Muling inalala ni Sophia ang mga pagkakataong iyon. Tumulo ang luha niya ng muli niyang binalikan ang nakaraan. “Minerva, ingatan mo si Nadja.” “Ate, kailangan mo pa ba talagang gawin ito?” May option si Sophia ngunit mas pinili niyang mapahiwalay sa anak. She can use her real name as Nadja Santiago Reynolds. “So, mayaman pala ang lalaking iyon.” “Tingnan mo nga naman, ang dating lumpo ay magaling at nakakatayo na sa sarili niyang paa.” pangungutya ni Minerva. Hangos na pumasok ng kuwarto ni Minerva ang babae. “Mama, nakita po ba ninyo ang balita ngayon?” “Yeah, I just saw it.” Napailing ang dalawa. “Hindi ko mapapatawad ang ginawa niyang kalapastanganan sa anak ko. Lalo na sa paraang ginawa ni Victor.” Hindi mapaniwalaan ni Sharon ang kanyang narinig kay Sophia. “That is so absurd. Hindi adik ang anak ko to drugged Nadja to the point of raping her. He will never risk any woman for that kind of adventure.” “Why not ask your beloved son? Tingnan natin kung anong sasabihin ni
“Saang lupalop ba niya nakita ang lalaking iyan. Tingnan mo at ngayon ay malaking problema pa ang dala niya.” halos pasigaw na sabi ng kapatid nito. “Sharon, buntis ako.” May pag-aalala ang boses ni Sophia ngunit masaya si Sharon. “Oh my ghad!” sabay-bulong ng babae sa kanya. “Buntis din ako, Friend!” “Really!” Ipinagkasundo ng dalawa ang mga batang nasa sinapupunan nila. Sa tuwing titingnan niya si Nadja ay muling nabubuhay ang kanilang kasunduan. Hindi pa rin nakakalimutan ni Sharon ang lahat. Marami pa ngang hindi alam Sophia kung paano nagtagpo ang dalawa ngunit kahit pagbali-baliktarin mo ang mundo, it’s something that she couldn’t understand. Paano sila pinaglapit ng tadhana? Bakit kailangang magdusa ang kanyang anak? Kung hindi nangyari ang lahat, tiyak na hindi pa niya makakasama si Nadja. Hindi ito makakabalik sa kanyang dating career at hindi niya makakatagpo sina Max at Sharon, sina Maura at Jayson. “Maganda ka pa rin hanggang ngayon, Sophia. Maganda ang anak mo ha.”
“Bawal po kayo dito!” “Anong bawal? Gusto ko lang ipaalam sa babaeng iyan na ako ang legal na asawa ni Victor. Matagal niyang itinago ang asawa ko! Bitiwan mo ako!” Binitiwan nga si Cheddar ng mga lalaki ngunit nawalan ito ng panimbang at napasalampak sa sementadong sahig. “Bahala ka nga sa buhay mo,” sabi ng lalaki ngunit nanatili siyang nakaharang sa pinto. “Hindi ka parin puwedeng makapasok or else mananagot ka kay Boss Victor kapag nasaktan ang pasyente sa loob.” “Anglakas ng loob ng babaeng iyan! Bakit? Bumukangkang ka rin ba sa harap ng asawa ko?! Kating-kati ka!” sigaw niya sa labas ng pintuan nito. Nadatnan ni Rosanna na nagwawala ang isang babae sa harap ng pinto ng private room ni Nadja. Dadalaw din sana siya sa babae. She took a video of it and sent it to Victor. Hindi sana papansinin ni Victor ang mensahe ni Rosanna. “Walanghiyang babae talaga ito! Whew! Sharko, send some men in St. Catherine Hospital. Ilayo ninyo si Cheddar sa kuwarto ni Nadja at siguraduhin ninyon
