Namumulang parang kamatis ang pisnge ni Roxanne dahil sa naging tanong ni Tricia. Never siyang nag-isip ng ganoong bagay sa kanyang brother-in-law. "Ano ka ba, Tricia. Normal lang 'yung no. Tinulungan niya ako kasi asawa ako ng kapatid niya." "Huh?? OMG! Asawa mo pala si Jameson Delgado?" Nanlaki ang mga mata ni Tricia. "Tama, Guevarra-Delgado nga ang nasa resume mo." Namangha si Tricia na malaman iyon. "Oo, Tricia, kaya huwag mo kaming pag-isipan ng gano'n kasi impossible na magkagusto si Devon sa'kin dahil may asawa na ako." Naningkit ang mga mata ni Tricia na parang ayaw maniwala. "Hmm...pero iba talaga ang tinginan ninyong dalawa." Panunukso pa nito. Napailing si Roxanne at itinataboy ito pabalik sa kanyang upuan. "Hays nako, Tricia! Tigilan mo na ako at bumalik ka na sa trabaho mo." Alas dose na at hudyat na para kumain ng pananghalian ang lahat. May dalang baon si Roxanne upang hindi na bumili ng pagkain sa cafeteria. Nag-ring naman ang kanyang phone at natutuw
May kasabihang 'Once a cheater, always a cheater' at pinapatunayan ito ng asawa ni Roxanne na paulit-ulit nalang siyang niloloko. "Roxanne, maniwala ka man o sa hindi. Wala akong nararamdaman kay Savannah. Nandirito ako sa harapan mo dahil ikaw ang pinipili ko." Ani ni Jameson. "Pinili para saan? Para saktan at tapak-tapakan? Jameson, hindi ko na masikmura na tignan kang nagpapanggap na mabuting asawa sa harapan ko pero nagloloko ka sa pagtalikod ko." Nanlulumo lalo si Roxanne na makita ang asawang sobrang layo sa nakilala niya noon. Sinusubukan niyang hanapin ang dating minahal niyang lalaki pero mukhang hindi niya na ito muling masisilayan. "Hindi ka na ba naniniwala sa akin, Roxanne? K-kaya kong magbago, sinusubukan ko pero madaming bagay ang gumugulo sa isipan sa isipan ko." Nalulungkot si Jameson na makita ang mga mata nitong kinasusuklaman siya. "Pagod na pagod ako galing trabaho at gusto kong magpahinga." Ani ni Roxanne at tinalikuran ito at nagpatuloy sa kanyang kwar
Sa sobrang galit ay naitapon ni Elaine ang kanyang phone sa dingding. Napasigaw rin siya sa inis dahil nabigo na naman siya sa kanyang plano. "Bakit?! Bakit?!" Nagwawala ito sa kanyang kwarto. Naririnig niyang nag-ring pa ang kanyang phone kahit basag na ang screen nito. Pinulot niya ito at nakita na tumatawag ang taong kanyang inatasan na mag-edit ng video na gumamit ng isang marketing account para marami ang makapanood ng video. Inutusan niya ito na burahin ang video ngunit nagkaroon ito ng problema dahil biglang nag-freeze ang kanyang account at hindi makapag-log in. "ANG BOBO MO!" Sigaw niya rito. Ngayon ay nababahala siya na baka mahuli na siya at tingin niya si Jameson ang dahilan kung bakit hindi mabuksan ang account. Umalis kaagad si Elaine at pinuntahan ang kanyang amang si Robert na nasa kanilang mansyon. Matalim ang tingin ng kanyang ama na nalaman ang lahat ng kanyang mga ginawang bagay dahil isiniwalat ito ni Peter. "Dad, I need your help." Sabi niya a
