Ella's POV.Nakailang back and forth na ko sa harapan ng bahay ni Thunder.Sa bahay nung malanding Akira na yun at ni Thunder.Ngayon pa lang ako nakapunta dito, nung araw na malaman ko yung tungkol sa kanila ni Akira. Sinundan ko si Thunder noon at nalaman kong dito sya nakatira.Hindi ko matanggap ang lahat hanggang ngayon, na kasal sila at tila tuluyan ng nawawala ang pagmamahal sakin ni Thunder.Pumunta ako dito dahil gusto kong makausap si Thunder, kailangan naming mag usap. Aayusin na namin ito lalo na at alam ko na ang sikreto ni Akira."Sino ka? Sinong hinahanap mo?" nagulat ako ng may magsalita sa likod ko, dali dali ko itong hinarap. "Si Thunder po?" tinanong ko na lang kahit alam kong wala pa ito dahil wala pa ang sasakyan nya. "Wala pa si Thunder, pinuntahan nya si Akira sa ospital baka gabihin iyon dahil nung huling naospital ito ay ayaw nyang iniiwan ang asawa" sabi nito na agd akong tinalikuran at pumasok na sa bahay.What does she mean? na totoong tinatrato ni Thunde
Akira's POV"Come in" sabi ko nung makarinig ako ng katok sa pinto mula sa bago kong opisina.Pumasok rito si Cloud na nakangiti sakin, ngumiti din ako pabalik sa kanya."Ang ganda ng opisina ah, mas maganda at mas malaki ito kumpara dun sa dati" lumapit si Cloud at hinawakan ang babasagin na nasa harapan ko kung nasan nakaukit ang pangalan ko. "Akira Sapphire Santos, Chief Executive Officer" binasa pa ni Cloud ang nakasulat doon habang tini trace ng kamay nya ang bawat letra doon."Hindi ko talaga expected na bigla na lang ibibigay sakin ni dad itong posisyon" sabi ko."Because you deserve it Aki, pinaghirapan mong matutunan lahat ng ito kaya hindi na nag alangan si tito na ibigay sayo ang kompanya" sabi ni CloudPagka graduate ko sa course kong Business Adminitration ay nagsimula na kong magtrabaho sa kompanya una bilang normal employee hanggang tumaas ng tumaas ang posisyon ko at ito na nga ako na ang presidente ng kompanya namin. 5 years na ang lumipas simula ng ma annul ang kasal
Akira's POV.Bumaba ako ng sasakyan ng minamaneho ko at tumambad sakin ang malaking mansyong ito kung saan ako lumaki kasama ang mapagmahal kong magulang.Ang bilis pala talaga ng panahon, akala ko talaga noon mananatili lang akong bata at baby ni mom.Nag door bell ako at pinagbuksan ako ng yaya namin dito."Ma'am Akira, good evening po. Tamang-tama ang dating nyo, dito na kayo maghapunan, kakatapos lang po nilang kumain" sabi nito sakin.Pumasok ako."Hindi na yaya, kakatapos ko lang din mag dinner e, galing ako sa business meeting" sabi ko bago nag diretso papasok.Mabilis na hinanap ng mata ko ang pinunta ko rito at nakita ko itong nakaupo sa couch at nakatalikod.Ngumiti sakin si mom ng makita nya ko."Look who's here to fetch you" sabi nya sa malambing na tono dito.Agad agad naman akong nilingon nito at nagtatakbo sakin, sinalubong ko sya ng yakap."Mommy! Mommy you're back""Yes baby, galing lang sa work si mommy, I missed you" I said. Bumitaw sya sa pagkakayakap sakin at hina
