ELIZABETH’S POV
Flashbacks.
“Good morning, princess! Time to wake up. You’ll have a long day ahead.” I groaned when I heard my Mom’s voice. Suddenly, I felt something warm in my forehead.
“Come on, princess. Today is your first day!” She tries to shake my shoulder.
“Yes, Mommy! I’m awake na po,” sabi ko habang nagtatanggal ng muta sa mata.
Nakita ko siyang inaayos iyong kurtina sa kwarto ko. Lagi niyang ginagawa iyan, she’s my human alarm. She knows everything about me. She’s aware of everything that’s happening to me. I can live with these mornings forever. Kahit may trabaho siya, she still makes sure na naasikaso niya ako. My Mom was never busy especially for her family.
“Mom? I love you.” Napatingin siya sa akin at lumapit sabay yakap ng mahigpit. Medyo halata na itong baby bump ni Mommy kasi malapit ng mag-three months si baby. I am super excited!
“Good morning, my princess! Mahal, bakit ang aga mong nagigising, dapat lagi lang kayo nagre-rest ni baby. Teka nga─ bakit si Mommy lang ang may I love you ha? At bakit hindi niyo ako isinasali sa hug niyo?” Narinig kong sabi ni Daddy sabay pasok sa kwarto ko. Nagtinginan kami ni Mommy at sabay na natawa. Whay are they still acting like a teenager?!
“Sus Edwin! Ang tanda-tanda mo na napakatampuhin mo pa rin, halika na nga!” Pang-aasar naman ni Mommy kay Daddy. Natawa ako dahil nakita ko pa kung paano humaba iyong nguso ni Daddy. Napangiwi ako pero gosh, ang cute nila!
“Good morning, gwapo kong Daddy! I love you, both!” sabi ko sa kanila at sabay naman nila akong niyakap ulit. Having them makes me feel out of this world, the love I feel coming from them is a feeling that I would never get from anyone else. They make me feel so happy and loved.
“I love you more. Baba na kami. Sunod ka na ha?” I nodded. They kissed my cheeks bago sila lumabas sa kwarto ko. I took my phone and saw a message from Elias and my best friends. Mga excited. After replying to their messages. I got up, fix my bed and took a bath.
I found my parents in the table when I got down. I kissed Dad’s cheeks, I ate my breakfast and Dad’s drove me to school. I checked my phone because my schedule was here. The school sent us this a week ago. I dialed their number, kinakabahan ako. I’m sure Tine is already here, she’s an early bird, early nerd rather. No one is answering their phone. Fine, gonna look for my room na lang. Oh! I forgot, magkakaiba pala kami ng course. So probably, hindi kami magkakaklase. What? Hindi ako sanay mag-isa.
Pumasok muna ako sa comfort room malapit sa room namin to retouch my face. When suddenly, I heard some murmurs from one of the cubicle.
“Stop. Later, yeah, I will call you.” I heard the girl said. Wait? That voice is so familiar. Tine Marie Valdez! My gosh, what if ibang tao iyong nakarinig nito? Narinig kong nag-unlock iyong pinto. Humarap ako sa gawi nila. Nagulat siya.
“Oh. Hi!” Awkward siyang ngumiti. Pinandilatan ko siya ng mata. May binulong siya sa lalaking kasama niya which I noticed that we have the same logo of uniform.
“Wow! What a morning Tine Marie Valdez! Halika nga, I wanna pull your hair right now! Kailan ka pa natutong makipag-ano dito sa school? Hoy! Nako, sinasabi ko talaga sa iyo!” sabi ko sa kanya pagkaalis ng lalaki. She hugged me.
“Anong nakipag-ano?” tanong niya. Halatang nang-aasar!
“Just kidding! Sorry na. Napaka-kulit kasi, hindi na po mauulit boss. Promise, sa labas na lang ng school sa susunod.” Aba’t─ Binatukan ko nga. I rolled my eyes habang siya tawa nang tawa.
“Cute mo!”
