“VINCENT, plano mo ba talagang manatili rito hanggang sa makahuli ka ng gold fish?” tanong ko kay Vincent na hanggang ngayon ay hindi pa rin nakakahuli ng gold fish. Isang oras na siyang naglalaro. Halos lahat na ng naglalaro ay sumuko na at umalis pero si Vincent ay hindi pa rin. Basa na nga rin siya ng tubig mula sa aquarium.“Look, Vincent, hindi ka naman magiging mahina o duwag kapag hindi ka nakahuli ng gold fish. Mafia boss ka pa rin naman,” pangungumbinsi ko sa kanya.Pero hindi niya ako pinansin. Nakatuon lamang ang atensiyon niya sa gold fish na target niya.Hindi ako makapaniwalang magkakaganito siya dahil lang sa gold fish.“I will be able to catch you, you damn little gold f*cking fish!” sigaw pa niya.“Isip-bata,” bulong ko.Nahuli ko na lamang ang sarili ko na nakatitig sa kanya habang nag-fo-focus sa paghuli ng gold fish. Nakakunot ang noo niya at wala siyang pakialam kahit na ang kulot niyang buhok ay halos takpan na ang mga mata niya. Ganito pala ang hitsura niya kapa
“NAKAALIS na ba si Vincent?” tanong ko kay Venom nang makarating ako sa dining room para mag-almusal. Wala kaming klase ngayong araw kaya naman mananatili lang ako sa mansyon ni Vincent.“Maaga po siyang umalis, Miss Sophie. Ang bilin niya sa akin ay samahan kayo sa mall.”Umupo ako sa isa sa mga upuan saka tumingin sa kanya. “Marami na akong damit sa closet kaya hindi ko na kailangan pang mag-punta sa mall. Alam ko na! Tatawagan ko na lamang si Sabrina at papapuntahin dito.”Tumangu-tango naman si Venom. “Naiintindihan ko, Miss Sophie.”“By the way, puwede ka na munang mag-day off. Wala rin naman akong ibang pupuntahan, e.”“Wala rin naman po akong ibang gagawin kaya mananatili na lamang ako rito kasama ninyo,” mabilis naman niyang tugon.“Ah, ganoon ba? Okay. Oo nga pala, nag-almusal ka na ba? Sumabay ka na sa aking mag-almusal.”Bakas sa mukha niya ang pagkagulat dahil sa sinabi ko. “Huh?”“Sabay na tayong mag-almusal. Masyadong marami ang pagkaing nakahain rito, hindi ko kayang ub
“WHAT are you doing?”Muntik ko nang mabitiwan ang hawak kong sandok nang bigla na lamang sumulpot si Vincent mula sa likuran ko.Napalingon ako sa kanya. “N-Nandito ka na pala.”“Yes, I already missed you.”“N-Nagluto ako.”Tumingin naman siya sa pagkaing iniluluto ko. “Looks good.”“Sana lang masarap din ang lasa.”“I know it does,” nakangisi niyang sabi sa akin. Laking gulat ko nang bigla na lamang niyang amuyin ang batok ko. “God, you smell so f*cking nice.”Kaagad akong lumayo sa kanya. “Ihahanda ko na ang dinner. Tingin ko kailangan mo na ring magpalit ng damit.”“Alright, if that’s what you want, honey. But I would just like to also remind you that we will be playing another game tonight before you sleep,” paalala niya bago tuluyang nilisan ang kusina.“Bakit parang ang aga naman yata niya ngayong araw?” bulong ko.Tinulungan ako ng mga maid na ihanda ang dinner bago sila sinabihan na tawagin na si Vincent. Lahat kami ay naghintay sa pagbaba niya. “Shall we eat now?” aya niya.
