Hindi alam ni Jera kung bakit para siyang dam na sumabog. Lahat ng sakit at galit ay bumalik sa isang iglap. Oo mahal pa niya si Christian but she won't welcome him with open arms ngayong nagbalik na ito. It's crystal clear that Christian only want her to satisfy his needs- sa kama.
Si Christian naman ay nabigla sa outburst ng dalaga ngunit hindi nagpahalata. Alam niyang galit ang asawa ngunit hindi niya inaasahan na hahantong agad sila sa confrontation.
"Tell me, Christian. Bakit ka pa ba bumalik? Okay na naman tayo pareho eh. Bakit kailangan mo pang guluhin?"
"I told you that I came back because of you."
"Because of me? Why? Let me guess. You want an annulment? Kung yun lang, okay, pipirmahan ko ang annullment papers ibigay mo lang sakin."
"Annullment? At saan mo kinuha ang kaisipang gusto kong ipawalang bisa ang kasal natin ha? Or baka naman ikaw ang may gusto ng annulment? Tell me, dahil bas a manliligaw mo?" galit na tanong ni Christian na parang kulog ang boses sa buong silid.
"Ano pa ba ang maaring dahilan ng paguwi mo? Wala akong ibang nakikitang dahilan upang bumalik ka, Christian, aside from the fact that you surely miss your parents. At pwede ba, huwag mong ibalik sakin ang kataksilan mo. Ethan has always been a good friend of mine!”
Hindi naman sumagot si Christian. Tinitigan lamang siya nito at waring pinagaaralan ang kaniyang mukha.
Dahil naiilang siya sa ginagawa ng asawa ay mas pinili na lamang niya na magdahilan upang huwag na lamang humaba pa ang kanilang pag-uusap. “Please, Christian iwan mo muna ako. I want to rest. Kung ano man ang gusto mong ipakipag-usap sa akin ay bukas na lamang”
Tahimik na lumabas si Christian ng kaniyang silid. Ipinikit ni Jera ang kaniyang mga mata. Muli siyang nagbalik tanaw sa nakaraan.
Jera was in grade five while his brother Arvee was in fourth year high school. Isang hapon na umuwi ang kapatid ay may kasama itong isang binatilyo. Ipinakilala nito ang kaibigan na si Christian Lawrence Chavez. The boy was good looking and tall. He was sweet and friendly as well. According to her parents ay adopted son ito ng magasawang Aurora at Fidel Chavez. Ayon din sa mga magulang niya ay may dugong German si Christian.
Halos araw-araw na nasa bahay nila ang binatilyo kaya naman nakapalagayan na din ng loob ni Jera ang best friend ng kapatid. As days passed by they became very close. Christian became his knight in shining armour sa mga batang madalas mang-asar sa kaniya. He also used to spoil her. Kapag may nagustuhan siyang pagkain o di kaya ay mga stationaries ay pinasasalubungan siya nito. Jera is very much happy with the attention that Christian was giving her but not until she was in her fourth year high school. She started to have a crush with her brother's best friend. A simple crush that blossomed into love. An innocent kind of love.
Isang hapon matapos ang klase niya ay natanaw niya ang Kuya Arvee niya at si Christian na nasa canteen. Nilapitan niya ang mga ito at saka umupo sa tabi ni Christian.
"Kuya Arvee, Christian, ilibre niyo naman ako oh. I am so hungry. Nakakagutom yung exam ko kanina" malambing na wika ni Jera sa dalawa.
"Sure, sweetheart. Ano ba ang gusto mo? Pumili ka ng food at ako ang magbabayad" nakangiting wika naman ni Christian. When it comes to food, kahit ata ano ang hingin ni Jera ay bibilhin ni Christian. He knows so much how Jera likes food.
"Ikaw talaga, Jera. Ako na lang ang magbabayad. Nakakahiya na kay Christian. Palagi ka na lang nag papalibre." nagkakamot na ulong saad ni Arvee.
Tumayo si Arvee sa kinauupuan at ito na din ang umorder ng merienda ng kapatid. Sinamantala naman ni Jera ang pagkakataong iyon para makausap si Christian.
"Christian, can I ask you a favor?" nakangiting tanong ni Jera na makikita ang dalawang dimples sa magkabilang pisngi.
"Sure sweetheart. What is it? Basta ba kaya ko eh. No problem."
"Eh kasi... Pwede ka bang magpanggap na boyfriend ko?" alanganing sagot ni Jera.
