Tinitigan niya si Christian. He is looking at her at nakangiti ito sa kaniya. Hindi niya alam kung anong pumasok sa isip niya at nasabi niya na…
"Christian, will you kiss me?" Huli na para bawiin pa niya ang sinabi.
Kumunot ang noo ng binata at sinabing, "I'm sorry, Jera, but I don't kiss flat-chested girl."
"Dahil flat-chested hindi na pwede halikan? Grabe ka naman, Christian. Hayaan mo bukas, magsusuot ako ng 40-D na bra."
Hindi alam ni Christian kung matatawa o magagalit kay Jera. So, he is right after all. Jeralei likes her.
"Why are you saying these kind of things, Je? Are you making fun of me?"
"Christian, sa totoo lang, gustong gusto kita."
"You can’t, Je. I am older than you. Para mo lang akong Kuya. And may I remind you, I am your brother's best friend."
"Kaya nga may kasabihan na age does not matter, eh. Malay mo kaya pala naimbento yung kasabihan na yun dahil sa’tin dalawa."
"Enough, Jeralei. I am not the one for you. What you are feeling right now is just a simple crush. It'll go. Trust me. And I'm courting someone. In fact, we have a date tonight and I am hoping that she would say yes to me."
Hindi na muling nagsalita si Jera. Eh ano pa ba ang ipaglalaban niya? Kahit pa magsuot siya ng cup D na bra, wala na ding effect for sure.
Natapos ang gabi ng prom na malungkot si Jera. Masama man but she just wished na hindi sagutin ng nililigawan ni Christian ang binata. Kung pwede lang niyang pabilisin ang panahon para maging eighteen na siya. Siguro hindi na alangan kung magkakagusto siya kay Christian.
Isang oras at kalhati pa lamang ay nagyaya na umuwi si Jera. Wala na din naman saysay kung magtatagal pa siya doon. Maiilang at maiilang lang sila ni Christian sa isat-isa. Tahimik lamang ang dalawa pauwi sa bahay nina Jera. Christian can’t seem to find words for Jera. He knew she was hurt. Pero ano ang gagawin niya? Hindi niya maaaring tugunin ang damdamin ng dalaga para sa kanya. Aside from their age gap, ano na lamang ang sasabihin ni Arvee? He couldn’t betray his best friend.
Then he looked at Jera. She is so beautiful, pero lamang ang bakas ng lunkgkot sa mga mata nito. She’s biting her lips to stop herself from crying and God, his heart breaks even more. Kung pwede lang sana he would gladly take her in his arms and comfort her. Mas pinili na lamang niya ang manahimik.
Dali-daling bumaba ng sasakyan si Jera. Hindi na niya hinintay pa na pagbuksan siya ni Christian ng pinto ng kotse nito. Dire-diretso n asana siyang papasok sa loob ng bahay ng tawagin siya nito. Isang dipa halos ang pagitan nito sakanya.
“You left the flowers, sweetheart” may bahid ng lungkot ang tinig nito na lalong nagpatindi sa kagustuhan ni Jera na umiyak.
“I don’t want things that don’t really belong to me, Christian. Tinanggap ko lang iyan kanina because it was loaned to me on purpose. Props lang naman para kanina. Now that the show’s over, you can give it to someone you really like. Ingatan mo nga palang mabuti kasi muntik nang malaglag yung bracelet na nkalagay sa mga bulaklak kanina” masakit man ay pinilit pa rin ngumiti ni Jera.
“Je, I told you, the flowers are for you.”
“Hindi mo naman kailangan magsinungalin sa’kin. Kasasabi mo lang kanina na naiwan mo sa bahay ninyo yung tatlong rosas na ibibigay mo sa akin di ba? Huwag mo nang ipilit na tanggapin ko. Give it to someone you love. You don’t have to pretend anymore. Bukas na bukas ay sasabihin ko kay Janna na break na tayo. After all, mali din naman talaga yung ginawa ko na magpanggap na girlfriend mo just to save my ego. Salamat pa din kasi pinagbigyan mo yung mga kapritso ko kahit alam ko na tonight may lakad ka talaga but still you chose to come with me.”
