Thank you po at ingat po kayo palagi ❤️❤️❤️
MIREYA'S POV Nahihiya akong lumabas sa room ko. Nahihiya ako sa ginawa ko kanina sa mommy ko. Gusto kong humingi ng sorry sa kanya. Pero naiisip ko pa lang ay nanghihina na naman ako. Hindi ko kasi alam kung paano ko ba siya haharapin. Kung paano ba ako magso-sorry sa kanya. "Ate, dinner is ready." Tawag sa akin ni Zio. "Sige, susunod na lang ako." matamlay na sagot ko sa kanya. "May problema ba kayo ni mommy, Ate? Parehong-pareho kasi ang sagot niyong dalawa. May nangyari ba na hindi namin alam?" Tanong niya sa akin. "It's my fault, naging bastos ako sa kanya. Maniwala ka Zio hindi ko sinasadya. At ngayon, hindi ko alam kung paano ko ba siya haharapin." Puno ng pagsisisi na sagot ko sa kapatid ko. "Magang-maga na ang mga mata ni mommy. Kaya much better kung kausapin mo na siya. I'm sure na magiging okay na siya kapag kinausap mo. Mahal na mahal ka niya at ang makabubuti sa 'yo ang lagi niyang hinahangad." Sabi naman sa akin ni Zio. "Alam ko naman 'yun, Zio. Kakausapin ko siya,
XANDRO’S POVMatiyaga ko siyang hinintay. Pero walang Mireya na dumating. Nasaktan ako dahil umasa ako. Dahil sa mga ipinakita niya sa akin ay may munting pag-asa na sumibol sa puso ko kaya sobra akong nasasaktan ngayon.Nagpasya akong pumunta sa isang bar para uminom. Hindi rin kasi ako makatulog. Pagpasok ko ay diretso ako sa may bar counter. Nakaka-dalawang drinks pa lang ako pero bigla na lang nahagip ng mga mata ko ang babaeng sumasayaw sa gitna. Hindi ako maaaring magkamali dahil kilalang-kilala ko ito. Alam na alam ko ang sukat at hubog ng katawan niya. Napa-tiim bagang ako dahil hindi siya pumunta sa akin pero nandito siya sa bar. Lalo pang uminit ang ulo ko dahil sa lalaking nambastos sa kanya. Kaya hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Binugbog ko ang lalaki at mabilis kong hinila palabas ng bar si Mireya.Lihim akong napa-ngiti kahit na naiinis ako dahil naging suplada na naman siya. Ewan ko ba pero parang lalo yata siyang gumaganda tuwing ginagawa niya ‘yun. Kahit na ramda
THIRD PERSON POVMaaga pa ay nag-ayos na si Divina para pumunta sa kanilang kumpanya. Confident at taas noo siyang pumasok sa loob ng kanilang kumpanya. Hindi niya binigyang pansin ang mga mapanghusgang mata na nakatingin sa kanya.Habang ang mga nasa paligid ay mahinang nagbubulungan. Alam ng lahat ng empleyado na nakulong ito. Dahil isa itong mamatay tao. Pinatay nito ang walang kalaban-laban na fetus.“Good morning, Miss.” bati sa kanya ng secretary ng daddy niya.“Naayos mo na ba ang lahat?” tanong niya sa lalaki.“Yes, Miss.” Mabilis na sagot nito.“Okay, ihatid mo ako sa office ni dad.” utos niya sa lalaki.Mabilis naman siyang hinatid sa opisina ng kanyang daddy. Isa-isa niyang nireview ang mga binigay na papers ng secretary nito. Nagtataka siya dahil walang nakalagay na pangalan ang may pinakamataas na shares sa company nila. Kaya mabilis niyang tinawag ang lalaki para itanong ang tungkol sa bagay na iyon.“Honestly po ay wala pong sinabi sa akin ang daddy niyo. Siya lang po an
