เข้าสู่ระบบแชร์
6. จีบวันละนิด..
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-28 21:24:186. จีบวันละนิด..
“พี่พริม ใครอ่ะ? มากับพี่ดิน หล่อมากเลย” น้องเดียร์พูดเสียงเบาๆ แทบจะกระซิบ คงกลัวว่าถ้าพี่มิกได้ยินคงจะงอนนางอีก สไมล์ในสายตาคนทั่วไปคือผู้ชาย นางเปลี่ยนชื่อจากสมหมายเป็นนฤบดินทร์ ชื่อเล่น ดิน คือชื่อในวงการผู้ชายของนาง ส่วนชื่อสไมล์เราเรียกกันเฉพาะเวลาที่เราอยู่สองคนเท่านั้น ฉันเพิ่งจะอบขนมเสร็จ สวมผ้ากันเปื้อนสีขาว ข้างในสวมชุดเดรสลายดอกไม้หวานแหวว สไมล์นั่งที่โต๊ะประจำที่ฉันชอบเม้ามอยกับนาง มีชายหนุ่มสวมเสื้อเชิร์ตสีฟ้ากางเกงสแลคสีดำดูสุภาพนั่งตรงข้ามกับนาง
“ไม่รู้สิ เพื่อนมั้งจ้ะ” ฉันเดา และเดินไปหาเพื่อนรัก
“อาจารย์คิน นี่พริมเพื่อนผมครับ เป็นเจ้าของร้าน C'est très bon”
“อาจารย์ดินมีเพื่อนน่ารักขนาดนี้เลยเหรอครับไม่เห็นบอกเลย เชิญนั่งด้วยกันก่อนไหมครับ” อาจารย์คินยืนขึ้นเต็มความสูง เลื่อนเก้าอี้ให้ฉันนั่ง ฉันมองหน้าเขาอย่างพิจารณา เขาเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีทีเดียว คิ้วเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาสีน้ำตาลเข้มดูมีเสน่ห์ ชีวิตฉันช่วงนี้เจอแต่ชายหนุ่มหน้าดี ต้องเป็นผลบุญที่ฉันทำมาตลอดชีวิตแน่ๆ ทำไมดูเจริญหูเจริญตาดีจัง ไม่สิยายพริม จะมาใจอ่อนกับหนุ่มหล่อๆ ได้ไง เป้าหมายของฉันคือหมอซันเท่านั้น
“ขอบคุณที่ชมนะคะ” ฉันยิ้มเอาผมทัดหู ทำท่าทีเอียงอาย แหมคนชมก็ต้องเขินเป็นธรรมดา สไมล์เบ้ปาก พูดคำๆนึงโดยไม่ออกเสียง ถ้าฉันอ่านปากนางไม่ผิด นางน่าจะพูดว่า “แรด” อ่าว อีบ้า ตบกันเลยมะ
“คนน่ารักอย่างคุณพริมมีแฟนรึยังครับ” อาจารย์คินไม่พูดอะไรอ้อมค้อม ตรงประเด็นสุดๆ จะจีบสินะ เฮ้อ คนน่ารักหนักใจนะเนี่ย
“พริมแอบชอบหมอครับ” สไมล์บอก ก็ดีเหมือนกัน ฉันก็ไม่ได้อยากให้ความหวังใคร
“แสดงว่ายังไม่มีแฟนสินะครับ แอบชอบก็ใช่ว่าหมอจะชอบซะหน่อย” จึ๊ก!! เหมือนหอกแหลมๆ พุ่งมาแทงหัวใจของฉัน ที่เขาบอกคือความจริงๆล้วนๆ ใช่แล้ว..หมอซันไม่ได้ชอบฉัน
“เอ่อ มันก็จริงแต่พริมชอบหมอก็คือชอบหมอ ยังไม่อยากจะเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่นน่ะค่ะ” ฉันพูดตรงๆ ไม่อยากสานสัมพันธ์โดยไม่จำเป็น เพราะถ้าชอบเขาตอบไม่ได้ทางไหนก็เจ็บปวดทั้งนั้น สู้อย่าเริ่มดีกว่า
“ผมก็ยังไม่ได้พูดสักคำว่าจะจีบนะครับ แค่เป็นเพื่อน” อาจารย์คินยิ้มตาใสเหมือนจะตีมึนทู้ซี้จีบแต่แฝงตัวมาในฐานะเพื่อน ฉันมองภาพเขาสลับตำแหน่งกับฉัน ที่จีบหมอซันฉันก็ตีมึนจีบเขา ขนาดคนหน้ามึนมาจีบแล้วยังรำคาญ แล้วหมอซันจะรู้สึกรำคาญฉันไหมนะ?
“คุณสมบัติของหมอ ต้องสุภาพกับคนไข้ เวลาที่เราป่วยร่างกายและจิตใจเราจะอ่อนแอเป็นพิเศษ เราก็เลยเข้าใจผิดไปเองว่าเราชอบหมอเพราะหมอพูดเพราะและใจดีกับคนไข้ พริมเป็นแบบนั้นไหมล่ะครับ” อาจารย์คินพูดอย่างมีหลักการทำให้ฉันคิดตาม ทำไมฉันถึงชอบหมอ เพราะวันนั้นฉันป่วยแล้วเจอเสียงหวานๆ ยิ้มหวานๆ ของหมอซันรึเปล่า โอ้ย! สับสนแล้วนะ
“เงียบไปแสดงว่าผมเดาถูกใช่ไหม” อาจารย์คินเลิกคิ้วอย่างเป็นต่อ มั่นใจว่าความคิดตัวเองถูกต้อง
“ไม่ถูกครับ ยัยพริมชอบหมอเพราะว่าหมอเห็นป่า...”ยังไม่ทันที่สไมล์จะพูดจบ ฉันก็ปิดปากนางซะก่อน
“สมหมายยยยย”
“สมหมายนี่ใครเหรอดิน” อาจารย์คินถามตาใสๆมีแววตาใคร่รู้
“สงสัยชื่อจริงหมอมั้งครับ” สไมล์กัดฟันพูดและส่งสายตาคาดโทษมาที่ฉัน กลัวตายล่ะ ก็นางเริ่มก่อน ไปพูดต่อหน้าคนอื่นได้ไงว่าฉันชอบหมอเพราะหมอเห็นน้องสาวฉันแล้ว
“ตะกี้บอกว่าเห็นป่า ป่าอะไรครับ”
“พริมขอตัวไปจัดขนมก่อนนะคะ แล้วค่อยคุยกันค่ะ” ฉันแยกตัวออกไปทันทีอยู่นานไปอาจารย์คินต้องซักไซ้ไล่เลียงเรื่องป่าอเมซอนแน่ๆ อาจารย์คินทานขนมเสร็จก็ขอตัวกลับ เพราะมีสอน ส่วนสไมล์ก็นั่งเม้ากะฉันต่อ
“เพื่อนแกเนี่ยยังไง มาทำทีขอเป็นเพื่อน”
“อาจารย์คินเค้าป๊อบปูล่าร์มากนะเว้ย เป็นลูกชายอธิการบดี โรงแรม เดอะลุค ก็ของครอบครัวเค้าแหละ” โรงแรม เดอะ ลุค? คือโรงแรมที่ใหญ่และหรูหราที่สุด ในจังหวัดเล็กๆ อย่างสกลนคร
“แล้วไง ฉันอยากมีแฟนเป็นหมอ ไม่ใช่อาจารย์มหาวิทยาลัยซะหน่อย” ฉันเบ้ปาก
“สวยเลือกได้นะยะหล่อน ถ้าหมอไม่ใจอ่อนก็เซมาหาอาจารย์ได้เด้อ”
“อีบ้า ! ไม่มีทาง ฉันรักเดียวใจเดียว”
“สติค่ะหนู เค้าไม่ได้รักแก”
“ย้ำอยู่ได้ ไม่รักวันนี้ก็มีวันหน้าย่ะ” ฉันไหวไหล่ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามอยู่ที่นั่น ฮึ่บ!!!
