Thank you po sa inyong lahat at ingat po kayo palagi ❤️❤️❤️
MIREYA’S POV“I miss you, Zio.” Bulalas ko ng makita ko ang kapatid kong si Inzio.Gusto ko siyang lapitan para yakapin pero hindi ko magawa. Naglalakad na ito palayo sa kinaroroonan ko. Pinunasan ko ang luha ko at mabilis na bumalik sa asawa ko. Kailangan kong pigilan ang sarili ko dahil hindi na ako ang dating Mireya na malayang gawin ang lahat ng gusto niya.“Are you okay, love?” Tanong sa akin ni Xandro.“I’m okay, love. Marami pa ba ang kulang?” Tanong ko sa kanya.“Kaunti na lang, you can seat here at hintayin mo na lang kami.” Malumanay na saad sa akin ng asawa ko.“Love, okay lang ako.” Saad ko sa kanya.“Okay, love.” Malambing na sabi niya at hinawakan ang kamay ko para mag-ikot na ulit kami at bilhin ang lahat ng kailangan ng anak namin. Tinapos na namin ang pamimili ng mga gamit ni Alec. At habang nasa biyahe at nakatulog ulit ito. Na-stock kami sa traffic dahil rush hour n. “Love,” tawag ko sa kanya.“Yes, love?” Sagot naman niya sa akin.“Puwede mo ba akong ibili ng…”
MIREYA'S POVNgayon na ang unang araw ni Alec sa school. At kanina pa ako nakaharap sa salamin. Pinagmamasdan ko ng mabuti ang sarili ko. Tulog pa ang asawa ko at maaga akong gumising. Nakaligo na rin ako at nakapagbihis na.Habang nakatingin ako sa sarili ko ay naalala ko noong bata pa ako. Nilagyan ako ni Tita Jessica ng prosthetic sa mukha para hindi ako makilala ng daddy ko. At ngayon ay gagawin ko rin ito. Naisip ko na hindi ko kailangan na magtago sa balabal ko. Nagpabili rin ako ng contact lens kay Xandro. Para kung sakaling makita ko ang isa sa kanila ay hindi nila agad ako makikilala. Nagpagupit rin ako ng buhok ko kahapon.Nanginginig ang kamay ko habang nilalagay ko sa mukha ko ang prosthetic. Pinigilan ko rin ang sarili ko na umiyak. Dahil bumabalik sa alaala ko ang nangyari sa amin noon kaya nagawa ni mommy na itago ako sa daddy ko. Kaya minsan hindi ko maiwasan na magdamdam sa tita Cathy ko dahil siya na lang palagi ang dahilan ng paghihirap namin."Love," narinig ko ang
WARNING MATURE CONTENT! THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS. READ AT YOUR OWN RISK (R18+)MIREYA’S POVUmiiwas na akong lumabas ng bahay. Kapag ihahatid ko lang si Alec saka ako lumalabas. Ihahatid ko siya at susunduin na siya ng driver at ng isa naming kasama sa bahay. Kaya minsan hindi na ako lumabas sa kotse dahil kaya na daw niyang pumasok mag-isa. Mas gusto ko na lang kasi mabuhay na may peace of mind. Kasi pinipili ko na mabuhay na ang mag-ama ko lang ang kasama ko. Mahal ko ang pamilya ko pero may pamilya na rin ako ngayon. Kaya hangga't maaari ay dito na lang ako sa bahay.“Love, sama kana sa akin sa office. Please,” nakangiti na sabi sa akin ng asawa ko.“Love, ayoko. Inanantok pa ako,” pagsisinungaling ko sa kanya.“Alam ko na hindi ka inaantok,” saad niya sa akin at alam ko na nakangiti siya. Kanina pa nga niya ako pinipilit pero tinatamad akong bumangon.“Sige na nga,” napipilitan pang saad ko sa kanya at bumangon na ako. Nagtataka nga ako dahil hindi ito pumasok ng ma