"Why?" kunot noong tanong ni Christian. Halata ang pagtataka sa gwapo nitong mukha.
"There's this boy na nangungulit sa’kin. Sabi ko ayokong magpaligaw pero ang kulit kulit niya. Tapos yung isa ko pang classmate na babae lagi niya akong inaasar na pangit lang daw ang nagkakagusto sa akin. So, I came up with an idea na kung may ipakikilala akong boyfriend sa kaniya, titigilan na nila ako."
"At ako talaga ang napili mong magpanggap na boyfriend mo?" natatawang wika ni Christian.
"And why not? You’re the hottest guy in this university. Please. Ayoko talagang magpaligaw kay Maximo. Gosh, pangalan pa lang hindi na gwapo. Kaya naman mas lalo akong inaasar ni Janna." Halos mag kandahaba ang nguso ni Jera dahil sa inis sa kaklase.
Napabunghalit naman ng tawa si Christian. "Bakit hindi mo na lang ipakausap kay Arvee yang manliligaw mo. Baka sakaling matakot siya sa kuya mo." Christian seems to enjoy their conversation.
"No! Ayoko. Aasarin lang ako ng mga kaklase ko pag nagkataon. Fourth year high school na ko tapos may tagapagtanggol pa akong kapatid."
"Okay. Sige na. Napayag na ako. What do I have to do then?" naaaliw pa rin na tanong ni Christian.
"Bring some flowers. Sunduin mo ko tomorrow sa classroom ko." Wika naman ni Jera na hindi maitago ang excitement na nararamdaman.
"Kung hindi ka lang malakas sakin sweetheart hindi mo ko mapapapayag sa gusto mo."
Tumawa naman si Jera. Ever since, Christian always has her back. "Kaya nga buti na lang malakas ako sayo eh."
"Anong tinatawa-tawa mo diyan kawayan?" tanong ni Arvee na nasa tabi na pala niya at may dala-dalang tray ng pagkain para sa kaniya. He ordered fries and hamburger for her as well as iced tea.
"Wala po, Kuya. Grabe ka naman sa kawayan. May korte naman ako kumpara doon."
"Wala wala ka diyan. Hala sige kumain ka na at umuwi ka na pagkatapos. May klase pa kami ni Christian mamayang 6 p.m." utos nito sa kaniya.
“Opo, Kuya. Napakasungit mo talaga. Naunahan mo pa ata mag menopause si Mommy.” Nagkakandahaba ang ngusong wika ni Jera samantalang si Christian ay nakangiti lamang at kinindatan siya.
Masayang kumain si Jera. Sobrang excited na siyang ipakilala si Christian bilang boyfriend niya. Paano si Christian ang isa sa mga pinakasikat sa university nila. He is good looking, smart and one hell of a hunk. Sino ba naman babae ang hindi magkakagusto dito. Sa wakas titigilan na din siya ng mga kaklase niya na walang nagkakagustong gwapo sa kaniya. Oh well, maghintay lang sila. They will be shocked tomorrow!
Katulad nga ng plano, nasa room na ni Jera si Christian kinabukasan ng hapon. Sinusundo siya nito. May dala itong isang dosenang pink roses. Nagkakagulo naman ang mga kaklase niyang babae. Iniisip ng mg ito kung sino ang dahilan ng pagpunta doon ni Christian. Tumayo si Jera sa kinauupuan at nilapitan ang binata.
"Hello baby. Flowers for my sweet Jera." nakangiting wika ni Christian at ibinigay sa kaniya ang mga bulaklak na dala.
"Baby?"
"Yes. Baby. You are my baby. So, can we go now? Mukha naman tapos na ang klase mo." At binigyan siya nito ng ubod tamis na ngiti. Ngiti na kahit ata anong edad ng babae ay kikiligin.
"Sure. Kukunin ko lang yung gamit ko."
Pagbalik ni Jera sa upuan upang kunin ang mga gamit ay agad siyang nilapitan ni Janna.
"Boyfriend mo si Christian?" tanong nito sa kaniya.
Tumawa si Jera at saka sumagot, "Hindi ba obvious?"
"Hindi lang ako makapaniwala" may pagdududang wika nito. Ngunit halata sa tinig ang inggit sa kanya.
"Kung gusto mo itanong mo pa sa kaniya."
"Sure. Baka mamaya niloloko mo lang pala ako."
Sabay na lumabas ng room si Jera at Janna.
"Boyfriend ka ba talaga ni Jera?" tanong ni Janna kay Christian.