“เรื่องของแก คิดถึงซี่รี่ส์เกาหลีเรื่องใหม่เลยว่ะ”
“เรื่องอะไร ใช่เรื่องหนุ่มหน้าใสกับยัยตัวร้ายป่ะ แกว่าฉันสวยขนาดนั้นเลยเหรอวะ เพื่อนรัก” ฉันตีแขนเพื่อนด้วยความเขิน
“เรื่องคุณหมอหน้าใสกับยัยม้าแคระ”
“อ่าว..อีบ้า กำลังจะฟิน ม้าแคระที่ไหน เค้าเรียกผู้หญิงตัวเล็กน่ารัก” ดูนางพูดประชดประชันเพื่อน ฮึ่ย!! มันน่านัก
“มั่นหน้ามั่นโหนก”
“อ่ะ แน่นอนนนน”
หมออ้ายเดินเข้ามาในร้านเป็นเวลาเที่ยงเศษๆแล้ว
“ชะนี นั่นหมอใหม่เหรอ หล่อมากสเป็กฉันเลย” นางพูดเสียงเบา กลัวหมออ้ายจะได้ยิน หมออ้ายส่งยิ้มหวานละลายใจมาให้
“สวัสดีค่ะ หมออ้าย รับอะไรดีคะ”
“ผมออกมาซื้อเครื่องดื่มครับ ขอมอคค่าเย็นหวานน้อยสองแก้ว ผมพักแป๊บนึง เดี๋ยวจะไปวอร์ด OPD ต่อ” ฉันเดินไปบอกน้องมิกทำเครื่องดื่มและย้อนกลับมานั่งกับสไมล์และหมออ้าย
“หมออ้ายคะ นี่ดินเพื่อนพริมค่ะ เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ดิน นี่หมออ้ายเพื่อนหมอซัน” ฉันแนะนำนางให้รู้จักกับหมออ้าย เอาให้สมใจนางซะเลย
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” สไมล์ทำเนียนยื่นมือออกไป หมออ้ายยิ้มแล้วยกมือไหว้ สไมล์ทำหน้าเหวอ หน้าแตกหมออ้ายไม่รับเย็บ
“ยินดีที่รู้จักครับ”
“หมออ้ายเป็นเพื่อนหมอซันนานรึยังครับเนี่ย”
“จริงๆ หมอเรียนวิศวะมาก่อนครับ เรียนไปรู้สึกว่ามันไม่ใช่ ตัดสินใจออกมาสอบหมอ เลยอายุมากกว่าหมอซันปีนึง เราเรียนด้วยกันตั้งแต่ปีหนึ่งถึงปีหก จับฉลากใช้ทุนก็ยังได้จังหวัดเดียวกันอีก บางทีหมอก็สงสัยว่าหมอซันเป็นเพื่อนหรือเจ้ากรรมนายเวร ไปไหนก็หนีไม่พ้น ฮ่าฮ่า” หมออ้ายหัวเราะอวดเขี้ยวและลักยิ้มเล็กๆบริเวณมุมปากแลดูมีเสน่ห์ ฉันแอบมองสไมล์ที่ลอบมองหมออ้ายด้วยแววตาเคลิบเคลิ้ม ฉันแก้แค้นโดยพูดคำๆนึงไม่ออกเสียงเช่นกัน “ร่าน” เหมือนนางอ่านริมฝีปากฉันออก แอบชูนิ้วกลาง อีนี่ แรงจัง
“แล้วหมอซันทำอะไรอยู่คะ”
“ติดเคสผ่าตัด ยังไม่ได้พักเลยครับ เย็นนี้อยู่เวรห้องฉุกเฉินด้วย เวรดึกสองวันติดกันเลย เดินไปแทบจะหลับตาคุยกัน ผมเลยมาซื้อกาแฟให้เนี่ยแหละ” ฉันนึกถึงใบหน้าขาวจัดที่สลึมสลือเหมือนคนอดนอนอยู่ตลอดเวลาแล้วแอบยิ้ม เย็นนี้ต้องแวะไปหาที่ห้องฉุกเฉินซะแล้ว….