Pinunasan ni Roxanne ang kanyang basang mata at inayos ang magulo niyang buhok. Tumayo siya sa kama at pumunta sa kusina para maghilamos. Paulit-ulit niyang sinasabi sa sarili na hindi na magpapa-apekto sa kanyang asawa pero kahit anong gawin niya, nalulungkot pa rin siya dahil walong taon ang pinagsamahan nila Jameson mula pa college. Tingin niya kailangan niya ng higit pa sa taong iyon para makapag-move on. Hindi rin makatulog si Jameson na nakahiga lang sa kanyang kama, nagdaramdam ito sa sinabi ng asawa at nais niya itong tawagan ulit para magpaliwanag pero alam niyang hindi na iyon tama at nakaka-distorbo na siya. Ibinaon niya nalang ang kanyang mukha sa unan, nalulungkot din ito na nabigo siya sa kanyang plano para makabawi sa asawa at para manumbalik sila sa dating gawi. Dinadalaw na siya ng antok pero nawala ito dahil nakatanggap siya ng mensahe sa kanyang secretary. [Boss, si Elaine Garcia po ang nasa likod ng pag-post ng video at malamang may kinalaman din siya
Unti-unting ibinuka ni Roxanne ang kanyang mga mata at nahihilo siyang igalaw ang ulo. Nagkaroon lamang siya ng mild concussion mula sa pagkakahulog at nabagok ang kanyang ulo sa tiles. Naaninag niyang may taong nakaupo sa tabi at naisip niyang ito ang kanyang kaibigan. "Grace? N-nauuhaw ako." Usal niya. Narinig ni Jameson ang kanyang sinabi kaya kinuha niya ang water bottle na nakapatong sa mesa. Binuksan niya ang takip nito at inalalayan siyang makainom. "Dahan-dahan lang..." Itinaas niya ang water bottle at maraming nainom si Roxanne na nakaginhawa ng maluwag pero namumutla pa rin ito at naliligo sa pawis. Kumuha rin ng tissue si Jameson at pinunasan ang noo, mukha at leeg ng asawa. Naging klaro ulit ang pananaw ni Roxanne at nakita niya ng malapitan ang mukha ng lalaki na nag-aaalala. Pumasok din sa loob si Grace na may dalang tray ng pagkain. Tumaas ang kanyang kilay na tignan ang ginagawa ni Jameson. "Himalang pinuntahan mo ang asawa mo. " Sarkastikong sabi ni Gra
Lumabas si Jameson sa kwarto ng asawa para kausapin si Savannah. Saglit lang silang nag-usap dalawa kaya bumalik siya sa loob para magbantay. Nanatili din sa loob si Grace na hindi komportable na makita ang pagmumukha ng lalaki na walang hiyang nakikipag-usap sa kabit. "Bakit hindi mo nalang hiwalayan si Roxanne?" Wala sa sariling tanong ni Grace. "Manahimik ka nga." Tanging tugon ni Jameson na lumabas ulit para manigarilyo. Ginulungan ito ng mata ni Grace at bumaling sa kaibigan na nagising. "Besh? Kamusta? Hindi ka na ba nahihilo?" Tumingin sa kanya si Roxanne at ngumiti ng mapait. "Medyo nahihilo ako ng kaunti." "Pupuntahan ka ni Tita Martha mamayang hapon at magdadala siya ng paborito mong mga kakanin." Balita pa ni Grace na hinahanap ang kanyang pananghalian. Pagbalik ni Jameson sa loob, nasurpresa siyang makita na nagising ulit si Roxanne. Nilapitan niya ito para kausapin. "Kamusta ang pakiramdam mo?" Nakasimangot lang si Roxanne na nakatingin sa kabilang
Parang mabibingi si Roxanne sa kanyang narinig. Ngayon niya lang nakita na mayroong ganitong klase ng asawa na pag-uutusan siyang humingi ng tawad sa kabit. "Huh? B-bakit ko naman 'yun gagawin?! Eh, kayo nga dalawa ang dapat humingi ng tawad sa akin!" Giit niya. Pinagmasdan niya ang asawa na tinutulungan ang kabit ng harap-harapan pero wala siyang pakialam kahit maghalikan pa sila. Kinuha niya ang tote bag na nasa sahig at umalis papalabas ng ward. "Roxanne!" Hinabol naman siya ni Jameson na hinila ulit ang kanyang braso at kinaladkad siya nito papunta sa sulok at napaaray siya dahil sa mahigpit nitong pagkakahawak. "Roxanne, hindi ka ba talaga takot na mawala ako sa buhay mo?" Bigla niyang tanong at naguguluhan si Roxanne. Inaasahan ni Jameson na magmamakaawa ito kanya kanina para paniwalaan siya pero pinagdidiinan lang siya nito na sumama sa kanyang kabit. Nasasaktan din siya na hindi talaga ito natatakot kung sakaling piliin niya man si Savannah. Sinasadya niya rin an