Thunder's POV."Sir, may board meeting po with the Board of Directors ng S&M at 2pm" my secretary informed me.I just gave her a bored look."Okay, you can go now, thank you Helen" I told my secretary.She even blushed by just what I said.Pang ilang sekretarya ko na ba sya na nagka ganyan mukhang malapit na syang masisante."Sir, are you free tonight? I know a great place" pagyaya nito sakin."No, I'm not free tonight, you can go" I coldly said to her before I focused my attention to my paper works.Tinaas ko lang ang tingin ko ng marinig kong nagsara na ang pinto ko. Mabuti naman at lumabas na ang magaling kong sekretarya. Kung hindi lang maraming trabaho ngayon at time consuming ang paghahanap at pagpapalit ng sekretarya, I will fire her right away.It's been 5 years since Akira left and since then, hindi na ko nag date ng iba or nagka girlfriend. Ella and I remained friends.I would lie if I would say that I don't miss Akira. I missed her so badly. Going home into our home for the
Akira's POV."What?!" sigaw ni Cloud ng sabihin ko sa kanya ang hindi natuloy na pag annul ng kasal namin ni Thunder."Ssshhhh. Wag kang maingay baka magising si Celestine!" sabi ko.Nakita kong huminga sya ng malalim para makontrol ang sarili."Ano ba talagang gusto ng gag*ng yan? Pagkatapos ka nyang saktan, ano to? Gusto nya atang magka ayos kayo" "Hindi, wala naman syang sinabing ganun. Can you calm down!" sabi ko. Mali ata na sinabi ko pa sa kanya ang kalokohang ginawa ng kulog na yun."Wala nga syang sinabi pero mukhang yun ang pinamumukha nya. Pinapamukha nya sakin, na kayang kaya nya kayong kuhanin sakin ni Celestine dahil sya pa rin ang legal mong asawa" hinawakan nya ang noo nya."That won't happen. Alam mo naman how traumatized I am dahil sa ginawa nya" sabi ko."How can I be sure na hindi mo na sya babalikan or hindi mo na sya mamahalin kung minahal mo na sya noon at hindi imposibleng mahalin mo na naman sya"Nawalan ako ng sasabihin. Imposible. Hindi ko na mamahalin ang i
Akira's POV.Pinark ko ang sasakyan ko sa parking lot ng building na to.Tiningala ko ang mataas na building sa harap ko. Maganda naman ang building. Mukhang alaga kaya mukha pa ring bago pero napaka boring tingnan. It really depicts it's owner.The look of Montenegro's Company is so boring just like it's owner. Dahil sa boring tingnan hindi mo iisipin na sobrang high tech sa loob nito.I sigh. Naiinis ako. Halos araw araw na kong nandito.Isang buwan na ang nakalipas simula ng magsapakan or should I say magpabugbog si Thunder kay Cloud. Akala ko titigil na sya pero hindi pala.Isipin mo sa nakalipas na buwan e halos every other day syang nagpapa board meeting. Kahit yung ibang mga board of directors ay nagtataka na pero wala silang magawa or makuwestiyon si Thunder. He's the president. He owns about 70% ng S&M. 25% naman ang hawak ko as vice president. The remaining 5% ay pinaghahatian na ng iba pang BOD.I sighed bago pumasok sa loob.Dumiretso ako sa receptionist."How may I help y
Akira's POV."Baby, come here, susuot ko na tong shoes mo sayo" sabi ko kay Celestine. Tumatakbo naman syang palapit sakin."Mommy, mommy! I am so excited" masayang sabi ni Celestine kaya napangiti ako.Sinuot ko na ang sapatos nya at mabilis naman syang tumakbo kay Cloud at binuhat sya."Papa, are we going to the amusement park now?" tanong ng bulinggit ko.Napangiti naman si Cloud sa kanya. Hinalikan nya ito sa ulo."Yes princess. I missed you, kaya I'm taking you and your mommy out" sabi ni Cloud na nilahad ang kamay nya sakin. Kinuha ko iyon, nagulat ako ng yakapin nya kami. "You two are my treasures""Hmm. Masyado ka ng corny. Tara na" sabi ko."Let's go, let's go, let's go" paulit ulit na sabi ni Celestine."Wendy, Ikaw na muna ang bahala dito ah" bilin ko sa baby sitter ni Celestine."Oo ate, ako na bahala. Mag enjoy kayo nila kuya" sabi nito."Yaya, I'm gonna bring pasalubong for you ah, so don't go anywhere" sabi ni Celestine sa yaya nya.Tumawa naman si Wendy."Yes baby, wag
