Gabi na.
Dumating na muli si Prinsipe Erin sa bahay ni Alunsina. Abala naman si alunsina sa pag-aayos ng sarili upang maging maganda pa lalo sa paningin ni Prinsipe Erin.
Narinig ni Alunsina ang yabag ng kabayo ni Prinsipe Erin at nagmadaling lumabas. Bakas sa kaniyang pagmumuka ang pagkasabik upang makita muli ang binata.
‘’Alunsina aking kaibigan, magandang gabi’’ ang masayang bati ni Prinsipe Erin.
‘’ Magandang gabi din Erin’’ ang sagot ng dalagang babaylan.
‘’Heto’t nagdala ako ng ilang mga kagamitan sa pagtatagal ko sa iyong tahanan’’ ang wika ni Prinsipe Erin.
‘’Hahaha at mukang handang handa kana sa ating paghahanap ng mga kasangkapan sa kagubatan’’ ang sambit ni Alunsina
‘’ Siya ngang tunay, aking kaibigan hahaha’’ masayang tugon naman ni prinsipe Erin.
Tinulungan na ipasok ang mga kagamitan ni alunsina si Prinsipe Erin sa loob ng bahay nito. Tinuro kung san ito ilalagay at pagtutulugan nito.
Gawin mong komportable ang iyong sarili at tayo’y kakain na Erin.
‘’ ang dami ng isda na to’’ ang nasabi ni Prinsipe Erin nang makita ang hapag.
‘’Oo ang donasyon na binigay ng mga mangingisda nang malaman nilang humingi na ng tulong ang mahal na hari sa akin’’ paliwanag nito.
Kumain ng masaya ang dalawa habang nagkukwentohan at nagtatawanan.
Halos di naman maalis sa tingin ni Alunsina ang ang mga ngiti at tawa ng hari.
‘’ siya nga pala Erin, mayroon ka na bang iniibig?’’ tanong ni Alunsina.
‘’ Sa nagyon wala pa’’ ang sagot naman ni Prinsipe Erin.
Bahagya namang nagkaron ng pag-asa sa isipan si Alunsina. Napangiti ito at sabay nagbiro.
‘’hahaha isa kang sinungaling ginoo ako'y hindi mo maloloko’’ ang wika ng dalaga.
halos mabilaukan naman si Erin dala ng gulat sa sinabi ni Alunsina.
Mabilis na kinuha ang tubig sa basong yari kawayan.
‘’ hahaha bakit mo naman nasabi yan, ayaw mo maniwala sakin?’’ tanong ni Erin.
‘’ Matangkad, matipuno at gwapong prinsipe, walang magkakagusto???’’ usisa ni Alunsina.
‘’ Salamat sa papuri, pero alam mo din naman ang sitwasyon ko. Tagapagmana ako ng trono. Bilang susunod na Hari ako ay inihahanda ng aking ama. Pag-aaral ng mga takbuhin sa palasyo, pakikipaglaban at higit sa lahat kung pano mamuno. Kaya wala akong panahon sa bagay na yan. Ngunit sa susunod na taon ay bibisita ang ilang mga hari sa ibang bayan, dala ang kanilang mga anak na prinsesa at ipapakilala sa akin. Ayon sa aking ama hindi niya ako pangungunahan sa kung sino man ang gusto kong maging reyna ang nais niya lamang ay matuto akong maging hari para sa ating bayan’’ paliwanag ni Erin.
Habang nagsasalita ang binata wala naman kurap na nakatingin dito si Alunsina sabay ginulat nia ito ng pitik sa noo.
‘’Tik’’
‘’Hahaha hoy, nakikinig ka pa ba, inaantok ka na ata e’’ patawang sagot wika ni Prinsipe Erin.
‘’Arraaaayy,,, sakit naman’’ ang tangi lamang nasabi ni Alunsina.
‘’Hahaha pahinga na tayo at maaga pa tayo bukas kaibigan’’ wika ni Erin.
‘’ O siya sige’’ sagot ni Alunsina.
Ang tulugan ni Alunisina at Erin ay nahahati lamang ng kurtinang puti unang pumasok si Alunsina at nahiga. Hindi pa rin ito makapaniwala na kasama niya ang prinsipe sa kaniyang tahanan.
Pumasok na rin si Erin sa silid nito. Pinagmamasdan lamang siya ni Alunsina sa pamamagitan ng anino nito mula sa kurtinang naghahati sa kanilang tulugan.
Sa pamamagitan ng anino sa kurtina, Nakita ni Alunsina si Erin na tumayo. Nag alis ito ng damit,
Natulala si alunsina. Sumunod na ginawa ni Erin ay nagtanggal ito ng pang ibabang kasuotan.
