Chapter 43Isang matinding suntok ang tumama sa aking tagiliran, ngunit hindi ako bumagsak. Sa halip, ang sakit ay nagbigay sa akin ng lakas. Ang aking mga kasama ay patuloy na lumalaban, pinapagana ng galit at seryoso. Ang laban na ito ay hindi lamang tungkol sa amin, ito ay para sa lahat ng mga taong naapi at walang laban.Habang ang mga kalaban ay nagiging mas agresibo, ang aming sigla ay lumalakas. Ang mga espada at sibat ay tila nag-aalab sa ngitngit ng aming determinasyon. "Walang atrasan!" sigaw ni Asier, at ang kanyang boses ay tila apoy na nag-uudyok sa amin.Sa bawat saksak at bawat tama, nagiging mas maliwanag ang aming layunin. Ang mga iligal na gawain nila ay hindi lamang isang banta, ito ay isang labanan na dapat ipaglaban. At sa bawat hakbang, kami ay lumalapit sa tagumpay, handang ipaglaban ang mga inosenteng mga tao, kanilang inapi at ninakawan.Habang ang huli sa mga kalaban ay bumagsak sa lupa, ang mga sigaw ng tagumpay ay umabot sa mga sulok ng kuta. Ang amoy ng us
Chapter 44"Boss Kent," tawag sa isang assassin. Kung hindi ako nagkakamali si Agent P ito."Agent P, buti at dumating na kayo!" seryoso kong sabi. "Patawad kong may gagawin ako ngayon," seryoso nitong sabi. Magsasalita pa sana ako ngunit bigla na lang dumilim ang aking paningin. "Boss tapus na!" dinig kong sabi ni Agent P. Hanggang hindi ko alam kong ano na ang nangyari. "Ouch!" sabay naming bigkas ng lima at pagdilat sa aming mata ay nasa mansyon na kaming limalima kaya agad akong tumayo dahil sa pag ka-biglang. "Anong nangyari?" tanonnasa kuta tayo ng kalaban at at!" naguguluhan kong bigkas. Habang ang apat ay ganun din ang kanilang mukha. Tumingin-tingin kami sa paligid, naguguluhan sa biglang paglipat ng aming lokasyon. Ang mansyon ay pamilyar, pero hindi ko alam kung kaninong mansyon ito at ang lugar kung nasaan kami ngayon."Kaninong bahagi tayo ng mansyon tayo ngayon?" tanong ni Asier, tila nag-iisip."Sa palagay ko, nasa guests room tayo," sagot ni Stefan "Isang ligtas
Chapter 45Bago pa kami makalusob, biglang humagikgik si Agent C. “Hahaha! Bakit kadiliman? Di ba’t tayo ang kadiliman?” sabi niya, na may ningning sa mata.“Ay, oo nga! Labanan ang mga kaaway!” muling sigaw niya, na puno ng sigla.Sa isang iglap, naglaban ang apat namin laban sa anim na kalabang assassin. Namangha kami sa kanilang bilis—apat laban sa anim—at kahit na sila’y kaunti, walang takot o kahinaan sa kanilang mga galaw.Ang bilis ng kanilang mga kilos; hindi ko mahabol ang mga nangyayari. Biglang, isang malakas na sipa ang ibinigay ni Agent Black sa lider ng kalaban.Ngunit umungol ito ng malakas, dahilan upang magpigil tumawa ang mga kaibigan ko.“Putang-ina! Masakit pa pala ang ‘piyungyong’ ko!” sigaw nito, na puno ng inis.Kahit na nakikipaglaban, nag-uusap pa rin sila na parang nagkape lang.“Anong ‘piyungyong,’ Agent Black?” seryosong tanong ni Agent P habang iniiwasan ang isang suntok.“Piyungyong, yung bisyong, bilat, pik-pik! Sa madaling salita, pussy!” walang preno n