“CHECKMATE,” seryosong pagde-deklara ni Vincent na wala man lang ngisi gaya ng karaniwan niyang ginagawa sa tuwing nananalo siya sa laro namin.Bumuntonghininga lamang ako. “Mananalo pa ba ako sa ‘yo?”“It’s your fault, you should’ve at least asked a better coach to teach you how to play chess.”“Slow-learner lang talaga ako, wala siyang kasalanan.”“Come here,” utos niya.Dahan-dahan naman akong lumapit sa kanya. Ngayon ay magkaharap na kaming dalawa habang nakaupo sa couch niya. Diretso muna siyang tumitig sa mga mata ko bago pinasadahan ng tingin ang buong katawan ko. “I already conquered your neck, ears, and hands. What shall I conquer next?”Kaagad na bumilis sa pagtibok ang puso ko nang dumapo ang tingin niya sa mga labi ko.“Do you know how much I want to own your lips?”Napakagat ako ng labi saka nag-iwas ng tingin sa kanya. Hindi ko naman alam na napansin pala niya iyon.“Want me to bite it for you?”“A-Ano?!”“Just kidding. No matter how much I want to taste every inch of y
“MAAGA pong umalis si Boss, Miss Sophie,.” sabi sa akin ni Venom pagkababa ko suot ang uniform ko.Tumango naman ako. “Gano’n ba? Ano, punta na tayo sa school?”“Opo, Miss Sophie.”Sumakay kaming dalawa ni Venom sa limousine.“Miss Sophie.”“Hmm?” Tumingin ako sa kanya.“Alam kong wala akong karapatang itanong ito sa inyo, p-pero nag-away ba kayong dalawa ni Boss?”Nanlaki ang mga mata ko nang tanungin niya iyon. Iniwas ko ang tingin ko mula sa kanya saka ako nag-pout. “Sinabi ko lang naman sa kanya na mag-sorry sa mga magulang niya. I mean, kung hindi nila siya trinato nang mabuti, magulang niya pa rin naman sila, hindi ba?”Bumuntong-hininga si Venom saka tumingin sa akin. “Tama ka, Miss Sophie. Magulang siya ni Boss, pero hindi mo rin siya masisisi.”“B-Bakit naman?”“Lumaki siya nang binabalewala ng mga magulang niya. Kahit kailan ay hindi sila nagkaroon ng pakialam kay Boss dahil mas gusto nila ang kuya nito. Mula pa lamang ng bata siya, nasanay na si Boss na mag-isa at maging an
“DR. JACOBS, puwede ba akong magtanong tungkol sa kapatid mo?” Kusa na lamang lumabas mula sa bibig ko ang tanong na iyon.Ngumiti naman siya sa akin. “Sure. Anong gusto mong malaman tungkol sa kanya?”“Uh. Close ka ba sa kanya?”Panandalian siyang nag-isip. Inilapag niya ang ballpen niya sa desk sa ipinagkrus ang mga braso niya. “Actually, close naman kami noong mga bata palang kami. Kaya lang isang araw bigla na lang siyang nag-rebelde. Noong maging teenagers na kami, parati ko na siyang pinagagalitan at tingin ko naiinis siya ro’n. Galit siya sa akin, at pati na rin sa mga magulang namin.”“Kasama mo pa ba siya sa bahay?”“Hindi na. Pinalayas siya ng mga magulang namin nang malaman nilang naging leader siya ng isang gang. Ano nga ba ang tawag doon?”“Mukhang kalat na talaga ang mga mafia, huh,” bulong ko sa sarili. Bumangon ako mula sa pagkakahiga saka tumingin sa kanya. “Galit ka ba sa kaniya?”“Huh? Galit? Hindi, kahit na kailan ay hindi ko nagawang magalit sa kaniya. Ang totoo,