“Alam mong I will always choose you over any woman, Jera” Christian said sincerely na gusto lalo ni Jera maiyak. How could she ask for more gayong napakabait na ng binata sa kanya.
“No, Christian. Please. Tama na. Hindi mo kailangan ipamukha sa’kin na you’re choosing me because I am some kind of a kid sister to you who always need you to be saved from everything. Okay na ako, Christian. Sige na. You can go now. Ayokong ma-late ka pa sa date mo. This is supposed to be your happy night. Ayokong mawalan ka ng love life because of me.”
“Je, I just want you to know that I will still always be here for you. I mean it. Always” sinserong wika ni Christian.
Ngumiti lamang si Jera at pumasok na. Samantalang si Christian ay bumalik na muli sa kanyang kotse. Parang wala siyang lakas na paandarin iyon. His heart is breaking. Sadyang para kay Jera ang mga bulaklak na ibinigay niya as well as the bracelet. Marahil ay hindi napansin ng dalaga ng masulyapan ang bracelet na may naka engrave na sweetheart doon. Binibiro lamang niya ang dalaga ng sabihin niya na naiwan niya sa bahay ang mga bulaklak na para dito. And yes, he was also lying ng sabihin niyang may date siya tonight.
Isang linggo matapos ang Grad Ball nila ay hindi masyadong nakikita ni Jera si Christian. Kahit ang tumambay sa bahay nila ay hindi na ginagawa ni Christian. Iniiwasan kaya siya ng binata dahil sa nangyari? Kung sabagay naiintindihan niya kung iniiwasan man siya nito. Sino ba naman kasi ang matutuwa sa mga ginawa at sinabi niya. She acted like a desperate teenager begging for his love and aattention.
Nakahalumbaba siya sa may bintana ng sala nila ng dumating ang Kuya Arvee niya. May dala dala itong baked mac at pizza.
"Oh, Je, kain ka na" masayang sabi nito.
Agad na tumayo si Jera at kinuha mula sa kapatid ang mga dalang pagkain.
"Thank you, Kuya. You are the sweetest talaga! Alam mo talaga na these are my favorites!" nakangiting wika ni Jera sa kapatid.
"Hindi sakin yan galing, Jeralei. Bigay yan ni Christian. Kumain kami sa labas with his girlfriend. Pinagtake out ka lang niya dahil ayaw niyang magutom ang kid sister niya."
"Christian has a girlfriend?" nakakunot noong tanong ni Jera.
"Yeah. Si Natasha. Natatawa na nga lang ako kay Christian eh. Kasama na nga ang girlfriend naaalala ka pa."
Biglang nakaramdam ng lungkot si Jera. So this is how it feels like when you have your heart broken.
Napansin naman ni Arvee ang pagbabago ng mood ng kapatid. Nilapitan nito si Jera at niyakap.
"Hey, I know na pinipigil mo lang umiyak, Je. But I've warned you over and over. Christian is not for you. Isa pa you are too young to know na love na nga yang naraamdaman mo. Mawawala din yan."
Tuluyan ng napaiyak si Jera. Her brother is wrong. She will never forget Christian even in a million years.
Months passed by and both Arvee and Christian graduated Magna Cum Laude with a degree in Engineering while she graduated as batch valedictorian.
Nagaayos siya ng kaniyang silid ng kumatok ang mommy niya.
"Pasok po kayo, Ma."
Pumasok naman ang Mommy niya at napansin niyang may dala itong isang maliit na envelope.
"Galing dito si Aurora, magkakaroon daw sakanila ng party para i-celebrate ang graduation ni Christian.They are expecting us to come."
Natural ise-celebrate ng mga magulang nito ang tagumpay ng anak. After all, Christian is their pride and joy.
"Mom, pwede po ba wag nalang ako sumama?"
Nagtaka naman bigla ang Mommy niya.
"Why, anak? Is there a problem? You never missed a single party pag dating sa pamilya ni Christian" nag-aalalang tanong ng kaniyang ina.
"It’s just that I am not feeling well, Mom" pagsisinungalin niya.
"May kailangan ba akong malaman, Jera? Come on, you can tell me anything. I am your mother."
"I am in love with Christian, Ma. But he does not feel the same way."