“Sino na naman ba iyon?” tanong ko habang nagsusuklay. But her phone rang, start na yata ng klase niya.
“Oops! Time to go. I will make kwento later. See you later!” She hurriedly got out of the room. Napailing na lang ako sa mga kalokohan niya. Nako! Buti na lang matalino siya sa academics and buti na lang magkatabi lang ang Med Department at Engineering Department. Lumabas na rin ako at nagtungo sa room namin. Medyo marami na rin kami and almost boys. I shrugged my shoulders. I guess, bihira lang talaga ang babae sa engineering.
It’s almost lunch time pero wala pa ring professor na dumating. So it’s true, na hindi pa regular class kapag mga first or second day ng klase? I got a message from Jai na nasa cafeteria na raw siya. Daanan ko na lang si Tine. We have decided kasi na sabay-sabay pa rin kumain ng lunch kapag kaya ng schedule kahit may sari-sariling cafeteria each department.
Malapit na ako sa department nila nang makita ko na namang may kausap siyang lalaki, take note, iba iyong lalaking kasama niya kanina. Kailan ba ako masasanay dito? She makes paalam na sa boy when she saw me approaching. She hugged me while walking as I rolled my eyes.
Jai is waving when she saw us. We ordered food first at dumiretso na rin kay Jai.
The day went through na walang dumating na professors. I feel like nagsayang lang ako ng isang buong araw sa buhay ko. Naglalakad na ako papunta sa parking lot, nauna ng umuwi sina Tine at Jai, opo, iniwan nila ako. Kidding aside, Jai just got her period kanina, nag-absent siya kasi grabe mag-menstrual cramps ang isang iyon. Si Tine naman need pa niya asikasuhin ibang kapatid niya. I just waited for the last subject to confirmed that no professor was coming. So it was totally fine.
I took my phone para mai-text sana kung saan ba banda nag-park iyong driver namin when suddenly I heard a beep from my behind. There, I saw Elias standing like a model of their university. Their uniform suits him well! I saw some of my schoolmates eyeing and drooling with my boyfriend. Napangiti ako, oh well! That’s mine! He’s mine, ladies! He waves his hand and I waved my hand too. Lumapit ako sa kanya, niyakap niya ako at hinalikan sa noo. Not minding the people around us. Does this person know how attractive he was?
“I miss you. How’s your day, mahal?” tanong niya habang nakayukong nakatingin sa akin. Kumalas ako sa yakap para matignan siya ng mabuti.
Napasimangot ako bago magsalita. “You know, they’re right. Walang pumapasok na professor kapag first day of school. So yeah, nothing much happened today. How about you?” tanong ko pabalik.
“We had our recitation at the first subject, first quiz at second subject…the next were almost introduce ourselves na,” sabi niya. He’s taking Political Science as a Bachelor’s Degree bago siya mag-law.
I received a text message from Mommy, she wanted me to buy her an Ice Cream, strawberry flavor. Our baby is craving! We first went through to an Ice Cream parlor before he finally took me home. Elias just stopped by the house but also left immediately kasi out of the way naman talaga bahay namin sa bahay nila.
The next day, Mom woke me up because Elias was downstairs, waiting. Oo pala! Sinabi pala niya sa akin kahapon na sabay kaming papasok sa school ngayon dahil 8:00am pa start ng klase niya. I did my morning routine at bumaba na rin pagkatapos. I saw them at the dining table, hindi pa sila nag-i-start kumain dahil hinihintay nila ako. I kissed my Mom and Dad’s cheeks, also Elias. He whispered ‘good morning’.
We started eating when Dad suddenly talk. “How’s school? Both of you?” Nagkatinginan kami ni Elias, it’s not like kinakabahan kami na hindi maganda ginagawa namin sa school, it was just a sign kung sinong unang sasagot. Pero oo, Elias was still nervous everytime he is around with my parents. Ewan ko ba dyan, matagal na kami pero kinakabahan pa rin siya. I nodded at him para sabihing siya na ang mauna.
