Hanggang makarating sa parking lot ay hawak pa din ni Christian ang kamay niya. He is holding it so tight as if he doesn’t want to let her go.
"Let go of my hand, you bastard! I'm with Lorie. Hindi man lang ako nakapagpaalam sa kaniya." Galit na wika ni Jera habang nagpupumilit na pakawalan ang kamay na hawak pa din ng asawa.
"Sa kaniya mo ba talaga gustong mag paalam o sa ka-date mo kanina?" galit din na tanong ni Christian. He was furious as hell. Nang makita kanina ang asawa na kasama ang manliligaw nito ay gusto niyang sapakin ang lalaking kasama nito. Of course he knew the man. Ethan Saavedra. Jera’s suitor since she was in college.
"Hindi ko ka-date si Ethan! At ano bang problema mo! Ngayon pa lang tayo nagkita ulit tapos nag-aaway na agad tayo! Kung tutuusin ay wala akong dapat ipaliwanag sayo!" nanlulumong wika ni Jera. All of a sudden she felt tired and helpless. Wala pa marahil silang sampung minutong magkasama ng asawa but it seems he already drained all the energy that’s left from her body.
"I'm sure you know that I am back. But what did you do? Mas inuna mo pa ang makipagdate sa iba kaysa ang makita ako." May bahid ng akusasyon ang tinig ni Christian. Bakit ba sa pakiwari niya ay gusto nito na makadama siya ng guilt.
"I am not expecting that you want to see me. Iniwan mo nga ako, di ba?" she said sarcastically.
"Yes, I did! But that doesn't give you the license to cheat on me, Jera! Oh yes I left you for two long years but you’re still my wife!" galit na wika nito.
"Damn you! How dare you accuse me of being a cheater! Kung ganito lang pala ang sasabihin mo sakin, sana hindi mo na lang ako nilapitan! Bakit ka pa ba bumalik? I am fine without you really" halos maiyak na sigaw ni Jera sa asawa.
She’s glad na kahit papaano ay kakaunti lamang ang tao sa parking lot ng mga oras na iyon. Yes, she’s mad with him pero ayaw din naman niyang mag mukha siyang palengkera dahil sa away nilang mag-asawa.
"What else do you think? Because of you, my wife. Now get in the car o baka naman gusto mong ako pa ang magpasok sa’yo sa kotse? I don’t mund either way, wife.”
Tahimik na sumakay si Jera sa kotse ng asawa. Kung hindi lamang masama ang loob niya dito ay pupurihin niya ang sasakyan nito. Why? He is driving a red Dodge Viper for heaven's sake! Noon pa man ay ito na ang pangarap ni Christian na sasakyan. So finally, natupad na ang pangarap nito.
Habang nasa daan ay tahimik lang din si Christian. Napakadami sana niyang gustong itanong sa asawa ngunit halatang wala ito sa mood makipag-usap. He seems tired and mad and it's not a good combination. Tahimik na lamang niyang pinagmasdan ang asawa. Mas gumwapo lalo ito sa paglipas ng panahon. His brown eyes are still expressive as ever. Mga labi nito na tila kay sarap pa rin halikan. Both Ethan and Christian are gorgeous. Ngunit iba ang appeal ni Christian. Unlike Ethan, Christian’s features are a bunch of contradiction. His hands may seem rough but you will be surprised how gentle he could touch you. His lips are full and yet you’ll want more than just a kiss when you taste those lips. Dear Lord, his husband is addicting. Mas malala pa ata ito sa drugs.
"So, do you still find me attractive after all these years, Jera? The way you stare at me makes me think that you missed me big time." He said playfully.
"How conceited! Ewan ko sayo!" dinaan ni Jera sa galit ang pagkapahiya. Damn this man for being irresistible! Dahil sa pagkapahiya ay pinili na lamang niya ang tumingin sa kalsada. Napakadaming sasakyan doon kaya siguradong matatraffic sila. Wala siyang magagawa kung hindi magtiis sa kinauupuan niya ngayon. She cannot escape his presence.
