Sa sobrang galit ay naitapon ni Elaine ang kanyang phone sa dingding. Napasigaw rin siya sa inis dahil nabigo na naman siya sa kanyang plano. "Bakit?! Bakit?!" Nagwawala ito sa kanyang kwarto. Naririnig niyang nag-ring pa ang kanyang phone kahit basag na ang screen nito. Pinulot niya ito at nakita na tumatawag ang taong kanyang inatasan na mag-edit ng video na gumamit ng isang marketing account para marami ang makapanood ng video. Inutusan niya ito na burahin ang video ngunit nagkaroon ito ng problema dahil biglang nag-freeze ang kanyang account at hindi makapag-log in. "ANG BOBO MO!" Sigaw niya rito. Ngayon ay nababahala siya na baka mahuli na siya at tingin niya si Jameson ang dahilan kung bakit hindi mabuksan ang account. Umalis kaagad si Elaine at pinuntahan ang kanyang amang si Robert na nasa kanilang mansyon. Matalim ang tingin ng kanyang ama na nalaman ang lahat ng kanyang mga ginawang bagay dahil isiniwalat ito ni Peter. "Dad, I need your help." Sabi niya a
Pinunasan ni Roxanne ang kanyang basang mata at inayos ang magulo niyang buhok. Tumayo siya sa kama at pumunta sa kusina para maghilamos. Paulit-ulit niyang sinasabi sa sarili na hindi na magpapa-apekto sa kanyang asawa pero kahit anong gawin niya, nalulungkot pa rin siya dahil walong taon ang pinagsamahan nila Jameson mula pa college. Tingin niya kailangan niya ng higit pa sa taong iyon para makapag-move on. Hindi rin makatulog si Jameson na nakahiga lang sa kanyang kama, nagdaramdam ito sa sinabi ng asawa at nais niya itong tawagan ulit para magpaliwanag pero alam niyang hindi na iyon tama at nakaka-distorbo na siya. Ibinaon niya nalang ang kanyang mukha sa unan, nalulungkot din ito na nabigo siya sa kanyang plano para makabawi sa asawa at para manumbalik sila sa dating gawi. Dinadalaw na siya ng antok pero nawala ito dahil nakatanggap siya ng mensahe sa kanyang secretary. [Boss, si Elaine Garcia po ang nasa likod ng pag-post ng video at malamang may kinalaman din siya
Unti-unting ibinuka ni Roxanne ang kanyang mga mata at nahihilo siyang igalaw ang ulo. Nagkaroon lamang siya ng mild concussion mula sa pagkakahulog at nabagok ang kanyang ulo sa tiles. Naaninag niyang may taong nakaupo sa tabi at naisip niyang ito ang kanyang kaibigan. "Grace? N-nauuhaw ako." Usal niya. Narinig ni Jameson ang kanyang sinabi kaya kinuha niya ang water bottle na nakapatong sa mesa. Binuksan niya ang takip nito at inalalayan siyang makainom. "Dahan-dahan lang..." Itinaas niya ang water bottle at maraming nainom si Roxanne na nakaginhawa ng maluwag pero namumutla pa rin ito at naliligo sa pawis. Kumuha rin ng tissue si Jameson at pinunasan ang noo, mukha at leeg ng asawa. Naging klaro ulit ang pananaw ni Roxanne at nakita niya ng malapitan ang mukha ng lalaki na nag-aaalala. Pumasok din sa loob si Grace na may dalang tray ng pagkain. Tumaas ang kanyang kilay na tignan ang ginagawa ni Jameson. "Himalang pinuntahan mo ang asawa mo. " Sarkastikong sabi ni Gra