MIREYA'S POV"B-Bakit mo sinabi na pupunta ka?" Nagtataka na tanong ko sa asawa ko.“Dahil pupunta tayo,” nakangiti na sagot niya sa akin.“Are you out of your mind?” Parang naiinis na tanong ko sa kanya."I'm doing this for you. Alam ko kasi na gusto mo ng makita ang mga kapatid mo.""Bakit mo ba ako pinapahirapan?" Naiiyak na tanong ko sa kanya."Love, hindi kita pinapahirapan. Gusto ko lang na maging okay ka. Na maging maayos ka. Love, kasi kinakain ako ng konsensya ko." Malungkot na sagot niya sa akin.Natameme ako sa sagot niya. Dahil hindi ko inaasahan na sasabihin niya 'yun. "Ano ba talaga ang gusto mong gawin ko? Love, hindi ko kaya na makita sila kasi baka yakapin ko sila bigla. Baka bigla akong magpakilala sa kanila. Natatakot ako na malayo sa 'yo sa inyo." Parang naiiyak na sabi ko sa kanya."Love, alam ko. Pero diba ang sabi mo babalik ka sa hacienda? Kaya gusto ko na bago tayo umuwi. Makita mo man lang sila." Saad niya sa akin.Tama siya. Ilang araw ko na siyang pinipilit
MIREYA’S POV “Are you sure na okay ka lang dito?” Paulit-ulit na tanong ko kay Alec. “Opo, mommy. Don’t worry about me po. I love you po, tatawag po ako palagi sa inyo ni daddy.” nakangiti na sagot niya sa akin. “Okay, baby. Pero don’t worry rin anak dahil bibisita rin kami ni daddy dito.” nakangiti na sabi ko sa kanya. “Really, mommy?” kumikinang ang mga mata na tanong niya sa akin. “Opo and always remember that mommy loves you so much.” Sabi ko sa kanya. “Me too po, mommy. I love you so much at sana po happy ka palagi.” nakangiti na sabi niya sa akin at hinalikan niya ako sa pisngi. “I love you, baby ko.” malambing na sabi ko sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. Ngayon na kasi ang balik namin ni Xandro sa Hacienda Santillan. Sa totoo lang ay kanina ko pa pinipigilan ang sarili ko na umiyak. Mahal ko na talaga si Alec at mabigat sa loob ko na iwan siya dito sa Maynila. Pero mas pinili namin ni Xandro na gawin ang desisyon na ito para hindi na ako nahihirapan pa. Sariling
MIREYA’S POV“Anong ginagawa mo dito, Ate?” “Mireya? Anong ginagawa mo dito? Ikaw ba ang kabit ng asawa ko?” Tanong niya sa akin.“Asawa? Kabit?”“Hindi mo ba alam na asawa ko ang kasama mo. At ikaw pala ang kabit niya, small world.” Pagak itong tumawa.“Ex-husband and she is not my mistress. Dahil asawa ko si Mireya,” may diin na sabi ni Xandro.“Ohh, really? Pero para sa akin kabit mo siya. Dahil siya ang dahilan kung bakit nasira ang pagsasama natin.” “Ano bang sinasabi mo, Ate Divina?” Tanong ko sa kanya dahil naguguluhan ako.“What a surprise, right? Kasi iisang lalaki lang pala ang asawa natin. Kaya pala Santillan ka rin.” Nakangisi na saad niya sa akin.Ngumiti ako sa kanya. Dahil siya pala ang ex-wife ni Xandro. At ibang-iba siya sa Divina na nakilala ko. Agad ko nang naintindihan ang lahat ng nangyayari ngayon. “I miss you, honey.” nakangiti na sabi nito at yayakapin niya sana si Xandro pero humarang ako habang nakangiti pa rin sa kanya.“Hindi ka niya namiss.” mahinang sab
MIREYA’S POVNaiinis akong pumasok sa loob ng bahay. Gusto kong pakalmahin ang sarili ko kaya dumiretso ako sa banyo para maligo. Dahil gusto ko na magpalamig ng ulo ko.Paglabas ko at gising na ang asawa ko. Naglakad siya papunta sa akin at hinalikan niya ako sa labi."Good morning, love." Malambing na sabi niya sa akin."Good morning, love.""Bakit parang malungkot ang misis ko?" Tanong niya sa akin."Nakakainis naman kasi ang ex-wife mo. Maaga pa siya kanina nandito at sinabunutan ako." Parang bata na sumbong ko sa kanya.Nakita ko ang pagtiim bagang niya. Pero wala eh bigla na lang lumabas sa bibig ko. Wala sana akong plano na sabihin sa kanya pero naiinis kasi ako."Love, saan ka pupunta?" Tanong ko sa kanya dahil mabilis itong nagsuot ng t-shirt niya at kinuha niya ang susi ng kotse."Hindi ko hahayaan na saktan ka niya." Galit na sabi niya."Love, calm down." Pagpapahinahon ko sa kanya."How can I calm down? Kung sinaktan ka niya." Tanong niya sa akin."Love, sa tingin mo ba hah