Lalong struggle kay Nadja ang gabi dahil medyo nasanay na siyang may kumukulit sa kanya bago matulog. Higit sa lahat, nag-iinit ang pakiramdam ni Nadja sa tuwing maaalala ang ginagawa nila bago sila matulog. Tumayo si Nadja at nagtungo sa banyo. Nagtanggal siya ng damit at tumapat sa shower. “Putik! Parang nakakaramdam ako ng init ng katawan. Bakit kasi favorite ko iyon? Pati pagpatong sa kandungan niya ay talagang nakakatirik ng mata.” Napakagat na lang ng labi ang babae at napapikit habang iniharap ang mukha sa shower. Hindi mailabas ni Nadja ang mga bata. Hindi na siya nakakasigurado na magiging safe sila sa mata ng media. Sinisikap ni Nadja na ilabas ang mga bata ngunit kailangan niyang mag-disguise. Pagkakaguluhan siya ng mga tao. Lalong malalagay sa alanganin ang mga bata. Minsan ay nagpahatid siya sa baywalk. “Ma’am, nandito na po tayo.” “Salamat. Hintayin mo na lang muna ako dito.” Naka-dark glasses ang babae with matching scarf sa ulo. Sa tuwing alam ni Victor na pagod
Hindi namalayan ni Nadja na magsisimula na ng pasukan ng mga bata. Hindi pa kompleto ang mga gamit nila dahil sobrang busy din niya. Kapag wala siyang schedule, she often spent it sleeping all day at nagbabawi ng tulog sa pagod at puyat niya. Minsan na lang niyang abutang gising ang mga bata sa loob ng kanyang kuwarto. "Ma’am, ipapaaalala ko lang po. Walang gamit sina Holly at Mackie. Sabi ninyo kasi noong nakaraang wala kayong schedule eh lalabas po kayo." Napapagod siya sa biyahe. Hindi rin tuloy sila makalabas ng mga bata. Hindi tulad dati, anytime ay makakalabas sila ng hindi niya iniisip na baka sila pagkaguluhan ng mga tao. Mas inaalala niya ay kasama ang mga bata sa pagpunta sa mall. "Sige lalabas kami ngayon. Teka, nag-almusal na ba sila?" "Kumakain pa lang po." Inabutan niyang kumakain ang mga ito ng paborito nilang pancake. "Nessa, nagluto ka ba ng pancake?" Umiling kaagad ang babae. Saktong papasok si Cogie. "Ma’am, hindi po pinabayaran ng RBR 'yung pina-deliver ninyo.
“Ma’am, bakit may mga kotseng nakasunod sa inyo?” “Pinasunod sila ni Victor kaya marami kaming mga alalay hanggang sa mall.” “Wow!” Hindi makapaniwala si Nadja na gagawin iyon ni Victor para sa kanila. Bumalik naman sa opisina si Victor at nagsolo siyang uminom sa RBR. Halos mahulog ang puso niya ng makita si Nadja makalipas ang anim na buwan. Tinitigan niya ang mga larawang iyon ng babae. Hindi siya nakuntento kaya pinindot na ni Victor ang numero ni Nadja. “Hindi ko akalaing mababaliw ako ng ganito sa iyon ngayon, Nadja. What pains me is that I cannot hold you and kiss you the way I want to. I couldn’t become a cold and heartless Mafia son just like before. Oh, Nadja! Why are you making things hard for me? I am sorry. I made a mistake. And loving you now, finding you is the best thing that has ever happened to me. Nadja…” “Boss, lasing na lasing na po kayo. Ihahatid ko na po kayo.” “Ah, Nadja, my love!” “Boss…” Inalalayan ng ibang staff si Sharko upang dalhin si Victor sa kot
Lalo siyang humanga kay Sharon. Hindi niya alam na kanina pang may mga matang nagmamasid sa kanilang dalawa. Mula sa bintana ng kuwarto nilang mag-asawa ay nakatanaw doon ang ama ng tahanan. He is proud of Victor who did a wise choice for himself. Iba talaga si Victor kumpara sa kanya. Hindi na tinikis ni Sharon ang anak. Masinsinan niya itong kinausap. Hindi niya alam na pupuntahan siya ni Sophia ng umagang iyon. Hindi na rin matiis ng ina ang sitwasyon ng kanyang anak. Lumipas man ang anim na buwan ay hindi pa rin sanay ang dalawa sa kanilang sitasyon. Nakakadagdag ng pressure ang mga bata na palaging hinahanap si Victor. “Sharon, nandito ako sa tapat ng mansion ninyo. I came to talk to you.” “Huh, Honey! Anong nangyari?” Mabuti at katatapos lang nilang dalawang mag-ulayaw sa kama. “Sophia is here!” “Is she crazy? Bakit naman niya iyon gagawin?” “NO, I am not dreaming. Totoo ang sinasabi ko Nandito siya. Nasa gate siya ng mansion natin.” Nagmadaling tinawagan ng babae ang gu