Lumabas si Jameson sa kwarto ng asawa para kausapin si Savannah. Saglit lang silang nag-usap dalawa kaya bumalik siya sa loob para magbantay. Nanatili din sa loob si Grace na hindi komportable na makita ang pagmumukha ng lalaki na walang hiyang nakikipag-usap sa kabit. "Bakit hindi mo nalang hiwalayan si Roxanne?" Wala sa sariling tanong ni Grace. "Manahimik ka nga." Tanging tugon ni Jameson na lumabas ulit para manigarilyo. Ginulungan ito ng mata ni Grace at bumaling sa kaibigan na nagising. "Besh? Kamusta? Hindi ka na ba nahihilo?" Tumingin sa kanya si Roxanne at ngumiti ng mapait. "Medyo nahihilo ako ng kaunti." "Pupuntahan ka ni Tita Martha mamayang hapon at magdadala siya ng paborito mong mga kakanin." Balita pa ni Grace na hinahanap ang kanyang pananghalian. Pagbalik ni Jameson sa loob, nasurpresa siyang makita na nagising ulit si Roxanne. Nilapitan niya ito para kausapin. "Kamusta ang pakiramdam mo?" Nakasimangot lang si Roxanne na nakatingin sa kabilang
Parang mabibingi si Roxanne sa kanyang narinig. Ngayon niya lang nakita na mayroong ganitong klase ng asawa na pag-uutusan siyang humingi ng tawad sa kabit. "Huh? B-bakit ko naman 'yun gagawin?! Eh, kayo nga dalawa ang dapat humingi ng tawad sa akin!" Giit niya. Pinagmasdan niya ang asawa na tinutulungan ang kabit ng harap-harapan pero wala siyang pakialam kahit maghalikan pa sila. Kinuha niya ang tote bag na nasa sahig at umalis papalabas ng ward. "Roxanne!" Hinabol naman siya ni Jameson na hinila ulit ang kanyang braso at kinaladkad siya nito papunta sa sulok at napaaray siya dahil sa mahigpit nitong pagkakahawak. "Roxanne, hindi ka ba talaga takot na mawala ako sa buhay mo?" Bigla niyang tanong at naguguluhan si Roxanne. Inaasahan ni Jameson na magmamakaawa ito kanya kanina para paniwalaan siya pero pinagdidiinan lang siya nito na sumama sa kanyang kabit. Nasasaktan din siya na hindi talaga ito natatakot kung sakaling piliin niya man si Savannah. Sinasadya niya rin an
Nagliwanag ang mukha ni Fred Devilla sa sinabi ni Elaine pero nais nitong makasiguro na hindi siya maiisahan. "Susunod ako sa gusto mo kung babayaran mo muna ako." Mas lalong naiinis si Elaine sa matanda pero kailangan niya itong sabayan. "Sige, basta huwag mo lang akong t-traydurin then bibigyan kita ng maraming salapi." Nakipagsundo sa kanya ang matanda at binigyan niya ito ng cash, worth 50,000 para hindi ito magduda. Umalis din ito sa hospital at inutusan ni Elaine ang iba niyang guwardiya para sundan ito at manmanan. Sinisiguro niyang hindi ito makikipag-ugnayan sa kabilang partido. *** Alas-sais na ng hapon, nakauwi na si Roxanne sa kanyang boarding house. Nakahinga siya ng maluwag na nakabalik na sa bahay pero limitado muna ang kanyang kilos dahil kagagaling niya lang. Nasa labas si Jameson na naglalakad papasok sa building at lasing na lasing. Kumakatok siya sa labas at maririnig ito ni Roxanne. "Buksan mo ang pinto!" Rinig niyang sigaw ni Jameson pero hindi niy
"You b*tch! Hinding hindi ako hihingi ng tawad sayo!" Kulang nalang ay umusok ang ilong ni Elaine dahil sa galit. "Kung ayaw mong mag sorry kay Roxanne then magkita nalang tayo sa korte." Pananakot ni Grace at ipinakita sa kanya ang video na nakuha ng ibang tao sa araw na sinugod niya si Roxanne at tinakot na papatayin. Nawala ang kayabangan ni Elaine at parang nabuhusan ng malamig na tubig dahil sa pamumutla. Isa iyong ebidensiya at maari siyang makulong. Pinandilatan siya ng mata ni Robert na huwag ng magmatigas at magkunwari sa harapan ni Roxanne. "Anak, may ginawa kang kasalanan kaya humingi ka ng tawad." Pakiusap pa ni Robert. Napakagat ng labi si Elaine na mangiyak-ngiyak na tumingin sa ama, nag-aatubili itong humingi ng tawad. "Roxanne, I-I'm sorry, it's my fault kung bakit ito nangyari lahat. S-sana patawarin mo ako." Tumaas ang kilay ni Roxanne na hinahanap sa ang sinsiridad sa kanya pero wala siyang ibang masabi kundi puno siya ng kaplastikan. "One sorry is not