VINCENT’S POV“WHERE’S Sophie?” I asked one of my maids as soon as I entered the house.“W-Wala pa po siya, boss.”I squinted at my wristwatch. “It’s already eleven o’clock and she’s still out there? What the hell is Venom doing?”I reached for my phone and dialed Sophie’s number. It rang a few times before she answered it. “Hello?”“Hello? Sophie?”“Oh, ikaw ba ‘yan, Vinshent?! Ang mafia boss kong asawa na si Vincent na walang pakialam sa feelings ng mga tao sa paligid niya? Ikaw ba ‘yan?” she sounded drunk.“Where the hell are you? How many times do I have to tell you to go home on time?”“Puwede bang tumigil ka na sa pagpapanggap na may pakialam ka sa akin? Hayaan mo akong gawin ang gusto ko, okay? Goodbye, lalaking mas malamig pa sa yelo!” she yelled then hung up the phone.“Sophie! Damn it! Where the hell is that woman and why is she drunk?!”I dialed Venom’s number this time and she answered it immediately. “Boss.”“Where’s Sophie?”“Nandito po siya.”“Where are you?”“Sa Dark
SOPHIE’S POVPARANG mabibiyak sa sobrang sakit ang ulo ko pagkagising ko. Naupo ako sa kama saka roon na-realized na nasa loob na pala ako ng kuwarto ko sa mansyon ni Vincent. Hindi ko maalala ang nangyari kagabi, pero tandang-tanda ko pa rin kung paano nadurog ang puso ko nang makita ko si Lance na halikan ang babaeng iyon. Hindi ko alam na may girlfriend na pala siya dahil hindi niya naman nabanggit.Sa bagay, nasabi naman niya sa aking may babae siyang nagugustuhan.“Miss Sophie.”Nagulat na lamang ako nang biglang lumabas si Venom mula sa banyo. “V-Venom. Nagulat naman ako sa ‘yo.”“Pasensiya na po, Miss Sophie. Naihanda ko na po ang panligo ninyo. Puwede na po kayong maligo, dahil ang sabi ni Boss ay gusto niya kayong makasabay mag-almusal.”“Huh? Nandiyan pa si Vincent?”Tumango siya. “Opo.”Tumayo ako saka lumapit sa kanya. “Okay. Oo nga pala, salamat sa pag-uwi sa akin. Hindi ko na maalala ang eksaktong nangyari kagabi, pero natatandaan ko namang kasama kita.”“Hindi ako ang n
“MOMMY, he’s already here! Daddy already parked his car!” bulalas ni Callen habang nakasilip sa may bintana.Tumingin ako kina Venom at Sabrina. “Pakipatay ang ilaw!”Pinatay nila ang lahat ng ilaw.Walang nagsasalita hanggang sa pumasok na si Vincent. “Sophie? Callen? Candace? Where are you? What is—”Muling bumukas ang mga ilaw at kaagad kaming sumigaw, “HAPPY BIRTHDAY, VINCENT!!”Bakas ang gulat niya nang makita kaming lahat, pero bigla siyang ngumiti. “You scared me, I thought Sophie ran away with our twin.” “We will never do that, Daddy,” sabi pa ni Candace saka naglakad palapit sa Daddy niya at binigyan ito ng mahigpit na yakap. Lumapit din si Callen, kaya naman pareho niya silang kinarga. “Thanks to all of you! You may now eat and do whatever the hell you want.”Nang sabihin ni Vincent iyon ay kaagad na nagsigawan ang lahat. Nagpunta sila sa may pool area at nagsimulang magkasiyahan doon.“Mommy, can we swim too?” tanong sa akin ni Callen kasama ang kambal niya. “Huh? Pe
HUWAG kang kabahan, Sophie. Ngayon na ang araw ng kasal mo.Panay ang bulong ko sa sarili ko habang inaayusan ako ilang oras bago ang kasal.Ito na ang araw.Ang pangarap kong araw ay dumating na.“Oh my God, Sophie! Ang ganda mo talaga! Ikaw ang pinakamagandang bride na nakita ko!” bulalas ni Sabrina nang pumasok siya sa dressing room.“Salamat, Sab! Sobrang ganda mo rin,” sabi ko habang nakangiti sa kanya.Bumukas muli ang pinto atsaka pumasok sina Venom at Mommy.“Mommy! Venom!”“Sophie, honey. You look so beautiful!” sabi ni mommy matapos akong yakapin.“Salamat, Mommy. Kinakabahan nga po ako ngayon.”Tumingin siya sa akin saka tinapik ako sa balikat. “Walang dahilan para kabahan ka, honey. Ikakasal ka na sa lalaking pinakamamahal mo kaya naman dapat ka lang maging masaya at excited. And anyway, lahat kami ay nandito para sa ’yo—lalo na ang asawa mo.”“Thank you, Mommy.”“By the way, honey. May gustong kumausap sa ’yo,” sabi niya ulit.“Huh?”Lahat sila ay lumingon sa may pinto.