"If you want a kiss, you can ask me. Hindi naman ako madamot. After all you are my wife” wika nito habang panay ang sulyap sa kaniya. Alam naman ni Jera na gusto lamang siyang asarin ng asawa.
But instead of answering him, ipinikit na lamang niya ang mga mata. She is too tired para makipag-away o makipag-asaran kay Christian. What will she do now? Okay naman siya nung hindi pa ito bumabalik. Masaya naman siya kahit papaano sa pagpapatakbo ng kanyang negosyo lalo pa at madalas naman siyang pinupuntahan ni Lorie kapag tapos na ang trabaho nito.
Hindi namalayan ni Jera na nakatulog pala siya. Pag mulat ng mga mata niya ay nakaparada na ang kotse ni Christian sa dating bahay nila ng asawa.
"Bakit tayo nandito? Hindi naman ako dito nakatira." She asked stupidly.
"At saan mo gustong umuwi, Jera? You are still my wife. Kaya kung nasaan ako nandoon ka din. You will stay with me. Mag-asawa pa din tayong dalawa kaya sa’yo din itong bahay na ito. Conjugal property, remember? " he said as if he was explaining to a child.
"Are you kidding me? Matapos mo akong lokohin noon, now you want me to stay with you! You really are impossible, Christian! Oh how I hate you!” nagpupuyos na wika ni Jera. After all those sleepless nights na wala na siyang ginawa kung hindi ang umiyak dahil sakit na nararamdaman bigla na lamang itong babalik na parang walang nangyari.
“No, baby, I’m CHRISTIANPOSSIBLE.” Pang-aasar pa nito at saka bumaba ng kotse. Samantalang siya ay para paring ipinako sa kinauupuan. She still can’t believe that she’s spending the night with her husband.
Mula sa sasakyan ay pinagmasdan niya ang kanilang dating tahanan. It feels like yesterday. Wala naman ipinagbago ang lugar na iyon maliban sa mas dumami ang nakatanim na halaman. Mostly are roses.
May ilang minuto din ang pinalipas ni Jera bago siya bumaba ng sasakyan. Pag pasok niya sa bahay ay nakita niyang nakaupo sa sofa si Christian at may hawak hawak na beer.
“What took you so long? I thought you’ll sleep inside the car just to avoid me.”
“Wala naman akong choice kung hindi ang pumasok dito sa bahay hindi ba? Isa pa, I’m too tired to sleep there. I want to rest. Now, if you’ll excuse me pupunta na ako sa kwarto ko.” At saka siya nagdirediretong umakyat sa hagdan at tinungo ang isa sa mga guest room.
Tatlo ang kwarto sa second floor, ang master’s bedroom at dalawang guest rooms. Dahil alam niyang sa master’s bedroom matutulog si Christian kaya pinili niya na okupahin ang isa sa mga guest rooms. Pagpasok sa kwarto ay binuksan niya ang cabinet. Nandoon pa din ang mga damit niya kahit na nga ba dalawang taon na siyang hindi nauwi sa bahay na iyon. Kumuha siya ng damit pantulog. Pinili niya ang isang tshirt at pajamas. Dahil may sariling banyo ang silid ay doon na siya naligo. Matapos maligo at makapagbihis ay humiga na si Jera sa kama. Alas otso pa lamang ng gabi. Maaga pa kung tutuusin para sa kaniya ang matulog. Pero wala naman siyang gagawin. Ayaw niyang bumaba at makipag-away na naman kay Christian.
Makalipas ang ilang minuto ay nakinig niya ang mga yabag ng paa ni Christian. Kinig niya ng buksan nito ang pinto ng silid nito. Ano kayang ginagawa ng mokong na yon? tanong ni Jera sa sarili. Siguro naliligo siya. Ipinikit na niya ang mga mata. Pipilitin na lang niya matulog.