Akira's POV.Papasok pa lang ako ng building ng kompanyang pinamamahalaan ko ay sunud sunod na pag gi greet na ang natanggap ko mula sa mga empleyado. I greeted them back.Masyado akong good mood ngayon.Isang linggo na ang lumipas pero hindi pa din ako ginagambala ng halimaw na Thunder na yun.Nakakapagtaka nga at walang board meeting or personal meeting na bigla bigla na lang nyang tinatakda para mabuwisit ako.Di mo namimiss?Pang aasar sakin nitong traydor kong puso. Bwisit kahit pa anong sabi kong naiinis ako sa mga pa meeting nya e hindi ko maiwasang malungkot.Sumakay na ko ng elevator ng bumukas ito. Pinindot ko ang 16th floor kung nasaan ang opisina ko.Ano na kaya ang nangyari sa gunggong na yun?Natauhan na ba sya at naisipan ng sumuko dahil nandyan na si Cloud or baka naman nagkabalikan na si Ella.Napapikit ako dahil naramdaman ko ang inis. Pag nalaman ko lang talagang nagkabalikan na sila, ihahampas ko sa kanya tong stiletto ko. Aba! Pagkatapos nya kong landiin, iiwanan
Third Person's POV."Okay lang ba sya? Bakit ang tagal naman kasi?" tanong ni Thunder na hindi mapakali. Kanina pa to lakad ng lakad sa may harap ng emergency room.Nag roll eyes lang si Sanya at Luna dito. Maya maya pa ay dumating na si Cloud at Josh."Napatulog mo ba muna si Brent?" tanong ni Sanya sa asawa.Josh sighed."You spoiled that kid too much! Alam mo bang ayaw matulog habang hindi karga! He's 4 years old na kaya, ang bigat!" sabi ni Josh na hinihilot pa ang mga braso at balikat nya.Natawa naman si Sanya."Ewan ko sayo. Wag kang maarte. Isa pa lang yan kung makapag reklamo ka" sabi ni Sanya."How about Leo?" tanong naman ni Luna.Leo is their one year old baby boy. A photocopy of Cloud pero mukhang kaugali ni Luna."Doon ko na sya pinatulog kila Thunder. Alam mo naman na close yun kay Ate Celestine nya. Nung umalis ako. Parehas naman na silang tulog. How's Aki?" tanong ni Cloud.Tiningnan ni Cloud ang kapatid na akala mo ay baliw dahil ayaw huminto sa paglalakad."Tumigil
Akira's POV.Iyak pa din ako ng iyak kahit ilang minuto na nung makaalis si Thunder.I am so confused.Pumasok ang nagmi make up sakin.Kilala syang make up artist sa pinas at sya ang kinuha ni Dmitri para mag make up ngayon.Today is our wedding day.Funny isn't it?Diba kapag kinakasal dapat sobrang saya? Then why do I feel like I'm dying.Lalo na nung binitawan ni Thunder ang mga kamay ko at tuluyan ng umalis."Look at you! You're a mess! Naku, siguraduhin lang ni Dmitri na malaki ang ibabayad nya sakin. Although maganda ka na pero your eyes! Nakakaloka bakit ka naman kasi umiyak?" sabi nung make up artist ko.Nahiya naman ako kaya pinunasan ko na ang mga luha ko.Tiningnan ko ang singsing sa palad ko. I feel so stuffy.I wanted to follow him pero ano?I'm a coward.Isa pa, iniisip ko si Dmitri. All his sacrifices for meI can't hurt him.I just can'tI know I will regret this forever.I will lose Thunder.Wala akong maaalala pero ramdam na ramdam ng puso ko kung gano sya kahalaga