Sa kabila ng kilig nito dahil sa magandang set up ng orchestra sa tapat ng kanyang bahay ay napeperwisyo naman siya ng kabilaang reklamo sa kanya. May nabulabog kuno pero nag-enjoy manuod at makinig. Maging si Philip ay naiinis na rin sa kanya at nagtatalo pa sila na parang may relasyon sila dahil lamang sa mga bulaklak at consistent deliveries ng pagkain para sa kanya. Minsan ay ganito talaga siya kaistrikto. Hindi na siya nagbago. Hindi na rin pinalampas ni Nadja ang pagkakataon na personal na magpasalamat kay Victor. Ilang beses niyang sinubukang magpadala ng mensahe kahit simpleng salamat ay hindi niya kaagad maipadala. Nagdadalawang isip pa siya dahil baka bigyang kahulugan ito ng lalaki at akalain na puwede na siyang padalhan ng mensahe kahit kailan niya gustuhin. Ayaw niyang gawin iyon upang mabuksan ang komunikasyon nila. Minabuti niyang puntahan ng umagang iyon si Victor habang wala pang masyadong tao sa RBR. “Good morning! Welcome to RBR! Bandang 10AM pa po kami magbubukas
Late nang gumising si Nadja. Hindi niya maintindihan ang kanyang pakiramdam ng umagang iyon. Maaga naman silang natulog ngunit parang antok na antok pa siya. Iminulat niya ang kanyang mga mata at nakita sa kanyang paanan ang magandang wedding picture nila ni Victor. Habang nagmumuni-muni ay lumabas si Victor sa banyo. Itinukod niya ang kanyang tuhod sa kama at yumukod sa asawa. Winisikan niya ng tubig mula sa kanyang basang buhok si Nadja. “Victor, what are you doing? Get off me!” Nagtalukbong pa ng kumot si Nadja. “Hay naku, may sumpong na naman ang asawa ko. Palagi ka na lang may sumpong. Let’s date. Manuod tayo ng sine.” “I am not in the mood to go out. I don’t like to watch any movies.” “Let’s eat.” “Ayoko nga. Bakit ba ang kulit mo?” “May sumpong ka nga. By the way, wala ka bang pupuntahan? Ipapasundo kita mamaya. Come with me in RBR.” “Whatever!” Nilapitan ni Victor si Nadja para magpaalam. Bihis na bihis na siya at nakasuot ng putim-puting sleeves and polka-dotted neckt
May nakapagbulong kay Max sa loob ng bilibid na may huling assassin ang manggugulo sa kasal nina Nadja at Victor. Pinakilos kaagad ni Max ang kanyang mga tauhan na i-secure ang buong lugar. Kumilos din ang mga kapulisan at naka-undercover sila upang mahuli kaagad ang salarin. Nasa roof top ng resort ang dalawa ng gabing iyon matapos iwan ang ibang nagkakasayahan sa bonfire. “Victor, alam mo bang napakasaya ko ngayon. Sana, palagi tayong ganito. Masaya at walang problema.” “Mafia ang asawa mo at kaya kong gawing masaya ang buhay natin, Nadja. Bakit ba takot na takot ka? Kaya kitang protektahan. Let’s get married tomorrow.” “As in bukas na.” “OO naman. Bukas na bukas na.” “Paano ang gown ko? My gosh! Hindi ako prepared, Victor.” Si Victor pa ba ang hindi handa? Halos hindi nakatulog si Nadja at si Victor sa kanilang tent. Para silang mga excited na bata ng malamang may magaganap na kasiyahan kinabukasan. “Hintayin mo lang at patutunayan ko ang lahat.” Pinatunayan nga ni Victor a