He cleared his throat bago nagsalita. “Wala pa po gaanong ginagawa since kaka-start pa lang po kahapon Tito,” sabi niya na halatang kinakabahan. Nag-iwas ako ng tingin at kunwaring kumakain. Pinipigilan kong ngumiti. Napansin ko naman ang pamumula ng tainga niya, so cute!
Tinignan ako ni Daddy, naghihintay din ng sagot ko. “Same with Elias, Dad. Actually, wala ngang umattend kahapon na professors eh, I feel like I wasted my time sitting there. Hmp! Atleast, sana they informed naman us, ‘di ba?” sabi ko. Halatang nagmamaktol at nagsusumbong.
Narinig kong tumawa si Mommy. “That’s normal! Sabi nga nila hindi mabubuo ang college life mo kapag hindi mo na-experience ‘yan lahat.”
After naming kumain, hinatid na rin ako ni Elias sa school. I received a message from Jai, nasa coffee shop daw sila ni Tine, sa harap ng school. Since medyo maaga pa, dumiretso muna ako sa kanila.
“Oh, I thought you were with Tine?” tanong ko kay Jai, pagka-upo ko. She pointed the table beside the glass wall. May kasamang lalaki at iba na naman iyong dalawa kahapon. Really Tine Marie?!
“What’s new?” As a matter of fact, yes, walang bago. Tinalikuran na lang namin siya.
“My gosh! Tinatamad akong pumasok, walang gwapo sa mga kaklase ko!” sabi naman ni Jai. if I know, wala lang talaga siyang matipuhan kahit maraming gwapo.
“Anyway, how’s your Mom? Gosh! I want a baby sister too… kaso malabo na. Oh, nevermind!” sabi ni Jai.
Narinig ko pa ang mahina at tawa niyang pilit. Jai’s really not bringing the topic about her family kaya nagulat ako at binanggit niya ngayon. Her Mom died when she was six years old but her Daddy got married again after three years. We met her step mother and we can say that she’s nice and caring, just her daughter Sofia was the problem. Hindi sila magkasundo ni Jai. That’s why, very close sina Mommy at Jai kasi Mom treated her na rin as her own. Kinakapa ko pa kung anong sasabihin ko.
“She’s fine naman. She’s craves a lot, especially strawberries and ice crea─”
“How dare you, b*tch?! That’s my boyfriend! Mang-aagaw ka!” Napalingon kami sa banda nila Tine dahil biglang may sumigaw. Bakas ang gulat namin dahil si Tine pala ang sinisigawan ng babae. Nagkatinginan kami ni Jai at napangisi. Here we go again. We sat still, relaxed and watch what will gonna happen. It’s not like this is our first time to witness this kind of scenario, we had lots of these. Katulad nang lagi niyang ginagawa.
Tine composed her composure, tumayo siya at hinarap ang babae. “I’m sorry,” sabi niya sa babae. Bakas ang gulat sa mukha ng lahat ng taong nakasaksi pati na ang babae. Yes, laging nagso-sorry si Tine sa mga ganyang babae. For her kasi, first, she is not mang-aagaw. Second, never daw siyang makikipag-away para lang sa lalaki. Third, para hindi siya ma-report sa school at luckily never pa talaga siyang na-report sa school. And last, nagso-sorry siya kasi iyon daw ang isang bagay na never niya narinig sa Tatay at ng kabit niya sa kanila. Kaya never daw siyang magiging katulad nila.
Siya lang ang may playgirl na may puso. She got her bag at hinarap naman ang lalaki saka sinampal ng malakas saka siya naglakad na papunta sa amin. Sabay-sabay na napasinghap ang mga tao. Tumayo na rin kami at lumabas na parang walang nangyari.
What a show! That’s our girl!
We secretly flipped our hair.
