SCARLET VERGARA POV: "AH!!!!" sigaw ko matapos akong buhatin ng lalaking hindi ko kilala at dalhin sa isang kwarto na madilim wala akong paki kong mamaos ako kakasigaw ko.Tyler!!!"PLEASE NO!!!"sabi ko ng maramdaman and kamay sa dibdib ko at dahan dahan na pumapasok sa loob ng damit ko pilit kong kumawala kahit matinding sakit ang dulot non dahil sa mahigpit na pag katali ng kamay at paa ko. "Shhh wag kang maingay sayang naman kung papatayin kita na hindi natitikman diba at isa pa alam ko naman na magugustahan mo to" tuloy tuloy akong umiling."PATAYIN MO NA LANG AKO!!!!"sigaw ko kasabay ng pagsampal nito sakin ramdam ko naman ang matinding hapdi mula sa pisngi ko. Tang ina mas gusto nalang mamatay kaysa mababoy mas lalo akong nag pumiglas ng halikan niya ako Tang ina!!!Tyler!!!!!"PARANG AWA MO NA PAKAWALAN MO NA AKO!!!" sigaw ko "Sabing wag kang maingay" madiin nitong sabi pero hindi ako nakinig at tuloy lang sa pag sigaw kahit ramdam ko na ang matinding pang hihina. "TYLER!
SCARLET VERGARA POV: Nagising akong masakit ang ulo ko dahan dahan kong minulat ang mata ko at puting kisame agad ang bumungad sakin nilibot ko ang tingin ko nasa hospital pala ako Babangon na sana ako ng maramdaman may nakapulupot na braso sa bewang ko agad kong tinignan kong sino ito nagulat ako ng makita si tyler kaya dali dali akong bumangon dahilan para magising ito. Bumilis ang tibok ng puso ko at agad na umiwas. "Ano ba ang sikip sikip." reklamo ko at tumingin sa kabila kung saan ang laki ng space. "Hon-" "Doon ka nga."galit na sabi ko ng maalala ang mga nangyari para naman itong napahiya na agad bumama at pumunta ng sofa."Tyler"padabog kong tawag dito agad naman siyang tumingin sakin."Thank you" sabi ko sabay irap sakanya naiinis parin ako sa kanya kahit niligtas niya ako nasasaktan parin ako hindi lang sakin kundi narin pati sa kapatid niya at anak ko. Thank you for saving me and I owe you that but that doesn't mean I forgive you."For what hon" mabilis umikot ang mat
MAKALIPAS ANG ILANG TAON.........SCARLET VERGARA POV: Mag hahating gabi na pero hindi parin ako makatulog napabangon ako at hinawakan ang tiyan kong medyo may kalakihan na 4 months na akong buntis pero parang hindi lang isa ang laman ng tiyan ko.Napatingin ako kay tyler na mahimbing ang tulog hindi ko alam pero naiinis ako mahimbing siyang natutulog samantalang ako hindi makatulog naiinggit ako kaya niyugyog ko ito."Tyler" tawag ko dito napabangon naman ito at tinignan ako gusto kong kumain kahit hindi ako nagugutom gusto ko ng maasim pero ayaw ko gusto ko lang siyang utusan para hindi din siya makatulog."Nagugutom ako." sabi ko tumayo naman ito kahit nakapikit ang mata. Medyo naawa ako dahil nabitin ko ang tulog niya."Anong gusto mong kainin." napa isip naman ako kung anong gusto kong kainin sa totoo lang wala. Sadyang baliw lang ako, kung bakit kasi ayaw akong dalawin ng antok."Gusto kong mag ulam ng baggoong." nakangiting sabi ko. Sa totoo lang ay ayoko ng amoy ng baggong."
