Kabanata 2

‘’ Mahal na Hari nagkakaron po tayo ng kakulangan sa mga lamang dagat at nais po naming humingi ng tulong sa inyo upang malutasan ito’’ mungkahe ng pinuno ng union ng mga mangingisda kay Haring Carpio.

‘’ Narinig ko na ang suliranin tungkol jan, hayaan mo at gagawan natin ng solusyon yan’’, tugon ng butihing Hari.

‘’Mahal na hari kung inyong mamarapatin, ako’y paparoon kay Alunsinang aking kaibigan at ang babaylan sa  kahilagaan upang utusan itong kausapin muli ang bathala ng dagat’’ ang sabat ni Elyazar ng punong tagapagpayo ng hari.

‘’ Maraming salamat sa iyong payo Elyazar, ngunit sa pagkakataong ito nais kong ipatawag mo si Prinsipe Erin at siya ang aking uutusan papunta sa babaylan. Panahon na para masanay siya sa mga proseso aT takbuhin ng kaharian lalo na sa mga ganitong bagay’’ paliwanag ni ng Hari.

‘’ Kung yan ang inyong kalooban mahal na hari masusunod po’’ aniya ni Elyazar at tumalikod na.

‘’ Siya ang magiging hari kaya kailangan lumawak ang kaniyang kaalaman’’  sambit ng hari sa isa pang tagapayo.

Narinig ni Elyasar ang nasambit ng hari at ito ay nanggigil na mahigpit na hinawakan ang baston. Kaniya nang inutusan ang isang kawal para tawagin ang prinsipe.

………………………………………………………..

Lumuhod tanda ng paggalang si Prinsepe Erin sa Hari at nagwika.

‘’Magandang Araw mahal na hari nais mo raw ho akong makausap’’ ang nasabi ng binatang prinsipe.

‘’tumayo ka anak. aking nabatid na nasa kalagitnaan ka ng pagsasanay ng espada sa tulong ni Horacio, tama ba?’’ ang tanong ng Hari.

‘’ Opo, amang hari’’ sagot ng binatang prinsepe.  

‘’ Paumanhin at naabala kita, nais kitang utusan kay babaylan Alunsina. Iyong hingan ito ng tulong sa problema ng mga mangingisda. Ilang araw na silang halos walang huli at nahihirapan ang kanialang mga pamilya. Pinahinnto ko muna ang paniningil sa kanila ng buwis ng sa gayon ay unahin nila ang kanilang pamilya’’ ang paliwanag ng mahal na hari.

‘’ Masusunod mahal na hari’’ sagot ng Prinsipe erin.

‘’ ilang kawal ba ang kailangan mo anak?’’ tanong ni Haring Carpio.

‘’ Kung inyong mamarapatin ama, nais kong humayo magisa ang nais ko lamang ay hiramin ang kabayo ninyo’’ sagot ng Prinsipe.

‘’ Kung yan ang gusto mo. Mangako ka lamang sa akin na iyong iingatan ang sarili’’ ang malugod na sagot ni Hari Carpio.

……………………..

Humayo ng ang prinsipe.

Nakarating ang prinsipe sa gitna ng kagubatan at huminto sa isang bahay.

Kakatok pa lamang ito nang biglang…..

Booom!!!!!!!

Isang malakas na pagsabog  mula sa bahay ang nagpatalkis sa pintuan kasama siya.

‘’ AHHHHHHH, buwisit!!! Buwisit talaga’’ paubong wika ng babaylang si Alunsina. Napuno ng uling ang kaniyang muka at sabog ang buhok nito.

Lumabas ito na umuubo pa .

 Nakita ni Alunsina ang isang putting kabayo sa labas ng bahay nito.

Humakbang ng limang beses upang suriin ang paligid kung sino ang dumating.

 Tinapakan nito ang pintong tumalsik at nanahimik upang marinig ng husto ang naririnig na tinig.

‘’ ahhhh   umalis ka jan’’’ isang tinig muli kay prinsipe Erin.

‘’ ano yun, ‘’ tanong ni Alunsina sa sarili na may pagsusuri

‘’ andito ako sa sa ilalim ng pinto’’ wika ni haring Erin. 

Bahagyang gumalaw ang natapakang pinto ni alunsina at napatatalon siya gulat.