"Yes, I am. We are together for a month now. Hindi ba niya naikwento sa’yo? Ang baby ko talaga ikinahihiya ata ako.” Nagkunwaring malungkot si Christian.
“Hindi kita ikinakahiya, baby. Hindi lang naman kasi ako nagkekwento sa hindi ko kaclose na tao sa buhay ko” may pang-iinis na wika ni Jera.
“Oh, I see. Let's go, sweetheart. I'll take you out. Akin na na nga yang mga books mo. Ang dami niyan masyado. Let me carry them for you." wika ni Christian at saka kumindat kay Jera at hinawakan ang kanyang kamay. Gosh! Holding hands with this man is the best kilig moment of her life.
Umalis na ang dalawa samantalang naiwang nakatunganga si Janna.
Kilig na kilig naman si Jera. Kung totoo nga lang sana ang mga sinabi ni Christian mas matutuwa sana siya.
"Thank you. You saved me from Janna."
"You're welcome, sweetheart. The way I see it pinagpanggap mo ako na boyfriend mo dahil sa kaklase mo aside from the fact na may nangungulit sayo."
"Sorry ha. Nakita mo naman siguro ang ugali ni Janna. Madalas ginagawa niya akong laughing stock sa klase." malungot na wika ni Jera.
Nakaramdam naman ng awa si Christian para sa dalagita.
"Hayaan mo na si Janna. At least nakabawi ka ngayon sa kaniya."
"Bawing bawi talaga. Patay na patay kaya yun sayo. Hindi siya makapaniwala na ako ang girlfriend mo."
"Bakit naman?"
"Eh mas maganda kasi siya sa akin."
"Now she knows that a pretty face is not enough to attract men. Jera, it does not matter how others look at you. Ang mahalaga kung gaano mo kakilala ang sarili mo at wala kang inaapakan na tao mapaganda lang ang tingin nila sayo"
"Thanks Christian. You really are my hero."
Matulin lumipas ang mga araw at inianunsiyo na ng paaralan nila na magkakaroon sila ng Graduation Ball para sa mga magtatapos sa sekondarya. Dahil wala naman silang J.S. Prom ay naexcite bigla si Jera sa pagattend. Sinabi din na ang escort ay maaaring hindi nila kaklase.Habang abala siya sa pagsusulat ay nilapitan siya ni Janna.“Hello, Jera. Boyfriend mo pa din ba si Christian? Mukha naman na pinagpanggap mo lang siya at dahil bestfriend siya ng Kuya mo kaya pinagbigyan ka niya.”Alan ni Jera na inaasar lamang siya ni Janna. Pero hindi siya magpapatalo sa malditang kaklase.“Ano pa bang patunay ang gusto mo, Janna? Boyfriend ko si Christian. Isang buwan na nga mahigit hindi ba? Ngayon kung hindi ka naniniwala, problema mo na ‘yon”“Sige nga, siguraduhin mo na siya ang ka-date mo sa Grad Ball natin kung talagang boyfriend mo siya.”
Tinitigan niya si Christian. He is looking at her at nakangiti ito sa kaniya. Hindi niya alam kung anong pumasok sa isip niya at nasabi niya na…"Christian, will you kiss me?" Huli na para bawiin pa niya ang sinabi.Kumunot ang noo ng binata at sinabing, "I'm sorry, Jera, but I don't kiss flat-chested girl.""Dahil flat-chested hindi na pwede halikan? Grabe ka naman, Christian. Hayaan mo bukas, magsusuot ako ng 40-D na bra."Hindi alam ni Christian kung matatawa o magagalit kay Jera. So, he is right after all. Jeralei likes her."Why are you saying these kind of things, Je? Are you making fun of me?""Christian, sa totoo lang, gustong gusto kita.""You can’t, Je. I am older than you. Para mo lang akong Kuya. And may I remind you, I am your brother's best friend.""Kaya nga may kasabihan na age does not matter, eh. Malay mo kaya pala naimbento yung kasabihan na yun dahil sa’tin dalawa.""Enough, Jeralei
Chapter 6Days passed by so fast that Jera did not even notice that it's been two years since Christian left the country after passing the board exam. What surprises her is that her feelings for him stays the same. She is still very much in love with him and she misses him so much. She doesn’t expect that a simple admiration will turn into love. But what makes her upset is that Christian didn’t even call her once. Pero madalas ang pagpapadala nito ng mga regalo sa mahahalagang okasyon ng buhay niya and it made her miss him even more.Naalala niya noong ika seventeenth birthday niya, Christian asked his mother to buy a dozen pink roses for her. Sa boquet ng bulaklak ay mayroong birthday card na naglalaman ng message ni Ch
Alas siyete na ng gabi at agsisimula ng dumating ang mga panauhin. Samantala, si Jera naman ay nasa kanyang silid pa. She looked at herself on the mirror. Hindi sa pagyayabang pero mapapagkamalan siyang modelo sa ayos niya. She is stunning!Napukaw ang kanyang atensyon ng kumatok ang mga magulang sa kanyang silid.“Pasok po kayo” wika ni Jera. Pumasok naman agad ang mga ito at nilapitan siya."Happy birthday my baby. Parang kailan lang baby ka pa namin but now you're a lady" madamdaming wika ni Ariel sa anak. Her father is teary-eyed while looking at her. Madalas man na lagging nakangiti ang ama at kung minsan ay may pag kaistrikto ay pusong mamon ito pag dating sa kanya.Si Jera naman ay niyakap ang ama. " Thanks for everything, Daddy. I love you and Mom.”Niyakap ni Kristina ang kaniyang mag-ama. "Ano ba ‘yan. Tama na nga ang drama nating tatlo. Bumaba na tayo at baka naiinip na ang mga bisita" wika ng kanyang ina.