บทที่เกี่ยวข้อง
Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 7. นกไม่กลัว..กลัวไม่นก
7. นกไม่กลัว..กลัวไม่นกฉันให้น้องมิกกับน้องเดียร์กลับบ้านตอนสี่โมงครึ่ง ส่วนป้าแก้วต้องไปเตรียมอาหารเย็นที่บ้านใหญ่ ราวๆสี่โมงเย็นพี่เชิดคนขับรถของที่บ้านจะมารับเป็นประจำ ฉันเปิดร้านต่ออีกชั่วโมงกว่าๆ ก็ปิดร้าน ช่วงนี้จะไม่ค่อยมีลูกค้า ฉันสามารถทำเครื่องดื่มคนเดียวได้ ส่วนขนมจะทำแค่ช่วงเช้า ขายหมดก็หมดเลยไม่ได้ทำเพิ่ม เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้นดังขึ้นเมื่อมีคนเปิดประตูเข้ามา ฉันเงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์ ร่างสูงโปร่งสวมเสื้อเชิร์ตสีขาวและกางเกงสแลคสุภาพของอาจารย์คินเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม“สวัสดีตอนเย็นครับ” เขาทรุดนั่งลงตรงข้ามอย่างถือวิสาสะ“ค่ะ รับอะไรดีคะ วันนี้มีชีสเค้กนมฮอกไกโดทานกับบลูเบอร์รี่พาย ลองดูไหมคะ ขายดีมากเหลือชิ้นเดียว” วิญญาณแม่ค้าเข้าสิง ฉันพรีเซนท์ขนม ทั้งร้านตอนนี้เหลือแค่ชิ้นเดียวและฉันกำลังจะปิดร้านแล้ว นึกเสียดายจะต้องทิ้ง ภาวนาให้ขายออก “จริงๆ ผมไม่ชอบทานอะไรหวานๆน่ะครับ เพราะผมเป็นคนหวานอยู่แล้ว” อาจารย์คินไม่พูดเปล่าส่งสายตาหวานซึ้ง แถมยักคิ้วข้างนึงให้ฉัน“เป็นผู้ชายหวานๆ เนี่ยพริมนึกถึงผู้ชายคนหนึ่งสมัยไปเที่ยวที่นาของพ่อเลยค่ะ”“เค้าเป็นใครเหรอครับ”“ผู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-28Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 8. ความพยายามอยู่ที่ไหน...พญานกอยู่ที่นั่น
8. ความพยายามอยู่ที่ไหน...พญานกอยู่ที่นั่นฉันตื่นตั้งแต่เช้าตรู่ทำขนม เพื่อเอาไปฝากหมอซันทำคะแนนซะหน่อย กลัวหายไปนานหมอจะลืมหน้า เผื่อมีคนไข้สาวๆ สวยๆ มาจีบ ฉันจะได้แสดงตัวว่าเป็นว่าที่คนสำคัญของหมอซัน เรื่องยายแพรกับหมอซัน ฉันไม่เก็บมาใส่ใจ ก็แล้วยังไงถ้ามันจะใช่เค้าก็คงคบกันไปแล้ว ไม่ปล่อยเวลาล่วงเลยมาตั้งหกปี เพราะฉะนั้นฉันไม่ถอดใจหรอก ฉันไลน์ไปหาพี่จิ๋วPrimrose : พี่จิ๋วว่างไหมคะJew Aunchalee : ว่างค่ะน้องพริม เดี๋ยวพี่โทรหา พอดีพี่พิมพ์ช้าJew Aunchalee is Calling…. “สวัสดีค่ะพี่จิ๋ว ตอนนี้หมอซันอยู่ไหนคะ พริมว่าจะเอาขนมไปฝาก”[หมอซันเพิ่งมาถึงค่ะ อยู่ในห้องพักแพทย์] “ขอบคุณพี่จิ๋วมากๆ นะคะ”[ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ จริงๆ พี่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย น้องพริมซะอีกช่วยดูแลน้องมิ้นท์ พี่ล่ะเกรงใจจริงๆ เมื่อวานน้องมิ้นท์คุยใหญ่เลย ว่าพี่คนสวยพาทำโดนัทแถมเอามาฝากยายด้วย] “พี่จิ๋วเป็นญาติป้าแก้วก็เหมือนเป็นญาติพริม พริมยินดีค่ะ” ฉันวางสายพลางถือขนมและเครื่องดื่ม มุ่งตรงไปที่โรงพยาบาล ฉันยิ้มให้ทุกคนไม่ว่าจะเป็นคนไข้ ญาติคนไข้ แม้กระทั่งพี่ยามที่ป้อมหน้าโรงพยาบาล ด้วยหัวใจที่เบิกบาน หมอซันจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-28Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 9. เข็นนกขึ้นภูเขา
9. เข็นนกขึ้นภูเขาหมอซันนั่งลงบนเตียงข้างๆ ฉัน ฉันใช้กระดาษทิชชูซับหน้า ตอนนี้ฉันหยุดร้องไห้แล้ว เขานั่งเงียบๆ สักครู่ ก่อนเสียงทุ้มนุ่มจะเอ่ยขึ้น“หมออ้ายบอกว่าพริมร้องไห้ เพราะหมอรึเปล่า”“เปล่านะคะ พริมแค่…ฮึก…ดีใจกับหมอ” บ้าเอ้ย ! น้ำตาไหลอีกจนได้“ดีใจกับหมอ..เรื่อง?” หมอซันเลิกคิ้วเข้มๆ ด้วยความสงสัยดวงตาสีเดียวกันมองฉันอย่างตั้งใจคำถาม“ก็หมอกับแพรจะคบกัน”“ว่าไงนะ?” หมอซันหลุดขำ ฉันมองหน้าหมอซันอย่างไม่เข้าใจ นี่คนกำลังเสียใจจะมาหัวเราะทำไม หัวเราะเยาะฉัน ก็ไม่น่าใช่ หมอซันไม่ใช่คนแบบนั้น“ทำไมพริมคิดแบบนั้นล่ะครับ ไหนลองบอกหมอซิ” หมอซันค่อยๆ ใช้นิ้วชี้ เกลี่ยน้ำตาบนใบหน้าฉัน ดวงตาสีเข้มมองหน้าฉันแทบไม่กระพริบตา หัวใจฉันเต้นรัวจนแทบทะลุออกมาข้างนอก ไม่สิ หมอซันกำลังจะคบกับหมอแพร ท่องไว้พริมอย่าหวั่นไหวท่องไว้..ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ“ก็พริมได้ยินว่าหมอบอกให้แพรรอ อีกไม่นานหมอจะรู้ใจตัวเอง” ฉันแทบจะท่องบทสนทนาที่ทั้งสองคุยกันได้ หมอซันยิ้ม รอยยิ้มชัดแบบโฟร์เค ห่างใบหน้าฉันประมาณสิบเซนติเมตร“ได้ยินด้วยเหรอ?” หมอซันพูดเหมือนมันไม่มีอะไร ทั้งที่คนฟังอย่างฉันเจ็บปวดแทบขาดใจ“ได้ยินช