So, there’s more surprises to catch Nadja’s heart. Hindi natatapos sa kanyang proposal sa entablado ang lahat. Hindi inasahan ni Nadja ang mga sumunod na pangyayari. Hindi lang basta spending weekend with the family ang mangyayari kundi ang kaganapan ng lahat ay mangyayari na. “Bakit hindi mo sinabing kasal ninyo ngayon?” natatarantang sabi ng ina. Dumating ang make-up artist at sinimulan siyang ayusan ng babae. “Gawin mong simple ang lahat para sa aking mahal na si Nadja.” Iyon ang kabilin-bilinan ni Victor. “Hayan Ma’am! For sure, Sir Victor won’t take off his eyes on you.” “He’ll go crazy head over heels with me, right?” “Yes, Ma’am.” Narinig nila ang katok sa kuwartong iyon. Pareho silang napalingon at saka ito nagbukas. Tumayo na si Nadja sa kanyang kinatatayuan. Nilapitan siya ni Bob. Dahan-dahan silang naglakad papalabas ng kabahayan. “Nadja, masaya ka ba kay Victor?” “Yes, Papa. Masayang-masaya po ako.” “Wala ng atrasan ito, Iha. I guess, you have accepted everything a
Hinila ng kambal si Nadja na nakaupo sa high chair. “What is this?” Kinakabahan si Nadja. Muling kumanta sina Holly at Mackie samantalang isinayaw siya ni Victor sa gitna si Nadja. “Nadja, we’re not getting any younger. What more can I ask for? This is the only thing that a woman always dreamt of. Not just to grow old together and be with their love ones but also to take the promise to love each other for the rest of their lives” Nagbago ang background sa widescreen. Ipinakita dito ang isang lumang simbahan kaya biglang nagsigawan ang mga audience. Lalong kinabahan si Nadja sa tinutumbok ng mga pangyayari. Inilabas ni Victor ang singsing sa maliit na kahon. At lumuhod sa harap ni Nadja. Biglang nagbago ang background ng widescreen. “WILL YOU MARRY ME?” Hindi magkamayaw ang nakaririnding sigawan sa loob. Say “Yes” ang naririnig sa audience. Kinuha ni Mackie ang bulaklak at ibinigay sa ama. Naghihintay ng sagot si Victor hanggang sa lumuhod na rin si Mackie at maging si Holly.
Malakas talagang mang-asar si Victor. Kahit minsan ay hindi pa natuwa si Nadja sa mga jokes nito. “Niloloko mo ba talaga ako, Victor!” “Hinalikan pa nga ako noong babae bago lumabas at nakiusap na pumikit ako. I don’t know how she looked like. Pangit siguro ‘yun.” Sasabayan pa niya ng haglpak ng tawa. Bago pa matapos ang kuwento ni Victor ay hinalikan siya tulad ng halik ng babae. Natigilan bigla ang asawa. Napalunok ito. “Ikaw?” “Yeah, ako nga!” “That letter… who gave you that letter?” “Ah, iyan? Nakita ko lang iyan na nakasuksok sa locker ko. I was in grade school.” “OMG!” “Ano na naman ba? Napapraning ka na naman.” “So, ibig sabihin even before that thing happens in the hotel, we knew each other already?” “Huh! Bakit sa iyo ba galing ‘yung letter?” Nagkatitigan ang dalawa. Tinitigan ni Victor ang babae upang tingnan kong may pagkakahawig sila ng batang babae. “Ikaw?” Tumango si Nadja at hindi alam kung paano ipapaliwanag ang sarili. Wala nang mahihiling pa si Victor. Mas
Bumalik si Victor sa loob ng unit. Ni-review ang kuha ng CCTV. Noon lang mangyaring ganoon sa kanya. Lihim itong nagpalagay ng CCTV sa buong condo unit nito. Kaya sigurado siyang walang nangyari sa kanila ni Georgina. May nangyari nga nang gabing iyon sa loob ng kuwarto ngunit hindi si Victor ang nandoon. Si Bogart at Georgina ang kitang kita sa CCTV na nagsa-something-something. Hindi makapaniwala si Victor sa mga nakitang kuha ng dalawa. Matindi ang eksena nila. Pagkatapos ng makapigil hiningang pagniniig nilang dalawa, pumasok si Victor na susuray-suray at walang kaalam-alam sa nangyari. Nakita niyang hinubaran siya ni Georgina Pinaghahalikan ni Georgina ang walang malay na si Victor. Pumatong pa siya sa binata ngunit hindi kumilos si Victor. Hanggang sa humiga na lang siya at hindi rin natinag si Victor sa kanyang pagkakahiga. Biglang pumasok sa eksena si Nadja at hinampas siya ng bag. Natawa siya habang pinapanuod ang sarili at kung paano ito nagulat sa ginawa ni Nadja. Naramdam