Chapter 8Kasalukuyang nag-aabang ng tricycle na masasakyan si Jera ng may tumigil na pulang kotse sa tabi niya. Lumabas mula doon ang lalaking laman ng isip niya buong magdamag."Hi. Where are you going?" nakangiting tanong sa kaniya ni Christian."Sa university.” Tipid na sagot ng dalaga na bahagya lamang sinulyapan ang mukha ni Christian."Come, ihahatid na kita. Alam kong may sasakyan si Arvee, bakit hindi ka pa niya inihatid?" takang tanong ng binata na sa wari niya ay mas tinatanong nito ang sarili kaysa sa kaniya."Tulog pa si Kuya at ayoko naman abalahin pa siya. Sige na, wag mo na ko ihatid. Kaya ko na. Mamaya lang may dadaan na din naman na tricycle dito." She said not looking at his face. If she will look at him now, he might see in her eyes what she truly feels about him. Na hanggang ngayon hindi pa din niya nagagawang kalimutan kung ano man ang damdamin na inalagaan niya para sa dito."I insist, Jera. Ihah
Chapter 8Pauwi na si Jera sa kanila ng magbago ang isip niya. Pupunta muna siya sa bahay nina Christian upang isauli ang bracelet na ito sa binata. She wanted to return it personally at para na rin icongratulate ang mapapangasawa ng binata. After all, she wasn’t able to do that last night.Habang naglalakad sa bakuran ng compound nina Christian ay napansin ni Jera ang mga bulaklak ng rosas. Dahil mahilig sa pagtatanim ay siya mismo ang nagtanim noon sa bakuran nina Christian katulong ang ina ng binata. Ever since Christian left, she and his mother became so close. Aurora is like a second mother to her. Papasok na siya sa bahay ng mga ito ng makita si Monique. Nakatalikod ito at may kausap sa cellphone. Lalapitan na sana niya ito upang hanapin si Christian ng makitang may kausap ito sa cellphone."Honey, please, I need to stay here for a couple of weeks. We’ve already talked about this over and over. I
Chapter 9“Napipikon ka na, ha? Okay, to answer your question. Sa campus kami nagkakilala. He first saw me when I joined the beauty pageant last year. Alam mo naman na may mga pa-contest lagi sa mga freshman students. Hiningi niya yung number ko kay Lorie. Ayon, doon na nagsimula. Nagmemesage siya palagi sa’kin thru messenger or viber. We became close friends.” Jera said smilingly.“And alam nina Tito and Tita yan?” Christian asked as if he cannot believe what she is saying. Alam kasi nito na may pag ka-strict ang kanyang ama.“Yes, alam nila since kilala pala nila ang parents ni Ethan. Actually, a month after we’ve met he finally visited me sa bahay. He formally asked Mom and Dad’s permission if he can court me.”“And your parents agreed?” tanong ni Christian habang titig na titig sa kanyang mukha. Hindi alam ni Jera kung bakit parang may himig ng pagkainis ang tinig nito.