Nagliwanag ang mukha ni Fred Devilla sa sinabi ni Elaine pero nais nitong makasiguro na hindi siya maiisahan. "Susunod ako sa gusto mo kung babayaran mo muna ako." Mas lalong naiinis si Elaine sa matanda pero kailangan niya itong sabayan. "Sige, basta huwag mo lang akong t-traydurin then bibigyan kita ng maraming salapi." Nakipagsundo sa kanya ang matanda at binigyan niya ito ng cash, worth 50,000 para hindi ito magduda. Umalis din ito sa hospital at inutusan ni Elaine ang iba niyang guwardiya para sundan ito at manmanan. Sinisiguro niyang hindi ito makikipag-ugnayan sa kabilang partido. *** Alas-sais na ng hapon, nakauwi na si Roxanne sa kanyang boarding house. Nakahinga siya ng maluwag na nakabalik na sa bahay pero limitado muna ang kanyang kilos dahil kagagaling niya lang. Nasa labas si Jameson na naglalakad papasok sa building at lasing na lasing. Kumakatok siya sa labas at maririnig ito ni Roxanne. "Buksan mo ang pinto!" Rinig niyang sigaw ni Jameson pero hindi niy
Si Secretary Kenneth ay nais pang kumbinsihin siya, ngunit nang makita niyang malamig ang mukha ni Devon, alam niyang hindi ito makikinig. Kaya napabuntong-hininga siya at lumabas ng opisina. Paglabas niya, agad niyang nakita si Madame Julie na kakababa lang ng elevator. Nagulat si Secretary Kenneth at mabilis na lumapit. "Madame, bakit bigla kayong pumunta rito?" Tumingin nang walang emosyon ang babae sa kanya. "Nandito ako para makita si Devon. Dalhin mo ako sa kanya." Nagdadalawang-isip si Secretary Kenneth. Noong nakaraan, ipina-lock ni Madame Julie si Devon sa ospital at hindi siya pinayagang makita ng kahit sino. Sinabi rin mismo ni Devon sa kanya na ayaw na niyang makakita ng sinuman mula sa pamilya. Nakita ni Madame Julie ang pag-aalinlangan sa mukha ni Secretary Kenneth kaya bumagsak ang kanyang ekspresyon. "Secretary Kenneth, kung ayaw mong dalhin ako sa kanya, pupunta ako nang mag-isa." Nang makita niyang maglalakad na ang matanda papasok sa opisina, mabilis siyang hum
Bago pa niya matapos ang kanyang sasabihin, malamig siyang pinutol ni Lola Ofelia. "Baliw ka ba, Juliette?”Walang nakakaalam kung ano ang maaaring mangyari pagkatapos ng ganitong uri ng hypnosis? Narinig niyang may ilang taong naging tulala matapos sumailalim dito. Natakot si Madame Julie sa malamig na tingin ng matanda. Mabilis niyang ibinaba ang kanyang ulo at hindi nangahas tumingin sa kanya. Naisip niyang halos hindi na makasurvive ang kumpanya ni Jameson dahil sa ginawa ni Devon. Kaya naman, naglakas-loob siyang magsalita muli. "Ma, mungkahi lang naman ito. Ano't anuman, anak ko si Devon. Paano ko siya masasaktan? Ginagawa ko lang ito para sa ikabubuti niya at ng pamilya natin!" Ngumisi nang malamig si Lola Ofelia. "Ikaw lang ang nakakaalam kung ginagawa mo ito para sa kanya o para sa sarili mo!" Matapos sabihin iyon, tumayo si Lola Ofelia at umalis nang hindi man lang lumingon kay Madame Julie. Habang nakatingin sa papalayong likuran ng kanyang ama, puno ng galit at pagkadis