THIRD PERSON POV“Sa tingin mo ba ay natatakot ako sa ‘yo–”“Anak, please.” saad ng daddy ni Divina sa kanya para tumigil na siya.“No, dad. This is our house at hindi niya ito puwedeng kunin sa atin. Hindi niya tayo puwedeng paalisin sa sarili nating pamamahay. Tatawag ako ng pulis. ” Sagot niya sa kanyang ama.“Go, call the police.” nakangisi na sabi ni Mireya.“Anak,” umiiyak na sabi ng mommy nito.“Mom, don’t cry.”“Umalis na tayo, anak. Wala na tayong magagawa pa,” saad pa nito sa kanya.Mabilis na lumapit si Divina kay Mireya at akmang sasaktan niya ito pero naunahan siya ni Mireya. Hinila nito ang buhok niya. Kaya napahiyaw siya sa sakit.“Aray! Bitawan mo akong bruha ka!” Sigaw niya sa babae pero mas lalong humigpit ang hawak ni Mireya sa buhok niya.“Talagang gusto mo ng pisikalan, sige ibibigay ko sa ‘yo. Kung may bruha man sa atin dito ay ikaw ‘yon.” saad ni Mireya.Kinaladkad niya si Divina papunta sa may lagayan ng mga basura sa labas ng bahay nito. Sinubsob niya ang mukha
MIREYA’S POV Nataranta ang sistema ko sa narinig kong ibinulong niya sa tainga ko. Buong lakas ko siyang tinulak. Kaya nakawala ako sa kanya. Mabilis akong naghanap ng puwede kong ihampas sa kanya. Nahagip ng mga mata ko ang curler ni Divina. “Huwag kang lalapit sa akin! Siraulo ka talaga!” sigaw ko sa kanya sabay bato sa kanya ng curler. “I’m just kidding, love. Sapat na sa akin ang kiss.” Nakangiti na saad niya sa akin. Nakahinga naman ako ng maluwag. Pasalamat talaga ako na nagbibiro lang siya kasi baka matuhod ko siya. Hindi na ako ang Mireya na marupok at mabilis bumigay sa mga hawak at halik niya. Hindi na ako apektado sa kanya ngayon. Lumabas na ako dahil wala akong balak na magtagal sa bahay nila Divina. Higit sa lahat delikado pa dahil kasama ko si Xandro. Baka bigla itong saniban ng kasamaan at ano pa ang gawin sa akin. Kahit na marunong na ako ng self defense ay hindi ko pa rin kakayanin ang lalaking ito dahil sa laki niya. Lahat yata ay malaki sa kanya. Bwisit kung an
MIREYA’S POV “Oh my gosh!” sigaw ko sabay tulak kay Xandro. Kaya nahulog siya sa kama ko. “Ouch!” d***g niya sabay hawak sa balakang niya. Mabilis akong bumangon at pinaghahampas ko siya ng unan. "Bastos!" Sigaw ko sa kanya at patuloy ko siyang hinahampas na sinasalag naman niya.. "Love, stop it!" Pigil niya sa akin. "Anong stop it? Bwisit ka hinayaan na kitang matulog dito pero nagising ako na hawak mo ang dibdib ko. Bastos ka talaga! Bwisit ka!" Naiinis na sigaw ko dahil talagang hindi ko matanggap nang paggising ko ba may kamay na nakapatong sa dede ko. "Love, sorry na kahit ang totoo ay ikaw naman talaga ang nangyayakap. Ikaw pa nga mismo naglagay para ipatong itong kamay ko." Laglag ang panga ko sa sinabi niya. Wow ha! Ako pa talaga? Mukha bang gusto ko na iaphimas itong dibdib ko sa kanya. Nanggigil ako kaya mabilis ko siyang sinabunutan. "Ako pa ngayon ang binabaliktad mo!" “Love, masakit na. Kapag hindi ka ba tumigil baka ano magawa ko sa ‘yo.” Pagbabanta niya sa akin
MIREYA’S POV“Mama, magkakilala kayo ni Xandro?” wala sa sariling tanong ko kay Mama Aleha at kumalas ako sa pagka-kayakap ko sa kanya.“Si Gavin ba, anak?” tanong rin niya sa akin.“Opo, siya po.”“Siya ang business partner ko.” sagot niya sa akin. Ngayon ay malinaw na sa akin. Si Gavin ang business partner niya na pumupunta sa kanya noon sa Canada. At ito rin ang nagsundo sa kanya noong dumating siya.“Ganun po ba,” mahinang bulong ko.“Hindi ko sinabi sa ‘yo pero ang totoo ay noong nakaraan ko lang nalaman na siya pala ang ex-husband mo. Nakita ko sa family portrait na meron sa bahay niya.” Sagot niya sa akin na ikinagulat ko.Hindi ko inaasahan ang maririnig ko mula kay mama. All this time ay siya pala ang sinasabi sa akin ni mama. Kahit na sa sinabi na sa akin ni mama at nauunawaan ko naman ay nakakagulat talaga. Mas nakakagulat pa sa mga sinabi niya ang family portrait. Ibig bang sabihin ay nasa bahay pa rin namin dati sila nakatira ni Alec. Kumalabog bigla ang dibdib ko. Kinaba