SCARLET VERGARA POV:I'm just dumbfounded by the picture of me and tyler while the tears are dripping napahawak ako sa tiyan kong malaki sabay kuha sa litrato. I don't know how I can accept that he is gone hindi ako makapaniwala na iniwan na niya kami hindi ko matanggap many questions in my mind that I can't answer why..why did he leave us.He is so lying he is really a huge liar sabi niyang hindi niya ako iiwan pero ano to bakit wala siya sa tabi ko dapat inaalagaan niya ako habang buntis ako he said he loves me but why did he leave me is it so easy to leave us?Until now I can't accept what happened to him I can't believe I'll just wake up without him He died when the car he was riding in exploded by his uncle na ngayon ay patay narin dahil sa pag hatol dito ng kamatayan pero hanggang ngayon galit parin ako hinding hindi ko ito mapapatawad. He's crazy, he really needs to kill his nephew because of the money, he's so stupid mas lalong lumakas ang iyak ko at niyakap ang litrato I tr
SCARLET VERGARA POV: "Mom kaya ko na." reklamo ni tress habang pinapasakay ko siya sa kotse gusto ko kasi siyang ihatid sa school pero eto siya nag rereklamo."Ang tigas talaga ng ulo mo ihahatid na nga kita baka ano pang mangyari sayo" inis din na sabi ko at pilit siyang pinasakay."Mom please kaya ko na marunong akong mag drive." umiling lamang ako bago isara ang pinto ng makapasok siya andito kasi si mama sila nag babantay sa mga tatlo ayako rin kumuha ng mga katulong dahil wala akong tiwala.Habang nag dridrive ako biglang pumasok sa isip ko yung sinabi ni zyros really tyler buhay what's an idiot pero kung may nakita man talaga siya baka kamukha lang ni tyler pero hindi ko talaga maiwasang mag isip lalo nat wala talaga akong nakitang bangkay "Are you ok mom" tumango lamang ako at nag kosentret sa pag dridrive hanggang makarating kami ng school na C.NHS- CLEVERIO NATIONAL HIGH SCHOOL na pag mamay ari din nila mama Napatingin ako kay tress ng makitang hindi pa siya bumababa kaya
SCARLET VERGARA POV: Nagising ako ng maramdaman na parang may nakapulupot na braso mula sa bewang ko dahan dahan akong gumalaw kasabay naman ng pag kawala ng bigat mula sa bewang dahilan para mapabangon ako agad kong tinignan ang paligid ko bago dumako ang tingin ko sa mga baby ko na tulog na tulog naman "Tyler" napatakip ako ng bunganga ng kusa ko nalang mabigkas ang pangalan niya huminga ako ng malalim at inayos ang sarili bago bumaba ng kama at lumabas ng kwarto para uminom ng tubig Nanaginip lang akoHabang umiinom ako ng tubig ay narinig ko naman ay iyak mula sa kwarto kaya agad akong bumalik para tignan iyon 'si baby tristan pala agad ko itong nilapitan at kinarga pero nagulat ako ng may makitang tao na tumalon palabas mula sa bintana agad kong naibaba si tristan at mabilis na sinundan ito pero bigla nalang itong nawala bigla akong kinabahan at mabilis na ni lock ang bintana Napatingin ako sa anak ng tumigil ito sa pag iyak Hindi ako nanaginip totoong may tao dito sa kwarto