Halos hindi makahinga si Alunsina sa nakita sa pamamagitan ng anino at mabilis piniliT nalang tumalikod habang nanlaki ang mata. Pinilit niyang makatulog.
…………………………….
Tumihaya ng higa si Alunsina at pagmulat nito ay tumambad sa kaniyang paningin ang malapitang muka ni Erin. Walang pangtaas na damit. Kinuha ni Erin ang kamay nito at pinahawak ang matipuno nitong dibdib .Ginabayan ng Kamay ni Erin ang malambot na kamay ni Alunsina sa pababang parte ng katawan nito.
‘’Alunsina, Alunsina, Alunsina, ’’ tinig na naririnig ni Alunsina.
Nagising ang dalagang babaylan at napag-alamang siya pala ay nanaginip at ginising siya ni Erin.
‘’Ahhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!, bakit mo ko ginising?’’ panghihinayang na sigaw ni alunsina.
‘’ Huh,,, bakit sabi mo maaga tayo ngaung araw?’’ pagtatakang tanong ni Erin.
Tumayo si Alunsina at naghilamos.
Nahimasmasan ang dalaga. Nag-asikaso ng umagahan.
‘’Pagpasensyahan mo na ako kanina Erin, heto mag-almusal tayo’’ wika ni Alunsina.
‘’Pasensiya ka na at ginising kita naudlot ata ang iyong magandang panaginip’’ ang nasabi ng binata.
Tila biglang nasamid si Alunsina sa gulat sa sinabi ni Erin. Si Alunsina ay naubo at natawa.
At sabay nagtawanan ang dalawa pagkatapos ay humayo na.
Lumipas na ang tatlong buwan lalong naging malapit na magkaibigan si Alunsina at Erin.
Paguwi sa bahay ni Alunisina ay nanondun ang mga kawal ng hari nagaantay sa kanila. May dala itong mga pagkain na galing sa hari.
‘’Hiraya kaibigan!!’’ galak na sambit ni Erin sa isang kawal ng palasyo at niyakap ito.
‘’ Erin, wag mo ko tawagin ng ganyan nakikita tayo ng babaylan’’ pabulong at pangambang tugon ni Erin.
‘’Hahahahaha, wag ka mag-alala sa bruha nayan kaibigan ko yan’’ pabirong wika ni Erin.
‘’Isang magandang bruha’’ wika naman ni Hiraya.
‘’ O Alunsina, maganda ka raw hahaha’’ ang pabirong sabi ni Erin.
‘’Hahaha baliw’’ patawa namang wika ni Alunsina at pumasok na sa loob.
Labis na nahuhulog si alunsina kay Erin sa pagkat natuklasan nito kung ganu siya kabuti at ang gawi ng pakikitungo niya sa isang kawal.
Pagkatapos ng sandaling kwentohan ay umalis na rin si hiraya at dahil magdidilim na rin.
Habang nasa hapag ng pagkainan natanong ni Erin kung ano ang huling sangkap na kanilang hahahanapin.
‘’Ang gintong bangus sa dagat na lamang ang kailangan natin. Ito ay lumalabas lamang ang mga ito sa gabi pagkabilugan ng buwan’’ ang wika ni Alunsina.
‘’Alunsina kung sa gayon ako na lamang magisa ang maglalayag ng gabi upang hanapin ang gintong bangus’’ ang sagot ni Erin.
‘’Kung iyan ang iyong nais Erin. Maari mong gamitin ang aking balsa’’ aniya ni Alunsina.
Pagkatapos kumain ng hapunan ay tumungo na si Erin gamit ang balsa palaot.