Chapter 45 Sky POV Pagkatapos naming tapusin ang mga kalaban nang walang kahirap-hirap, nagbilin ako sa aking grupo, "Aalis na kami, kayo na bahala dito!" Agad akong tumalikod at naglakad, ngunit narinig ko ang tawag ng aking asawa. "Sandali, wife!" sigaw niya. Hindi ko siya nilingon; kailangan kong tumutok sa mahalaga kong misyon. Ang bawat hakbang ko ay puno ng pag-aalala, ngunit hindi ko kayang ipakita iyon. Habang humahalo kami sa dilim, narinig ko pa ang huling tawag niya. "Wife!" "Bakit hindi mo lapitan at sabihin sa kanya na may mahalaga kang misyon, Agent Black?" mungkahi ni Agent C. "Tama si C, Black!" dugtong ni Agent T. "Tsk, wag ninyong sabihan ng ganyan, baka bumigay na naman at ibukaka ang kanyang bulaklak upang madiligan!" sabi ni Agent P. "Hindi pwede, dahil nasa paligid lamang ang kalaban!" tugon ko sa kanila, saka kami tuluyang umalis. Sa kabila ng mga tawag ng aking puso, kailangan kong maging matatag at tutok sa aking layunin. Ang misyon na ito ay higit
Chapter 47 "Umpisa na ang totoong laban!" Malademonyong ngisi ang bumabalot sa aking mga labi habang ang adrenaline ay umaagos sa aking mga ugat. Ang bawat paghampas ng aking puso ay parang tambol na nagsasabing, handa na ako sa anumang pagsubok. "Mukhang gaganahan kami nito!" sabay-sabay na sinabi ng aking mga kasamahan—ang mga assassins na sina Agent P, Agent T, at Agent C. Ang kanilang mga mata ay naglalagablab sa sigasig, puno ng pananabik at determinasyon. Sa bawat salitang binitiwan nila, parang lumalakas ang sigaw ng laban na magaganap. Handa na kami. Ang mga pagsasanay at sakripisyo ay nagbunga na, at ngayon ay oras na upang ipakita ang aming galing. Sa dilim ng gabi, naramdaman ko ang takot at pag-asa na naghalo, isang alon ng enerhiya na nag-uudyok sa amin na sumugod. Mula sa aming tagpuan, nakikita ko ang mga kaaway na nag-aabang, ang kanilang mga mata ay puno ng pagdududa. Ngunit hindi kami matitinag. Ito ang pagkakataon upang ipakita na hindi kami naglalaro—ito ang la
Chapter 48 Habang patuloy ang laban, nadarama kong unti-unting nagiging mahirap ang paghinga. Ang mga kalaban ay tila nagiging mas mapanganib, ngunit ang apoy sa aming puso ay hindi matitinag. Ang bawat suntok at sipa ay puno ng layunin, at ang bawat pagbagsak ng kaaway ay tila nagpapalakas ng aming pwersa. "Agent C, bantayan mo ang kaliwa!" sigaw ni Agent T, at mabilis na tumugon si Agent C. Ang kanilang pagkakaisa ay tila isang ibon—bawat hanay ay magkasama. Hindi ko na kayang pigilin ang galit na nag-aalab sa akin. Sa bawat pag-atake, ang isip ko ay nakatuon sa isang layunin.Ang pagbuwal sa sinumang nagtatangkang humadlang sa amin. Sa isang matinding sipa, pinadapa ko ang isa sa mga kaaway. Ngunit bago ko siya makontrol, naramdaman kong may lumapit mula sa likuran. "Agent Black, mag-ingat ka!" binigyan kong sigaw ni Agent P, ngunit huli na. Isang malakas na suntok ang tumama sa aking tagiliran, nagpasabog ng sakit na umabot mula sa aking tiyan hanggang sa aking ulo. Agad akon
Chapter 49Lumipas ang tatlong araw at andito ako ngayon sa aking misyon. Sa lahat ng mga misyong natanggap ko, ito ang pinakagusto ko. Sa pagkakataong ito, kailangan kong maging maingat at mapanlikha.Habang nag-aayos sa aking pagbalat-kayong basurera, inisip ko ang lahat ng detalye. Ang aking mukha ay nilagyan ko ng malaking nunal, katulad ni Nora Aunor, at naglagay din ako ng tatlong pimples sa aking pisngi bilang simbolo ng "I love you." Ang aking buhok, na dati’y tuwid, ay pinangko ko at tinakpan ng isang wig.Isinuot ko ang isang wig na buhag-hag, parang hindi dinaanan ng suklay, at ang aking damit ay isang lumang puti na parang basahan. Napangiti ako sa aking hitsura habang tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Ang mga pagbabago sa aking anyo ay tiyak na makakatulong sa aking misyon.Ngayon, ang misyon ko ay kailangan makakuha ng isang malaking ebidensiya laban kay Congressman Lim. Siya ay isang congressman na may malawak na negosyo na ilegal at tila walang takot sa kanyang mg