ELIZABETH’S POVLumabas ako sa room ni Jai dahil biglang tumawag ang manager ko na si Yna, she was four-year older than me. I met her at the bar in the US six years ago. And yes, she is Pinay. She was with me eversince I started show business.“Shaine Eliza! You have been there for a few hours but I’ve been blown away by texts and calls. Nag-open ka na ba ng mga social medias mo? I mean, may balita ka na ba sa mga social media accounts mo?” tanong niya. Kalmado pa siya sa lagay na iyan. Napakagat labi ako. I’m sure someone leak a news or information about me. That’s not surprising at all.“Kung hindi pa, okay lang. I was just asking, anyways, you are all over the news and as of now ang daming T.V shows ang gusto kang i-invite. So, what do you think?” sabi niya. Napakunot noo ako. Wow! Hindi siya galit or something? My manager is weird! In normal days, she’d be in
ELIZABETH’S POVI woke up too early today because I have lots of guesting this week. I tend to wake up early if I have plans like travels or work. I don’t want to be late, I never got late, anyway.Kinuha ko ang cellphone ko na nakapatong sa bedside table ko. I sent a voice message to my Dad.“Good morning, Daddy! How are you? Are you doing good? Ako? I am doing good naman po. Actually, marami akong trabaho ngayon kaya sorry kung madalang mo na marinig ‘tong magandang boses ko.” Huminto ako saglit para huminga nang malalim.“I miss you, Dad. I will see you soon. I love you.” Pinasigla ko ang boses ko. Napatulala ako sa kisame saglit pero bumangon na rin naman at nagtungo sa kitchen.I am preparing Eggs, Avocado and Spinach for my breakfast. And for my drinks, I always like to have a glass of water with a shot of apple cider vinegar in
ELIZABETH’S POVKinabukasan ay mas maaga akong nagising kaysa kahapon para mag-work out at maghanda ng breakfast ko. I woke up earlier than my alarm. I don’t wanna be late, that’s always been my rule.This time, my breakfast is Grapefruit with a sprinkle of cinnamon and of course, a glass of water with a shot of apple cider vinegar.Silly Eliza, sino pa sana ang ibang gagawa ng mga ito bukod sa iyo? Wala namang problema doon, sanay na akong mag-isa at sanay na akong pinagsisilbihan ang sarili ko. Nasanay na rin ang katawan ko sa araw-araw na trabaho. Noong mga bago lang ako ay lagi akong nagkakasakit kaya lagi din akong na-re-reject or lagi akong absent, hindi nakaka-attend kasi hindi ko kayang alagaan ang sarili ko. But overtime, natuto rin naman. Well, I had no choice.I already sent a voice message na rin kay Daddy. I hope he’s getting better.
ELIZABETH’S POVFlashbacks“Grabe! Ang cute ng kapatid mo, Eli! Shaina Elizabeth!” Tawag ni Jai sa pangalan ng kapatid ko na nanggigigil pa. Pilit ko namang nilalayo ang kapatid ko sa kanya bilang pang-asar. Humagikgik ang kapatid ko. “Of course! Cute rin kasi ang kanyang ate Elizabeth, right baby?” tanong ko sa kapatid ko na walang kaalam-alam sa nangyayari. Napahagikgik naman ito ng napaka-cute.Nandito ang mga friends ko sa bahay dahil first birthday ni Shaina Elizabeth ngayon at dahil four days from now ay birthday ko na rin, pinag-isa na nila Daddy at Mommy iyong celebration. It’s perfect she was born on February 14 tapos ako sa 18, my parents calculated it very well. She became our happy pill and rest. “Oh, siya-siya! That