XANDRO’S POVMarami na talaga ang nagbago sa babaeng mahal ko. Hindi ko inaasahan na gagawin niya ‘yun kay Divina. May nararamdaman akong konting awa pero alam ko na deserve niya ito. Medyo natatakot na ako sa pagiging matapang ni Mireya. Pero may nasa loob ko na masaya dahil walang nagbabago sa kanya. Kung noon ay matapang na siya ay mas naging triple pa yata ngayon.Walang paglagyan ang saya sa puso ko para sa kapatid ko. Masaya ako na tanggap nila si Dahlia. Matagal na itong pangarap ng kapatid ko at natupad na niya ngayon. Pero mas lalo akong naging masaya dahil nakilala ko ang cute na anak ni Mireya.“Daddy! Can I call you daddy po?” Tanong niya sa akin.“Of course, baby.” nakangiti na sagot ko sa kanya.“You’re so handsome po like my kuya Alec. No wonder that you are his father.” nakangiti na sabi niya kaya kinarga ko siya.“Opo, I’m his daddy.”“Sana po ay kasing gwapo niyo rin ang daddy ko.” sabi niya bigla sa akin.“I’m pretty sure na handsome po siya kasi ang cute at pretty m
Hello po, kumusta po kayong lahat? Sana po ay nasa maayos kayong kalagayan. Lubos po akong nagpapasalamat sa inyong lahat na kumapit at sumama sa akin sa story na ito. Hindi man po madali ang lahat sa story na ito. Marami man akong pinagdaanan matapos ko lang ito ay masaya po ako na sinamahan niyo ako.Maraming salamat po sa bawat pag-add, pagbigay ng gems at pag-iwan ng comments. Sobrang na-appreciate ko po 'yun. Hindi po ako showy na tao pero sa loob ko ay sobrang nagpapasalamat po ako sa inyo. Kayo po ang dahilan kaya hindi ako sumuko sa story na ito.Sana po sa mga susunod ko pa na story ay samahan niyo pa rin ako. Hiling ko po ang lahat ng mga magagandang bagay sa inyong lahat. Ingat po kayo palagi at God bless you po!Mahal ko po kayo at see you po sa mga susunod kong story. Maraming salamat po! ❤️❤️❤️❤️AXEL & DAHLIA STORY (SECRETLY IN LOVE WITH MY BROTHER)
MIREYA’S POV“Love, isama na lang kaya natin ang mga bata?” Tanong ko sa asawa ko.“Love, three days lang tayo sa hacienda.” Sagot naman niya sa akin.“Okay, pero bawal tayo mag-extend ha.” Saad ko sa kanya.“Opo,” malambing na sagot niya sa akin.Ganito ako kapag hindi ko nakikita ang mga anak ko. Nag-aalala ako sa kanila at hindi talaga ako mapakali. Pero ayoko rin naman kalimutan na isa rin pala akong asawa at kailangan ko itong gampanan. “Naku, anak. Minsan lang ang honeymoon niyo kaya mag-enjoy kayo. Malapit lang naman ang hacienda at anytime puwede kaming pumunta doon.” Saad pa sa akin ni mommy.“Okay, mom and thank you po.” malambing na sabi ko at hinalikan ko siya sa pisngi bago ako sumakay sa kotse ni Xandro.Habang nasa biyahe kami ay masaya kaming nag-uusap ni Xandro. Marami kaming alaala na binabalikan. Lalo na nung nanganak ako. (FLASHBACK)Alam ko na kabuwanan ko na pero gusto ko pa rin na pumunta sa school ni Miracle. Kahit na nahihirapan akong maglakad ay talagang mak