"Sinasadya mo bang isama ang asawa ko?!" Galit na galit si Jameson at hinila si Roxanne papalabas ng van. "Jameson! Ano ba?? Nasisiraan ka ba ng ulo??" Kumawala si Roxanne sa kanyang pagkakahawak habang bumaba naman si Devon sa kabila para harapin ang kapatid. "Gusto mo bang idala kita sa mental?? Ang dumi na ng utak mo na kahit trabaho ng asawa mo, pinag-iisipan mo ng masama." Dikta ni Devon. "Hindi ako baliw! At hindi ako tanga para hindi maintindihan ang ikinikilos mo. Alam kong kinukuha mo ang atensyon ng asawa ko habang nagkakalabuan kaming dalawa." Walang emosyon ang mukha ni Devon na tiningnan siya sa mata. "Iyon ba ang kinakatakot mo?? Then I'll assure you na trabaho lang ang punto ko, wala ng ibang dahilan." Seryoso niyang sabi, pero hindi iyon matanggap ni Jameson. "Ang gusto ko lang ay dumistansya ka sa asawa ko, a-ayaw kong pag-usapan kayo ng mga tao at gawan ng haka-haka." Dagdag pa ni Jameson at tumaas ang kilay ni Devon na pinipigilang matawa. "Ah, w
Sumang-ayon naman ang kanilang lawyer sa kanilang plano na puntahan ng personal si Roxanne. "All right, we will try to reach her personally and for now we need to find a way para mapayagan na magpyansa si Mr. Gerald Delgado." Tumango si Lola Ofelia at Madame Julie na umaasang makakalabas ang kanilang padre de pamilya sa lalong madaling panahon. Pagka-alis ng lawyer, naiwan ang dalawang babae sa couch na saglit pang nag-usap. "Juliette, do everything to persuade her sign the letter. Iyon lang ang isang paraan." Paalala ni Lola Ofelia. "I'll try my best." Tugon ni Madame Julie kahit hindi sigurado sa kung anong magiging kalabasan. Pagkatapos mag-usap nagpunta si Madame Julie pabalik sa terasa at doon tinawagan ang anak na si Jameson para ikuwento ang kanilang pinag-usapan kanina. "Anak, pupunta ako bukas sa Pharma Nova para kausapin ng personal si Roxanne at susubukan kong kumbinsihin na pirmahan niya ang apology letter ng Lolo mo." "Okay, Mom. Just try but if they won't coope
Nang mahimasmasan si Roxanne, nag patuloy na siyang kumain ng kanyang hapunan at nasa kanyang tabi si Devon na sinabayan siyang kumain. "Kanina mo pa ako hinintay doon sa labas?" Napatanong si Roxanne habang nilalagyan ng mainit na sabaw ang kanyang kanin. "Sakto lang. Hinintay lang kita sa labas kasi gusto kong masiguro na nakauwi ka na sa ating tahanan." Tugon ni Devon na natutuwang kumakain ito ng marami. "Pakabusog ka, ah. Gusto kong maging malusog ka lagi." "Thank you, Devon. Ikaw rin, kumain ka ng marami para hindi ka magkasakit. Sa dami mong ginagawa, mauubusan ka talaga ng lakas at makaramdam ng matinding pagod." Aniya. "Pero parang nawala ang pagod ko simula ng maging tayo." Banat pa ni Devon at nasamid si Roxanne sa kinakain dahil natatawa. "Baliw ka rin talaga. Baka mamaya mapagod ka rin sa'kin at maghanap ng iba." Pagtataray niya. "Huh? Ba't ako mapapagod? Tsaka hindi ako maghahanap ng iba dahil nasa iyo na ang lahat ng katangian na gusto ko sa isang babae." Depens