Hindi na nabigla si Kristina sa narinig kay Jera.
"I know, Jera. At first, akala ko imagination ko lang na may pagtingin ka kay Christian. Pero habang tumatagal nakikita ko na tuwing nandyan siya iba ang saya mo. Alam kong may mga nagkakaroon ng crush sayo sa eskwelahan mo pero si Christian parin ang pinili mo na maging escort mo noong Grad Ball mo."
"Are you mad at me, Mom?"
Niyakap ni Kristina ang anak. "Of course not. I understand you, Jera. But you also need to know na minsan talaga hindi natin mapipilit ang isang tao na mahalin tayo sa paraang gusto natin. Isa pa you are still young. Kung kayo talaga ni Christian, kayo. So, paano ba? Magpahinga ka and then we will go to Christian's party later. Okay?"
"Yes, mom"
Palabas na ng silid si Kristina ng tawagin ng anak. Lumingon naman ito.
"Thank you, mom. Thank you for understanding how I feel.”
Ngumiti lamang si Kristina at isinara na ang pinto ng silid ng anak.
Alas siyete ng gabi nang dumating ang pamilya nina Jera sa bahay nina Christian. Napakadaming tao ang dumalo sa pagtitipon. But what caught her attention is Natasha. Gosh! Para itong lumabas sa isang page ng fashion magazine. Ang ganda at ang sexy nito. Samantalang siya ay neneng-nene pa kung tingnan.
Hinanap ng mga mata niya si Christian ngunit bigo siyang makita ang binata. Naglakad-lakad siya papunta sa garden.
Nakita niya ang tanim na roses ng mommy ni Christian. Yumuko siya at inamoy ang bulaklak. Hindi niya napansin na nasa tabi na pala niya si Christian.
" Nandito ka lang pala," nakangiting bati sa kaniya ng binata.
"Hi" malamig a matipid na sagot niya kay Christian.
"Why are you here at nagiisa? Hindi ka ba nag eenjoy sa loob?"
"I just thought that I don't fit in there. Mga binata at dalaga na ang mga bisita mo at ako naman eh nene pa" there’s insecurity on her voice.
"But you thought na bagay parin tayo kahit na nene ka pa at binata na ako, right?" It was a statement rather than a question.
Hindi naman umimik si Jera. She just feels like crying.
"I know you like me, Jeralei. And I am so sorry I can't return your feelings for now. Someday, someone will come along in your life and you will like him as much as you liked me. Makakalimutan mo din ako lalo pa nga at matagal tagal din naman akong mawawala."
"Where are you going?"
"Magre-review ako para sa board exam. I think it would be better kung hindi muna ako uuwi para mas makafocus ako."
"Paano ‘yong girlfriend mo?"
"Natasha’s not my girlfriend, sweetheart. Binibiro ka lang ni Arvee noong sinabi niya iyon sa’yo."
Hindi mapigilan ni Jera na hindi maiyak.
Christian hugged her. "Don't cry, Je. You are breaking my heart. Tama na. Wag kang mag-alala, magiipon ako para marami kang pasalubong pagbalik ko."
Lalo lamang naiyak si Jera.
"I know I am still young but I love you Christian. I am not losing hope. Malay mo pagbalik mo mahal mo na ako. Malay mo pagbalik mo cup D na yung bra na suot ko. Malay mo pagbalik mo ako na ang sexiest woman sa FHM."
Natatawa lang si Christian sa mga sinabi ni Jera. How he wished that what she is feeling towards him won't change.
"Wag kang tumawa. Sige ka, pagbalik mo baka hindi na kita pansinin."
" You just gave me a reason para lalo kang ma-miss. And you know what? I think I like to give you the kiss you were asking during the night of your Grad Ball."
Nabigla naman si Jera sa narinig. Her heart is beating super fast!
Then slowly, Christian gives him a fast but sweet kiss on her lips.
Oh my! So paano pa niya lalo makakalimutan ang binata? Kung maka PBB teens sya, wagas!
“Je, while I am away, I want you to study well, okay? Huwag ka munang magpapaligaw. And you know what? Continue pretending that you are my girl. Here, wear this.”