Ilang minuto ang lumipas at hindi pa din siya makatuog. Bigla naman bumukas ang kwarto niya. Dahil nakadapa siya sa kama ay hindi kita ni Christian kung mulat ba o pikit ang mga mata niya."Alam kong gising na gising ka pa, Jeralei. Wag kang magtulog tulugan diyan. Lumipat ka ng kwarto. Sa kama ko ikaw matutulog. At wag mo nang subukan na tumanggi my wife dahil kayang kaya kitang buhatin papunta sa kwarto ko kung sakaling ayaw mo."
Muling isinara ni Christian ang pinto. Tumihaya si Jera sa kinahihigaan. Ibabato sana niya ang unan nang bumukas muli ang pinto.
"I forgot to tell you that your pajamas won't stop me from wanting you, Jera. So even if you wear pajamas every night you can't stop me from desiring your body." Muling isinara ni Christian ang pinto ng silid niya.
Hindi maintindihan ni Jera ang mararamdaman. Buwisit na lalaking yun. May nalalaman pang 'wanting' and 'desiring'. Kailan pa ba nag-exist ang mga salitang yun sa vocabulary ng asawa. Kung sa ibang pagkakataon iyon sinabi ni Christian baka nalaglag pa ang bra at panty niya. She has grown into a beautiful woman. She has the perfect body sabi nga ng kanyang mga magulang maging ni Lorie.
Anong akala ni Christian? Basta na lang siya susunod sa gusto nito? Aba, ano siya sineswerte? Two years...two years and he expects her to be the same girl that she used to be? Ipinikit na muli ni Jera ang kaniyang mga mata. Ngunit biglang napabangon ng maalalang hindi pa nasasabi sa mga magulang na nasa bahay siya ng asawa.
Kinuha niya ang cellphone at nagtext.
Jeralei: Mommy, I cannot go home tonight. Nakita po ako ni Christian kanina sa mall at isinama pauwi sa dati naming bahay.
Agad naman nag reply ang Mommy niya.
Mommy Kristina: I know, Jera. Your husband was here early lunch. He told me na susunduin ka niya sa bakeshop mo after your work. Believe me ayoko sana na sunduin ka niya but I changed my mind. After all, he is still your husband. Good night my darling, don't tell this to Arvee. He might kill Christian this time.
Napabuntung hininga si Jera pagkabasa sa text ng inang si Kristina. Her brother is still very protective of her. Nang umalis si Christian ay lalong dumoble ang galit ni Arvee sa matalik nitong kaibigan. Sa una ay sinabi ni Jera na siya ang unang nang iwan sa asawa. But Arvee told her that she wouldn't just left Christian without any valid reason. He knows how much she loves Christian para iwan niya ang asawa.
At ngayon nga, ano kayang mangyayari sa kanila? Maybe Christian came home to file an annullment? The thought is killing her. But if that is what he really wants then she is ready to set him free. Hindi na siya ang dalagitang ipipilit ang sarili mahalin lang nito.
Madami ang nagbago sa kaniya ng iwan siya nito. After she graduated Culinary Arts ay nagtayo agad siya ng sariling negosyo. Hindi na siya ang dating duwag na Jera. Naglakas siya ng loob na itayo ang bakeshop niya mula sa hiniram na salapi sa bankong pagaari ng mga magulang ni Christian. Only, ayaw nitong bayaran niya ang interes to her dismay.
