TINULUNGAN ako ni Lance na kunin ang lahat ng gamit ko sa loob ng kuwarto ko saka iyon inilagay sa maleta. Matapos niyon ay kaagad na rin kaming bumaba at inilagay iyon sa trunk ng kotse niya.“Miss Sophie,” bigla ko na lamang narinig ang boses ni Venom mula sa likuran ko.“Venom. Ano ’yon?”“Puwede ba akong sumama sa ’yo, Miss Sophie?”“Huh?”Kinagat niya ang ibabang labi niya. “Malaki ang utang na loob ko kay Boss, pero pakiramdam ko kasi ay responsibilidad na kita ngayon at tungkulin kong alagaan ka kahit saan ka pa magpunta. Please, hayaan mo akong sumama sa ’yo.”Tumingin naman ako kay Lance. “Lance, puwede ba naming isama si Venom sa atin? Sa totoo lang, ayaw ko rin siyang iwanan dito nang mag-isa.”“Siyempre naman, sasama siya sa atin.”“Salamat talaga, Lance.”Niyakap namin ni Venom ang isa’t-isa. Itinuring ko na rin talaga siya bilang kapatid ko kaya hindi ko rin kayang iwanan na lamang siya nang basta-basta.Palapit na sanang muli kami sa kotse ni Lance nang bigla na lamang
VINCENT’S POVTHE first time that I met Sophie, I was immediately stunned by her beauty. That was also the reason I kissed her that time, and she was so surprised I couldn’t stop smiling whenever I remember how bold she was to act like that in front of me.She was the very first woman who did that to me—the very first woman who had the audacity to slap me on my cheek. She was just fortunate because aside from her being pretty as f*ck, her lips tasted like cherry, too. I couldn’t take her off from my mind since that day and I was still planning on how I could get her to sleep with me the next time that we would meet.But then I never met her again until one night when his father, Laurens, offered his own daughter to me as collateral to his debt. I got surprised to see her again and that made me feel excited. I was excited to play with her and use her to satisfy my own selfish needs.All I wanted was to have her as my property, as someone to entertain me. I didn’t even get mad when she
“YOU look incredibly beautiful,” I whispered in Sophie’s ears while we were walking down the stairs at the start of the party.She didn’t respond. She tried to brush my hand off her, but I kept on pulling her back.“You should smile, Sophie.” I whispered to her.“E, paano kung ayaw ko?”I looked at her. “Haven’t you still forgotten about that?”“Kalimutan ang alin? Bakit, may ginawa ka ba? May ginawa ka bang mali na ikagagalit ko?” she asked sarcastically.“This is not the right time for us to argue, Sophie.”She looked at me annoyingly. “Eh ’di anong oras na pala ngayon? Oras na para makipaglandian sa first love mo? Eh, ’di sige, makipag-landian ka na sa kanya hangga’t gusto mo. Wala akong pakialam.”“What? Soph—She brushed my hand off her and left me there.She hadn’t forgotten about that even though I already prepared this party for her. I was about to follow her but then my phone started ringing.“Vincent Hastings,” I said.“Sir, we already prepared everything. Can you come over
SOPHIE’S POV“MISS Sophie! Gising ka na rin sa wakas!” bulalas ni Venom saka naupo sa may kama.Naupo ako saka tumingin sa kanya. “Venom.”“Nandito tayo sa bahay ni Sir Lance, Miss Sophie.”“Oo, naaalala ko.”Bigla na lamang bumukas ang pinto saka pumasok si Lance. Gulat siyang tumingin sa akin. “Sophie, ayos ka lang ba? Anong pakiramdam mo ngayon?”“Ayos lang ako.”Nilingon naman ni Lance si Venom. “Puwede mo bang tulungan ang mga maid sa pag-prepare ng food sa ibaba?”“Opo, Sir Lance,” tugon ni Venom sakaa naglakad na palabas ng kuwarto.“Panay pa rin ang tawag sa akin ni V,” panimula ni Lance.Marinig ko pa lamang ang pangalan niya kumukulo na ang dugo ko.“Ayaw ko na munang marinig ang pangalan niya.”“Oh, sorry. Naiintindihan ko.”“Lance, puwede ba akong mag-stay na muna rito hanggang sa makaipon ako ng pera para makapag-rent ng sarili kong pad?”Tumingin siya sa akin saka umiling-iling. “Hindi mo na kailangan pang maghanap ng trabaho, Sophie. Puwede kang mag-stay dito hangga’t g
