hindi ko mapigilan na magtaka at mapaisip kung bakit siya nagpakalasing at umiyak nang sobra kanina.“Young Master Lance,” bati sa akin ni Venom nang pumasok na ako sa loob ng mansyon ni Vincent habang buhat-buhat si Sophie.“Saan ang kuwarto ni Sophie?”“S-Sa itaas po, Sir.”Tumangu-tango ako. “Ako na ang magdadala sa kanya roon.”“O-Okay, Sir.”Buhat-buhat ko si Sophie habang pumapanhik sa itaas patungo sa kuwarto niya habang si Venom naman ay nakasunod lang sa akin. Dahan-dahan ko siyang ibinaba sa kama niya saka ko hinubad ang suot niyang sapatos at saka ko siya kinumutan.“Masyado siyang maraming nainom,” bulong ko.“S-Sir
TINULUNGAN ako ni Lance na kunin ang lahat ng gamit ko sa loob ng kuwarto ko saka iyon inilagay sa maleta. Matapos niyon ay kaagad na rin kaming bumaba at inilagay iyon sa trunk ng kotse niya.“Miss Sophie,” bigla ko na lamang narinig ang boses ni Venom mula sa likuran ko.“Venom. Ano ’yon?”“Puwede ba akong sumama sa ’yo, Miss Sophie?”“Huh?”Kinagat niya ang ibabang labi niya. “Malaki ang utang na loob ko kay Boss, pero pakiramdam ko kasi ay responsibilidad na kita ngayon at tungkulin kong alagaan ka kahit saan ka pa magpunta. Please, hayaan mo akong sumama sa ’yo.”Tumingin naman ako kay Lance. “Lance, puwede ba naming isama si Venom sa atin? Sa totoo lang, ayaw ko rin siyang iwanan dito nang mag-isa.”“Siyempre naman, sasama siya sa atin.”“Salamat talaga, Lance.”Niyakap namin ni Venom ang isa’t-isa. Itinuring ko na rin talaga siya bilang kapatid ko kaya hindi ko rin kayang iwanan na lamang siya nang basta-basta.Palapit na sanang muli kami sa kotse ni Lance nang bigla na lamang
VINCENT’S POVTHE first time that I met Sophie, I was immediately stunned by her beauty. That was also the reason I kissed her that time, and she was so surprised I couldn’t stop smiling whenever I remember how bold she was to act like that in front of me.She was the very first woman who did that to me—the very first woman who had the audacity to slap me on my cheek. She was just fortunate because aside from her being pretty as f*ck, her lips tasted like cherry, too. I couldn’t take her off from my mind since that day and I was still planning on how I could get her to sleep with me the next time that we would meet.But then I never met her again until one night when his father, Laurens, offered his own daughter to me as collateral to his debt. I got surprised to see her again and that made me feel excited. I was excited to play with her and use her to satisfy my own selfish needs.All I wanted was to have her as my property, as someone to entertain me. I didn’t even get mad when she
“YOU look incredibly beautiful,” I whispered in Sophie’s ears while we were walking down the stairs at the start of the party.She didn’t respond. She tried to brush my hand off her, but I kept on pulling her back.“You should smile, Sophie.” I whispered to her.“E, paano kung ayaw ko?”I looked at her. “Haven’t you still forgotten about that?”“Kalimutan ang alin? Bakit, may ginawa ka ba? May ginawa ka bang mali na ikagagalit ko?” she asked sarcastically.“This is not the right time for us to argue, Sophie.”She looked at me annoyingly. “Eh ’di anong oras na pala ngayon? Oras na para makipaglandian sa first love mo? Eh, ’di sige, makipag-landian ka na sa kanya hangga’t gusto mo. Wala akong pakialam.”“What? Soph—She brushed my hand off her and left me there.She hadn’t forgotten about that even though I already prepared this party for her. I was about to follow her but then my phone started ringing.“Vincent Hastings,” I said.“Sir, we already prepared everything. Can you come over
SOPHIE’S POV“MISS Sophie! Gising ka na rin sa wakas!” bulalas ni Venom saka naupo sa may kama.Naupo ako saka tumingin sa kanya. “Venom.”“Nandito tayo sa bahay ni Sir Lance, Miss Sophie.”“Oo, naaalala ko.”Bigla na lamang bumukas ang pinto saka pumasok si Lance. Gulat siyang tumingin sa akin. “Sophie, ayos ka lang ba? Anong pakiramdam mo ngayon?”“Ayos lang ako.”Nilingon naman ni Lance si Venom. “Puwede mo bang tulungan ang mga maid sa pag-prepare ng food sa ibaba?”“Opo, Sir Lance,” tugon ni Venom sakaa naglakad na palabas ng kuwarto.“Panay pa rin ang tawag sa akin ni V,” panimula ni Lance.Marinig ko pa lamang ang pangalan niya kumukulo na ang dugo ko.“Ayaw ko na munang marinig ang pangalan niya.”“Oh, sorry. Naiintindihan ko.”“Lance, puwede ba akong mag-stay na muna rito hanggang sa makaipon ako ng pera para makapag-rent ng sarili kong pad?”Tumingin siya sa akin saka umiling-iling. “Hindi mo na kailangan pang maghanap ng trabaho, Sophie. Puwede kang mag-stay dito hangga’t g
SOPHIE’S POV“Ano? Nakatira ka ngayon sa bahay ni Dr. Jacobs?”Luminga-linga ako sa paligid namin saka sinabihan si Sabrina na huwag maging masyadong maingay. “Huwag kang maingay, Sab, baka mamaya may makarinig sa ’yo!”“Hehehe. Ikaw naman kasi, masyado mo akong ginugulat. Sabihin mo ba naman sa aking nakatira ka ngayon sa mansyon ng pinaka-yummy nating doctor!”“Hindi naman ako mags-stay doon nang matagal. Maghahanap ako ng trabaho at magr-rent ng sarili kong pad. May alam ka bang trabaho na puwede kong pasukin?”Umiling-iling siya. “Wala akong alam na trabaho, e. Pero baka puwede kang mag-apply bilang waitress or saleslady?”“Kasya na kaya ’yon para makapag-rent?”“Well, tingin ko hindi—siguro ay studio type na bahay tapos iba pa iyong mga bills at iba mong babayaran.”Bumuntonghininga ako. “Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Wala na akong ibang mapupuntahan.”“Puwede ka namang mag-stay sa bahay namin.”“Talaga? Puwede?”“Sophie, best friend mo ako. Alam mo namang nandito lang
VINCENT’S POVI tossed the gun to the ground as soon as I was able to kill the two men that tried to go inside our base.“Bumalik na po siya, boss. Bumalik na si Lucien.”“Oh, so that man wasn’t dead?” I asked while washing my hands.George shook his head. “Hindi po, boss. Nalaman ng mga tao natin na ang napatay niyo po noon ay hindi siya, at nagawa niya na ring magkaroon ng mga bagong tao. Sabi rin nila ay mas marami pa sila sa atin ngayon. Maraming kakilala ang grupo nila na mga tao sa Asia at Europe. Sobrang lakas na po talaga nila ngayon.”“And why do you sound so scared?” I asked him with my brows raised.“H-Hindi po, boss. Hindi po ako natatakot. Tingin ko lang ay naghahanda na si Lucien sa pagkikita ninyong dalawa. Pakiramdam ko fully equipped na sila ngayon.”“No one dares to go against me, George. Everyone who tries to betray me or fight me will always be put in hell. And Lucien, I was able to defeat him before. That only means I will be able to defeat him again. Do you under