‘’Ay palaka!!!!!’’ pagulat na wika nito.

Tuluyan namang naalis ng prinsipe ang ang nakadagang pinto sa kaniya at dahan dahan nakatayo.

‘’Ahhhh ang sakit ‘’ bigkas ni Prinsipe Erin habang naguunat at pinapagpag ang sarili.

Manghang maha si Alunsina ng makita ang binatang prinsipe habang nagpapagpag ito ng alikabok sa katawan nito.

Parang bumagal ang takbo ng oras habang pinagmamasadan ni Alunsina ang matangkad, matipuno, maputi at gwapong binata na nakabibighani sa kaniyang paningin.

Lumapit si Prinsipe Erin at nagwika.

‘’Magandang umaga binibini’’ ang wika ng prinsipe.

Nakatulala at wala paring imik si Alunsina dala ng bighani sa sa prinsipe.

Inulit ni haring prinsipe ang sinabi nito.

‘’Binibini ayos ka lang ba, anong problema’’ tanong ni Erin.

‘’Ang …. Ang .. ang..’’ tanging nabangit ni alunsina.

‘’huh???’’’’’ pagtataka ng prinsipe.  At hinawakan ang kamay ni alunsina.

‘’ anong problema sabihin mo’’ ang mungkahe ni Erin.

‘’ ang……… puso ko…..’’ di namalayang nasabi ni Alunsina.

  ‘’huh???’’’’’ pagtataka ng prinsipe.  At binitawan ang kamay ni alunsina.

Nagbalik ang kamalayan ni Alunsina.

‘’ ay wala wala’’ aligagang sagot nito.

Ah buti naman at makakausap na kita ng maayos.

Ako si Prinsipe Erin naparito ako para humingi ngtulong.

‘’ e sege keheeet ene mahel na heri’’ isang malambing na sagot ni Alunsina sabay haw isa magulong buhok mula sa tenga.

‘’ hahahahah hahahahah’’ natawa ang hari sa gawi ng pagsagot ni Alusina.

At parehas silang nagtawanan na para bang matagal na sila magkakilala.

‘’ Mahal na hari gusto ko magpakilala ng pormal’’ wika ni alunsina at humakbang ng bahagya patalikod.

Hinawakan ang dulo ng palda at yumukod ng kaunti.

‘’ ako ang bagong babaylan na inyong lingkod, Alunsina’’ ang wika ni Alunsina.

‘’napakapormal Alunsina, bago ang lahat maari mo bang sabihin sakin ano ang nangyari at bakit may pagsabog sa iyong tahanan?’’ natatawang tanong ng prinsipe.

‘’ nagsasanay po kasi ako ng bagong mahika, ngunit nagkamali ako ng bigkas kaya may pagsabog’’ paliwanag ni alunsina.

Pinatuloy ni Alunsina ang prinsipe sa tahan nito at nagusap sila.

‘’ patuloy na naghihirap ang mga mangingisda sa ating bayan. Ulat nila sa mahal na hari ay halos wala na silang huling lamang dagat’’ wika ni Prinsipe Erin.

‘’Naging matalik akong kaibigan ng dyosa ng karagatan na si Dyosa Hayo. Ayon sakanya, masyadong abusado ang mga mangingisda. Kahit maliliit na isda ay hinuhuli nila at gumagamit sila ng pampasabog gamit ang langis’’ paliwanag ni Alunsina.

‘’ngunit di namin alam ng amang hari na ganyan ang gawi ng mga mangingisda alunsina’’ tugon ni Erin.

‘’ sinasabi ko na nga ba, ang pag-gamit ng pampasabog sa dagat ay ideya ni Elyazar ngunit ito ay hindi pinayagan ng hari dahil makakasira ito sa kalikasan. Ngunit gustong  patunayan ni Elyazar sa hari na sa pamamgitan nito maraming huli ang makukuha sa dagat kaya itinuloy niya ito na sumira sa kalikasan’’ paliwanag ni Alunsina.    

‘’Ganun ba hindi namin ito alam’’ wika ni prinsipe Erin.

‘’ Dati kong manliligaw si Elyazar ngunit napansin kong may angking kasakiman ito at masyadong mapagmataas palibhasa’y punong tagapayo at kanang kamay ng iyong ama’’ ang nasabi ni Alunsina.