Chapter 9Kinabukasan ay nagising si Jera sa galit na tinig ng kapatid na si Arvee sa labas ng pinto. Sunod sunod ang katok na ginawa nito. Of course she cannot open the door for him dahil masisira ang plano niya na mahuli sila ni Christian ng kapatid sa kama. She knows very well that Arvee won’t stop. Siguradong hihingi ito ng spare key ng kwarto nila sa caretaker.Tiningnan niya ang oras sa relo and it's already 10 in the morning. Tiningnan niya ang mukha ni Christian. Natutulog pa din ito habang nakayakap sa kaniya. Nagpasya siyang ipikit ang mga mata because she knows that any minute Arvee will open the door. At hindi naman siya nagkamali." What the hell!" ang narinig niyang sabi ng kapatid.Agad na ginising ni Arvee si Christian at Jera. Nang magmulat ng mata ang binata ay agad nitong sinuntok ang kaibigan. Nabigla naman si Christian."Fuck you, Christian! What did you do to my sister?" pasigaw na tanong ni Arvee na kitang kita
Chapter 49Early morning ay agad na tinawagan ni Dr. De Castro si Chrtian telling him that the result of the bone marrow biopsy is out. He has already read the results. He and Jera need to go to the hospital in order for him to explain his findings as well as the treatment that Jera needed to undergo.Christian looks at his wife who is still asleep. She was so happy last night dahil sa sorpresang ginawa niya. At least whatever the result of the biopsy, he has made Jera happy on the night of their anniversary without worrying about anything.Pag dating sa ospital ay agad silang pinaupo ni Dr. De Castro.“Good morning po, Doc.” Bati ni Jera sa doktor.“Good morning. So how are you feeling right now?” the doctor asks.“Mas mabilis pong mapagod and I have more bruises that before.&rdquo
Chapter 48Nagkakasayahan sina Jera at Ethan ng dumating si Christian na may mga dalang pagkain.Agad nitong nilapitan ang asawa na nakahiga at hinalikan sa noo. She seems in pain but Jera seems to manage it. She is doing her best to tolerate it dahil ayaw nitong maging pabigat sa kung sino man ang kasama nito. May sakit na at lahat, but still Jera is very selfless.“How are you feeling?” Christian asks. “I wasn’t able to buy you any food since you are not aloowed to eat for now.”Jera smiled. “Medto masakit yung likod ko but the pain is manageable. Ikaw ang dapat kumain,Christian. You’re starting to lose weight too. Huwag mo na akong sabayan. Baka mamaya ikaw naman ang mag kasakit. How could I possibly take good care of you?”“Don’t worry about me, Je. Nami-miss ko lang si
Chapter 47Mabilis ang mga naging pangyayari after their check-up with Dr. De Castro. Two days after will be Jera’s bone marrow biopsy. Alam ni Christian na natatakot ang asawa. Some people said that it was painful. But her wife is really trying to be brave.Kasalukuyan nasa garden si Jera at nakaupo sa upuang bakal doon. Medyo malamig ang simoy ng hangin and Jera shivers. Hindi niya namalayan na nasa likod na niya si Christian at ibinalabal sa kanya ang jacket nito.“Thank you.” Jera said and smiled at Christian who sit beside her.Christian stared at his wife. Jera really lose a lot of weight. She possibly loses five or seven kilograms? And it really breaks his heart to see her like this. Each day that pass she becomes weaker. She’s losing her appetite even more.“Don’t stare at me like that Christian.” Malungkot na wik
Chapter 46Naging masaya si Jera ng mga nagdaang araw. Si Kristina ay inaalagaan siyang mabuti. It was like when she was in high school and elementary kung saan her mother always cooks her favorite food habang siya ang nagcha-chop ng mga ingredients na kailangan nito. Even though she is already mariired and considered as an adult ay natutuwa pa din si Jera sa ginagawa ng ina. A mother’s care is really the best. Even her father ay palaging nakaalalay sa kanyan lalo pa at nakikita nito minsan na parang palagi siyang nanghihina.Samantala, isa pa sa nagpapasaya kay Jera ay panunumbalik ng dating samahan nina Arvee at Christian. They are really treating each other like they used to. It is as if nothing has happened in the past. Kahit ang pagtrato bi Ariel kay Christian ay nanumbalik na din sa dati. And that really made her happy. At least, if ever she won’t survive sa kanyang sa sakit ay may mga gani