She also changed the way she dresses. Hindi na siya mukhang nene. She is now a sophisticated woman. Hindi na din siya iyakin. Naubos na siguro ang luha niya ng iwan siya ni Christian. If there’s one thing that did not change ay ang pagmamahal sa kanya ng mga magulang ng asawa. They never failed to show their support especially when she graduated from college. They made sure that they are present to witness her success. Maybe it is also their way of compensating sa mga pagkukulang sa kanya ng asawa. In fact, they insisted to pay for her tuition fees kahit na nga ba tinutulan ito ng kanyang mga magulang. Aurora made sure that whenever her enrollment would come ay bayad na agad ang tuition fees niya ng isang buong semester. Dahil kilala ng mga magulang ni Christian ang mayari ng unibersidad na pinapasukan ay agad na naipapaayos ng mga magulang nito ang mga bayarin niya sa university. Despite her failed relationship with Christian she’s thankful to his parents and love them just the same.
Nagpasya si Jera na matulog na. Kailangan niyang magising bukas ng maaga at pumasok sa opisina. For sure, Lorie will demand an explanation dahil basta na lang niya ito iniwan sa mall. Sabi nga sa pelikula ni Piolo Pascual, I deserve an explanation, I deserve an acceptable reason. Charot.
Nakapikit pa din ang mga mata ni Jera ng pumasok si Christian sa silid na inookupa niya. Christian looked at her wife. She has grown to be a very beautiful woman. She has changed physically. She is now sexier than ever. Hindi itinago ng suot nito ang magandang hubog ng katawan ng asawa.
Lumapit siya sa kama nito at nahiga sa tabi ng dalaga. He hugged her from behind and kissed her nape. God, he missed her wife so much. Her natural scent is driving him crazy. How he missed those days and nights when she was always in his arms.
Nanigas ang katawan ni Jera sa ginawa ng asawa. Aminin man niya o hindi ay gusto niya ang ginawa ni Christian. How she missed him. Wala siyang ibang gusto kundi ang mayakap ng asawa. Pero mas pinili ni Jera sa oras na iyon ang magalit. Biglang naalala na katawan lang niya ang gusto ni Christian.
"Why did you do that?" galit na tanong ni Jera.
"I told you that you will sleep in the master’s bedroom, my wife. Pero ayaw mo. So instead of arguing with you, ako na ang lilipat ng kwarto para sayo." Nakangiting sabi ni Christian.
"Hindi dahil inutusan mo ako ay susunod na ako! And what did you just call me? WIFE? Aba, asawa mo pa nga ba ako? Maybe in papers. At ano ba ang kailangan mo ha? You want me to satisfy your needs tonight? Aba, masaya ka! I'm sorry, Christian. AYOKO. Go and find another girl you could spend the night with. Doon ka naman magaling di ba? So please, let me rest. Kailangan ko pang pumunta ng maaga sa bakeshop bukas dahil may kausap akong kliyente."
"Ikaw ang asawa ko tapos itataboy mo ako sa iba? Gusto mong umalis ng maaga bukas para makita ang manliligaw mo, Jera? Well I am telling you now, my wife, kung hindi ka titigilan ng lalaking yan I am very much willing to put up a fight. And I don’t care kahit saan pa kami umabot." Galit na wika ni Christian.
"Wow! Who do you think you are? You left me without even saying goodbye and now you're back as if walang nangyari. Oh, and what happened to your mistress? Nagsawa ka na ba sa kaniya? O baka naman ipinagpalit ka sa lalaking mas maraming pera sa’yo? You know what? I regret the day that I married you! I regret the day that I cried an ocean because of you! I regret the day that I made that stupid plan just to save your ass and most of all I regret the day that I loved you! Kuya Arvee was right. You're not the man for me. I should have listened to him. Sorry ha? Huli na kasi nang marealize ko ang katangahan ko sayo." Galit na wika ni Jera na akma sanang tatayo ngunit pinigilan ni Christian.