Chapter 50 Nagtataka silang tumingin sa akin, ngunit ako ay nakangiting kumindat pa sa kanila. Sa isang sulok ng aking isipan, alam kong nagdududa sila, kaya’t pinigilan kong tumawa nang makita kong ngumiwi ang isa nilang kasama na parang nakakita ng dumi ng tao. "Nahihibang ka na ba, babae?" wika ng isa. "Ang isang katulad mo ay basura, kailangang depitsahin!" galit nitong sabi. "Sandali lang! Alam mo ba kung anong bisong?" tanong nito sa kasamahan ng lalaki, ang tono ay puno ng pag-aalala. "Hindi, eh. Ikaw, alam mo bang ibig sabihin ng bisong?" balik tanong nito. "Hin—," di na natapos ang kanyang sasabihin ng lumapit sa kanila si Congressman Lim na seryosong nakatingin sa kanyang mga tauhan. "Anong kinaguguluhan ninyo?" malamig nitong tanong, ang kanyang tinig ay puno ng awtoridad. "Ano kasi, Congressman, tinanong ko lang ang kasama ko kung anong bisong?" sagot ng isa, halatang kinakabahan. "Bisong? Anong salitang iyan? Anong bisong?" kunot-noo niyang tanong sa tatlong tauha
Mahal kong mga Tagasubaybay, Isang taos-pusong pasasalamat ang nais kong iparating sa inyong lahat na sumubaybay at nagbigay suporta sa aking kwento. Ang bawat hakbang ng paglalakbay ng mga karakter, ang bawat tagumpay at pagsubok na kanilang hinarap, ay naging mas makulay at puno ng kahulugan dahil sa inyong mga mata at puso na tumutok sa bawat detalye. Hindi ko kayang ipaliwanag kung gaano kahalaga ang bawat mensahe, komento, at mga pag-suporta na inyong ibinigay sa akin. Ang bawat isa sa inyo ay may bahagi sa pagbuo ng kwentong ito—at sa bawat oras na kayo ay naglaan ng panahon upang basahin at subaybayan ang aking pagsulat, naramdaman ko ang inyong mga positibong enerhiya na nagbigay lakas sa akin upang ipagpatuloy ito. Sa kabila ng mga pagsubok, ang inyong suporta ay nagsilbing gabay na hindi ko kayang kalimutan. Sa bawat pahina, sa bawat kabanata, at sa bawat hakbang ng kwento, andiyan kayo bilang mga kasamahan ko sa paglalahad ng isang kwento ng pag-asa, tapang, at pagmamahal
Chapter 113Ngunit habang ang mga pwersang ito ay natapos, ang isang matinding katahimikan ang bumalot. Ang mga kalaban sa likod ng mga operasyon ni Drozdov at Volkov ay natapos na, at sa kanilang pagkawala, nawala rin ang mga panganib na banta sa buhay ng mga triplets at ng iba pang mga inosente. Sa kabila ng mga naiwang sugat at pagkatalo, natapos ang isang malaking yugto ng aming laban. "Agent T, natapos na," sabi ko habang tinitingnan ang mga dokumentong nagpatunay ng kanilang pagkatalo. "Wala na silang magagawa pa. Hindi na nila mababalik ang kanilang imperyo." Ngunit alam ko, sa ilalim ng lahat ng ito, may mga pwersang nanatili pa rin. May mga lihim na operasyon at mga bagong kalaban na nagmamasid, ngunit sa mga susunod na araw, natutunan ko na ang tunay na laban ay hindi palaging nasusukat sa lakas ng kalaban. Ang laban na tinatahak namin ay laban para sa kapayapaan—para sa mga buhay ng mga inosenteng tao na nagdusa. Ang pangalan ko at ng mga kasama ko ay magiging bahagi ng