Kahit na mukang masama ang panahon sa laot ay pumunta pa rin si Erin upang makakuha ng gintong bangus. Malakas ang hampas ng mga alon na nagpahirap kay Erin. Sa kabilang banda ay nakita niya ang mga naglalanguyang gintong bangus. Kahit na paulit ulit hampasin ng malakas na alon ay pinilit pa rin ni Erin makakuha ng kahit isang gintong bangus. Tinali nito ang isang paa gamit ang mahabang panali at tumalon sa katubigan. Gamit ang pana ay naasinta in Erin ang isang gintong bangus at nakuha ito. Bumalik ito sa balsa, inalis ang tali sa paa at nilagay ang isda sa isang sisidlan at tinali ng mahigpit sa bewang nito. Masama pa din ang panahon at malalakas pa rin ang hampas ng alon. Isang malaking alon ang humapas sa balsa ni Erin. Nauntog si Erin sa isang bahagi ng balsa, nahilo ito at nalubog sa katubigan. May isang kamay ng babae ang bigla nalang humawak sa kamay Erin. Pilit na inaninag ang muka ngunit
Tanghali na ng magising si Alunsina. Pagbukas nito ng kaniyang mga mata ay muli nanamang bumalik sa kanya ang mga masasayang sandali kasama si Prinsipe Erin. Napapikit na lamang siya at sabay tumulo ang luha nito. Dahil sa wala siya mapagsabihan ng kaniyang saloobin ay minabuti na lamang nito na sumulat ng tula ukol sa kaniyang Damdaming sawi. Tulad ng dati niyang ginagawa kapag siya ay nalulungkot ay minamabuti niyang sumulat ng tula at ibigkas ito sa kalikasan tulad kagubatan, ilog, batis at talon. Matapos gawin ang tula ay pumunta na siya sa talon ng Pagsanghan. Kaniyang binigkas ang gawang tula. ‘’Ang mga ngiti mo'y nagbigay saya Ang mga tawa mo'y namumutawi sa tuwina Galak ang hatid sa aking puso Dahil sa mga ngiti mong tila nansusuyo’’ Ang iyong pagdating ay nagbigay ng pagasa sa akin Ang iyong kabutihan ay kailanma’y di lilimutin Ngun
(Tagpo sa Palasyo) ‘’Aking amang hari, ako po ay magalang na tumatayo sa inyong harapan upang ipakilala ang aking iniirog. Si Elsa’’ matapang na wika ni prinsipe Erin kasama si Hayo na ipinakilala niyang Elsa upang itago ang tunay na pinanggalingan. ‘’ Mahal na hari hindi maari na magpakasal ang prinsipe sa isang simpleng mamayan lamang, dahil ito’y labag sa batas ng kaharian’’ bulong ni Elyazar na nakatayo sa tabi ng mahal hari. Hindi umimik ang mahal na hari bagkus ay tumango lamang ito. ‘’Pinahanga mo ako mahal na prinsipe sa iyong katapangan. Ngunit alam ko na alam mo ang batas tungkol dito hindi ba?’’ ang bigkas ng mahal na hari. ‘’Alam ko po ang tungkol dito mahal na hari. Ako po ay lumalapit sa inyo hindi lang bilang isang prinsipe, kundi bilang isang simpleng mamayan at tapat na anak sa inyo. Ako ay nangangako na maglilingkod sa kaharian ng tapat kasama ang aking minamahal.’’ Ang matapang na wika ni
Maingay na tawanan sa gitna ng kwentohan ng kaniyang ina at ama ang gumising kay Mayari. Nagmuni-muni habang nakahiga sa papag. Iniisip nito ang kanyang mga gagawin ngayong kaniyang ika-18 na Kaarawan. Umakyat ang bunsong kapatid nitong si Hiligaynon sa pamamagitan ng hagdanang kawayan. ‘’ate bumangon ka na daw sabi nila inay at itay’’ sambit ni Hiligaynon Tumayo na si Mayari sa papag na kawayan at sinimulang iligpit ang pinaghigaan. Ngunit, biglang may malakas na kalabog ng pinto ang narinig ng magkapatid kasunod ng malakas na sigaw ng ina nitong si Alunsina, na biglang humagulgul sa pag-iyak. Bakas ang takot sa sigaw nito. Napayakap si Hiligaynon kay Mayari dala ng takot. Sinilip ng magkapatid mula sa siwang ng ding ding na kawayan ang kaganapan sa ibaba. ‘’Asan na ang batang babae?’’ pabulyaw na sagot ng isang lala
Nakarating na sa hinuha ng salamangkerong si Elyazar na nalalapit na ang pagsibol ng panibagong tagapamuno na siyang dapat uupo at magmamana sa trono. Ng dahil sa kasakiman sa kapangyarihan, handa niyang gawin ang lahat upang manatili sa kaniya ang trono, sa kahit anong paraan. Kasabwat ang kaibigang si Uragon na pinunong kawal ng palasyo, Naglunsad ang salamangkero ng isang batalyon ng mga kawal na pinuspos niya ng salamangka upang hanapin ang Prinsesa na nais niyang pakasalan upang maging hari, Matapos nitong patayin ang mahal na hari at prinsipe Erin. ………………. (Tagpo sa tahanan ni Alunsina) Mula sa Silid. Bumababa na ang mag-iina ngunit nahulog sila sa hagdanang kawayan sa pagmamadali. Bigla namang dumating ang Pinuno si Uragon sa kanilang dako. Mabilis na tumayo si Alunsina at dalawang anak nito’y nasa likod ni
‘’ Mahal na Hari nagkakaron po tayo ng kakulangan sa mga lamang dagat at nais po naming humingi ng tulong sa inyo upang malutasan ito’’ mungkahe ng pinuno ng union ng mga mangingisda kay Haring Carpio. ‘’ Narinig ko na ang suliranin tungkol jan, hayaan mo at gagawan natin ng solusyon yan’’, tugon ng butihing Hari. ‘’Mahal na hari kung inyong mamarapatin, ako’y paparoon kay Alunsinang aking kaibigan at ang babaylan sa kahilagaan upang utusan itong kausapin muli ang bathala ng dagat’’ ang sabat ni Elyazar ng punong tagapagpayo ng hari. ‘’ Maraming salamat sa iyong payo Elyazar, ngunit sa pagkakataong ito nais kong ipatawag mo si Prinsipe Erin at siya ang aking uutusan papunta sa babaylan. Panahon na para masanay siya sa mga proseso aT takbuhin ng kaharian lalo na sa mga ganitong bagay’’ paliwanag ni ng Hari. ‘’ Kung yan ang inyong kalooban mahal na hari masusunod po’’ aniya ni Elyazar at tumalikod na.