‘’Siya rin ang dahilan  kaya ninais ng punong babaylan na wala na kahit isa sa amin ang mananitili sa kaharian bagkus kung may kailangan na lamang ang palasyo ay lagi kaming handa na tutulong’’  dagdag pa ni Alunsina.

‘’Naiintinidihan ko na ngayon kung bakit wala na kahit isang babaylan ang nasa palasyo at kinakailangan pa namin na punatahan kayo’’ sagot ni Prinsipe Erin. 

‘’Tama ka mahal na prinsipe kaya ang bahay na ito ay nagsisilbing estasyonng inutos na ipatayo ng punong babaylan. Malapit ito sa palasyo upang mabilis lang kami makaugnayan ng hari kung kinakailangan niya kami’’ paliwanag ni Alunsina.

‘’ Pano natin masUsulosyunan kung gayon ang problemang ito alunsina’’ tanong ng Prinsipe.

‘’ isa lamang ang naisip kong paraan, ito ay ang kausapin natin ang Diyosa ng dagat si hayo, tayo ay maghahanda para sa isang ritwal’’ sagot ni Alunsina.

‘’ sige tutulong ako aking kaibigan’’ tugon ni Erin.

natuwa ang babaylang si Alunsina at bahagyang kinilig sa wika ni prinsipe Erin na tinuring siyang kaibigan.

‘’ sa loob tatlong buwan pwedi ko na uli makausap ang Diyosa, ating iipunin ang mga kakailangain sa ritwal para makausap si Hayo’’ sambit ni Alunsina

 ‘’Babalik na muna ako sa aking amang hari Alunsina upang iparating ang aking natuklasan mula sayo at babalik din ako para tumulong sa pagkuha ng mga kailangan natin para sa ritwal at makausap ang Diyosa’’ aniya ni Erin.

Lumabas na ng bahay ni alunsina si Prinsipe erin at sumakay na sa kaniyang kabayo.

‘’ Maraming salamat babaylan Alunsina aking kaibigan’’ isang masaya na pamaalam ni Prinsipe Erin na may hatid na matamis na ngiti.

‘’Magiingat ka at aantayin kita Mahal na prinsipe’’ wika ni Alunsina habang nakatayo sa harapan ng bahay nito.

‘’Wag na wag mo na akong tawaging prinsipe ika’y kaibigan ko na mula ngayon kaya marapatin mong erin nalang ang itawag sa akin’’ ang nasabi ng binata.  

Labis na natuwa si Alunsina at ang matamis na ngiti ng prinsipe ay nagpataba sa kaniyang puso. Halos di nakatulog si Alunsina  dahil di  niya maalis sa kaniyang isipan ang prinsipe.

………………

Samantala kinagabihan kinausap ng Prinispe ang amang Hari.

‘’ Hindi totoo yan!!! Ang pabulyaw na sagot ni Elyazar dala ng gulat matapos marinig ang ulat ni Prinsipe Erin sa kaniyang ama sa natuklasan nito.

‘’ hindi ako nagsisinungaling sa aking mga sinasabi ama at Malaki din ang paniniwala ko kay alunsina’’ wika ng prinsipe sa harapan ng ama.

‘’ Pano mo maipapaliwanag ito Elyazar?’’ tanong ng hari.

‘’Mahal na hari akin pong sinabi sa mga mangingisda na wag ituloy ang paggamit ng pampasabog sa karagatan sa panghuhuli ng isda, bukas ay ipapatawag ko ang kanilang pinuno para patunayan ito’’ kabadong pagsisinungaling ni Elyazar.

‘’Sana nga ay nagsasabi ka ng katotohanan elyazar’’ isang pagalit na wika ni Prinsipe Erin.

Natahimik si Elyazar at Ang hari.

‘’ Ama, ako ay babalik bukas kay babaylan Alunsina upang tulungan syang maghanap ng mga kakasangkapanin para sa ritwal upang makausap ang galit na Diyosa Hayo’’ ang wika ni Erin.

‘’Kung gayon, humayo ka aking anak upang tuluyan na nating matulunga ang ating mga mangingisda. Magiingat kang palagi anak’’ ang sagot ng hari.

‘’Maraming Salamat po Ama’’ aniya ni Prinsipe Erin…