ELIZABETH’S POV “Ang aga mo namang nagising?” Napalingon ako kay Yna na nakasandal sa pintuan ng mini gym dito sa condo ko, habang pupungas-pungas pa siya. Hingal na hingal ko namang hininto ang pagja-jumping rope. Kailangan ko lang bawiin iyong alcohol na ininom ko kagabi. Pasimunong manager! Naglakad ako papunta sa naksabit kong towel at nagpunas ng pawis. “Kailangan ko, kasi iyong manager ko lasinggera na nga mandadamay pa,” parinig ko sa kanya. Narinig ko siyang tumawa. Naglakad ako patungo sa room ko. “What do you want for breakfast?!” sigaw ni Yna. “I’m done. Don’t bother!” At sinarado ko na ang pinto ko. Naghubad ako at pumunta sa shower. Maaga akong nagising? Honestly, I didn’t sleep. I was awake the whole night. I was so bothered kasi last time na nakaranas ako ng ganito ay noong mga unang buwan at taon k
ELIZABETH’S POVI checked the time pagkatapos kong mag-ayos ng get up ko ngayong araw. Jai invited me to go shopping, pinagbigyan ko na kasi ilang beses ko na siyang natatanggihan. Hindi ko pa sinasabi sa kanya na sasama ako at wala rin sana akong balak kasi public iyon pero guess what? Nandito na ako sa labas ng bahay niya, I didn’t even tell her that I was coming. I was about to press the doorbell when she suddenly went out through their house, holding her bag and phone.Nakita ko pa kung paano lumaki ang kanyang mga mata sa gulat na nasa harapan niya ako. Hindi siya makapaniwala! She blinked her eyes, eyeing me from my bottom to top.“I thought you are not coming?!” Bungad niya sa akin.“Muntik na kitang hindi makilala! I was about to call you na okay lang at naiintindihan ko kasi ‘di ba galing ka sa photoshoot sa Bicol?” Tuloy pa ni
ELIZABETH’S POVPauwi na kami ni Jai at madilim na rin sa labas. Tahimik lang kami, walang umiimik. Alam kong madami siyang gustong itanong sa akin. And feeling ko rin ay hinihintay niya na ako ang magsabi, pero noon pa naman ay ganyan na siya. Rerespetuhin niya ang pagiging tahimik mo at hihintayin kang magsabi or mag-open up. Pero ipaparamdam niya sa iyo na hindi ka mag-isa at na nandyan lang siya.“We are here!” Nilingon niya ako and she smiled widely. Wala na iyong pagkakunot ng noo niya kanina. Hindi ko namalayan kaya napalingon ako sa labas, wala yata ako sa sarili na naman. I feel like, I am always spacing out!Tinignan ko siya ulit at ngumiti rin pabalik. Nauna na siyang bumaba. Bumuntong hininga ako bago sumunod sa kanya. Kinuha ko ang mga paper bags na pinamili ko sa likod ng kotse niya. Hindi naman marami itong mga binili ko kaya I can carry pa naman lahat.
ELIZABETH’S POVHilong-hilo ako patungo sa trabaho ko. Hindi ko pinapahalata kay Yna dahil sisigawan na naman ako niyan panigurado and I can’t bear with her muna. Hindi na naman kasi ako nakatulog kagabi and I don’t know why! Baka kasi managinip na naman ako. Siguro dahil nakatulog din ako noong kakauwi ko sa condo after ng shopping namin ni Jai.Papunta kami ngayon sa Runway Building para magpasukat, iyong gagamitin ko for runway, almost three months from now.Mabuti naman para matapos na at makabalik na rin ako sa US.Nasa loob pa lang kami ng Van. But anyway, professional naman na ako sa pagtatago ng eyebags dahil tatakpan ko lang naman iyan ng make up at isa pa, professional din ako sa pagtatago ng nararamdaman ko.Bumaba kami sa sasakyan at inayos ang suot kong dress. Naglakad na kami patungo sa lobby ng Runway building.