THIRDPERSON POV: "Sa tingin mo ba may babalikan kapa lalo nat alam nila na patay na tayo." Tumawa ng malakas ang lalaking may katandaan na habang nakatingin sa isang lalaki napangisi naman ang mga tauhan nito dahil alam nila kung paano nito kinuha ang isang tauhan niya at ginawang kamukha niya para ito ang mabitay Samantalang parang wala naman paki na nakatingin ang lalaki sa gago niyang uncle nag sisisi tuloy siya kung bakit hindi niya ito tinuluyan nung una pa. Para sa kanya ay isang binagsak ng langit ang kanyang uncle at kampon ito ni satanas dahil sa kasamaan nito ng ugali. "Isa lang naman ang gusto ko bakit hindi mo yun maibigay." galit na sabi nito sa kanyang pamangkin.Tuluyan ng nabaliw ang matanda dahil sa pera. Wala na itong inisip kundi pera, at ang sariling kapakanan, maging ang anak nito ay inabando na, dahil para sa kanya ay pera lang ang makakapagpasaya sa kanya. Pera ang gusto niyang makasama habang buhay, at hindi ito mabubuhay kung walang pera. At hindi ganon k
ALEX POV: She's crying My girl is crying At ayokong makita ito hirap na hirap na siya gusto ko man sabihin na sumuko siya pero iba ang sinasabi ng puso ko yun ay wag siyang sumuko darating ang araw na matatapos din ang pag hihirap niya darating din ang araw na hindi na siya mahihirapan pa.Sana nga matupad ni tyler ang mga sinabi niya sana wag niyang hayaan na tuluyan ng sumuko ang asawa niya dahil ayoko itong makita na habang buhay na nasasaktan at nag hihirap.Tang inang lalaki kasi yun naku! Kung pwedeng lang tutuhanin ang pag kamatay malamang pati ako ay dinadalaw na ang puntod niya at sasabihin na "Buti naman at nag pahinga ka na wag kang mag alala hindi ko pababayaan ang asawa ko" Nag lalakad ako ngayon patungong bahay dahil nasira ang sasakyan ko parang may gago kasing gumalaw yun napatigil ako ng may biglang humila nalang sakin at mabilis akong sinuntok.Tang ina namang lalaking to gago talaga kahit kailan susugod na sana ako dito ng mabilis niyang tadyakan ang sikmura ko.
TYLER DEVAIN CLEVERIO POV:"Daddy look what toby did to me he threw a ball at me and pushed me into the mud" theo angrily complained to me while pointing at himself full of mud. I was confused because maybe when her mother saw him I would be the one to blame masungit pa naman yun lalo nat buntis baka kung ano na naman maabot ko. Kawawa na nga ako palagi. But it's mahal ko naman. Kabuwanan niya din "Toby why did you that to your brother" "Dad siya naman unang bumato sakin kahit tanungin niyo pa si tristan." "Don't lie toby I saw what you did" patrisha said that they are the same age as our neighbor's daughter she is always here at home nakikipag laro sa tatlo. At siya lang ang babaeng kaibigan ng tatlo."But patrisha" "Patrisha is right dad." sabi naman ni tristan na ngayon lang nag pakita"Hindi ko hahayaan mag sinungaling ka toby" parang nakikita ko ang future ng apat na ito."Enough let's go theo baka makita ka pa ng mommy at mapagalitan ako." mabilis naman sumunod sakin ito ka
SCARLET VERGARA POV: "WAG KA MUNANG UMALIS!!!" Sigaw ko dito kaya natigilan ito at humarap sakin akmang mag sasalita ito ng agad ko ng unahan kita ko pa ang pag kalito sa kanyang mukha."Bantayan mo ang mga anak mo" ngumiti naman ito ng tipid at lumapit sa triplets."Mag luto ka!" "But-""MAG LUTO KA SABI NAGUGUTOM AKO!!" malakas na sigaw kaya lumabas naman ito kaya agad kong sinundan binuksan nito ang ref at nag hanap ng pwedeng lulutuin palihim naman akong napangiti.Pinanood ko ito hanggang matapos mag luto."linisin mo ang buong bahay" utos ko at sinilip ang kanyang niluto napangiwi pa ako dahil over cook ang gulay niya."S-sige" Nakaramdam ako ng awa habang nakatingin dito na nag lilinis pawis na pawis narin siya pero parusa niya yan kaya dapat hindi ako maawa.Ng matapos itong mag linis ay agad niyang hinubad ang damit niya at ginawa pang pamunas sa kanyang mukha samantalang hindi ko naman maiwas ang mata kong nakatingin sa kanyang katawan.Ngayon ko lang napansin ang daming