Chapter 112Habang ang mga pangalan ng Volkov ay naglaho sa mga talaan, ang mga anino ng kanilang imperyo ay patuloy na sumasabay sa mga hangin. Wala kaming magawa kundi maghintay. Isang kakaibang katahimikan ang sumik sa aming operasyon. Walang bagong impormasyon, walang bagong hakbang, at wala ring makikitang kasunod na laban. Ngunit alam ko, hindi sa lahat ng oras ay magtatagal ang katahimikang ito. Isa lamang itong preparasyon bago ang susunod na pagsabog.“Agent T, kailangan natin maghanda,” sabi ko sa kanya isang umaga, habang pinagmamasdan ang mga bagong ulat mula sa aming mga pinagkakatiwalaang sources. “Hindi ako naniniwala na tapos na tayo. May ibang pwersa pa rin na gumagalaw sa likod ng mga kaganapang ito.”“Tama ka,” sagot ni Agent T, ang boses niya ay may bahid ng pag-aalala. “Ang mga operasyon ni Volkov ay isang piraso lang ng mas malawak na laro. Kung hindi natin makikita ang buong larawan, baka mapag-iwanan tayo.”Nagpunta kami sa isang ligtas na lokasyon upang mag-re
Chapter 111Nagpatuloy kami sa pagtutok sa mga pondo at operasyon na ipinapakita ng mga dokumento. Habang nagsasaliksik kami ng mga pangalan at koneksyon, napansin namin na ang ilan sa mga taong may kinalaman sa mga operasyon ng Volkov ay nagtatago sa likod ng mga negosyo at mga opisyal na posisyon sa politika. Tinututukan namin ang mga detalye, at natuklasan namin na ang mga operasyon ng Volkov ay may mga malalaking kasosyo sa loob ng mga institusyong politikal at militar sa buong Europa.“Agent T,” sabi ko habang pinagmamasdan ang mga bagong impormasyon, “Wala na tayong oras. Ang mga pwersang ito ay patuloy na nagpapalakas at nagpapalawak ng kanilang impluwensya. Kailangan natin silang harapin.”“Hindi ko inaasahan na madali,” sagot ni Agent T, ang boses niya ay matatag. “Pero hindi tayo pwedeng magpatalo. Hindi natin puwedeng hayaang magpatuloy ang kanilang mga operasyon.”Nagpatuloy kami sa paghahanap ng mga susunod na hakbang, ngunit habang nagpapatuloy kami, ramdam ko ang lumala
Chapter 110Habang nakatayo kami sa loob ng tahimik na silid sa mansion, naramdaman ko ang bigat ng mga dokumentong hawak namin. Ang mga pangalan at koneksyon sa loob ng mga papeles ay nagbukas ng pinto sa isang mas malalim na operasyon, isang pwersa na hindi basta-basta matitinag. Alam ko na ang laban ko ay hindi lang laban laban sa isang pangalan, kundi laban sa isang buong sistema ng kasamaan na nagpapalakas sa mga tao sa likod ng Volkov.“Agent T,” sabi ko, ang mga mata ko ay nag-i-scan ng mga dokumento, “Ipinapakita nitong mga pangalan na may mga koneksyon ang mga pwersang nagpapatuloy sa ilalim ng pangalan ni Greg Volkov. Hindi sila titigil.”“Malamang, hindi,” sagot ni Agent T, ang tinig niya ay puno ng pagka-determinado. “Kahit tapos na ang pangalan ng Volkov, ang mga operasyon na ito ay hindi titigil. At mas malupit ang mga susunod na hakbang.”Isang malamlam na pangitain ang gumugol sa isip ko habang iniisip ang susunod na hakbang. Kung ang mga pwersang ito ay patuloy na lum
Chapter 109Ang mga salitang iyon ay nagsisilbing hudyat na magsisimula ang tunay na labanan. "Tingnan natin kung sino ang magiging hadlang," sagot ko, ang aking tinig malamig at puno ng galit.Sa isang mabilis na galaw, inihagis ko ang isang smoke grenade, at ang buong pabrika ay napuno ng usok. Habang nagtatago kami ni Agent T sa ilalim ng mga makina, naririnig ko ang mabilis na mga galaw ni Drazhen at ng kanyang mga tauhan. Alam kong hindi na kami magtatagal dito.“Agent T, maghanda ka,” sabi ko, ang mga mata ko ay alerto sa bawat galaw. "Kailangan nating tapusin ito ngayon."Habang nagsimula ang engkwentro, ramdam ko ang tensyon sa hangin. Si Drazhen ay mabilis at may mga tauhan siyang bihasa sa laban. Ngunit ako, hindi ko binitiwan ang aking layunin. Ang bawat galaw ko ay isinagawa nang may layuning tapusin siya."Drazhen!" sigaw ko, sabay lakas ng putok mula sa aking baril. "Endlich wirst du für alles bezahlen, was du getan hast!" (Sa wakas, magbabayad ka na para sa lahat ng gin