Hindi alam ni Jera kung bakit para siyang dam na sumabog. Lahat ng sakit at galit ay bumalik sa isang iglap. Oo mahal pa niya si Christian but she won't welcome him with open arms ngayong nagbalik na ito. It's crystal clear that Christian only want her to satisfy his needs- sa kama.Si Christian naman ay nabigla sa outburst ng dalaga ngunit hindi nagpahalata. Alam niyang galit ang asawa ngunit hindi niya inaasahan na hahantong agad sila sa confrontation."Tell me, Christian. Bakit ka pa ba bumalik? Okay na naman tayo pareho eh. Bakit kailangan mo pang guluhin?""I told you that I came back because of you.""Because of me? Why? Let me guess. You want an annulment? Kung yun lang, okay, pipirmahan ko ang annullment papers ibigay mo lang sakin.""Annullment? At saan mo kinuha ang kaisipang gusto kong ipawalang bisa ang kasal natin ha? Or baka naman ikaw ang may gusto ng annulment? Tell me, dahil bas a manliligaw mo?" galit na tanong ni Christian na par
Matulin lumipas ang mga araw at inianunsiyo na ng paaralan nila na magkakaroon sila ng Graduation Ball para sa mga magtatapos sa sekondarya. Dahil wala naman silang J.S. Prom ay naexcite bigla si Jera sa pagattend. Sinabi din na ang escort ay maaaring hindi nila kaklase.Habang abala siya sa pagsusulat ay nilapitan siya ni Janna.“Hello, Jera. Boyfriend mo pa din ba si Christian? Mukha naman na pinagpanggap mo lang siya at dahil bestfriend siya ng Kuya mo kaya pinagbigyan ka niya.”Alan ni Jera na inaasar lamang siya ni Janna. Pero hindi siya magpapatalo sa malditang kaklase.“Ano pa bang patunay ang gusto mo, Janna? Boyfriend ko si Christian. Isang buwan na nga mahigit hindi ba? Ngayon kung hindi ka naniniwala, problema mo na ‘yon”“Sige nga, siguraduhin mo na siya ang ka-date mo sa Grad Ball natin kung talagang boyfriend mo siya.”
Tinitigan niya si Christian. He is looking at her at nakangiti ito sa kaniya. Hindi niya alam kung anong pumasok sa isip niya at nasabi niya na…"Christian, will you kiss me?" Huli na para bawiin pa niya ang sinabi.Kumunot ang noo ng binata at sinabing, "I'm sorry, Jera, but I don't kiss flat-chested girl.""Dahil flat-chested hindi na pwede halikan? Grabe ka naman, Christian. Hayaan mo bukas, magsusuot ako ng 40-D na bra."Hindi alam ni Christian kung matatawa o magagalit kay Jera. So, he is right after all. Jeralei likes her."Why are you saying these kind of things, Je? Are you making fun of me?""Christian, sa totoo lang, gustong gusto kita.""You can’t, Je. I am older than you. Para mo lang akong Kuya. And may I remind you, I am your brother's best friend.""Kaya nga may kasabihan na age does not matter, eh. Malay mo kaya pala naimbento yung kasabihan na yun dahil sa’tin dalawa.""Enough, Jeralei
Chapter 6Days passed by so fast that Jera did not even notice that it's been two years since Christian left the country after passing the board exam. What surprises her is that her feelings for him stays the same. She is still very much in love with him and she misses him so much. She doesn’t expect that a simple admiration will turn into love. But what makes her upset is that Christian didn’t even call her once. Pero madalas ang pagpapadala nito ng mga regalo sa mahahalagang okasyon ng buhay niya and it made her miss him even more.Naalala niya noong ika seventeenth birthday niya, Christian asked his mother to buy a dozen pink roses for her. Sa boquet ng bulaklak ay mayroong birthday card na naglalaman ng message ni Ch
Alas siyete na ng gabi at agsisimula ng dumating ang mga panauhin. Samantala, si Jera naman ay nasa kanyang silid pa. She looked at herself on the mirror. Hindi sa pagyayabang pero mapapagkamalan siyang modelo sa ayos niya. She is stunning!Napukaw ang kanyang atensyon ng kumatok ang mga magulang sa kanyang silid.“Pasok po kayo” wika ni Jera. Pumasok naman agad ang mga ito at nilapitan siya."Happy birthday my baby. Parang kailan lang baby ka pa namin but now you're a lady" madamdaming wika ni Ariel sa anak. Her father is teary-eyed while looking at her. Madalas man na lagging nakangiti ang ama at kung minsan ay may pag kaistrikto ay pusong mamon ito pag dating sa kanya.Si Jera naman ay niyakap ang ama. " Thanks for everything, Daddy. I love you and Mom.”Niyakap ni Kristina ang kaniyang mag-ama. "Ano ba ‘yan. Tama na nga ang drama nating tatlo. Bumaba na tayo at baka naiinip na ang mga bisita" wika ng kanyang ina.