MIREYA’S POVKanina pa ako nakasimangot dahil naiinis ako sa higad na nasa paligid. Alam ko na nagpapansin siya sa asawa ko. Kahit na hindi naman ito pinapansin ng asawa ko ay naiinis pa rin ako sa kanya.“Love, bakit ka nakasimangot?” Tanong sa akin ni Xandro.“Nakakainis kasi, love. Tinititigan ka niya,” parang bata na sabi ko sa kanya.“Hahaha, you’re so cute. Don’t mind her kasi ikaw lang ang titiginan ko ng ganito.” sabi niya sa akin habang nakakagat labi na para bang inaakit niya ako.Tumawa naman ako dahil ang kulit niya. Pero hindi ko inaasahan na yayakapin niya ako sabay halik sa leeg ko.“I want you, pero mamaya na lang.” bulong niya sa tainga ko.“Later na lang, love. Masyado pang tirik ang araw,” natatawa na sabi ko sa kanya.“Okay, be ready dahil susulitin ko ang gabi ko mamaya.” nakangiti na sabi niya sa akin.Biglang uminit ang buong mukha ko sa narinig ko mula sa kanya. Pakiramdam ko ay parang kamatis na ang kulay ng mukha ko dahil bigla akong nahiya. Nagpaalam na siya
Hello po, kumusta po kayong lahat? Sana po ay nasa maayos kayong kalagayan. Lubos po akong nagpapasalamat sa inyong lahat na kumapit at sumama sa akin sa story na ito. Hindi man po madali ang lahat sa story na ito. Marami man akong pinagdaanan matapos ko lang ito ay masaya po ako na sinamahan niyo ako.Maraming salamat po sa bawat pag-add, pagbigay ng gems at pag-iwan ng comments. Sobrang na-appreciate ko po 'yun. Hindi po ako showy na tao pero sa loob ko ay sobrang nagpapasalamat po ako sa inyo. Kayo po ang dahilan kaya hindi ako sumuko sa story na ito.Sana po sa mga susunod ko pa na story ay samahan niyo pa rin ako. Hiling ko po ang lahat ng mga magagandang bagay sa inyong lahat. Ingat po kayo palagi at God bless you po!Mahal ko po kayo at see you po sa mga susunod kong story. Maraming salamat po! ❤️❤️❤️❤️AXEL & DAHLIA STORY (SECRETLY IN LOVE WITH MY BROTHER)
MIREYA’S POV“Love, isama na lang kaya natin ang mga bata?” Tanong ko sa asawa ko.“Love, three days lang tayo sa hacienda.” Sagot naman niya sa akin.“Okay, pero bawal tayo mag-extend ha.” Saad ko sa kanya.“Opo,” malambing na sagot niya sa akin.Ganito ako kapag hindi ko nakikita ang mga anak ko. Nag-aalala ako sa kanila at hindi talaga ako mapakali. Pero ayoko rin naman kalimutan na isa rin pala akong asawa at kailangan ko itong gampanan. “Naku, anak. Minsan lang ang honeymoon niyo kaya mag-enjoy kayo. Malapit lang naman ang hacienda at anytime puwede kaming pumunta doon.” Saad pa sa akin ni mommy.“Okay, mom and thank you po.” malambing na sabi ko at hinalikan ko siya sa pisngi bago ako sumakay sa kotse ni Xandro.Habang nasa biyahe kami ay masaya kaming nag-uusap ni Xandro. Marami kaming alaala na binabalikan. Lalo na nung nanganak ako. (FLASHBACK)Alam ko na kabuwanan ko na pero gusto ko pa rin na pumunta sa school ni Miracle. Kahit na nahihirapan akong maglakad ay talagang mak