Isang oras ang lumipas nang galit na pumasok si Miles sa opisina ng presidente ng Pharmanova. May mahigit isang dosenang security guards na sumunod sa kanya, pero wala ni isa ang nangahas na pigilan siya. Nang makarating siya sa mesa ni Devon, mahigpit niyang pinisil ang kanyang mga kamao at mariing inihampas sa mesa. Hinablot niya ang kwelyo ni Devon, ang kanyang mga mata ay pulang-pula sa galit. "Devon, pinatay mo si Roxanne! Paano mo nagagawang manatiling kalmado na parang walang nangyari?! Hindi kita papatawarin!" Pinalis ni Devon ang kamay nito at malamig siyang tinitigan. "Lumayas ka." Mapaklang tumawa si Miles at mariing sinabi, "Hindi matatapos ito nang ganun lang! Maghintay ka lang!" Pagkasabi noon, tumalikod siya at umalis. Habang walang kahit anong ekspresyon sa kanyang mukha. Nakatayo sa may pinto si Secretary Kenneth, nanginginig at halatang kinakabahan. "Boss Devon… pasensya na..." "Lumabas ka." Agad namang lumabas si Secretary Kenneth at inutusan ang mga security
Nang makita ni Vincent na hindi na siya nagpupumiglas, isinuot niya ang inihandang singsing sa kamay nito, pagkatapos ay sinuot din ang sa kanya, saka niya hinawakan ang mga daliri ni Daphne. Kumuha ng ilang larawan ang mga reporter bilang simbolikong dokumentasyon ng kasal, pagkatapos ay agad silang umalis. Sa totoo lang, napakabigat ng aura ng bagong kasal, at tila hindi iyon isang normal na seremonya ng kasal. Pagkaalis ng mga reporter, agad na binitiwan ni Vincent ang kamay ni Daphne. Nagkatitigan silang dalawa, punong-puno ng pagkasuklam sa isa’t isa, tila gusto nilang burahin ang bawat isa sa mundo. "Vincent, habambuhay ka nalang bang magiging sunud-sunuran kay Devon!" Hindi pa natatapos ang kanyang sinabi nang biglang mahigpit na kinapitan ni Vincent ang kanyang leeg. At sa sandaling iyon, puno ng dilim ang kanyang mukha, at naging nakakatakot ang kanyang anyo. "Anong sinabi mo?!" Nanlabo ang paningin ni Daphne dahil sa kakulangan ng hangin, pero kahit nahihirapan, pilit p
"Kailangang pumunta siya rito at humingi ng tawad kay Jameson, kung hindi, tatawag ako ng pulis!" Sabi naman ni Lola Ofelia.Malamig na tumingin sa kanya si Madame Julie. "Ang kahihiyan ng pamilya ay hindi dapat inilalabas sa publiko. Kung tatawag ka ng pulis, mas lalo tayong pagchichismisan.”"Juliette! Kaya hindi mo sila madisiplina dahil hindi mo sila tinuturuan ng leksyon mula pa pagkabata!" Singhal ng matanda.Habang mainit ang pagtatalo ng dalawa, tahimik lang na nakatingin sa labas ng bintana si Jameson, na nasa kama at may benda ang paa. Hindi alam kung ano ang iniisip niya. Sa di kalayuan, tanaw mula sa bintana ang isang unibersidad. Sa ilalim ng papalubog na araw, maraming kabataan ang naglalakad nang magkahawak-kamay sa palaruan. Pulang-pula ang langit na parang dugo, at mahahaba ang anino ng mga tao. Bigla niyang naalala ang isang taon kung kailan sa wakas ay napapayag niyang sumama si Roxanne sa kanya para maglakad-lakad. Gusto niyang hawakan ang kamay nito pero hindi n
Nanlumo si Daphne sa narinig. “Vincent! Huwag mo akong tratuhin ng ganito please?? Hayaan mo akong bumawi sayo.” Pagmamakaawa niya pa.Nakita ni Vincent ang itsura niya at wala siyang naramdaman kundi matinding pagkasuklam. "Daphne, ilang beses na kitang binigyan ng chance pero pinatunayan mo lang kung gaano ka kasama.”"Vincent, please!" Piliting itinukod ni Daphne ang kanyang sarili sa sahig at gumapang papunta sa pinto, ngunit bago pa siya makarating doon, dalawang lalaking naka-itim ang humawak sa kanya at marahas siyang hinila palayo. "Hindi! Vincent, pakiusap, palayain mo ako! Pakiusap..." Unti-unting humina ang kanyang mga sigaw hanggang sa tuluyang mawala. Sa ilalim ng malamig na titig ni Vincent, hindi maiwasang bumigat ang dibdib ng kanyang sekretarya na mayroong koneksyon kay Daphne. Mahigpit niyang pinisil ang kanyang kamao, pinaglalabanan ang sarili. Kung malalaman ni Vincent ang totoo, tiyak na hindi na siya makakabalik pa. Pero kahit hindi niya sabihin, siguradong m