Chapter 8Kasalukuyang nag-aabang ng tricycle na masasakyan si Jera ng may tumigil na pulang kotse sa tabi niya. Lumabas mula doon ang lalaking laman ng isip niya buong magdamag."Hi. Where are you going?" nakangiting tanong sa kaniya ni Christian."Sa university.” Tipid na sagot ng dalaga na bahagya lamang sinulyapan ang mukha ni Christian."Come, ihahatid na kita. Alam kong may sasakyan si Arvee, bakit hindi ka pa niya inihatid?" takang tanong ng binata na sa wari niya ay mas tinatanong nito ang sarili kaysa sa kaniya."Tulog pa si Kuya at ayoko naman abalahin pa siya. Sige na, wag mo na ko ihatid. Kaya ko na. Mamaya lang may dadaan na din naman na tricycle dito." She said not looking at his face. If she will look at him now, he might see in her eyes what she truly feels about him. Na hanggang ngayon hindi pa din niya nagagawang kalimutan kung ano man ang damdamin na inalagaan niya para sa dito."I insist, Jera. Ihah
Chapter 8Pauwi na si Jera sa kanila ng magbago ang isip niya. Pupunta muna siya sa bahay nina Christian upang isauli ang bracelet na ito sa binata. She wanted to return it personally at para na rin icongratulate ang mapapangasawa ng binata. After all, she wasn’t able to do that last night.Habang naglalakad sa bakuran ng compound nina Christian ay napansin ni Jera ang mga bulaklak ng rosas. Dahil mahilig sa pagtatanim ay siya mismo ang nagtanim noon sa bakuran nina Christian katulong ang ina ng binata. Ever since Christian left, she and his mother became so close. Aurora is like a second mother to her. Papasok na siya sa bahay ng mga ito ng makita si Monique. Nakatalikod ito at may kausap sa cellphone. Lalapitan na sana niya ito upang hanapin si Christian ng makitang may kausap ito sa cellphone."Honey, please, I need to stay here for a couple of weeks. We’ve already talked about this over and over. I
Chapter 9“Napipikon ka na, ha? Okay, to answer your question. Sa campus kami nagkakilala. He first saw me when I joined the beauty pageant last year. Alam mo naman na may mga pa-contest lagi sa mga freshman students. Hiningi niya yung number ko kay Lorie. Ayon, doon na nagsimula. Nagmemesage siya palagi sa’kin thru messenger or viber. We became close friends.” Jera said smilingly.“And alam nina Tito and Tita yan?” Christian asked as if he cannot believe what she is saying. Alam kasi nito na may pag ka-strict ang kanyang ama.“Yes, alam nila since kilala pala nila ang parents ni Ethan. Actually, a month after we’ve met he finally visited me sa bahay. He formally asked Mom and Dad’s permission if he can court me.”“And your parents agreed?” tanong ni Christian habang titig na titig sa kanyang mukha. Hindi alam ni Jera kung bakit parang may himig ng pagkainis ang tinig nito.