SOPHIE’S POV“I’M so sorry kung na-late ako, Sophie. May maingay kasing babae kanina habang papunta ako rito,” sabi sa akin ni Lance bago siya naupo sa katapat kong upuan.“Maingay na babae?”“Oo. Ayaw kong pag-usapan pa ang babaeng iyon. Wait, umiyak ka ba?”Kaagad kong pinunasan ang luha mula sa mga mata ko. “Umiyak ako dahil sobrang saya ko.”“Puwede ko bang malaman ang dahilan? Dahil ba next week na ang wedding ninyo?”“Isa na iyon. Pero kasasabi lang din kasi sa akin ni Vincent na a-attend sa kasal namin ang tatay niya,” nakangiti kong sabi sa kanya.“Talaga? Cool kung ganoon! Siguradong matutuwa si V.”“Sigurado ako. Sigurado akong nagulat din siya, pero sobrang happy niya ngayon. Lalo na’t nahanap niya na ang totoo niyang ama.”“That’s right. I’m so happy for him, too.”Nag-usap lamang kaming dalawa ni Lance tungkol sa kung ano-ano habang kumakain hanggang sa hindi na namin namalayan ang oras.“Salamat sa paghatid sa akin pauwi, Lance,” sabi ko sa kanya habang nakatayo kami sa
VINCENT’S POVI was busy drinking my wine inside my bar, together with my men, as we celebrated Sophie's and my upcoming wedding next week.“Boss, magku-quit ka na ba bilang boss namin?” Gin, one of my men, asked me.I looked at him, then I put my glass above the table. “I want to give all my time to Sophie and to our future kids. I don’t want them to live a miserable life and fear my enemies attacking us every single time.”“Naiintindihan ka namin, Boss. Masaya kami para sa inyo.”“You can just call me Vincent now,” I said.They all looked at each other before looking at me again.“Hindi po namin magagawa iyon, Boss. Kahit na anong mangyari, ikaw pa rin ang boss namin,” Joe said to me.I gave them a smirk, then I raised my glass of wine. “Let’s celebrate my wedding with the woman I love and our victory in last week’s encounter against our enemies. We no longer have any enemies, so now all of you can live your own lives—not as mafias, but as normal people."“Cheers!”Sophie’s with her
LANCE’S POV“WHERE did you go, Lance?”Nagulat ako nang makita ko si Mommy na nakaupo sa couch sa living room ng bahay ko.“Mom, you’re here. Nagpunta lang ako sa boutique.”“Boutique?”“I went to a group fitting with Vincent’s men,” sabi ko habang nakangiti. Tanda ko pa rin ang nangyari kanina lang.Tumayo si Mommy saka nagtatakang tumingin sa akin. “Fitting for what?” “Vincent and Sophie are getting married next month.”“What?”“Hindi n’yo pa alam?”Umiling siya. “No, but why are they getting married?”“Mom, siyempre dahil mahal nila ang isa’t isa.”“Ano na naman kaya ang ginamit ng kapatid mong iyon para pilitin ang utu-utong babaeng iyon. Siguro ay may ginawa na naman siya, o ’di naman kaya ay pinagbantaan niya ang pamilya nila—”“Mom!”Tumingin siya sa akin. “What?”“Naririnig n’yo ba ang sinasabi ninyo? Si Vincent ang pinag-uusapan natin dito, ang kapatid ko at anak ninyo.”“That kid never considered me as his mom, anyway. Look at him, forcing any woman to marry him because he’