Si Vincent ay kasalukuyang nakikipag-usap sa isang kasosyo sa negosyo nang biglang bumukas nang malakas ang pinto. Pumasok si Devon, malamig ang aura at puno ng tensyon ang mukha. Sumunod naman sa kanya ang secretary na halatang hindi nagustuhan ang pangyayari. "Sir Vincent, hindi ko mapigilan si Sir Devon..." Tinapunan lang ni Vincent ng tingin si Devon, "Alam ko, lumabas ka muna." Ang kasosyong negosyante sa tabi niya ay kilala rin si Devon, ngunit sa hitsura nito ngayon, hindi siya naglakas-loob lumapit at makipagsapalaran. Agad siyang tumayo at nagpaalam. Nang silang dalawa na lang sa opisina, agad bumigat ang hangin sa paligid. Tinitigan ni Vincent si Devon, alam niyang hindi na niya ito matatakasan. Alam din niyang matapos ang maraming taon ng pagkakaibigan nila, ito na ang katapusan. "Ang aksidente sa sasakyan ni Roxanne, ako ang may kagagawan... pero hindi ko inakalang hahantong ito sa ganito. Devon, hindi ko—" Bago pa siya matapos, dumapo na ang kamao ni Devon sa kanyan
Gustong lumapit ni Devon, pero mahigpit siyang hinawakan ng dalawang lalaki. "Boss, tumalon na si Roxanne... Kahit sumunod ka sa kanya ngayon, wala rin itong silbi..." "Bitawan niyo ako!" Ramdam ang matinding galit na bumalot sa buong katawan ni Devon, dahilan para manginig sa takot ang mga nakapaligid sa kanya. Naramdaman ng dalawang bodyguard ang malamig na aura niya, pero hindi pa rin sila naglakas-loob na pakawalan siya. Habang nagkakainitan ang sitwasyon, biglang dumating si Secretary Kenneth. Lumapit siya at tiningnan si Devon. "Boss Devon, nagpadala na ako ng mga tao para hanapin siya. Magkakaroon din tayo ng balita sa lalong madaling panahon." Nang makita niyang unti-unting kumalma ang ekspresyon ni Devon, tumingin si Secretary Kenneth sa mga bodyguard. "Sige, bitawan niyo si Boss Devon." Nag-atubili ang dalawang bodyguard, pero matapos ang ilang segundo, binitawan din nila si Devon. Gayunpaman, hindi nila inalis ang tingin sa kanya upang maiwasan ang anumang hindi inaas
Tumunog ang telepono nang matagal bago sinagot ng kabilang linya. "Ano'ng kailangan mo?" Paos ang boses at malamig ang tono, halatang masama ang pakiramdam. Malamig na sinabi ni Jameson, "Devon, alam mo na ba ang tungkol sa aksidente ni Roxanne? Malaki ang posibilidad na si Daphne ang may kagagawan nito!" Pagkalipas ng ilang segundong katahimikan, sumagot si Devon, "May pruweba ka ba?" May pang-uuyam sa tono ni Jameson. "Pruweba? Sinuri ko ang call records ni Savannah. Ilang beses siyang tumawag sa isang empleyado ng Pharmanova. Sa araw mismo ng aksidente ni Roxanne, nagkaroon pa sila ng pag-uusap. Bukod doon, may natanggap akong mensahe mula kay Savannah hindi pa gaanong katagal. Pitong salita lang iyon, pero sigurado akong may kinalaman iyon kay Daphne!" Pagkasabi niya noon, biglang ibinaba ang telepono. Tinawag ni Devon si Secretary Kenneth sa opisina. "Alamin mo kung may koneksyon sina Savannah at Daphne kamakailan. At isa pa... imbestigahan mo rin si Vincent." Nagulat si