MIREYA’S POV Suot ko ang isang napakagandang puting wedding gown at ngayon ang araw ng kasal naming dalawa ni Xandro. Sa loob ng maraming taon ay natupad rin ang pangarap ko na kasal. Ang kasal sa pagitan ng dalawang taong nagmamahalan. Noong kinasal kami noon ay alam ko sa sarili ko na minahal ko na siya. Hindi ko lang kayang tanggapin sa sarili ko dahil maikling panahon pa lang kami nagkakilala. Pero kahit na nakalimutan siya ng isip ko ay kilala na talaga siya ng puso ko. At ngayon ay dumating na ang araw na maglalakad ako papunta sa harap ng altar. Papalapit sa lalaking mahal ko. Ang lalaking hindi sumuko na mahalin ako. Sa lalaking kayang gawin ang kahit na ano para lang sa akin. Ginagawa ko ang lahat para lang pigilan ang sarili ko na umiyak. Pero sadyang traydor ang mga luha ko. Habang naglalakad ako ay nagsimula ng pumatak ang mga luha ko. Hanggang sa nakarating ako sa harapan niya ay umiiyak ako. Nakita ko rin na tumulo ang mga luha niya, na umiiyak rin siya. “I love you,”
XANDRO'S POVHindi ako makapaniwala kay Mireya. Medyo nahiya ako dahil gusto na pala niyang magpakasal. Pero may balak naman ako. "You're fired!" Galit na sabi ko sa secretary ko."Sir, wala naman po talaga akong ginagawang masama. Masyado lang pong masama ang ugali ng ex-wife niyo." Saad niya sa akin."Lumabas kana bago pa dumilim ang paningin ko at masaktan kita. Tigilan mo na ang kakasabi ng ex-wife dahil puputulin ko na 'yang dila mo!""S-Sir, diba type mo ako?" Tanong niya sa akin na ikina-init pa lalo ng ulo ko."What?! I don't like you!" hindi ko mapigilan ang sarili ko na sigawan siya."Sinasabi mo lang 'yan dahil sa Mireya na 'yun.""Kahit wala pa si Mireya ay hindi ako magkakagusto sa babaeng nagkukunwaring mahinhin pero haliparot.""Arghhh! I hate you!""Hate me all you want. I don't care! Now get out of my office!"Mabilis naman siyang lumabas. Kaagad akong tumawag kay mama. Dahil siya ang reason kaya hindi pa ako nagpo-prose kay Mireya. Gusto ko kasi na kumpleto ang pamil
MIREYA'S POV"Love, wake up na po. Dinner is ready." Naririnig ko ang bulong ni Xandro pero nagkukunwari pa rin akong tulog.Kahit na gaano pa siya ka-sweet sa akin ay wala akong pakialam. Hanggang ngayon ay naiinis pa rin ako sa kanya. Naramdaman ko ang malikot niyang kamay na ngayon ay nasa dibdib ko. Pero hinayaan ko lang siya."Love, alam ko na gising kana. Kapag hindi ka pa bumangon ay aangkinin talaga kita at sisiguraduhin ko na hindi ka makakalakad bukas."Pinagbabantaan pa talaga ako. Akala niya siguro ay natatakot ako sa kanya. Nakakainis dahil sa pag-angkin sa akin lang siya magaling. Pero sa pag-alok ng kasal ay hindi. Puro na lang kami gawa ng bata nito."Love, wake up ka na. Kanina pa tayo hinihintay nila mommy sa bab—""Nasa baba sila? Bakit ngayon mo lang sinabi?" Naiinis na tanong ko sa kanya at mabilis akong bumangon para pumasok sa banyo."Nandito pala sila pero hindi mo man lang sinabi. Nakakainis ka. Buong araw na akong naiinis sa 'yo! Sarap mong hiwalayan." Sa sobr
MIREYA’S POV Kahit na pagod ang asawa ko ay lumabas pa rin kami para sa family day namin. Pumunta kami sa isang park. Dumaan rin kami sa Griffin’s Diner para bumili ng pagkain wala na rin kasi kaming time pa na magluto kanina dahil nga sa biglaan lang. Balak kasi namin na magpicnic doon. Habang pinapanood ang dancing fountain. Sa aming lahat ay si Miracle talaga ang sobrang natutuwa. Kaya napapangiti na lang kami ni Xandro.Habang nakatingin ako sa mga anak ko ay palagi kong ipinadarasal na maging malusog sila. Na maging mabait at mabuting tao sila. Hiling ko rin na maging matapang sila. Marami silang pagdadaanan kapag lumaki na sila. At gusto ko na maging matibay silang magkapatid.“Are you okay, love?” biglang tanong sa akin ni Xandro.“Yeah, I’m fine. Hindi lang kasi ako makapaniwala ang bilis ng panahon. Binata na si Alec at si Miracle malaki na rin. Gustong-gusto ko na maalala ang lahat. Ang mga alaala na nakalimutan ko. Alam ko na maraming masakit na alaala pero alam ko na parte