SCARLET VERGARA POV: Nagising ako ng marinig ko ang ingay nilibot ko ang tingin at nakahinga ako ng maluwag ng makitang nandito pala sa bahay at nakahiga sa kama ko.Napunta ang tingin ko sa gilid ng marinig ko ang mga hagikhik don.Nagulat ako ng makita si tyler na todo ngiti sa triplets at may pinapakitang bagong laruan kusa akong napangiti ng marinig ang mga munting tawa ng mga bulunggit ko kasabay ng pamamasa ng mata ko. Aaminin kong sobrang tuwa ang nararamdam ko habang nakikita siyang tuwang tuwa na nakaharap sa mga anak niya ang tagal kong hinintay ang araw na ito parang ngayon lang nagamot ang mga sugat ko sa sobrang saya.Mabilis kong pinunasan ang luha ko agad akong napatalikod ng makita siyang tumingin sa dereksyon ko gustong gusto kong magalit sa kanya gusto ko siyang sigawan, ayoko siyang makita pero iba iba ang gusto kong mangyari gustuhin ko man magalit sa kanya, dahil sa ginawa niyang pan loloko sakin pero hindi ko yun magawa kilala ko ang sarili ko alam ko kung gaano
SCARLET VERGARA POV: Dahan dahan akong humarap dito kasabay ng pag lalambot ng tuhod ko. Nasa harapan ko siya buhay na buhay!! Lumapit ako dito at hinawakan siya hindi ako makapaniwala na nasa harapan ko siya ngayon hinawakan ko ang mukha nito habang humihikbi hanggang.Malakas na sampal ang binigay ko dito hindi pa ako nakuntento at pinag susuntok ko nag dibdib niya nangingibabaw ang galit ko dito kahit sobrang sabik ako sa kanya.Manloloko!! Buhay siya punyeta at ngayon lang siya nag pakita sakin sayang luha kong sinayang ko sa kanya nung panahon na pilit nilang pinapaniwala sakin na patay na siya.At ngayon nasa harapan ko siya nakatingin sakin na parang walang nangyari ahhhhh!!! "AH!!!" Napasigaw nalang ako sa galit ko kasabay ng pag bagsak ko sa sahig habang naka harap sa kanya nandito parin kami sa loob ng office wala narin ang doctor na lalaki.Lumuhod ito akmang hahawakan ako ay mabilis ko na itong sinampal."Wag mo akong hahawakan lumayo ka sakin ANO BA!!" malakas na sig
SCARLET VERGARA POV: Nagulat nalang ako ng magising ako sa malambot na kama katabi ng kama ni tress napatingin ako sa gilid ko at nakita ko ang garapon doon.Namasa ang mata ko ng maalala si alex at ang mga pinag usapan namin kinuha ko ang garapon at binuksan yun kasabay ng pag tulo ng luha ko ng makitang adobong manok yun si alex nag luto siya rin ba ang nag buhat sakin."Mom" agad kong pinunasan ang luha ko at inayos ang sarili bago humarap kay tress na kagigising lang din "are you okay mom why are you crying" bumaba ako ng kama at mabilis siyang niyakap ganon din ito "Ok lang ako nag alala lang sayo si mommy ok ka na ba? may masakit pa ba sayo? Sumasakit pa ba ang puso mo? sabihin mo kay mommy" sunod sunod na tanong ko dito umiling naman ito dahilan para gumaan ang loob ko"Gusto ko ng umuwi ma" ngumiti ako dito at hinaplos ang buhok niya "Hindi pa pwede anak kailangan mo munang mag pahinga dito para mabantayan ka ng doctor lalo nat mahina lang ang puso mo wag kang mag alala a
SCARLET VERGARA POV: "This is for tress alam ko kung gaano mo kamahal ang anak mo nawalan ka na ng asawa scarlet at alam kong hindi mo hahayaang mawala din ang anak mo kaya nandito ako I will help tress."napailing ako sa kanyang sinabi habang tuloy tuloy na bumubuhos ang luha ko."Hindi ko rin naman mapapakinabangan ang buhay ko-"agad na akong sumabat hindi ko na kaya ang mga naririnig ko sa kanya."Hindi mangyayari ang sinasabi mo alex." agad na suway ko sa kanya gusto niyang palitan ang puso ni tress gamit ang puso at yun ang hindi ko hahayaan na mangyari."Kung hindi na talaga kaya ng anak ko most people who receive a heart transplant are happy alex so I will do the same with tress hindi mo kailangan ibigay ang puso mo kay tress at hindi ka mawawala ano ka ba kaya mo walang kwenta ang pera kung hindi mo ito gagamitin." umiiyak kong sabi matalik kong kaibigan si alex at mahirap sakin na malaman ang totoong dinadamdam niya."Wala din at isa pa ilang araw nalang promise hindi mo na a