VINCENT’S POVI parked my car in front of Lance’s house. Sophie made me promise yesterday that I should talk to him and our parents about our wedding. That was why I am here.“G-Good evening, S-Sir Vincent,” one of his maids greeted me.“Where’s Lance?”“Nasa loob po siya ng library, sir.”I nodded as I entered his mansion. I went straight to his library and there I saw him drinking whiskey alone.“May I join you?”He shifted his gaze at me and furrowed his brows upon seeing me. He looked surprised, but then he just shrugged and beckoned me to sit on the chair next to him. Since there was only one glass there on the table, I just drank thewhiskey directly from its bottle.“Want to play chess?” I got surprised when he asked me.“Sure.”He then stood up and brought his chessboard as he sat back in his chair again.“What should we make a bet on?” I asked him when I was finally done arranging the pieces.“Sophie.”My brows furrowed. “What?”“The winner will have Sophie. The loser couldn’t
“SOPHIE, are you sure about this? Don’t you want me to accompany you there?” tanong sa akin ni Vincent nang makarating na kami sa bahay ni Miss Felestine.Tumango lamang ako. “Kaya ko na ‘tong gawin, Vincent. Kailangan mo pang makipag-usap sa mga magulang at kuya mo, hindi ba?”“Are you sure?”“Oo naman.”“Alright, I love you.”“I love you more.” Hinalikan niya muna ako bago ako tuluyang bumaba mula sa kotse niya.Huminga ako nang malalim bago nagsimulang maglakad papasok sa loob ng mansyon ni Miss Felestine. Ang mga butler at maids ay sabay-sabay pa akong binati kaya naman binati ko rin sila.“Puwede ko bang malaman kung nasaan si Miss Felestine?” tanong ko sa isa sa mga butler.“Nasa loob po siya ng office niya sa itaas, Miss Sophie. Puwede ko po kayong ihatid doon. Sundan niyo po ako.”“Okay.”Gaya ng sinabi niya, sumunod lamang ako sa kanya hanggang sa makarating na kami sa office ni Miss Felestine. Huminga pa ako nang malalim bago binuksan ang pinto.“M-Miss Felestine-.”May kau
NAGISING ako nang wala na si Vincent sa tabi ko. Inilibot ko ang paningin ko sa buong kuwarto, pero hindi ko siya mahanap.“Vincent?”Bumangon ako mula sa kama saka pinulot ang mga damit ko mula sa sahig saka muli iyong isinuot.Saan siya nagpunta?Bigla ko tuloy naalala iyong unang beses na may mangyari sa aming dalawa. Iniwan niya rin ako mag-isa sa loob ng kuwarto ko.Ginawa niya na naman ba?Iniwan niya na naman ba ako?Bubuksan ko na sana ang pinto para lumabas, pero may nauna na sa aking magbukas niyon.“V-Vincent!”“Where are you going?” tanong niya sa akin nang makapasok na siya sa loob ng kuwarto dala ang isang tray ng pagkain.Tumingin ako sa kanya. “A-Akala ko ay iniwan mo ako.”“And why would I leave you here?”“A-Akala ko kasi—”Naglakad siya palapit sa may round table saka inilapag doon ang mga pagkaing dala niya. Naupo siya sa upuan saka tumingin sa akin. “Sit on my lap. I’ll feed you.”“Huh?”“Sit here,” aniya habang tinatapik ang kandungan niya.Kaagad akong napangit
PAREHO kaming habol-hininga nang humiwalay na kami mula sa isa’t isa. Kaagad akong nahiga sa kama saka ipinikit ang mga mata ko.“Are you tired now?” bigla niyang tanong sa akin.“Namamanhid ang mga labi ko.”Narinig ko siyang tumawa. “I was the only one who kiss you, so why would that feel numb?”“H-Hoy! Hinalikan naman kita pabalik, a!”“Right, but I was the one who did all the work.”Suko na ako. Bumuntonghininga na lamang ako saka tumingin sa kanya. “Ano pang gusto mong ipagawa sa akin? Matutulog na ba tayo?”“No, we’re not done yet. I didn’t bring you here for just a kiss.”“Vincent.”“I want you try to make love with me, Sophie. I want you to ride me,” bulong niya habang nakatitig sa mga mata ko.Bigla na lamang nag-init ang buong katawan ko nang sabihin niya iyon. Hindi rin siya nakangiti habang sinasabi niya iyon, kaya naman alam kong seryoso talaga siya.Hindi ako kaagad na nakapagsalita.Maya-maya ay bigla na lamang siyang sumandal sa may head board saka tumingin sa akin. “D