Naglakad si Roxanne papalapit sa kama ng ama at naupo sa kanyang tabi. "Opo, Papa. K-kinakailangan kong dalhin kayo sa ibang bansa para mas masiguro ang iyong pagaling. Ngunit sa ngayon, kailangan muna naming mag-usap ng iyong doktor bago ka payagan na mag-flight. Ako na rin ang bahala na bumili ng plane ticket niyo ni Tita Martha." Paliwanag niya. Natahimik si Emmanuel na bakas sa mukha na hindi siya sumasnag-ayon sa kanyang plano. "Hindi. Mananatili ako dito." Nadismaya si Roxanne sa sinabi nito. "Papa, hindi kayo gagaling kung mananatili kayo rito, mas maganda na mailagay kita sa mas maayos na hospital." "Hindi kita p'wedeng iwan dito ng mag-isa lalo na't mainit ang mata ng mga Delgado sa iyo." Rason ni Emmanuel. Napailing si Roxanne, "Huwag niyo na po akong alalahanin, ayos lang ako. Mas mahalaga ang kalusugan ninyo. Wala na akong anuman na koneksyon sa mga Delgado." "Huwag kang magsinunggaling sa akin!" Galit na sabi ni Emmanuel at nahampas ang kanyang maliit na mesa at m
Nadala si Devon sa bugso ng damdamin at nalimutan na agad ang kanyang limitasyon. Naging malikot ang kanyang mga kamay na pumasok na sa loob ng palda ni Roxanne. "Devon!" Suway ni Roxanne na tinanggal ang kanyang kamay sa kanyang hita. "Sabi kong tama na." Pinandilatan niya rin ito ng mata. Natakot naman si Devon na baka makagat nito kaya siya umayos. "S-sorry, nadala lang." Aniya at napakamot sa ulo. Inayos agad ni Roxanne ang kanyang nagusot na damit at napatingin sa salamin para ayusin ang kanyang nagulong lipstick. "Kalmahan mo nga, Devon. Hindi tama na gumawa tayo ng ganito sa publiko." Seryosong sabi ni Roxanne, hindi ibig sabihin ay wala na silang pakialam sa sasabihin ng iba, kailangan pa rin nilang maging maingat sa kanilang mga galaw. *** Sa kabilang banda, bumalik si Jameson sa kanyang sariling bahay at pagpasok niya, nakita niya si Savannah na nakaupo sa couch habang nanonood ng telebisyon. "Ano? Nakabalik ka na ba sa kompanya?" Tanong ni Savannah na nanatili
Napalingon si Devon sa kanya at ngumiti. "Oo naman? At bakit parang ayaw mong maniwala?" "Nakakapagtaka lang kasi nga, sino ba naman ako para piliin mo kaysa sa iyong pamilya." Usal ni Roxanne. "Tsaka, hindi ka tuloy makakatanggap ng mana nang dahil sa akin." "Huwag mo na iyong problemahin, wala na sa akin ang bagay na 'yon. Kung gusto mong malaman kung anong dahilan kung bakit kita pinili, iyon ay dahil mahal kita." Seryoso niyang sabi at kinuha bigla ang isang kamay ni Roxanne at hinalikan. Napatulala ang babae na napaisip na baka panaginip lang ang lahat ng ito, hindi pa rin pumapasok sa kanyang isipan na sila na nitong gwapong nilalang at ngayon hawak ang kanyang kamay. "Ang bilis kasi ng lahat, nalilito ako kung trip mo lang ba ito para inisin si Jameson o seryoso ka ba talaga sa akin??" Inagaw ni Roxanne ang kanyang kamay para mapakamot sa ulo. Napansin naman ni Devon ang kanyang pagkalito kaya handa na siyang magpaliwanag. "Seryoso ako sayo, Roxanne. But I want to
Namutawi sa mukha ni Madame Julie at Lola Ofelia ang pandidiri nila kay Roxanne na tingin nila ay isang linta na dumudikit kay Devon. "Hindi ka ba nahihiya, Roxanne?? Hiniwalayan mo na ang anak kong si Jameson at ngayon naman si Devon ang isusunod mo? Anong klaseng babae ka?!" Dikta ni Madame Julie. "Madame Julie, isipin mo ang gusto niyong isipin pero hindi ako ganoon katinik na babae na two-timer, o kung ano man ang tingin niya sa akin. Wala akong masamang intensyon kay Devon at hindi ko kasalanan kung bakit niya ako pinili." Paliwanag ni Roxanne. "Tingin mo maniniwala kami sa kasinungalingan mo, Roxanne?? Or you're using him for your own gains like what you did to Jameson??" Dagdag pa ni Madame Julie na nakakrus ang mga braso. "I said, believe what you want to believe. Wala na akong pakialam." Malamig na sabi ni Roxanne. Tumingin naman ang lahat kay Lola Ofelia na napabuntong-hininga. "Roxanne, kung hindi mo hihiwalayan si Devon, sisirain mo lang ang buhay niya at mailalayo