SCARLET VERGARA POV: "What if buhay pa ang asawa mo at nag tatago lang ito tas isang araw babalik ito anong mararamdaman mo imagine iniwan ka niya habang buntis" napatingin ako kay alex na nag salita habang nakatingin sa kanyang cellphone mukhang may binabasa ito pero naging malaking tanong din yun sa isip ko.Bigla itong humarap sakin kaya agad akong umiwas at pinunta ang atensyon sa mga papeles na nasa harapan ko."Ano kaya no" ha!! Tinatanong ba niya ako "ano sa tingin mo scarlet what if lang ha wag seryoso" sabi nito "what if buhay si tyler at nag tatago lang ito tas babalik isang araw anong mararamdaman mo o gagawin mo "tanong nito kaya napayuko ako hindi ko alam... hindi ko alam kung anong mararamdaman ko siguro in the first matutuwa ako kasi buhay siya pero magagalit din ako dahil niloko niya ako kung buhay siya bakit hindi siya nag pakita sakin o tignan man lang ang mga anak niya..ah basta hindi ko alam!!"Hindi ko alam" sagot ko nalamang pero bigla itong umupo sa harapan ko
SCARLET VERGARA POV: Inaayos ko ang sarili ko habang nakaharap sa malaking salamin naka white pants lang ako na tenernuhan ko ng black t shirt long sleeve slim turtle neck papasok na ako sa kompanya dahil mula nung mawala ang asawa ko ako na tumayong CEO ng CLEVERIO COMPANY. Wala naman akong choice wala na si Tyler kaya wala na ibang mamahala nito kundi ako.Hindi naman naging mahirap para sakin ang pag papatakbo ng kompanya lalo nat kahit nasa london si tyrone ay tinutulungan parin ako neto.Naging mas malapit din ang pakikitungo ng lahat ng empleyado sakin. Kung dati ay kilala lang nila ako bilang asawa ni Tyler at secretary niya, pero ngayon kilala na nila ako bilang CEO ng kompanyang pinapasukan nila. "Tress sumabay kana sakin may pag uusapan pa tayo." yaya ko sa anak ko bago mag paalam kila mama na silang nag babantay sa tatlong bulunggit ko.Habang nag dridrive ako napatingin ako ng saglit sa anak ko bago mag salita."Why did you that" "What mom" "Tress sinabi sakin ng profe
ALEX POV: She's crying My girl is crying At ayokong makita ito hirap na hirap na siya gusto ko man sabihin na sumuko siya pero iba ang sinasabi ng puso ko yun ay wag siyang sumuko darating ang araw na matatapos din ang pag hihirap niya darating din ang araw na hindi na siya mahihirapan pa.Sana nga matupad ni tyler ang mga sinabi niya sana wag niyang hayaan na tuluyan ng sumuko ang asawa niya dahil ayoko itong makita na habang buhay na nasasaktan at nag hihirap.Tang inang lalaki kasi yun naku! Kung pwedeng lang tutuhanin ang pag kamatay malamang pati ako ay dinadalaw na ang puntod niya at sasabihin na "Buti naman at nag pahinga ka na wag kang mag alala hindi ko pababayaan ang asawa ko" Nag lalakad ako ngayon patungong bahay dahil nasira ang sasakyan ko parang may gago kasing gumalaw yun napatigil ako ng may biglang humila nalang sakin at mabilis akong sinuntok.Tang ina namang lalaking to gago talaga kahit kailan susugod na sana ako dito ng mabilis niyang tadyakan ang sikmura ko.