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-28Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 10. ไกลแค่ไหน…คือใกล้
10. ไกลแค่ไหน…คือใกล้Sun talksสองวันที่แล้ว…..ขณะที่ผมตรวจ OPD เสร็จ ผมออกมายืนสูดบรรยากาศที่หน้าโรงพยาบาล มุมนี้มองเห็นร้าน C'est très bon ได้อย่างชัดเจน ร้านกรุด้วยผนังกระจกรอบด้าน สามารถมองเห็นภายในร้าน ที่หน้าร้านผู้ชายตัวสูง มองจากระยะไกลยังรู้ว่าหน้าตาดี แทนที่ผมจะเอาเวลาพักไปซื้อขนมปังง่ายๆ ทานเป็นอาหารเย็น แล้วแอบงีบเหมือนที่เคย ก่อนที่เข้าเวรห้อง ER ผมกลับเดินตรงไปที่ร้านขนมแสนอร่อย ที่เจ้าของร้านชอบบอกว่าตัวเองแซ่บที่สุดในร้าน พริมสวมเดรสสีชมพูลายดอกไม้ข้างนอกสวมผ้ากันเปื้อนระบายลูกไม้สีขาว น่ารักเหมือนเด็กผู้หญิงที่แต่งชุดคอสเพลย์เมด เธอนั่งตรงข้ามกับผู้ชายที่มองจากมุมไหนก็ดูดีและหล่อมากทีเดียว ผมรู้สึกไม่พอใจ ในใจรุ่มร้อนไปหมด ผมเคยบอกกับตัวเองว่าผมจะไม่เริ่มความสัมพันธ์กับใคร อย่างผมจะไปดูแลใครได้ก็เท่าที่เห็น เวลานอนยังไม่มีจะเอาเวลาที่ไหนไปดูแลแฟน“หมอซัน รับอะไรดีคะ เนี่ยในร้านเหลือชีสเค้กนมฮอกไกโดทานกับบลูเบอร์รี่พายชิ้นเดียว สนใจไหมคะ” เสียงใสๆของเจ้าของร้านเอ่ยถาม ใบหน้าขาวเนียนแก้มกลมๆ ยื่นมาใกล้ๆจนผมได้กลิ่นขนมหอมๆหวานๆ จากตัวของเธอ “ผมจองไว้แล้ว ขอนมสดคาราเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-02Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 11. ชอร์ตเบรดแมกคาเดเมีย
11. ชอร์ตเบรดแมกคาเดเมียฉันตั้งใจทำชอร์ตเบรดแมกคาเดเมียตั้งแต่เช้าตรู่ ชอร์ตเบรดหอมๆ บรรจุในขวดโหลใส ฉันมองผลงานแล้วยิ้ม เป็น ชอร์ตเบรด ที่สมบูรณ์แบบมาก หมอซันต้องดีใจมากที่ฉันทำของโปรดให้ทาน อาจจะดีใจจนขอฉันแต่งงานก็เป็นได้Primrose : วันนี้พริมทำของโปรดหมอด้วยนะ ว่างตอนไหนคะ?รออยู่นานจนสามสิบนาทีหมอถึงตอบกลับฉันRungsiman’s Sun : หมอราววอร์ดเช้า เที่ยงกว่าๆ หมอจะไปหาที่ร้านนะ ว่าแต่ของโปรดหมอจริงเหรอ พริมรู้ได้ไงPrimrose : ไม่บอกค่ะ อิอิ เจอกันนะคะฉันรอเวลาที่หมอซันจะมา รอแล้วรออีกเที่ยงกว่าก็แล้ว ฉันนั่งรอ นั่งมองขวดโหลขนม จนร้านปิด หมอก็ยังไม่มา ไม่สิยายพริม อย่าน้อยใจหมอไม่ได้มีเวลาว่างที่จะมาหาได้ตลอด หมอซันคงติดเคสผ่าตัดหรือติดเคสสำคัญๆ พรุ่งนี้ค่อยเอาให้หมอก็ได้ ขณะที่ตัดสินใจขึ้นไปอาบน้ำพักผ่อน เสียงโปรแกรมแชทสีเขียวดังขึ้นRungsiman’s Sun : หมอติดเคสผ่าตัดเพิ่งว่างอ่ะ อีกห้านาทีหมอจะไปถึงร้านนะPrimrose : โอเคค่ะพริมจะรอนะคะฉันปิดหน้าจอโทรศัพท์ลงและเดินไปเปิดประตูกระจก หัวใจที่ห่อเหี่ยวเมื่อตะกี้ชุ่มชื่นขึ้นมา ยิ่งร่างสูงในชุดเสื้อกาวน์แขนสั้นเดินใกล้เข้ามา ใจฉันก็เต้นแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-02Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 12. มือปริศนา