Chapter 108Ang pagbagsak ni Dmitri Volkov ay isang tagumpay, ngunit ito’y isang maliit na bahagi lamang ng mas malaking labanan na patuloy na bumabalot sa akin. Ang pangalan ni Greg Volkov ay patuloy na nagbibigay ng takot at kapangyarihan, kahit na siya ay matagal nang patay. Habang pinapanday ko ang aking landas pabalik sa mga anino ng kanilang imperyo, ramdam ko na mas malalim pa ang ugat ng kasamaan na kailangan kong tunawin.Ang mga paggalaw ko ay naging mas maingat at mapanuri. Ang pagkatalo ni Dmitri ay nagbigay daan para makuha ko ang ilang mahahalagang impormasyon mula sa mga kagamitan niya—mga dokumento, codes, at mga pangalan na magdadala sa akin sa susunod na hakbang. Ngunit kahit anong patuloy na pagsusuri ko sa mga materyal na ito, isang bagay ang naging malinaw: Si Greg Volkov ay hindi lamang isang pangalan. Ang pangalan niyang iyon ay naging simbolo ng isang malupit na imperyo na nagpapatuloy sa mga operasyon gamit ang mga koneksyon at makinarya ng mga taong matagal n
Chapter 107 Ang pag-alis mula sa Hamburg ay mabilis at tahimik. Ang warehouse na pinasok namin ay nagbigay ng mahahalagang piraso ng impormasyon, ngunit hindi pa rin sapat. Ang mga Volkov ay may maraming tinatago, at mas mataas na pwersa ang nakatago sa likod ng kanilang operasyon. Kung hindi ko sila matutumbasan sa lugar na iyon, hindi ko rin matutumbasan ang buong sistema ng kasamaan na kanilang pinapalakas. Habang naglalakbay kami pabalik, iniisip ko kung anong susunod na hakbang. Alam kong ang gabay ay nagsisimula nang magbukas, ngunit ang mga koneksyon ni Dmitri Volkov, pati na rin ng kanyang ama na si Greg Volkov, ay humantong sa isang lugar na mas malupit—Germany. Doon, may mga ugat ng kanilang negosyo na kailangang durugin. "Agent T," sabi ko habang binabaybay namin ang kalsadang pauwi, "pupunta tayo sa Germany. Doon natin tututukan si Dmitri Volkov." Nakita ko sa mga mata ni Agent T ang isang seryosong pagkakasunduan. "Si Volkov ba ang target natin?" tanong niya, ang tini
Chapter 106 Ang dilim ng gabi ay tila bumabalot sa akin habang iniisip ko ang susunod na plano. Si Dmitri Volkov at ang kanyang ama, si Greg Volkov, ay hindi lamang simpleng kalaban—sila ay mga piraso ng isang masalimuot na puzzle na kailangan kong buuin. Isang piraso na kapag natumbok, magbibigay sa akin ng sagot sa lahat ng tanong ko. Kahit na patay na ito ay nagpapatuloy pa rin ang kanyang mga gawaing pamamagitan sa kanyang anak. Nagmumuni-muni ako sa mga dokumentong nakuha ko, at sa mga koneksyong unti-unting lumilitaw. Ang mga Volkovs ay hindi basta-basta—hindi nila kayang magtago sa ilalim ng radar ng mga pwersa ko. Kung ang buong operasyon nila ay nakaangkla sa mga arms syndicates at droga, dapat ay may mga koneksyon sila sa mga pangunahing pook ng kalakalan—mga lungsod, mga port, at mga lugar kung saan madaling magpasok at maglabas ng armas at droga. "Agent T," sabi ko, iniabot ang isang piraso ng papel na naglalaman ng pangalan ng isang lugar. "May isa pa tayong kaila