Isinuot sa kanya ni Christian ang bracelet na nakita niyang nakalagay noon sa bouquet ng roses na ibinigay nito sakanya.
“Kahit anong mangyari, huwag mong iwawala iyan ha? I bought it with my own money.”
“I promise hinding hindi ko ito iwawala. I will take good care of it.”
Si Christian ay nakatitig lamang kay Jera as if memorizing her face. He cupped her face at idinikit sa kanya ang sariling mukha. “I know I broke your heart on the night of your Grad Ball, sweetheart. But if there’s any consolation, I would always be glad and proud that I am the first man to give you your first kiss.” And Christian kisses her on her cheek. A tear fell from her eyes.
“Alam ko hindi naman pwedeng maging tayo, but I still want you to know, kung kaya ko lang pabilisin ang panahon, I’d still choose you to be my prince, Christian. Always.”
Si Christian ay hindi mapigilan na yakapin ang dalagita. He didn’t expect na ganito ang kanyang mararamdaman sa simpleng pagpapaalm kay Jera. He will surely miss her.
Chapter 6Days passed by so fast that Jera did not even notice that it's been two years since Christian left the country after passing the board exam. What surprises her is that her feelings for him stays the same. She is still very much in love with him and she misses him so much. She doesn’t expect that a simple admiration will turn into love. But what makes her upset is that Christian didn’t even call her once. Pero madalas ang pagpapadala nito ng mga regalo sa mahahalagang okasyon ng buhay niya and it made her miss him even more.Naalala niya noong ika seventeenth birthday niya, Christian asked his mother to buy a dozen pink roses for her. Sa boquet ng bulaklak ay mayroong birthday card na naglalaman ng message ni Ch
Alas siyete na ng gabi at agsisimula ng dumating ang mga panauhin. Samantala, si Jera naman ay nasa kanyang silid pa. She looked at herself on the mirror. Hindi sa pagyayabang pero mapapagkamalan siyang modelo sa ayos niya. She is stunning!Napukaw ang kanyang atensyon ng kumatok ang mga magulang sa kanyang silid.“Pasok po kayo” wika ni Jera. Pumasok naman agad ang mga ito at nilapitan siya."Happy birthday my baby. Parang kailan lang baby ka pa namin but now you're a lady" madamdaming wika ni Ariel sa anak. Her father is teary-eyed while looking at her. Madalas man na lagging nakangiti ang ama at kung minsan ay may pag kaistrikto ay pusong mamon ito pag dating sa kanya.Si Jera naman ay niyakap ang ama. " Thanks for everything, Daddy. I love you and Mom.”Niyakap ni Kristina ang kaniyang mag-ama. "Ano ba ‘yan. Tama na nga ang drama nating tatlo. Bumaba na tayo at baka naiinip na ang mga bisita" wika ng kanyang ina.
Chapter 8Kasalukuyang nag-aabang ng tricycle na masasakyan si Jera ng may tumigil na pulang kotse sa tabi niya. Lumabas mula doon ang lalaking laman ng isip niya buong magdamag."Hi. Where are you going?" nakangiting tanong sa kaniya ni Christian."Sa university.” Tipid na sagot ng dalaga na bahagya lamang sinulyapan ang mukha ni Christian."Come, ihahatid na kita. Alam kong may sasakyan si Arvee, bakit hindi ka pa niya inihatid?" takang tanong ng binata na sa wari niya ay mas tinatanong nito ang sarili kaysa sa kaniya."Tulog pa si Kuya at ayoko naman abalahin pa siya. Sige na, wag mo na ko ihatid. Kaya ko na. Mamaya lang may dadaan na din naman na tricycle dito." She said not looking at his face. If she will look at him now, he might see in her eyes what she truly feels about him. Na hanggang ngayon hindi pa din niya nagagawang kalimutan kung ano man ang damdamin na inalagaan niya para sa dito."I insist, Jera. Ihah