12. มือปริศนาฉันนั่งมองขวดโหลขนมชอร์ตเบรดแมคคาเดเมียอย่างภูมิใจ เพอร์เฟคทุกชิ้นเลย มันช่างเป็นขนมนำโชคของฉันจริงๆ ก็เมื่อคืนหมอซันจูบฉัน หลังจากกินขนมนี่แล้ว พูดแล้วเขิน ฮือ…“ชอร์ตเบรดของแม่..” ฉันเอาขวดโหลบรรจุลงในถุงกระดาษ พร้อมนำส่งให้เจ้าของสุดหล่อ พี่จิ๋วบอกพิกัดที่หมอซันต้องไปราวน์วอร์ด ขณะที่กำลังจะข้ามถนน รถมอเตอร์ไซด์คันหนึ่งแล่นมาด้วยความเร็ว ฉันเบี่ยงตัวหลบอย่างรวดเร็วเป็นผลให้ล้มไปกองที่พื้น ถุงกระดาษในมือหล่นลงพื้นอย่างแรง ฉันได้ยินเสียงแก้วแตก ไม่นะ..ชอร์ตเบรดของฉัน ฉันลุกไม่ไหวค่อยๆ ขยับตัวไปที่ขวดโหลขนมที่แตกภายในถุงกระดาษ ขนมแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย น้ำตาแทบร่วงเพราะฉันใช้เวลาทำนานพอสมควร..“คุณหนู เป็นอะไรคะทำไมนั่งอยู่ตรงนั้น” ป้าแก้วร้องด้วยความตกใจ เพราะมัวแต่ห่วงขนม ฉันเลยไม่ได้สนใจว่าตัวเองเป็นยังไง ฉันนั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่หน้าร้าน ตามข้อศอกมีรอยถลอกและมีเลือดซึมในบางจุด พอเห็นเลือดแล้วแทบจะเป็นลม..“เจ้าเดียร์เจ้ามิก ออกมาช่วยคุณหนูเร็วๆ” น้องๆทั้งสองหน้าตาตื่น หิ้วปีกฉันคนละข้าง เข้าไปในร้าน“พี่พริมเป็นอะไรคะ ล้มเหรอ?” สภาพฉันก็คงเป็นแบบที่น้องเดียร์ว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-02Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 13. ตัวจริง…ยิ่งเจ็บ
13. ตัวจริง…ยิ่งเจ็บ“พี่สาวคนสวยคะ น้องมิ้นท์ทำถูกไหมคะ” เสียงใสๆของน้องมิ้นท์เรียกสติของฉัน ที่กำลังเหม่อลอยไปไกล มือน้อยๆของน้องมิ้นท์กำลังนวดแป้ง เพื่อทำขนมปังไส้ครีมแบบง่ายๆ ฉันหันมายิ้มและพยักหน้าให้เด็กน้อย ระหว่างที่กำลังอบตัวแป้งขนมปัง เราก็เตรียมทำไส้ครีมชีส การทำขนมทำให้จิตใจของฉันสงบได้มากขึ้น หลังจากที่แยกกับอาจารย์คิน ป้าแก้วก็ไปรับน้องมิ้นท์มาที่ร้าน ฉันสอนน้องมิ้นท์ทำขนมตามสัญญา พอทำขนมเสร็จพี่จิ๋วก็มาถึง“แม่จิ๋ว น้องมิ้นท์ทำขนมเองเลยนะคะ น้องมิ้นท์เก่งไหม” เด็กน้อยยกขนมปังไส้ครีมชีสอุ่นๆจากเตามาเสิร์ฟผู้เป็นแม่“เก่งมากเลยจ้ะ” พี่จิ๋วลูบหัวลูกสาวด้วยความรัก“น้องมิ้นท์ได้เวลาอาบน้ำแล้ว มากับยายทางนี้ดีกว่า” ป้าแก้วพาน้องมิ้นท์ไปอาบน้ำก่อนกลับบ้าน เพราะเย็นมากแล้วกลัวว่าน้องมิ้นท์จะไม่สบาย“วันนี้เค้าลือกันใหญ่เลย..” พี่จิ๋วมองหน้าฉัน..“เค้าว่ายังไงบ้างคะ”“เค้าบอกว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งกับหมอแพร ตบตีกันแย่งหมอซัน ตอนนี้หมอซันโดนผู้อำนวยการเรียกไปตักเตือน” บางทีข่าวลือก็ถูกเอาไปพูดต่อจนทำให้แทบจะไม่เหลือข้อเท็จจริง..“หมอซัน แทบจะเป็นซอมบี้เดินได้เข้าเวรติดกัน ตอนนี้เข้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-02Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 14. คำว่าเพื่อน..นั้นมีความหมาย
14. คำว่าเพื่อน..นั้นมีความหมายฉันตื่นมาด้วยอาการระบมแทบจะทั่วทั้งตัว หลังจากผ่านวันชงมาได้ ฉันรับรู้ได้ว่ามีแต่เรื่องดีๆ เข้ามา ฉันปรับความเข้าใจกับแพร ฝันร้ายในอดีตจะไม่มีวันย้อนมาทำร้ายฉันอีกต่อไปแล้ว ฉันเตรียมข้าวต้มทรงเครื่อง ชีสเค้กและชาเขียวร้อน นำทุกอย่างใส่ภาชนะ เพื่อจะไปเยี่ยมแพร แพรทำเพื่อฉันมามากต่อไปฉันจะทำเพื่อแพรบ้าง“คุณหนูยังเจ็บอยู่นะคะ ให้ป้าไปเยี่ยมคุณหนูแพรแทนไหมคะ” ป้าแก้วร้องห้าม เรื่องเมื่อคืนฉันเก็บเป็นความลับการที่หมออ้ายโดนจับก็ทำแบบเงียบๆ และให้ทุกคนคิดว่าเขาลาออกจากที่นี่“พริมโอเคแล้วค่ะ” ถึงปากจะพูดอย่างนั้น แต่ก็ยังเดินได้ไม่ถนัดนักมือข้างหนึ่งถือของ มืออีกข้างหนึ่งคว้าราวระเบียง ดูทุลักทุเล“ให้หมอช่วยนะครับ” เสียงทุ้มนุ่มของหมอซัน เขาฉวยเอาของในมือฉันมาถือไว้ แล้วยังใช้มือที่ว่างโอบเอวประคองฉัน ฉันรู้สึกร้อนวูบวาบ คนที่เดินผ่านไปโดยเฉพาะพยาบาลสาวๆที่เดินผ่านไปผ่านมามองแล้วอมยิ้ม“หมอ..พริมอายคนอื่นนะ”“ก็พริมเดินไม่ถนัด หมอไม่อายใครหรอกนะ ทีพริมมาจีบหมอก็ไม่เห็นจะอายใครเลยหนิ อยู่ดีๆก็จะมาหน้าบางซะงั้น” หมอซันพูดหน้าตาเฉย ฉันอ้าปากพะงาบๆ พูดอะไรไม่ออ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-02
บทล่าสุด
Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 31. น้องพั้นซ์ สาวน้อยมหัศจรรย์ (จบแล้วจ้า)