Chapter 49Early morning ay agad na tinawagan ni Dr. De Castro si Chrtian telling him that the result of the bone marrow biopsy is out. He has already read the results. He and Jera need to go to the hospital in order for him to explain his findings as well as the treatment that Jera needed to undergo.Christian looks at his wife who is still asleep. She was so happy last night dahil sa sorpresang ginawa niya. At least whatever the result of the biopsy, he has made Jera happy on the night of their anniversary without worrying about anything.Pag dating sa ospital ay agad silang pinaupo ni Dr. De Castro.“Good morning po, Doc.” Bati ni Jera sa doktor.“Good morning. So how are you feeling right now?” the doctor asks.“Mas mabilis pong mapagod and I have more bruises that before.&rdquo
Chapter 48Nagkakasayahan sina Jera at Ethan ng dumating si Christian na may mga dalang pagkain.Agad nitong nilapitan ang asawa na nakahiga at hinalikan sa noo. She seems in pain but Jera seems to manage it. She is doing her best to tolerate it dahil ayaw nitong maging pabigat sa kung sino man ang kasama nito. May sakit na at lahat, but still Jera is very selfless.“How are you feeling?” Christian asks. “I wasn’t able to buy you any food since you are not aloowed to eat for now.”Jera smiled. “Medto masakit yung likod ko but the pain is manageable. Ikaw ang dapat kumain,Christian. You’re starting to lose weight too. Huwag mo na akong sabayan. Baka mamaya ikaw naman ang mag kasakit. How could I possibly take good care of you?”“Don’t worry about me, Je. Nami-miss ko lang si
Chapter 47Mabilis ang mga naging pangyayari after their check-up with Dr. De Castro. Two days after will be Jera’s bone marrow biopsy. Alam ni Christian na natatakot ang asawa. Some people said that it was painful. But her wife is really trying to be brave.Kasalukuyan nasa garden si Jera at nakaupo sa upuang bakal doon. Medyo malamig ang simoy ng hangin and Jera shivers. Hindi niya namalayan na nasa likod na niya si Christian at ibinalabal sa kanya ang jacket nito.“Thank you.” Jera said and smiled at Christian who sit beside her.Christian stared at his wife. Jera really lose a lot of weight. She possibly loses five or seven kilograms? And it really breaks his heart to see her like this. Each day that pass she becomes weaker. She’s losing her appetite even more.“Don’t stare at me like that Christian.” Malungkot na wik
Chapter 46Naging masaya si Jera ng mga nagdaang araw. Si Kristina ay inaalagaan siyang mabuti. It was like when she was in high school and elementary kung saan her mother always cooks her favorite food habang siya ang nagcha-chop ng mga ingredients na kailangan nito. Even though she is already mariired and considered as an adult ay natutuwa pa din si Jera sa ginagawa ng ina. A mother’s care is really the best. Even her father ay palaging nakaalalay sa kanyan lalo pa at nakikita nito minsan na parang palagi siyang nanghihina.Samantala, isa pa sa nagpapasaya kay Jera ay panunumbalik ng dating samahan nina Arvee at Christian. They are really treating each other like they used to. It is as if nothing has happened in the past. Kahit ang pagtrato bi Ariel kay Christian ay nanumbalik na din sa dati. And that really made her happy. At least, if ever she won’t survive sa kanyang sa sakit ay may mga gani
CHAPTER 45Magkahawak kamay na pumasok sa loob ng bahay sina Arvee at Lorie. Parang mga bata na nagtatawanan ang dalawa.Si Christian na bumababa ng hagdan ay agad na nakita ang dalawa.“Kailangan ko pa ba’ng hulaan kung anon a ang status ninyong dalawa?” natatawang wika ni Christian.“You can laugh at me now,pre.” Arvee said at dinala sa bibig ang kamay ni Lorie na hawak hawak pa rin niya.“And you’ll tell me that I am not an expert when it comes to matters of the heart.” Patuloy na pang-aasar ni Christian sa kaibigan.“What can I do, pre, this woman beside me made me realized that she is really the one for me.”Si Christian ay malakas na tumawa. “Nakaka corny talaga ang umibig, pre. Tingnan mo kung ano ang nangyayare sayo ngay