Chapter 8Pauwi na si Jera sa kanila ng magbago ang isip niya. Pupunta muna siya sa bahay nina Christian upang isauli ang bracelet na ito sa binata. She wanted to return it personally at para na rin icongratulate ang mapapangasawa ng binata. After all, she wasn’t able to do that last night.Habang naglalakad sa bakuran ng compound nina Christian ay napansin ni Jera ang mga bulaklak ng rosas. Dahil mahilig sa pagtatanim ay siya mismo ang nagtanim noon sa bakuran nina Christian katulong ang ina ng binata. Ever since Christian left, she and his mother became so close. Aurora is like a second mother to her. Papasok na siya sa bahay ng mga ito ng makita si Monique. Nakatalikod ito at may kausap sa cellphone. Lalapitan na sana niya ito upang hanapin si Christian ng makitang may kausap ito sa cellphone."Honey, please, I need to stay here for a couple of weeks. We’ve already talked about this over and over. I
Chapter 9“Napipikon ka na, ha? Okay, to answer your question. Sa campus kami nagkakilala. He first saw me when I joined the beauty pageant last year. Alam mo naman na may mga pa-contest lagi sa mga freshman students. Hiningi niya yung number ko kay Lorie. Ayon, doon na nagsimula. Nagmemesage siya palagi sa’kin thru messenger or viber. We became close friends.” Jera said smilingly.“And alam nina Tito and Tita yan?” Christian asked as if he cannot believe what she is saying. Alam kasi nito na may pag ka-strict ang kanyang ama.“Yes, alam nila since kilala pala nila ang parents ni Ethan. Actually, a month after we’ve met he finally visited me sa bahay. He formally asked Mom and Dad’s permission if he can court me.”“And your parents agreed?” tanong ni Christian habang titig na titig sa kanyang mukha. Hindi alam ni Jera kung bakit parang may himig ng pagkainis ang tinig nito.
Chapter 9Kinabukasan ay nagising si Jera sa galit na tinig ng kapatid na si Arvee sa labas ng pinto. Sunod sunod ang katok na ginawa nito. Of course she cannot open the door for him dahil masisira ang plano niya na mahuli sila ni Christian ng kapatid sa kama. She knows very well that Arvee won’t stop. Siguradong hihingi ito ng spare key ng kwarto nila sa caretaker.Tiningnan niya ang oras sa relo and it's already 10 in the morning. Tiningnan niya ang mukha ni Christian. Natutulog pa din ito habang nakayakap sa kaniya. Nagpasya siyang ipikit ang mga mata because she knows that any minute Arvee will open the door. At hindi naman siya nagkamali." What the hell!" ang narinig niyang sabi ng kapatid.Agad na ginising ni Arvee si Christian at Jera. Nang magmulat ng mata ang binata ay agad nitong sinuntok ang kaibigan. Nabigla naman si Christian."Fuck you, Christian! What did you do to my sister?" pasigaw na tanong ni Arvee na kitang kita
Chapter 12Pagpasok sa bahay ay agad na sinalubong si Christian ng inang si Aurora."Where's Monique, Mom?" tanong niya sa ina."Natutulog pa. What did you do this time, Christian? You're getting married pero nahuli ka ni Arvee na nasa kama na walang saplot at katabi si Jera. Kahit kailan hindi ko pinakelaman ang mga affairs mo but this one is different. Before you came home and told me that you find the right woman for you ay hindi ako nagpahayag ng pagtutol. We hardly know Monique but since you told me that you've already decided, pinabayaan ka na lang namin. But what did you do, Christian? You took Jeralei's innocence. I thought she's just a kid sister to you. What happened, Christian?" dire diretsong litany ni Aurora sa anak. She couldn’t believe what’s happening at the moment."Ma, please. I wasn’t lying when I told you that I found the right woman I want to spend the rest of my life with. All I can say right
CHAPTER 13After a week of preparation ay itinakda ang araw ng kasal ni Jera at Christian.Pinagmasdan ni Jera ang sarili sa salamin. She only turned eighteen and the next thing she knew she is a bride. She did not really expect this to happen. Oh well, she fantasized to be Christian's bride but not this fast. Not in this kind of circumstamces. She wanted Christian to marry her because he loves her not because their parents obliged him to do so. A tear fell from her eye. What will happen to her now? Will Christian treat her like a wife? Will he learn to love her? He was mad at her. Ang masakit pa, hindi lang ito basta galit. He hated her. And it broke her heart. But what can she do? Magsabi man siya na walang nangyari sa kanila ay hindi maniniwala ang kanilang pamilya. They were both naked and shared the same bed. Arvee saw it with his own eyes.Dahil sa pag-iisip ay hindi niya namalayan na nasa tabi na pala niya ang ina."Y
