CHAPTER 57

SCARLET VERGARA POV:

Nagising akong masakit ang ulo ko dahan dahan kong minulat ang mata ko at puting kisame agad ang bumungad sakin nilibot ko ang tingin ko nasa hospital pala ako

Babangon na sana ako ng maramdaman may nakapulupot na braso sa bewang ko agad kong tinignan kong sino ito nagulat ako ng makita si tyler kaya dali dali akong bumangon dahilan para magising ito. Bumilis ang tibok ng puso ko at agad na umiwas.

"Ano ba ang sikip sikip." reklamo ko at tumingin sa kabila kung saan ang laki ng space.

"Hon-"

"Doon ka nga."galit na sabi ko ng maalala ang mga nangyari para naman itong napahiya na agad bumama at pumunta ng sofa.

"Tyler"padabog kong tawag dito agad naman siyang tumingin sakin.

"Thank you" sabi ko sabay irap sakanya naiinis parin ako sa kanya kahit niligtas niya ako nasasaktan parin ako hindi lang sakin kundi narin pati sa kapatid niya at anak ko.

Thank you for saving me and I owe you that but that doesn't mean I forgive you.

"For what hon" mabilis umikot ang mat