Chapter 44Ang lahat ay nagtaka sa biglaang pag-alis ni Avery lalo na si Lorie na biglang umahon mula sa swimming pool.Si Arvee naman ay muling pumasok ng bahay. Doon ay naabutan ito ni Christian na nakaupo ng pasalampak sa may sofa.“Hey, saan ka ba nanggaling? Nag-iihaw lang tayo kanina, nawala ka.” Wika ni Christian sa kaibigan at biglang kumunot ang noo ng makitang may bahid ng dugo ang tagiliran ng labi ng kaibigan.“Anong nangyari sa mukha mo? Don’t tell me na may kumagat diyan, dahil walang chicks dito, pare.” Pabirong wika ni Christian at nilapitan ang kaibigan na hawak ang hawak ang labing tinamaan ng suntok ni Avery.“Don’t mind me. I am perfectly alright.” Tipid na wika ni Arvee at saka tumayo upang magtungo sa kusina ay kumuha ng yelo.Sinundan naman ni Christian an
Chapter 43Nagkakasayahan ang lahat sa garden sa swimming pool. Hindi ganoon katas ang araw ng oras na iyon. Si Lorie at Jera ay masayang nagbabad sa swimming pool. Samantala, si Christian, Arvee at Avery naman ay nag-iihaw ng barbecue. Ang mga magulang naman ni Jera ang siyang nag volunteer na magaayos ng lamesa at ng iba pang kakainin nila.“Kanin aka pa tinitingnan ng Kuya ko at ni Avery. Ganda mo, baks.” Wika ni Jera kay Lorie.“Sus, hayaan mo na yang Kuya Arvee mo. Ngayon pa siya titingin tingin sakin kung kailan may iba na.” Lorie said habang iniirap ang mata kay Arvee.“I don’t want to interfere with your relationship with Avery, friend, but do you really love him? Di ba sabi mo nga, aksidente lang naman ulit kayong nagkita. Baka naman kasi kailangan mo lang ng magpapasaya sayo kasi makungkot ka?” Jera said as she look
Chapter 42 Madaming dalang mga prutas ang mga magulang ni Jera. Halos lahat na ata ng uri g prutas ay dinala ng mga ito.“Mom, ang dami naman niyang dala ninyo. Pwede na po ako magtinda dito sa amin.” Biro ni Jera sa ina habang inaayos nito sa kanilang kusina ang mga prutas na dala ng mga ito.“You have to eat a healthy and balanced diet, Je. Ang sabi ni Christian ay marami kang iniinom na gamot. Kailangan bumawi sa pagkain. Tomorrow you will go to St.Lukes sabi ng asawa mo. I think it would be better kung sa Manila muna ulit kayo mag stay para kapag kailangan mo pumunta ng hospital ay hindi ka masyadong mapapagod sa biyahe. You can also stay with our house lalo na kung busy si Christian sa kanyang trabaho. Ayokong maiwan ka na nag-iisa sa bahay, Jera lalo
Chapter 41It’s only five thirty in the morning pero gising na agad si Jera. Si Christian ay na nakayakap sa kanya ay himbing na himbing pa sa pagkakatulog. Pinagmasdan niyang mabuti ang mukha ng asawa. Kahit kailan ay hinding hind siya magsasawang pagmasdan ang mukhang iyon. Ever since they got back in each other’s arms ay walamg hindi tinupad ang asawa na pangako sa kanya. He has been a carin and loving husband. Siguro para dito ay hindi pa sapat ang ginagawa nito, but for her, Christian ways of showing how much she loves and cares for her is already enough.Yes, there were times na hindi siya nabibigyan ng oras but she perfectly understands it. He is working really hard para sa pamilyang nais buuin ng asawa. He would always tell her that he wanted to give everything to her pati na rin sa mga magiging anak nila. He wanted to be not just a father but a good provider as well. And for that, she really feels blesse