Chapter 49Early morning ay agad na tinawagan ni Dr. De Castro si Chrtian telling him that the result of the bone marrow biopsy is out. He has already read the results. He and Jera need to go to the hospital in order for him to explain his findings as well as the treatment that Jera needed to undergo.Christian looks at his wife who is still asleep. She was so happy last night dahil sa sorpresang ginawa niya. At least whatever the result of the biopsy, he has made Jera happy on the night of their anniversary without worrying about anything.Pag dating sa ospital ay agad silang pinaupo ni Dr. De Castro.“Good morning po, Doc.” Bati ni Jera sa doktor.“Good morning. So how are you feeling right now?” the doctor asks.“Mas mabilis pong mapagod and I have more bruises that before.&rdquo
Chapter 48Nagkakasayahan sina Jera at Ethan ng dumating si Christian na may mga dalang pagkain.Agad nitong nilapitan ang asawa na nakahiga at hinalikan sa noo. She seems in pain but Jera seems to manage it. She is doing her best to tolerate it dahil ayaw nitong maging pabigat sa kung sino man ang kasama nito. May sakit na at lahat, but still Jera is very selfless.“How are you feeling?” Christian asks. “I wasn’t able to buy you any food since you are not aloowed to eat for now.”Jera smiled. “Medto masakit yung likod ko but the pain is manageable. Ikaw ang dapat kumain,Christian. You’re starting to lose weight too. Huwag mo na akong sabayan. Baka mamaya ikaw naman ang mag kasakit. How could I possibly take good care of you?”“Don’t worry about me, Je. Nami-miss ko lang si
Chapter 47Mabilis ang mga naging pangyayari after their check-up with Dr. De Castro. Two days after will be Jera’s bone marrow biopsy. Alam ni Christian na natatakot ang asawa. Some people said that it was painful. But her wife is really trying to be brave.Kasalukuyan nasa garden si Jera at nakaupo sa upuang bakal doon. Medyo malamig ang simoy ng hangin and Jera shivers. Hindi niya namalayan na nasa likod na niya si Christian at ibinalabal sa kanya ang jacket nito.“Thank you.” Jera said and smiled at Christian who sit beside her.Christian stared at his wife. Jera really lose a lot of weight. She possibly loses five or seven kilograms? And it really breaks his heart to see her like this. Each day that pass she becomes weaker. She’s losing her appetite even more.“Don’t stare at me like that Christian.” Malungkot na wik
Chapter 46Naging masaya si Jera ng mga nagdaang araw. Si Kristina ay inaalagaan siyang mabuti. It was like when she was in high school and elementary kung saan her mother always cooks her favorite food habang siya ang nagcha-chop ng mga ingredients na kailangan nito. Even though she is already mariired and considered as an adult ay natutuwa pa din si Jera sa ginagawa ng ina. A mother’s care is really the best. Even her father ay palaging nakaalalay sa kanyan lalo pa at nakikita nito minsan na parang palagi siyang nanghihina.Samantala, isa pa sa nagpapasaya kay Jera ay panunumbalik ng dating samahan nina Arvee at Christian. They are really treating each other like they used to. It is as if nothing has happened in the past. Kahit ang pagtrato bi Ariel kay Christian ay nanumbalik na din sa dati. And that really made her happy. At least, if ever she won’t survive sa kanyang sa sakit ay may mga gani