31. น้องพั้นซ์ สาวน้อยมหัศจรรย์ฉันตื่นมาด้วยอาการปวดหน่วงท้องน้อย ท้องแข็งเกร็งเหมือนลูกในท้องกำลังโก่งตัว ช่วงนี้ตอนกลางคืนแทบไม่ได้นอนเพราะปวดฉี่บ่อยมากแทบจะทุกสองชั่วโมง เมื่อคืนเลยเผลอนอนยาวและกลั้นปัสสาวะพอลุกไปเข้าห้องน้ำก็เหมือนฉี่ไม่สุดแสบไปหมด พอใช้ทิชชู่ซับเลือดสีแดงจาง ๆ ติดมากับกระดาษชำระ ฉันตกใจจนมือสั่นคนท้องไม่สมควรมีเลือดออกไม่ว่ากรณีใดๆ ตอนนี้อายุครรภ์เพิ่งจะเจ็ดเดือนครึ่งหรือแค่ยี่สิบเก้าสัปดาห์ ฉันใช้มือลูบท้องลูกยังดิ้นปกติ ฉันโทรหาซันทันทีแต่เขาไม่รับน่าจะกำลังราวน์วอร์ดอยู่ ฉันจึงโทรหาแพรเป็นสายที่สอง แพรรับสายทันที[ ว่าไงพริม ] “แพร ฉันไปฉี่ในห้องน้ำแล้วมีเลือดออก” เสียงของฉันสั่นมาก กลัว..กลัวลูกจะเป็นอะไรไป อีกตั้งสิบเอ็ดสัปดาห์หรือเกือบสามเดือนถึงจะครบกำหนดคลอด ถ้าคลอดตอนนี้น้ำหนักจากผลอัลตร้าซาวน์ครั้งก่อนของลูกในท้องแค่พันกรัมนิดๆ ฉันแทบไม่อยากคิดถึงสภาพเด็กที่คลอดกำหนด มีภาวะเสี่ยงมากมายรออยู่ หัวใจพิการแต่กำเนิด อาจจะถึงขั้นตาบอด หูหนวก เพราะอวัยวะภายในยังไม่สมบูรณ์ ตัวฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นและโชคดีที่รอดมาได้ ขออย่าให้ลูกเป็นอะไรเลย..[ แกอย่าเพิ่งลุกน
Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 30. เก่งมาจากไหน..ก็แพ้ (ท้อง) หัวใจอย่างเธอ
30. เก่งมาจากไหน..ก็แพ้ (ท้อง) หัวใจอย่างเธอSun talksผมมีอาการเวียนหัว คลื่นไส้อาเจียนมาสองวันแล้ว ช่วงเช้าที่กำลังจะราวน์วอร์ด พยาบาลเจนถือชาร์ตคนไข้เดินตามมา อยู่ ๆ ผมก็เกิดอาการคลื่นไส้“พยาบาลเจนหมอขอตัวสักครู่” ผมวิ่งไปห้องน้ำที่ใกล้ที่สุด อ้วกทุกอย่างที่กินมาตอนเช้าจนหมด พอเดินออกมาจากห้องน้ำห้องพักแพทย์ แพรเดินมาถามอย่างเป็นห่วง“ซัน ไหวไหมหน้าซีดๆนะ”“พออ้วกก็โอเคแล้วล่ะ” ผมฝืนยิ้มอาการมึนหัวยังมีอยู่ จำเป็นต้องไปปฏิบัติหน้าที่ราวน์วอร์ดในตอนเช้าจนเสร็จสิ้น ตอนพักเที่ยงผมกับแพรปรึกษาหารือเรื่องอาการคนไข้ หลังจากนั้นเราก็คุยกันเรื่องสัพเพเหระ“ซัน ไปตรวจร่างกายบ้างนะ แพรว่าอาการของซันอาจจะเป็นอาการเริ่มต้นของโรคบางอย่างก็ได้นะ”“ซันก็ว่างั้นล่ะ แต่แปลกนะเวลาที่อยู่บ้านกับพริม ไม่มีอาการอะไรเลยนะ ส่วนใหญ่จะมาเป็นที่โรงพยาบาล” ตอนอยู่ที่บ้านไม่มีอาการเวียนหัว อาเจียนเลย พอมาทำงานเท่านั้นแหละอาการทุกอย่างมาเต็ม“ก็แปลกเนอะ ลองตรวจเลือด ตรวจร่างกายแบบละเอียด นี่เป็นห่วงกลัวไม่ได้เลี้ยงหลาน” พูดถึงลูกช่วงนี้อยู่ในขั้นตอนการผลิต ผมกับพริมแต่งงานกันได้ห้าเดือนแล้ว เดือนแรกที่ผมคิดว่
Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 29. คำยินดี....Prae talks
29. คำยินดี....Prae talksหกปีที่แล้ว...ฉันไม่ชอบการที่จะต้องอยู่กับคนเยอะๆ ต้องห้อยป้ายแขวนคอชื่อตัวเองตัวเท่าบ้าน โดนรุ่นพี่แกล้งให้ทำอะไรที่ตัวเองไม่อยากทำและไม่เคยทำ มันช่างน่าเบื่อจริงๆ สิ่งเดียวที่ฉันชอบคือการอยู่กับพริม คุยเรื่องไร้สาระ กินอาหารที่พริมทำ ดูหนังตลกๆแล้วหัวเราะกันเสียงดัง ที่พูดมาทั้งหมดคงไม่มีโอกาสได้ทำแล้ว พริมไปเรียนที่ฝรั่งเศสและไม่รู้จะกลับมาไทยเมื่อไหร่ ที่สำคัญเรายังจากกันด้วยไม่ดีเท่าไหร่“น้องแพร เอาแป้งทาน้องซัน ทาลิปสติกให้ด้วยดูน้องซันยังไม่ค่อยสวยเท่าไหร่” พี่ก้อยรุ่นพี่ปีสามบอก..ฉันเดินไปหาผู้ชายที่ชื่อซัน ใบหน้าขาวเนียนแบบผู้หญิงยังอาย โครงหน้าได้รูป คิ้วเข้ม ดวงตาคม จมูกโด่งเป็นสัน เด็กปีหนึ่งคือเด็กมอหกหัวเกรียนที่เพิ่งจะเป็นหนุ่มน้อยแต่กับซันเขาเป็นหนุ่มที่สมบูรณ์แบบทั้งความสามารถแค่เข้าคณะแพทย์ได้ก็ถือว่าเป็นหัวกะทิแล้วแถมยังหน้าตาดีอีกด้วย“ทาเต็มที่เลยนะแพร ไม่ต้องเกรงใจ ไม่งั้นรุ่นพี่ไม่ให้ผ่านแน่” ซันยังเป็นคนสุภาพให้เกียรติผู้หญิงอีกด้วย ฉันค่อยๆทาลิปสติกสีแดงให้ซัน ดวงตาสีเข้มจ้องฉันตาไม่กระพริบเป็นฉันเองที่อายจนต้องหลบสายตา..จากนั้นเราไ
Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 28. แต่งกับงาน...