SOPHIE’S POV“Ano? Nakatira ka ngayon sa bahay ni Dr. Jacobs?”Luminga-linga ako sa paligid namin saka sinabihan si Sabrina na huwag maging masyadong maingay. “Huwag kang maingay, Sab, baka mamaya may makarinig sa ’yo!”“Hehehe. Ikaw naman kasi, masyado mo akong ginugulat. Sabihin mo ba naman sa aking nakatira ka ngayon sa mansyon ng pinaka-yummy nating doctor!”“Hindi naman ako mags-stay doon nang matagal. Maghahanap ako ng trabaho at magr-rent ng sarili kong pad. May alam ka bang trabaho na puwede kong pasukin?”Umiling-iling siya. “Wala akong alam na trabaho, e. Pero baka puwede kang mag-apply bilang waitress or saleslady?”“Kasya na kaya ’yon para makapag-rent?”“Well, tingin ko hindi—siguro ay studio type na bahay tapos iba pa iyong mga bills at iba mong babayaran.”Bumuntonghininga ako. “Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Wala na akong ibang mapupuntahan.”“Puwede ka namang mag-stay sa bahay namin.”“Talaga? Puwede?”“Sophie, best friend mo ako. Alam mo namang nandito lang
VINCENT’S POVI tossed the gun to the ground as soon as I was able to kill the two men that tried to go inside our base.“Bumalik na po siya, boss. Bumalik na si Lucien.”“Oh, so that man wasn’t dead?” I asked while washing my hands.George shook his head. “Hindi po, boss. Nalaman ng mga tao natin na ang napatay niyo po noon ay hindi siya, at nagawa niya na ring magkaroon ng mga bagong tao. Sabi rin nila ay mas marami pa sila sa atin ngayon. Maraming kakilala ang grupo nila na mga tao sa Asia at Europe. Sobrang lakas na po talaga nila ngayon.”“And why do you sound so scared?” I asked him with my brows raised.“H-Hindi po, boss. Hindi po ako natatakot. Tingin ko lang ay naghahanda na si Lucien sa pagkikita ninyong dalawa. Pakiramdam ko fully equipped na sila ngayon.”“No one dares to go against me, George. Everyone who tries to betray me or fight me will always be put in hell. And Lucien, I was able to defeat him before. That only means I will be able to defeat him again. Do you under
SOPHIE’S POV“SOPHIE, I’m so sorry for what happened a while ago,” ani Lance habang tinatapik ang balikat ko.Nagpunta si Vincent kanina rito at sinubukan niya pa akong isama sa kanya. Mabuti na lamang at naitulak ko siya palayo at sinabing ayaw ko nang makita pa ang mukha niya.“Lance, tingin ko ay kailangan ko nang umalis rito sa bahay mo,” sabi ko saka pinunasan ang luha mula sa mga mata ko. “Kapag nag-stay pa ako rito, siguradong babalik lamang nang babalik si Vincent para kunin ako.”“Okay, then let’s just buy a house for you somewhere. Although mas okay sa akin na nandito ka dahil sure akong safe ka. Puwede kitang bantayan. Please, dito ka na muna Sophie.”“Pero—”“Stay here for a while until you can finally find a decent job and rent your own pad.”Bumuntonghininga na lamang ako. “Okay.”“Thank you. Sigurado naman akong hindi na ulit pupunta rito si V. Narinig na niya mula sa ’yo na ayaw mo na muna siyang makita, kaya sigurado akong gagawin niya iyon.”“Sana nga. Ayaw ko na mun
SOPHIE’S POV“SHE is Sophie Laurens,” pagpapakilala sa akin ni Lance sa isang brunette na mukhang nasa 30 na ang edad suot ang isang pink chiffon dress. Ayon kay Lance, ang pangalan niya ay Thea at siya ang nag-a-assess ng mga bagong model na gustong maging part ng team nila.Kaagad akong ngumiti sa kanya saka nag-bow. “Hi, I am Sophie Laurens and I would like to be one of your models here.”Do you have any experience in modeling before?” tanong niya nang walang kaemo-emosyon sa mukha.“W-Wala pa po, first time ko po ito.”Tumangu-tango lamang siya saka ako tinignan mula ulo hanggang paa. “Can you turn around?”“O-Opo.”Umikot ako gaya ng sinabi niya. Hindi ko mapigilan ang manginig dahil pakiramdam ko ay in-a-assess niya kada hibla ko at pati na rin ang kaluluwa ko.“I like your face, your height, and the way you dress. You are in, your training will start tomorrow.”Kaagad na nanlaki ang mga mata ko habang nakatingin kay Lance. “T-Talaga po? Puwede na akong magtrabaho rito sa kompan