ELIZABETH’S POV“Naka-prepare ka na ba? Omg! I am so excited!” I rolled my eyes as I unwillingly packed the things needed. Why do I have to come ba kasi? They can still go and enjoy their trek without me naman ‘di ba?“I am not excited, Jai. You forced me, remember?” I heard her laugh. I put my Ipad down para ayusin ‘yong mga binili namin kahapon. She even dragged me na bumili at pumuntang mall! I can’t even decide for myself na.Hinayaan ko lang na panoorin niya akong mag-empake, we’re just having a video call while I am packing my things. She just wants to be sure na pupunta talaga ako. As if I have a choice. Pati manager ko, pinagtutulakan akong sumama.“Don’t foget your compass and medications, okay?” Paulit-ulit. Kanina pa niya ‘yan sinasabi. “Sunduin ka namin bukas nang maaga,” dagdag pa n
ELIZABETH’S POV“And again, Ms. Eliza Javier!” Iyon na ang huling sinabi ng male host na inattendan ko sa araw na ito. Nagpalakpakan at nagtilian ang mga taong nandito sa loob ng studio. Ngumiti ako sa kanila at kumaway nang kumaway hanggang sa makapasok na ako sa backstage.Nagmadali ako agad na nagpaalam sa mga staffs sa loob at dumiretso na kami sa parking lot, may meeting pa kami ngayon sa Runway Building. Palapit na kasi nang palapit kaya todo ang preparation na ginagawa namin, we don’t want to disappoint the people and visitors na pupunta. That is why I am also giving my best to make it successful.Napapikit ako at napasandal sa may upuan dito sa Van dahil naging tuloy-tuloy ang mga schedule ko pagakatapos kong mawala ng isang araw. Ganito na naman ang naging routine ko sa loob ng ilang araw. I would drain myself at work para pag-uwi ay mag-re-rest na lang ang iisipin
ELIZABETH’S POVMakalipas ang ilang sandali ay kumalma na rin si Daddy. Habang yakap-yakap ko siya ay hindi ko mapigilan ang pagbuhos ng aking mga luha. Sumabay pa iyong napanaginipan ko kanina. Akala ko totoo na.I have never thought that we would reach this point. Mas lumakas ang hagulgol ko nang maalala ang mga memories dito sa aming bahay. Hindi ko na mapigilan ang bugso ng aking damdamin. This house was my comfort but now I am feeling so anxious going here.It’s familiar but strange.Kailangan na kailangan ko ng isang magulang ngayon. I hugged him tightly.Sana hindi na lang ako nagising kanina.Oh God! I miss them so much!Nilayo ko ang katawan ko kay Daddy at nagpunas na ng luha. Nakalimutan ko na hindi lang pala kami ang tao dito sa loob ng kwarto.I can&rsq
ELIZABETH’S POVNapalingon ako sa bedside table ko nang tumunog ulit iyong phone ko. Hindi nagtagal ang tingin ko rito at hinayaan lang na tumunog. Ibinalik ko ang tingin ko sa kisame ng aking kwarto. Hindi ko alam kung anong oras na basta ang alam ko lang ay hindi pa ako natutulog.Nakahiga lang ako pero pakiramdam ko ay pagod na pagod ako, pakiramdam ko ay galing ako sa mahabang takbuhan at sobrang pagod na pagod ako.It feels like I am chasing some thoughts within my mind.Inabot ko iyong phone ko nang tumigil ito. Pinatay ko ito at itinaob sa kama ko.Plano kong puntahan si Daddy ngayon pero pakiramdam ko ay hindi ko kayang bumangon at wala akong ganang kumilos.I am supposed to be busy today but I cleared my schedule because I am too occupied.Ilang taon na pero feeling ko I am still stucked here, where they left me.&nb
ELIZABETH’S POV“Okay, that’s very good! You are all doing a good job! Chin up, walk… and turn around,” utos ko sa mga kasama kong model sa Runway. Sinunod naman nila ang mga sinabi ko. Nakikita ko rin kung gaano nila kagusto itong ginagawa nila at kung ganno nila ibigay ang lahat nang makakaya nila.We’ve been doing this for almost a week now. We need a prepared runway and my agency trusted me here so I am really doing my best to make it successful. Madaming magagaling at marurunong na kaso they wanted me to lead them. At sino ba naman ako para tanggihan sila, hindi ba? I can see my younger self from them. And also, I am happy to share my knowledge about modeling.“Pag-aralan kung kailan magiging fierce ang expression and when to smile,” dagdag ko pa na ikinalingon ng iba sa pwesto ko.“Huwag kayong madi-distract! You don’t have to look at
ELIZABETH’S POVHilong-hilo ako patungo sa trabaho ko. Hindi ko pinapahalata kay Yna dahil sisigawan na naman ako niyan panigurado and I can’t bear with her muna. Hindi na naman kasi ako nakatulog kagabi and I don’t know why! Baka kasi managinip na naman ako. Siguro dahil nakatulog din ako noong kakauwi ko sa condo after ng shopping namin ni Jai.Papunta kami ngayon sa Runway Building para magpasukat, iyong gagamitin ko for runway, almost three months from now.Mabuti naman para matapos na at makabalik na rin ako sa US.Nasa loob pa lang kami ng Van. But anyway, professional naman na ako sa pagtatago ng eyebags dahil tatakpan ko lang naman iyan ng make up at isa pa, professional din ako sa pagtatago ng nararamdaman ko.Bumaba kami sa sasakyan at inayos ang suot kong dress. Naglakad na kami patungo sa lobby ng Runway building.