(Tagpo sa Palasyo) ‘’Aking amang hari, ako po ay magalang na tumatayo sa inyong harapan upang ipakilala ang aking iniirog. Si Elsa’’ matapang na wika ni prinsipe Erin kasama si Hayo na ipinakilala niyang Elsa upang itago ang tunay na pinanggalingan. ‘’ Mahal na hari hindi maari na magpakasal ang prinsipe sa isang simpleng mamayan lamang, dahil ito’y labag sa batas ng kaharian’’ bulong ni Elyazar na nakatayo sa tabi ng mahal hari. Hindi umimik ang mahal na hari bagkus ay tumango lamang ito. ‘’Pinahanga mo ako mahal na prinsipe sa iyong katapangan. Ngunit alam ko na alam mo ang batas tungkol dito hindi ba?’’ ang bigkas ng mahal na hari. ‘’Alam ko po ang tungkol dito mahal na hari. Ako po ay lumalapit sa inyo hindi lang bilang isang prinsipe, kundi bilang isang simpleng mamayan at tapat na anak sa inyo. Ako ay nangangako na maglilingkod sa kaharian ng tapat kasama ang aking minamahal.’’ Ang matapang na wika ni
Tanghali na ng magising si Alunsina. Pagbukas nito ng kaniyang mga mata ay muli nanamang bumalik sa kanya ang mga masasayang sandali kasama si Prinsipe Erin. Napapikit na lamang siya at sabay tumulo ang luha nito. Dahil sa wala siya mapagsabihan ng kaniyang saloobin ay minabuti na lamang nito na sumulat ng tula ukol sa kaniyang Damdaming sawi. Tulad ng dati niyang ginagawa kapag siya ay nalulungkot ay minamabuti niyang sumulat ng tula at ibigkas ito sa kalikasan tulad kagubatan, ilog, batis at talon. Matapos gawin ang tula ay pumunta na siya sa talon ng Pagsanghan. Kaniyang binigkas ang gawang tula. ‘’Ang mga ngiti mo'y nagbigay saya Ang mga tawa mo'y namumutawi sa tuwina Galak ang hatid sa aking puso Dahil sa mga ngiti mong tila nansusuyo’’ Ang iyong pagdating ay nagbigay ng pagasa sa akin Ang iyong kabutihan ay kailanma’y di lilimutin Ngun
Kahit na mukang masama ang panahon sa laot ay pumunta pa rin si Erin upang makakuha ng gintong bangus. Malakas ang hampas ng mga alon na nagpahirap kay Erin. Sa kabilang banda ay nakita niya ang mga naglalanguyang gintong bangus. Kahit na paulit ulit hampasin ng malakas na alon ay pinilit pa rin ni Erin makakuha ng kahit isang gintong bangus. Tinali nito ang isang paa gamit ang mahabang panali at tumalon sa katubigan. Gamit ang pana ay naasinta in Erin ang isang gintong bangus at nakuha ito. Bumalik ito sa balsa, inalis ang tali sa paa at nilagay ang isda sa isang sisidlan at tinali ng mahigpit sa bewang nito. Masama pa din ang panahon at malalakas pa rin ang hampas ng alon. Isang malaking alon ang humapas sa balsa ni Erin. Nauntog si Erin sa isang bahagi ng balsa, nahilo ito at nalubog sa katubigan. May isang kamay ng babae ang bigla nalang humawak sa kamay Erin. Pilit na inaninag ang muka ngunit