Thunder's POV."The wedding of the year happened yesterday at The Duomo Milan Church. Mr. Dmitri Willford and his-Pinatay ko na ang TV sa loob ng jet.I had enough.Ayoko ng makarinig pa ng kahit na anong balita tungkol sa pagpapakasal ni Akira at Dmitri dahil pakiramdam ko mababaliw na ko."Are you okay Thunder?" tanong ni Sanya.Napahilamos ako sa mukha ko. I feel worst. Akala ko madali ang magpalaya pero hindi."Do I look like I'm okay?" tanong ko.Umiling sya."Friendship over na talaga kami, kahit na ba nawalan sya ng alaala. How can she do this to you and Celestine" saad ni Sanya."Please, Sans. I don't want to talk about her" sabi ko."Relax bro, magiging okay din ang lahat. Makaka move on ka din" sabi ni Josh. "Kunin mo" inilahad nya sakin ang red wine.Kinuha ko iyon at inisang lagok."Wag ka ng malungkot bro, napaka gwapo kaya natin kaso parang mas gwapo ako sayo pero pwede ka na, maghanap ka na lang ng iba. Nasa 30 ka na pero isa ka pa din sa mga dream guy ng babae. I'm su
Thunder's POV."Thunder, tulungan mo kong makalaya dito. Pupuntahan ako ni Maxwell dito at isasama nya ko. Hindi pwede yun dahil ikakasal na tayo diba?"Napailing ako. She totally lost it."Hailey, this would be my last visit to you" sabi ko."Hindi! Sasama ako sayo, makakatakas ako dito. Marami akong tauhan" sabi nya at luminga linga sa paligid nya. "Narinig mo ba yun? Tinatawag ako ni Maxwell!""Wala ka ng mga tauhan Hailey. Naubos na silang lahat" tumayo ako. "I wish you well""Thunder, don't leave me" sabi nya na akmang tatayo pero napaupo ulit dahil naka handcuffs sya. "Thunder! Bumalik ka!"Sigaw ng sigaw si Hailey habang papalabas ako ng kwarto kung saan ko sya binisita.Nasa mental hospital sya. Nabaliw na sya ng tuluyan.After nung insidenteng sinalo ni Dmitri ang bala para kay Akira.Ni raid ng mga tauhan namin ni Cloud ang underground organization ni Hailey. Nung mahuli sya ay tuluyan na syang nawala sa sarili.Hindi nya matanggap na wala na syang mga galamay at hindi nya t
Thunder's POV."I can't get a hold on Akira, pati yata ako iniiwasan nya na simula nung maging okay kami ni Cloud" sabi ni Luna.Napahilamos ako sa mukha ko.I am so damn frustrated."Fck hindi pa nakikisama tong si Dmitri!" galit kong sabi dahil dine decline ng lalaking yun ang tawag ko."Of course hindi sya sasagot, malaking threat ka sa kanya at alam nya yun" Josh."Hindi ko maintindihan yang si Aki, sabi nya nakakaaalala sya pero hindi naman daw bumalik ang feelings nya kay Thunder. I don't believe her, ako ang bestfriend nya. Alam ko kung gano ka nya kagusto. Hindi pa sya nakakaalala kaya she's pushing you away dahil nakokonsensya sya kay Dmitri" sabi ni Sanya."Or maybe mahal nya na talaga yung lalaking yun. Sorry to say that bro" sabi ni Cloud.Napahigpit ang hawak ko sa cellphone. Pakiramdam ko ay may pumigil sa paghinga ko.Tama si Cloud, napakalaki ng posibilidad na mahalin ni Akira si Dmitri dahil hindi nya naman naaalala kung anong meron kami at kung maaalala nya man, maka
Thunder's POV.Pakiramdam ko ay biglang nawala ang sakit ng ulo ko na dulot ng hangover. Ang tanging nananaig na lang sakin ay ang galit ko kay Hailey.I trusted her and even thought na maaari syang maging kapalit ni Akira bilang ina ni Celestine nung inakala kong patay na to.I never knew she planned it all.She's a monster hiding behind that innocent face.Ring ng ring ang cellphone ko at si Sanya ang tumatawag dun.Mabilis kong narating ang hotel kung saan ako tumutuloy at ang traydor na babaeng yun.Umakyat ako sa floor kung saan kami nag i stay. Mabilis na tinahak ng paa ko ang kwarto nya at walang sabi sabing binuksan yun.Wala sya sala kaya mabilis akong naglakad papasok sa kwarto nya. Dahan-dahan ang ginawa kong pagpasok dahil narinig kong may kausap sya."You guys are so useless! Bakit ba hindi nyo malapitan yang si Akira, ganun ba katindi ang pagbabantay ni Dmitri?! Dapat kasi namatay na yan noon pa!"Hindi ko na napigilan ang sarili ko dahil sa sobrang galit.Totoo nga! Sya