Pagpasok sa loob ng kotse ay saglit lang na napasandal si Nadja sa frontseat. Himbing kaagad siyang nakatulog. Naalimpungatan siya at napalinga sa kanilang patutunguhan. May nadaanan silang makikipot na eskinita. “Huh! akala ko ba didiretso tayo sa bahay.” “Daan muna tayo sa mansion,” sabay kindat ng binata. Napangiti lang ang asawa. Sumunod na lang sa gusto ng binata. Inalalayan niya ito pababa ng kotse. Pagpasok ng mansion ay niyakap ng mahigpit ni Victor si Nadja. Hinalikan niya ito at inihagis ang bag na hawak sa sopa. “Na-miss kita Nadja!” “Hindi ba tayo papasok muna sa kuwarto mo?” Aakyat pa sila ng hagdan. “Puwede na ito kahit saan. Kahit dito sa carpet o sa ibabaw ng lamesa” “Victor, hmmm…. ahhh, teka. Teka lang.” “Ano? Bakit?” “Umakyat na lang muna tayo.” Ipinagpatuloy ng binata ang inumpisahan. Hinawakan niya si Nadja at mahigpit niya itong niyakap. Halos nakaliyad ang asawa habang hawak siya ni Victor sa beywang. Kumapit siya sa leeg at sinabayan ang lalaki. Kinarg
Napapaligiran na sila ng mga pulis at wala silang takas ng mga oras na iyon. Walang sinuman ang nasa lugar. Walang makakaalam ng posibleng mangyari. Walang media ang makakasaksi sa nangyayaring negosasyon. “Siguraduhin ninyong malinis at wala kayong ebidensiyang ilalabas tungkol sa pinsan ko. Sagot ko ang presinto ninyo.” Sabi ni Max sa kausap. “Kailangan na rin niyang manahimik at sundan si Maura. Mga hayop sila! Mga ulupong!” “DAMN IT! HUWAG MONG TUTUKAN ANG ANAK KO, JAYSON!” Hindi na niya naisip pang igalang ang lalaki. Humakbang papalapit si Victor. “Desperado si Jayson. Hindi siya nagbibiro.” Pinigilan siya ni Max. He is trying to negotiate his freedom. Kung may kailangan siya ay pag-uusapan nila kahit alam niyang hindi niya matatakasan ang batas. “Ano pang kailangan mo, Pinsan? Pag-usapan natin. Pakawalan mo na ang mga apo ko.” “Nasa akin na ang lahat ngunit walang halaga ang lahat ng iyon dahil sa ginawa mo kay Maura! HAYUP KA!” Tinutukan naman ni Jayson si Max ngunit nakah
“Umuwi na sina Nessa. Hindi na kita inabala. Antuk na antok ka eh.” “Yes, pinagod mo kasi ako eh.” Ngunit bumulong si Victor at kahit anong posisyon nilang dalawa ay hihirit at hihirit talaga ang lalaki. May saya ring hatid ang mga kakaibang posisyon ni Victor. Ngunit mas gusto pa rin niya ang missionary position ni Nadja. Ngunit kinabukasan ay gumuho ang mga pangarap ni Nadja. She already got her menstrustion. Hindi niya napigilan na hindi umasa. Delayed lang talaga siya. Halos walong taon na rin kasi ang mga bata. “Honey, baka stress ka lang. Let’s go back and work it out. Are you hoping?” Tumango si Nadja. Sinunod ni Nadja ang kagustuhan ni Victor. Nagpaalam sila ng maayos sa management ng JME at pinagkasunduan na sila ang magpaplano para sa unang concert ni Nadja sa Pilipinas. Pinayagan na lang nila itong umuwi. “Mama, Papa, we’re coming home with the kids.” Mensahe ni Victor sa kanyang mga magulang. “Tingnan mo nga naman ang pagkakataon. Umaayon ang pagkakataon sa atin. Uuw