MIREYA’S POV Suot ko ang isang napakagandang puting wedding gown at ngayon ang araw ng kasal naming dalawa ni Xandro. Sa loob ng maraming taon ay natupad rin ang pangarap ko na kasal. Ang kasal sa pagitan ng dalawang taong nagmamahalan. Noong kinasal kami noon ay alam ko sa sarili ko na minahal ko na siya. Hindi ko lang kayang tanggapin sa sarili ko dahil maikling panahon pa lang kami nagkakilala. Pero kahit na nakalimutan siya ng isip ko ay kilala na talaga siya ng puso ko. At ngayon ay dumating na ang araw na maglalakad ako papunta sa harap ng altar. Papalapit sa lalaking mahal ko. Ang lalaking hindi sumuko na mahalin ako. Sa lalaking kayang gawin ang kahit na ano para lang sa akin. Ginagawa ko ang lahat para lang pigilan ang sarili ko na umiyak. Pero sadyang traydor ang mga luha ko. Habang naglalakad ako ay nagsimula ng pumatak ang mga luha ko. Hanggang sa nakarating ako sa harapan niya ay umiiyak ako. Nakita ko rin na tumulo ang mga luha niya, na umiiyak rin siya. “I love you,”
XANDRO'S POVHindi ako makapaniwala kay Mireya. Medyo nahiya ako dahil gusto na pala niyang magpakasal. Pero may balak naman ako. "You're fired!" Galit na sabi ko sa secretary ko."Sir, wala naman po talaga akong ginagawang masama. Masyado lang pong masama ang ugali ng ex-wife niyo." Saad niya sa akin."Lumabas kana bago pa dumilim ang paningin ko at masaktan kita. Tigilan mo na ang kakasabi ng ex-wife dahil puputulin ko na 'yang dila mo!""S-Sir, diba type mo ako?" Tanong niya sa akin na ikina-init pa lalo ng ulo ko."What?! I don't like you!" hindi ko mapigilan ang sarili ko na sigawan siya."Sinasabi mo lang 'yan dahil sa Mireya na 'yun.""Kahit wala pa si Mireya ay hindi ako magkakagusto sa babaeng nagkukunwaring mahinhin pero haliparot.""Arghhh! I hate you!""Hate me all you want. I don't care! Now get out of my office!"Mabilis naman siyang lumabas. Kaagad akong tumawag kay mama. Dahil siya ang reason kaya hindi pa ako nagpo-prose kay Mireya. Gusto ko kasi na kumpleto ang pamil
MIREYA'S POV"Love, wake up na po. Dinner is ready." Naririnig ko ang bulong ni Xandro pero nagkukunwari pa rin akong tulog.Kahit na gaano pa siya ka-sweet sa akin ay wala akong pakialam. Hanggang ngayon ay naiinis pa rin ako sa kanya. Naramdaman ko ang malikot niyang kamay na ngayon ay nasa dibdib ko. Pero hinayaan ko lang siya."Love, alam ko na gising kana. Kapag hindi ka pa bumangon ay aangkinin talaga kita at sisiguraduhin ko na hindi ka makakalakad bukas."Pinagbabantaan pa talaga ako. Akala niya siguro ay natatakot ako sa kanya. Nakakainis dahil sa pag-angkin sa akin lang siya magaling. Pero sa pag-alok ng kasal ay hindi. Puro na lang kami gawa ng bata nito."Love, wake up ka na. Kanina pa tayo hinihintay nila mommy sa bab—""Nasa baba sila? Bakit ngayon mo lang sinabi?" Naiinis na tanong ko sa kanya at mabilis akong bumangon para pumasok sa banyo."Nandito pala sila pero hindi mo man lang sinabi. Nakakainis ka. Buong araw na akong naiinis sa 'yo! Sarap mong hiwalayan." Sa sobr
MIREYA’S POV Kahit na pagod ang asawa ko ay lumabas pa rin kami para sa family day namin. Pumunta kami sa isang park. Dumaan rin kami sa Griffin’s Diner para bumili ng pagkain wala na rin kasi kaming time pa na magluto kanina dahil nga sa biglaan lang. Balak kasi namin na magpicnic doon. Habang pinapanood ang dancing fountain. Sa aming lahat ay si Miracle talaga ang sobrang natutuwa. Kaya napapangiti na lang kami ni Xandro.Habang nakatingin ako sa mga anak ko ay palagi kong ipinadarasal na maging malusog sila. Na maging mabait at mabuting tao sila. Hiling ko rin na maging matapang sila. Marami silang pagdadaanan kapag lumaki na sila. At gusto ko na maging matibay silang magkapatid.“Are you okay, love?” biglang tanong sa akin ni Xandro.“Yeah, I’m fine. Hindi lang kasi ako makapaniwala ang bilis ng panahon. Binata na si Alec at si Miracle malaki na rin. Gustong-gusto ko na maalala ang lahat. Ang mga alaala na nakalimutan ko. Alam ko na maraming masakit na alaala pero alam ko na parte