ELIZABETH’S POVPauwi na kami ni Jai at madilim na rin sa labas. Tahimik lang kami, walang umiimik. Alam kong madami siyang gustong itanong sa akin. And feeling ko rin ay hinihintay niya na ako ang magsabi, pero noon pa naman ay ganyan na siya. Rerespetuhin niya ang pagiging tahimik mo at hihintayin kang magsabi or mag-open up. Pero ipaparamdam niya sa iyo na hindi ka mag-isa at na nandyan lang siya.“We are here!” Nilingon niya ako and she smiled widely. Wala na iyong pagkakunot ng noo niya kanina. Hindi ko namalayan kaya napalingon ako sa labas, wala yata ako sa sarili na naman. I feel like, I am always spacing out!Tinignan ko siya ulit at ngumiti rin pabalik. Nauna na siyang bumaba. Bumuntong hininga ako bago sumunod sa kanya. Kinuha ko ang mga paper bags na pinamili ko sa likod ng kotse niya. Hindi naman marami itong mga binili ko kaya I can carry pa naman lahat.
ELIZABETH’S POVI checked the time pagkatapos kong mag-ayos ng get up ko ngayong araw. Jai invited me to go shopping, pinagbigyan ko na kasi ilang beses ko na siyang natatanggihan. Hindi ko pa sinasabi sa kanya na sasama ako at wala rin sana akong balak kasi public iyon pero guess what? Nandito na ako sa labas ng bahay niya, I didn’t even tell her that I was coming. I was about to press the doorbell when she suddenly went out through their house, holding her bag and phone.Nakita ko pa kung paano lumaki ang kanyang mga mata sa gulat na nasa harapan niya ako. Hindi siya makapaniwala! She blinked her eyes, eyeing me from my bottom to top.“I thought you are not coming?!” Bungad niya sa akin.“Muntik na kitang hindi makilala! I was about to call you na okay lang at naiintindihan ko kasi ‘di ba galing ka sa photoshoot sa Bicol?” Tuloy pa ni
ELIZABETH’S POV “Ang aga mo namang nagising?” Napalingon ako kay Yna na nakasandal sa pintuan ng mini gym dito sa condo ko, habang pupungas-pungas pa siya. Hingal na hingal ko namang hininto ang pagja-jumping rope. Kailangan ko lang bawiin iyong alcohol na ininom ko kagabi. Pasimunong manager! Naglakad ako papunta sa naksabit kong towel at nagpunas ng pawis. “Kailangan ko, kasi iyong manager ko lasinggera na nga mandadamay pa,” parinig ko sa kanya. Narinig ko siyang tumawa. Naglakad ako patungo sa room ko. “What do you want for breakfast?!” sigaw ni Yna. “I’m done. Don’t bother!” At sinarado ko na ang pinto ko. Naghubad ako at pumunta sa shower. Maaga akong nagising? Honestly, I didn’t sleep. I was awake the whole night. I was so bothered kasi last time na nakaranas ako ng ganito ay noong mga unang buwan at taon k