28. แต่งกับงาน...“พริม ถ้าสักวันหนึ่งซันทำอะไรที่ผิดต่อพริม พริมรู้ไว้นะคนที่ซันรักที่สุดก็คือพริมคนเดียว” นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายของหมอซัน..จากนั้นเขาก็หายไปติดต่อไม่ได้สองวันเต็มๆ ที่ผ่านมาถึงแม้ว่าเขาจะขาดการติดต่อแต่ฉันก็รู้ว่าเขาอยู่ที่โรงพยาบาล แวะเอาข้าวเอาขนมไปให้เขาก็อยู่ตามวอร์ดต่างๆ ห้องพักแพทย์หรือห้องฉุกเฉิน แต่ครั้งนี้เขาหายไปแบบไร้ร่องรอย..แพรยื่นหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งส่งให้ฉัน ข่าวการล้มละลายของผู้อำนวยการโรงพยาบาลชื่อดัง นายแพทย์รังสรรค์ ตันติเวชไพศาล นามสกุลนี้มัน..เหมือนนามสกุลหมอซัน“ทำใจดีๆนะพริม บ้านซันเกิดปัญหาแล้วเค้าต้อง..เอ่อ..แต่งงานกับลูกสาวเจ้าของบริษัทเพื่อกอบกู้กิจการ ฉันรู้ว่ามันน้ำเน่าแต่เค้าก็ต้องทำ” แพรหยิบเอาซองสีชมพูในกระเป๋าส่งให้ฉัน หน้าซองปรากฏชื่อฉันชัดเจน ขอเชิญเป็นเกียรติในงานมงคลสมรส นายแพทย์รังสิมันต์ ตันติเวชไพศาล และ นางสาวมิรันตี โอภาสถาวรสกุล ตอนนั้นสมองของฉันมันชาไปหมด น้ำตาไหลจนตาพร่าแทบมองไม่เห็นข้อความอื่นๆบนการ์ดสีชมพูหวานใบนั้น..คำนิยามของคำว่า “อกหัก” มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ ฉันเหมือนคนที่กำลังจะจมน้ำขาดอากาศหายใจ ไม่มีแรงจะทำอะไรอยากจะ
Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 27. ความจริงในใจ..
27. ความจริงในใจ..“อีพริม นี่ตกลงหล่อนไปหาพ่อแม่สามีหรือไปฮันนีมูนวะ” สไมล์ถามขึ้น แพรเพิ่งจะไปรับฉันกับหมอซันที่สนามบินในตอนเช้า หมอซันไปราวน์วอร์ดที่โรงพยาบาลทันทีที่มาถึง ส่วนฉันวันนี้ให้น้องๆปิดร้านเพราะฉันก็ต้องการพักผ่อนเหมือนกัน“ทำไมว่างั้นอ่าแก” ตอนนี้ฉันรู้สึกง่วงสุดๆ เพราะต้องตื่นแต่เช้ามาขึ้นเครื่องตั้งแต่ตีสี่“ก็ชุดสปริงซัมเมอร์คอลเลคชั่นแกอ่ะดิ” นางเบ้ปาก มองเสื้อแขนกุดที่พันทับด้วยผ้าพันคอจนหนาปิดต้นคอใช่แล้ว! ฉันปกปิดร่องรอยที่คอเองแหละ“แล้วไงวะ ก็จะแซวทำไมนักหนาเนี่ย” แซวบ่อยก็เขินเหมือนกันนะยะ“แกคนเดียวไม่พอ แต่หมอซันมาในเสื้อคอเต่าด้วยอ่ะดิ ร้ายเหมือนกันนะหล่อน” คืนที่ฉันเมาจนจำอะไรไม่ค่อยได้ ตื่นขึ้นมาเจอรอยคิสมาสท์ที่คอก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่เพราะอีตาหมอหื่นก็ทำรอยไว้ประจำอยู่แล้ว แต่คอของหมอซันก็มีเหมือนกันเนี่ยสิ! ตอนฉันเมานี่ก็น่ากลัวเหมือนกัน..คงกลายร่างเป็นแม่เสือสาวแน่ๆ“เออ คนเราก็ต้องเปลี่ยนไปบ้างตามสัญชาตญาณ”“สงสารหมอซัน วันนี้อากาศร้อนที่สุดในรอบสิบปี ต้องใส่เสื้อคอเต่าจนดึก ฮือ..วงวารว่ะ” สไมล์เบะปากทำทีเหมือนนางงามได้ตำแหน่งแล้วเหมือนจะยิ้มและร้อ
Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 26. Huahin in love (2)
26. Huahin in love (2)Sun talks“คุณช่อเอื้องครับ จริงๆแฟนผมบอกว่าเธอไม่อยากให้ผมมาที่นี่ แต่ผมบอกเธอว่าผมต้องมาเพราะผมเป็นหมอ คนไข้รอการรักษาจากผมอยู่” ผมโมโหมากที่ถูกผู้หญิงสองคนนี้หลอกและยังทะเลาะกับแฟนเพราะไม่เชื่อในสิ่งที่เธอบอก“คุณหมอคิดถูกแล้วค่ะที่มาเราก็ได้สนุกกันวินวินทั้งสองฝ่ายนะคะ แฟนคุณหมอจืดชืดขนาดนั้น” ผมโกรธที่เธอว่าพริมแบบนั้นใครว่าพริมจืดชืด เวลาเธอเมานี่ฮอตจะตาย..“ตอนนี้ผมเสียใจมากที่ต้องทะเลาะกับเธอเพราะผู้หญิงหน้าด้านไร้ยางอายอย่างพวกคุณสองคน” ผมลุกขึ้นนึกเสียดายเวลาที่มาที่นี่แทนที่จะอยู่กับพริม...“คุณหมอจะต้องเสียใจที่พูดกับเอื้องแบบนี้”“ครับ ผมเสียใจมาก” ช่อเอื้องยกยิ้มอย่างผู้ชนะที่ผมพูดว่าเสียใจ“เสียใจที่เอาเวลาที่มีค่ามาอยู่ที่นี่” ช่อเอื้องร้องกรี๊ดเสียงดังผมไม่สนใจ คนที่ผมสนใจคงกำลังโกรธผมอยู่ ผมเดินออกมาเจอก้านหลิวเพื่อนของช่อเอื้องที่หน้าห้อง“คุณหมอเสร็จเร็วจัง ถ้าพอจะมีเวลาหลิวขอดูแลต่อได้ไหมคะ” ก้านหลิวยิ้มหวานใช้มือแตะแขนผมเบาๆ ผมเบี่ยงตัวหลบ“ไปดูแลเพื่อนคุณเถอะครับ อย่ามายุ่งกับผมเลย ในสายตาของผมไม่เคยมองใครนอกจากแฟนของผม” ผมพูดเสร็จก็รีบเดิ
Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 25. Huahin in love (1)
25. Huahin in love (1)วันสุดท้ายก่อนที่เราจะกลับ หมอซันพาฉันไปหัวหินเราค้างที่นั่นหนึ่งคืน ก่อนที่พรุ่งนี้เช้าจะขึ้นเครื่องกลับ วันนี้เขาใช้รถเฟอร์รารี่สีขาว ซึ่งเป็นรถหรูในหลายๆคันที่จอดในโรงรถที่บ้านของเขา หมอซันสวมแว่นกันแดดแบรนด์ดัง ผิวขาวเนียนตัดกับแว่นสีดำดูเท่ห์มากเหมือนอปป้าดาราเกาหลี ยิ่งรอยยิ้มนี่แทบใจละลาย...ฉันคงทำบุญมาดีตั้งแต่ชาติปางก่อนถึงได้มีเป็นแฟนหมอหล่อล่ำน่าปล้ำขนาดนี้..เราใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงกว่าๆก็เดินทางมาถึงหัวหิน เมื่อคืนฉันเห็นเขาจองทุกอย่างไว้ ทั้งที่พัก ร้านอาหาร เขาเลี้ยวรถเข้าที่พักสุดหรูริมทะเล ชื่อซีซัน บลูลากูน บริเวณรอบๆโรงแรมเป็นสระว่ายน้ำ หมอซันลากกระเป๋าของฉันเข้ามาในล๊อบบี้ ส่วนของเขามีแค่กระเป๋าเป้ใบเดียว ขณะที่เรากำลังเชคอินเข้าที่พัก หญิงสาวสองคนเดินเข้ามาคุยกันเสียงดัง อยู่ๆเจ้าหล่อนก็เดินเข้ามาหาหมอซัน“นี่บัตรของคุณใช่ไหมคะ? โห! เป็นหมอด้วยเก่งจังเลยค่ะ” หนึ่งในนั้นยื่นบัตรประจำตัวแพทย์ให้เขาซึ่งคงทำตกตอนเขาล้วงเอากระเป๋าสตางค์ออกมา เจ้าหล่อนส่งสายตาชื่นชมอย่างเปิดเผย..เสื้อซีทรูด้านในสวมเสื้อชั้นในสีดำมองเห็นหน้าอกคัพซีรำไร แถมยังยื่นอ
Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 24. Hello Bangkok (3)
24. Hello Bangkok (3)“พ่อแม่ซันชอบทานอะไรเหรอ? พริมว่าจะทำอาหารเย็นให้พวกท่านทาน” หลังจากที่นั่งเกร็งเพราะเครียดที่จะต้องเจอครอบครัวของหมอซัน ฉันก็นึกอะไรดีๆออก ฝีมือการทำอาหารคงเป็นข้อดีที่สุดของฉัน ต้องมัดใจพ่อแม่ว่าที่สามีด้วยอาหารอร่อยๆ หมอซันนิ่งคิดสักพัก“อาหารที่พ่อแม่ซันชอบเหรอ? อืม..แม่ซันชอบทานอาหารอิตาเลี่ยนเป็นพิเศษ เรามีร้านประจำของครอบครัวเราด้วยนะ”“ร้านที่ไหนเหรอ? พริมอยากไปลองชิมจะได้รู้รสชาติเอาไปทำให้ท่านทาน”“มิลาน” หืมมมมม อิตาลี.. นั่นมันอาหารอิตาเลี่ยนแบบต้นตำหรับเลยนะนั่น..แต่ไม่เป็นไรฉันจะทำอาหารอิตาเลี่ยนในรูปแบบของฉันเอง“เราไปซื้อของสดทำอาหารก่อนเนอะ ค่อยเข้าบ้านซัน”“พริมไม่ต้องยุ่งยากก็ได้นะ พ่อแม่ซันท่านไม่ค่อยทานอาหารเย็น ซันเห็นอาหารเหลือเต็มโต๊ะประจำเลย”“ไม่เป็นไรซัน ให้พริมทำเถอะ พริมอยากให้ท่านเห็นว่าอย่างน้อยพริมก็ยังมีดีบ้าง บอกตรงๆนะพริมเครียดมากกลัวพ่อแม่ซันจะไม่ชอบพริม” ฉันถอนหายใจแรงๆ ซันหันมาลูบศรีษะฉันเบาๆ“พ่อแม่ซันก็ต้องชอบพริมเหมือนซันนี่แหละ พริมอย่าคิดมากนะ ถ้าพริมอยากจะทำอาหารเดี๋ยวเราแวะซุปเปอร์มาร์เก็ตกัน” รอยยิ้มที่แสนอบอุ่นมองฉัน
Macadamia Shortbread คุณหมอคะ..ขอรักได้หรือเปล่า? 22. Hello Bangkok (1)
22. Hello Bangkok (1)วันหนึ่งในขณะที่ฉันกับหมอซันกำลังทานอาหารเย็นในร้านของฉัน“สามวันนี้ซันจะอัดเวรนะ คงไม่ได้เจอกัน”“ค่ะ” ฉันตอบรับอย่างเคยชินบางทีสี่วันติดกันที่ฉันกับหมอซันไม่ได้เจอกัน เป็นเรื่องธรรมดามากๆ หลังๆฉันพอจะเข้าใจระบบการทำงานของเขาแล้ว ซึ่งมันไม่ได้มีเวลาตายตัว บางทีบอกว่าจะเลิกสี่โมงเย็นแต่กลับมาอีกทีห้าทุ่มก็มี“ซันจะลาสามวัน พาพริมไปกรุงเทพฯ” ฉันลืมนึกไปว่าหมอซันเป็นคนกรุงเทพฯ คงจะไปกลับไปเยี่ยมบ้าน“ไปหาพ่อแม่ซันใช่ไหม?” ฉันถามอย่างตื่นเต้น หมอซันเจอพ่อของฉันแล้วคราวนี้ก็ถึงเวลาที่ฉันต้องไปพบว่าที่พ่อแม่สามีสินะ“ก็ว่าอย่างนั้นแหละ อยากพาพริมไปเที่ยวด้วย ไว้เราไปเที่ยวทะเลใกล้กรุงเทพฯละกันนะ”“พริมต้องพาพ่อไปด้วยไหม? ตื่นเต้นจัง”“ทำไมต้องพาพ่อพริมไปด้วยอ่ะ” หมอซันเลิกคิ้วเข้มๆอย่างสงสัย“อ้าว! ก็ซันจะพาพริมไปเจอพ่อแม่เพื่อหาฤกษ์แต่งงานไม่ใช่เหรอ?” ฉันยิ้มกว้างจินตนาการไปถึงวันแต่งงาน ฉันสวมชุดเจ้าสาวสีขาวจับมือหมอซันที่สวมทักซิโด้สีเดียวกัน ยืนต่อหน้าแขกผู้มีเกียรติ แต่ฝันก็แทบสลายเมื่อหมอซันพูดแทรกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตกใจ“ห๊ะ!!! แต่งงานเลยเหรอ? เราเพิ่งจะคบกันเอง