XANDRO’S POV Uuwi ako dahil sa sobrang selos ko. Pinagtatawanan pa ako ni Mama at ni Lester dahil sa pagmamadali na ako ngayon. “Anak, masyado ka namang nagmamadali. Mahal ka nun, wala ka bang tiwala kay Mireya?” tanong sa akin ni mama. “Malaki ang tiwala ko sa kanya, ma. Pero sa mga lalaki na nakapaligid sa kanya ay wala.” Sagot ko kay mama. “Seloso talaga ng anak ko. Hala sige, umalis kana. Huwag kang mag-alala dahil nandito si Lester. Aalagaan niya ako,” nakangiti na sabi sa akin ni mama. “Thank you, mama. I love you… Hihintayin kita sa Manila.” hinalikan ko siya sa noo. “Ingat ka anak ko,” sabi niya sa akin. Hinatid ako ni Lester sa airport. Wala na talagang makakapigil sa pag-uwi ko. Alam ko na magugulat si Mireya pero wala e. Hindi ko na talaga kaya pang magtagal dito sa Canada. Dahil baka bigla na lang akong mamatay. Sa buong flight ko ay tulog ako. At sa wakas nakarating na rin ako bahay namin. Alam ko na nagulat ang mga kasama namin sa bahay pero ngumiti lang ako sa k
MIREYA’S POVSobrang nag-enjoy ako sa community service namin ni Miracle.“Baby, ano pala ang sinabi ng daddy mo kanina?” tanong ko sa kanya.“Wala naman po, mom. Gusto lang po niya akong makita and gusto rin niyang i-check ang ginagawa mo.” natatawa na sagot niya sa akin.“Ganun ba? Sorry, baby ha. Tatawagan ko na lang si daddy mo mamaya.” sabi ko sa kanya.“Okay po,” sagot niya sa akin at natulog na siya.Ako naman ay nagmaneho na para pumunta sa home of the aged. Magdadala kasi ako ng mga pagkain at mga gamot para sa mga naroon. Habang papasok ako ay kinakabahan ako. Natatakot ako dahil alam ko na galit sila sa akin.Nakangiti akong sinalubong ng mga matatanda. Kinakabahan man ako ay hiniling ko pa rin na makausap sila. Nang makita nila ako ay umiyak sila agad."Iha, patawarin mo ako. Patawarin mo kami," umiiyak na saad nila sa akin.“Patawarin niyo rin po ako, alam ko na nasaktan ko rin kayo.” saad ko sa kanila.“Wala kang kasalanan. Kami ang nagkamali, nagkamali kami sa pagpapalak
AFTER THREE MONTHS MIREYA’S POV Nakangiti ako habang nakatingin sa bulaklak na nakapatong sa itaas ng table ko. Araw-araw na lang ay may pa-bulaklak akong natatanggap mula sa Xandro ko. Ang dahilan niya ay araw-araw siyang nanliligaw sa akin. Ngayon talaga lumalabas ang sweet side niya. Tatlong buwan na rin ang nakalipas simula noong nangyari sa amin ang isa sa pinaka-pangit at pinaka-magandang pangyayari sa buhay namin. Pangit dahil na takot kami at maganda dahil sa wakas ay wala ng mananakit sa pamilya ko. Nabubuhay na kami ngayon ng masaya at malaya. Wala ng takot na baka may magtangka sa buhay namin. Kasabay ng pagkatupok ng lumang gusali ang pagkawala ng mga problema namin. May problema pero hindi na malaki. “Hello, love. Please lang, tama na ang paglulustay mo ng pera. Araw-araw na lang ay may pa-bulaklak ka. Alam ko na may discount ka kay mommy pero hindi naman ibig sabihin ay palagi ka na lang bibili. Punong-puno na ng bulaklak ang clinic ko. Saan ko na ito ngayon ilalagay