Gabi na. Dumating na muli si Prinsipe Erin sa bahay ni Alunsina. Abala naman si alunsina sa pag-aayos ng sarili upang maging maganda pa lalo sa paningin ni Prinsipe Erin. Narinig ni Alunsina ang yabag ng kabayo ni Prinsipe Erin at nagmadaling lumabas. Bakas sa kaniyang pagmumuka ang pagkasabik upang makita muli ang binata. ‘’Alunsina aking kaibigan, magandang gabi’’ ang masayang bati ni Prinsipe Erin. ‘’ Magandang gabi din Erin’’ ang sagot ng dalagang babaylan. ‘’Heto’t nagdala ako ng ilang mga kagamitan sa pagtatagal ko sa iyong tahanan’’ ang wika ni Prinsipe Erin. ‘’Hahaha at mukang handang handa kana sa ating paghahanap ng mga kasangkapan sa kagubatan’’ ang sambit ni Alunsina ‘’ Siya ngang tunay, aking kaibigan hahaha’’ masayang tugon naman ni prinsipe Erin. Tinulungan na ipasok ang mga kagamitan ni alunsina si Prinsipe Erin sa loob ng bahay nito. Tinuro kung san ito ilalagay at pagtu
‘’ Mahal na Hari nagkakaron po tayo ng kakulangan sa mga lamang dagat at nais po naming humingi ng tulong sa inyo upang malutasan ito’’ mungkahe ng pinuno ng union ng mga mangingisda kay Haring Carpio. ‘’ Narinig ko na ang suliranin tungkol jan, hayaan mo at gagawan natin ng solusyon yan’’, tugon ng butihing Hari. ‘’Mahal na hari kung inyong mamarapatin, ako’y paparoon kay Alunsinang aking kaibigan at ang babaylan sa kahilagaan upang utusan itong kausapin muli ang bathala ng dagat’’ ang sabat ni Elyazar ng punong tagapagpayo ng hari. ‘’ Maraming salamat sa iyong payo Elyazar, ngunit sa pagkakataong ito nais kong ipatawag mo si Prinsipe Erin at siya ang aking uutusan papunta sa babaylan. Panahon na para masanay siya sa mga proseso aT takbuhin ng kaharian lalo na sa mga ganitong bagay’’ paliwanag ni ng Hari. ‘’ Kung yan ang inyong kalooban mahal na hari masusunod po’’ aniya ni Elyazar at tumalikod na.
Nakarating na sa hinuha ng salamangkerong si Elyazar na nalalapit na ang pagsibol ng panibagong tagapamuno na siyang dapat uupo at magmamana sa trono. Ng dahil sa kasakiman sa kapangyarihan, handa niyang gawin ang lahat upang manatili sa kaniya ang trono, sa kahit anong paraan. Kasabwat ang kaibigang si Uragon na pinunong kawal ng palasyo, Naglunsad ang salamangkero ng isang batalyon ng mga kawal na pinuspos niya ng salamangka upang hanapin ang Prinsesa na nais niyang pakasalan upang maging hari, Matapos nitong patayin ang mahal na hari at prinsipe Erin. ………………. (Tagpo sa tahanan ni Alunsina) Mula sa Silid. Bumababa na ang mag-iina ngunit nahulog sila sa hagdanang kawayan sa pagmamadali. Bigla namang dumating ang Pinuno si Uragon sa kanilang dako. Mabilis na tumayo si Alunsina at dalawang anak nito’y nasa likod ni
Maingay na tawanan sa gitna ng kwentohan ng kaniyang ina at ama ang gumising kay Mayari. Nagmuni-muni habang nakahiga sa papag. Iniisip nito ang kanyang mga gagawin ngayong kaniyang ika-18 na Kaarawan. Umakyat ang bunsong kapatid nitong si Hiligaynon sa pamamagitan ng hagdanang kawayan. ‘’ate bumangon ka na daw sabi nila inay at itay’’ sambit ni Hiligaynon Tumayo na si Mayari sa papag na kawayan at sinimulang iligpit ang pinaghigaan. Ngunit, biglang may malakas na kalabog ng pinto ang narinig ng magkapatid kasunod ng malakas na sigaw ng ina nitong si Alunsina, na biglang humagulgul sa pag-iyak. Bakas ang takot sa sigaw nito. Napayakap si Hiligaynon kay Mayari dala ng takot. Sinilip ng magkapatid mula sa siwang ng ding ding na kawayan ang kaganapan sa ibaba. ‘’Asan na ang batang babae?’’ pabulyaw na sagot ng isang lala