XANDRO’S POV Uuwi ako dahil sa sobrang selos ko. Pinagtatawanan pa ako ni Mama at ni Lester dahil sa pagmamadali na ako ngayon. “Anak, masyado ka namang nagmamadali. Mahal ka nun, wala ka bang tiwala kay Mireya?” tanong sa akin ni mama. “Malaki ang tiwala ko sa kanya, ma. Pero sa mga lalaki na nakapaligid sa kanya ay wala.” Sagot ko kay mama. “Seloso talaga ng anak ko. Hala sige, umalis kana. Huwag kang mag-alala dahil nandito si Lester. Aalagaan niya ako,” nakangiti na sabi sa akin ni mama. “Thank you, mama. I love you… Hihintayin kita sa Manila.” hinalikan ko siya sa noo. “Ingat ka anak ko,” sabi niya sa akin. Hinatid ako ni Lester sa airport. Wala na talagang makakapigil sa pag-uwi ko. Alam ko na magugulat si Mireya pero wala e. Hindi ko na talaga kaya pang magtagal dito sa Canada. Dahil baka bigla na lang akong mamatay. Sa buong flight ko ay tulog ako. At sa wakas nakarating na rin ako bahay namin. Alam ko na nagulat ang mga kasama namin sa bahay pero ngumiti lang ako sa k
MIREYA’S POVSobrang nag-enjoy ako sa community service namin ni Miracle.“Baby, ano pala ang sinabi ng daddy mo kanina?” tanong ko sa kanya.“Wala naman po, mom. Gusto lang po niya akong makita and gusto rin niyang i-check ang ginagawa mo.” natatawa na sagot niya sa akin.“Ganun ba? Sorry, baby ha. Tatawagan ko na lang si daddy mo mamaya.” sabi ko sa kanya.“Okay po,” sagot niya sa akin at natulog na siya.Ako naman ay nagmaneho na para pumunta sa home of the aged. Magdadala kasi ako ng mga pagkain at mga gamot para sa mga naroon. Habang papasok ako ay kinakabahan ako. Natatakot ako dahil alam ko na galit sila sa akin.Nakangiti akong sinalubong ng mga matatanda. Kinakabahan man ako ay hiniling ko pa rin na makausap sila. Nang makita nila ako ay umiyak sila agad."Iha, patawarin mo ako. Patawarin mo kami," umiiyak na saad nila sa akin.“Patawarin niyo rin po ako, alam ko na nasaktan ko rin kayo.” saad ko sa kanila.“Wala kang kasalanan. Kami ang nagkamali, nagkamali kami sa pagpapalak
AFTER THREE MONTHS MIREYA’S POV Nakangiti ako habang nakatingin sa bulaklak na nakapatong sa itaas ng table ko. Araw-araw na lang ay may pa-bulaklak akong natatanggap mula sa Xandro ko. Ang dahilan niya ay araw-araw siyang nanliligaw sa akin. Ngayon talaga lumalabas ang sweet side niya. Tatlong buwan na rin ang nakalipas simula noong nangyari sa amin ang isa sa pinaka-pangit at pinaka-magandang pangyayari sa buhay namin. Pangit dahil na takot kami at maganda dahil sa wakas ay wala ng mananakit sa pamilya ko. Nabubuhay na kami ngayon ng masaya at malaya. Wala ng takot na baka may magtangka sa buhay namin. Kasabay ng pagkatupok ng lumang gusali ang pagkawala ng mga problema namin. May problema pero hindi na malaki. “Hello, love. Please lang, tama na ang paglulustay mo ng pera. Araw-araw na lang ay may pa-bulaklak ka. Alam ko na may discount ka kay mommy pero hindi naman ibig sabihin ay palagi ka na lang bibili. Punong-puno na ng bulaklak ang clinic ko. Saan ko na ito ngayon ilalagay