Akira's POV."C'mon hon, take a rest" sabi sakin ni Dmitri habant nagsusuot na ko ng heels ko."No hon, may photoshoot ako at magazine launching today" I said."Yes I know pero masyado ka ng napapagod. You've been like this for a week. Masyado mong ginugugol ang oras mo sa trabaho" humarang sya sa harapan ko at hinawakan ang magkabilang balikat ko. Napaangat ako ng tingin. "Is there something bothering you?" he added.Saglit akong natigilan."W-wala. Ayos lang ako. Gusto ko lang talaga yung trabaho ko. That's why I'm doing this. Sige na hon. Aalis na ko, male late na ko" sabi ko."I'll drive you" sabi nya."Wag na. Ako na magda drive sa sarili ko. Magpahinga ka na lang okay?" sabi ko.He sighed."Okay, call me when you get there" sabi nya bago ako hinalikan sa noo.Habang nagmamaneho ako ay may nadaanan akong mag asawa. Nakaalalay yung lalaking asawa nya sa asawa nyang buntis.I smiled bitterly.Kung hindi siguro nawala ang alaala ko at wala itong gustong pumatay sakin ay napainganak
Akira's POV."Akira" napalingon ako sa tumawag sakin. Her smile is beautiful just like her. Si Sanya. She's my bestfriend since childhood daw. Sa tingin ko naman totoo. Although natarayan ko sya nung una kaming nagkita hindi sya nagalit at nagkapalagayan kami ng loob."Yes?" tanong ko."Kumain ka na, kagabi ka pa daw hindi kumakain" sabi nito sakin.I tried to fake a smile."Hindi ako nagugutom. Isa pa diet ako, mahirap ang mag gain ng weight para sa isang tulad kong model" sagot ko.Hindi talaga ako nagugutom dahil pakiramdam ko busog na busog ako sa mga nalaman at sinabi sakin ni Hailey.Flashback"Buntis ka?" pagka klaro ko. I was shaking and I wanted to cry but I held firmly to myself.Tumango sya at ngumiti.Umupo sya sa bar counter dito sa sala ng suite."C-congratulations then" sabi ko."Isa pa pala Akira, natatakot kasi ako na sa tuwing dumidikit ka kay Thunder ay baka mapahamak sya. We all know na may gustong pumatay sayo. Do you want to go back to the Philippines when someon
Akira's POV.Humahangos akong napabangon.Naramdaman ko naman ang pagtulo ng luha ko.Tinapik ko ang magkabilang pisngi ko."It's just a dream Akira. Gising na gising na" sabi ko habang patuloy na tinatapik ang pisngi ko.Pero hindi ko napigilang maluha ng maalala ko ang panaginip ko.I know I haven't seen or met Damon pero alam na alam kong sya yung tumatawag sakin. He kep calling me mommy pero napakadilim ng paligid. I can't find him at nung lumiwanag ay ang una kong nakita ay ang pagsabog ng private jet.Takot na takot ako kaya napabangon ako."Sorry Damon, sorry I lost you" mahina kong sabi.Nung mapakalma ko ang sarili ko, doon ko lang na realize na wala ako sa condo ko. Wala din ako sa bahay ni Dmitri. Nilibot ko ang paningin ko at doon ko lang napansin ang lalaking nakayuko sa gilid ng kama ko. Mahimbing syang natutulog.Si Thunder.Hindi ko napigilan ang sarii kong hawakan ang mukha nya medyo napakislot sya nung dumampi ang kamay koNatakot ako kaya mabilis kong binawi ang kam