Pagsapit ng alas dose ng tanghali, lumabas na si Roxanne sa laboratory at nagpunta sa opisina ni Devon para samahan itong mananghalian. Pagpasok niya doon, wala siyang makitang bakas ni Devon sa loob. Tanging makikita niya lang ay si Secretary Kenneth na nakaupo sa swivel chair ng boss niya habang nag-aasikaso ng mga papeles. "Si Sir Devon ba hanap niyo Ma'am Roxanne? Hala, umalis 'yun, eh. Paalam niya sa'kin, papunta daw siya sa Valencia." Sabi ni Kenneth. Kinabahan naman si Roxanne na nag-aalala na baka si Devon na naman ang paglabasan ng galit ng kanyang pamilya. "Okay, thank you. Balik na muna ako sa laboratory." "Teka pala, Ma'am Roxanne. M-may ipapabigay lang sana ako kay Frizza. Hehe." Nahihiyang sabi ni Kenneth at mayroong inilahad na tupperware. Tinanggap ito ni Roxanne na hindi inasahanan na popormahan nito ang kanyang assistant na si Frizza. Bumalik ngayon si Roxanne sa laboratory para yayain si Frizza na mananghalian sa cafeteria tsaka binigay niya rito ang pinab
Napairap si Roxanne dahil sa kalandian nitong si Devon. "Sure ka ba talaga d'yan? Huwag kang umasa baka ma hopia ka lang sa huli." Dikta niya. Matapos mag-umagahan ng dalawa, agad silang naghanda at nagbihis para pumunta sa kompanya. Pagkarating nila sa tapat, nagdadalawang isip si Roxanne na lumabas mula sa sasakyan. "Hmm? What's the matter?" Napansin ni Devon na hindi siya komportable. "Ayaw ko lang kasi na makita tayo ng ibang tao na magkasama. Alam mo na, may masasabi na naman silang masama sa atin." Pag-aalala niya. "Who cares what other people says?" Nakataas kilay na sabi ni Devon. "I know I shouldn't care about what they'll say, but obvious naman na gagawan tayo ng issue. Kaya we should be careful with our actions." Seryoso niyang sabi habang nakatitig sa mga mata ng lalaki. "What actions??" May pagtataka sa mukha ni Devon kaya kumunot ang kanyang noo. Napaisip ng ilang segundo si Roxanne tsaka napalunok ng laway bago sumagot. "You know what I mean..'yung mga yaka
Nakarating kina Jameson ang kumakalat na articles sa social media tungkol sa kataksilan niya at agad niyang tinawagan si Roxanne pero hindi niya na ito maabot. "Humanda ka sa aking babae ka." Galit na usal ni Jameson habang umiinom ng alak. Nagluluto naman si Roxanne ng kanyang hapunan sa kusina pero napahinto siya sa ginagawa nang marinig na may kumakatok sa pinto. Naglakad siya papalapit doon at sumilip sa peephole para macheck kung sino ang taong bumisita. Nakita niyang si Devon lang pala kaya mabilis niyang binuksan ang pinto. "Want some dinner?" Nakangiting tanong ni Devon habang pinakita sa kanya ang dalang pagkain. "Nagluto ako, eh." Sabi ni Roxanne tsaka pinapasok ito. Namangha si Devon na naglakad papasok at naaamoy ang masarap nitong niluluto na kaldereta. Naupo siya agad sa mesa habang naghahanda si Roxanne ng plato at kutsara. Bago kumain, nagdasal muna ang dalawa at pagkatapos nilagyan ni Roxanne ng kaldereta ang bowl. "Marunong ka rin palang magluto, ah."