CHAPTER 45Magkahawak kamay na pumasok sa loob ng bahay sina Arvee at Lorie. Parang mga bata na nagtatawanan ang dalawa.Si Christian na bumababa ng hagdan ay agad na nakita ang dalawa.“Kailangan ko pa ba’ng hulaan kung anon a ang status ninyong dalawa?” natatawang wika ni Christian.“You can laugh at me now,pre.” Arvee said at dinala sa bibig ang kamay ni Lorie na hawak hawak pa rin niya.“And you’ll tell me that I am not an expert when it comes to matters of the heart.” Patuloy na pang-aasar ni Christian sa kaibigan.“What can I do, pre, this woman beside me made me realized that she is really the one for me.”Si Christian ay malakas na tumawa. “Nakaka corny talaga ang umibig, pre. Tingnan mo kung ano ang nangyayare sayo ngay
Chapter 44Ang lahat ay nagtaka sa biglaang pag-alis ni Avery lalo na si Lorie na biglang umahon mula sa swimming pool.Si Arvee naman ay muling pumasok ng bahay. Doon ay naabutan ito ni Christian na nakaupo ng pasalampak sa may sofa.“Hey, saan ka ba nanggaling? Nag-iihaw lang tayo kanina, nawala ka.” Wika ni Christian sa kaibigan at biglang kumunot ang noo ng makitang may bahid ng dugo ang tagiliran ng labi ng kaibigan.“Anong nangyari sa mukha mo? Don’t tell me na may kumagat diyan, dahil walang chicks dito, pare.” Pabirong wika ni Christian at nilapitan ang kaibigan na hawak ang hawak ang labing tinamaan ng suntok ni Avery.“Don’t mind me. I am perfectly alright.” Tipid na wika ni Arvee at saka tumayo upang magtungo sa kusina ay kumuha ng yelo.Sinundan naman ni Christian an
Chapter 43Nagkakasayahan ang lahat sa garden sa swimming pool. Hindi ganoon katas ang araw ng oras na iyon. Si Lorie at Jera ay masayang nagbabad sa swimming pool. Samantala, si Christian, Arvee at Avery naman ay nag-iihaw ng barbecue. Ang mga magulang naman ni Jera ang siyang nag volunteer na magaayos ng lamesa at ng iba pang kakainin nila.“Kanin aka pa tinitingnan ng Kuya ko at ni Avery. Ganda mo, baks.” Wika ni Jera kay Lorie.“Sus, hayaan mo na yang Kuya Arvee mo. Ngayon pa siya titingin tingin sakin kung kailan may iba na.” Lorie said habang iniirap ang mata kay Arvee.“I don’t want to interfere with your relationship with Avery, friend, but do you really love him? Di ba sabi mo nga, aksidente lang naman ulit kayong nagkita. Baka naman kasi kailangan mo lang ng magpapasaya sayo kasi makungkot ka?” Jera said as she look
Chapter 42 Madaming dalang mga prutas ang mga magulang ni Jera. Halos lahat na ata ng uri g prutas ay dinala ng mga ito.“Mom, ang dami naman niyang dala ninyo. Pwede na po ako magtinda dito sa amin.” Biro ni Jera sa ina habang inaayos nito sa kanilang kusina ang mga prutas na dala ng mga ito.“You have to eat a healthy and balanced diet, Je. Ang sabi ni Christian ay marami kang iniinom na gamot. Kailangan bumawi sa pagkain. Tomorrow you will go to St.Lukes sabi ng asawa mo. I think it would be better kung sa Manila muna ulit kayo mag stay para kapag kailangan mo pumunta ng hospital ay hindi ka masyadong mapapagod sa biyahe. You can also stay with our house lalo na kung busy si Christian sa kanyang trabaho. Ayokong maiwan ka na nag-iisa sa bahay, Jera lalo
Chapter 41It’s only five thirty in the morning pero gising na agad si Jera. Si Christian ay na nakayakap sa kanya ay himbing na himbing pa sa pagkakatulog. Pinagmasdan niyang mabuti ang mukha ng asawa. Kahit kailan ay hinding hind siya magsasawang pagmasdan ang mukhang iyon. Ever since they got back in each other’s arms ay walamg hindi tinupad ang asawa na pangako sa kanya. He has been a carin and loving husband. Siguro para dito ay hindi pa sapat ang ginagawa nito, but for her, Christian ways of showing how much she loves and cares for her is already enough.Yes, there were times na hindi siya nabibigyan ng oras but she perfectly understands it. He is working really hard para sa pamilyang nais buuin ng asawa. He would always tell her that he wanted to give everything to her pati na rin sa mga magiging anak nila. He wanted to be not just a father but a good provider as well. And for that, she really feels blesse