CHAPTER 45Magkahawak kamay na pumasok sa loob ng bahay sina Arvee at Lorie. Parang mga bata na nagtatawanan ang dalawa.Si Christian na bumababa ng hagdan ay agad na nakita ang dalawa.“Kailangan ko pa ba’ng hulaan kung anon a ang status ninyong dalawa?” natatawang wika ni Christian.“You can laugh at me now,pre.” Arvee said at dinala sa bibig ang kamay ni Lorie na hawak hawak pa rin niya.“And you’ll tell me that I am not an expert when it comes to matters of the heart.” Patuloy na pang-aasar ni Christian sa kaibigan.“What can I do, pre, this woman beside me made me realized that she is really the one for me.”Si Christian ay malakas na tumawa. “Nakaka corny talaga ang umibig, pre. Tingnan mo kung ano ang nangyayare sayo ngay
Chapter 44Ang lahat ay nagtaka sa biglaang pag-alis ni Avery lalo na si Lorie na biglang umahon mula sa swimming pool.Si Arvee naman ay muling pumasok ng bahay. Doon ay naabutan ito ni Christian na nakaupo ng pasalampak sa may sofa.“Hey, saan ka ba nanggaling? Nag-iihaw lang tayo kanina, nawala ka.” Wika ni Christian sa kaibigan at biglang kumunot ang noo ng makitang may bahid ng dugo ang tagiliran ng labi ng kaibigan.“Anong nangyari sa mukha mo? Don’t tell me na may kumagat diyan, dahil walang chicks dito, pare.” Pabirong wika ni Christian at nilapitan ang kaibigan na hawak ang hawak ang labing tinamaan ng suntok ni Avery.“Don’t mind me. I am perfectly alright.” Tipid na wika ni Arvee at saka tumayo upang magtungo sa kusina ay kumuha ng yelo.Sinundan naman ni Christian an
Chapter 43Nagkakasayahan ang lahat sa garden sa swimming pool. Hindi ganoon katas ang araw ng oras na iyon. Si Lorie at Jera ay masayang nagbabad sa swimming pool. Samantala, si Christian, Arvee at Avery naman ay nag-iihaw ng barbecue. Ang mga magulang naman ni Jera ang siyang nag volunteer na magaayos ng lamesa at ng iba pang kakainin nila.“Kanin aka pa tinitingnan ng Kuya ko at ni Avery. Ganda mo, baks.” Wika ni Jera kay Lorie.“Sus, hayaan mo na yang Kuya Arvee mo. Ngayon pa siya titingin tingin sakin kung kailan may iba na.” Lorie said habang iniirap ang mata kay Arvee.“I don’t want to interfere with your relationship with Avery, friend, but do you really love him? Di ba sabi mo nga, aksidente lang naman ulit kayong nagkita. Baka naman kasi kailangan mo lang ng magpapasaya sayo kasi makungkot ka?” Jera said as she look
Chapter 42 Madaming dalang mga prutas ang mga magulang ni Jera. Halos lahat na ata ng uri g prutas ay dinala ng mga ito.“Mom, ang dami naman niyang dala ninyo. Pwede na po ako magtinda dito sa amin.” Biro ni Jera sa ina habang inaayos nito sa kanilang kusina ang mga prutas na dala ng mga ito.“You have to eat a healthy and balanced diet, Je. Ang sabi ni Christian ay marami kang iniinom na gamot. Kailangan bumawi sa pagkain. Tomorrow you will go to St.Lukes sabi ng asawa mo. I think it would be better kung sa Manila muna ulit kayo mag stay para kapag kailangan mo pumunta ng hospital ay hindi ka masyadong mapapagod sa biyahe. You can also stay with our house lalo na kung busy si Christian sa kanyang trabaho. Ayokong maiwan ka na nag-iisa sa bahay, Jera lalo
Chapter 41It’s only five thirty in the morning pero gising na agad si Jera. Si Christian ay na nakayakap sa kanya ay himbing na himbing pa sa pagkakatulog. Pinagmasdan niyang mabuti ang mukha ng asawa. Kahit kailan ay hinding hind siya magsasawang pagmasdan ang mukhang iyon. Ever since they got back in each other’s arms ay walamg hindi tinupad ang asawa na pangako sa kanya. He has been a carin and loving husband. Siguro para dito ay hindi pa sapat ang ginagawa nito, but for her, Christian ways of showing how much she loves and cares for her is already enough.Yes, there were times na hindi siya nabibigyan ng oras but she perfectly understands it. He is working really hard para sa pamilyang nais buuin ng asawa. He would always tell her that he wanted to give everything to her pati na rin sa mga magiging anak nila. He wanted to be not just a father but a good provider as well. And for that, she really feels blesse