CHAPTER 94

Isinubsob ni Nadja ang ulo sa leeg ni Victor. Niyakap siya ng lalaki at hinagod ang kanyang likuran. Humihikbi ang babae.

“Huwag kang umiyak.” Tinapik niya si Nadja.

“Natatakot ako. Hanggang kailan tayo magiging ganito? Nanakawin ba natin ang mga sandali para magkasama tayo?”

“Nadja…”

“Isama mo ako ngayon.”

“Nadja, huwag kang padalus-dalos!”

“Hindi ka ba natatakot na paglalayuin nila tayo? Gagawa ng paraan si Mama. Anong gagawin ko? Anong gagawin natin?”

“Nadja…”

Hindi masabi ni Victor kay Nadja kung ano ang mas kinatatakutan niya ng mga sandaling iyon.

Kinumutan niya ng maayos si Nadja. Niyakap niya ito ng mahigpit habang magkatabi sila sa kama.

Kinabukasan ay tuwang-tuwa ang mga bata ng makita si Victor na nagluluto ng almusal. Nasa baba na si Nadja habang naka-back hug ito sa lalaki.

“Maupo ka na doon,” mahinang utos nito.

“Ayoko! Dito lang ako.”

“Bahala ka na nga.” Hindi na nagtaka si Nessa ng abutan niyang sweet ang dalawa. Balewala na sa kanya kung abutan niyang nagt