"Hmmm? Nothing. Ubusin mo na ‘yang pagkain mo, Rhy.” Kagat-labi itong umiling, kahit na anong pilit niyang itago ang mga ngiti niya ay halatang-halata naman.
“Yes, Daddy!” masiglang sagot ng anak ko.
Muling natahimik ang hapag at tanging tunog lamang ng kutsara at pinggan ang naririnig ko. I felt awkward, I don’t know why.
Tapos na akong kumain pero hindi ko alam kung tatayo na ba ako at ililigpit ang aking pinagkainan o hihintayin sila. Malapit ng matapos si Rhy, kakaunti na lamang ang laman ng pinggan nito ngunit si Harley ay punung-puno pa ang kaniyang pinggan at dahan-dahan pa ito kung kumain. Mukhang sinasadya niya dahil hindi naman siya ganito kung kumain noon.
Huminga ako ng malalim at nagpasya ng tumayo. Bahala siya riyan! I even heard his laugh when I finally stood up. Pinagtatawanan niya siguro ako kanina pa dahil mukha
Kusa siyang bumitaw sa pagkakayakap ngunit ganoon pa rin ang distansya namin sa isa’t-isa. Sa sobrang lapit namin sa isa’t-isa ay naamoy ko ang mabangong hininga nito. Umatras ako at kunwaring umupo na lamang sa inupuan niya kanina. Hindi ko talaga kaya kapag ganoon kami kalapit, parang nanlalambot ang aking tuhod."What? I didn’t know, I’m sorry. How’s Angel? Is she okay?" tanong ko pagkaupo sa malaking bato. I tried to imagine Angel’s situation but I just can’t. Kung ako ang nasa sitwasyon niya ay hindi ko na alam kung saan patutungo ang buhay ko. She’s been through a lot! I hope, she’s okay now.“Uhh… she's..." kunot noo akong tumingala sa kaniya nang hindi niya matapos-tapos ang sasabihin. Malakas itong huminga ng malalim, ‘saka siya tumingala sa itaas."She’s already dead, almost five years ago. Just one month after her child died.”
"Zimry? The dinner is ready,""Papasok na ako sa loob kung hindi ka pa lalabas diyan."Narinig kong bumukas ang pintuan ngunit talagang hinihila pa ako ng antok. Hindi ko alam kung anong oras na, hindi na rin ako nakakain ng meryenda kanina."Sleepy head," bulong ni Harley. Nanatili akong nakapikit ngunit ramdam kong umupo siya sa gilid ng kama kung saan ako nakaharap.I can clearly smell his masculine scent. Parang bigla tuloy nagising ang aking diwa, ngunit hindi ko pa rin idinidilat ang aking mga mata.Hinawi nito ang mga buhok na nakakalat sa aking mukha. Natigil ang aking paghinga nang dumikit ang kamay niya sa aking pisngi, he's caressing my cheek."I miss you so much," mahinang saad nito."Baka mas lalo kang magalit pero f*ck! I'm sorry in advance," agad akong napadilat nang biglang nagdampi ang labi namin.His eyes are closed, 'tila ninanamnam ang aking labi. His lips started moving, at kahit wala talaga akong balak na
Sinundan ko siya ng tingin habang papunta ito sa aking kama. Prente siyang humiga at ginawang unan ang kaniyang braso.Tinaasan niya ako ng kilay nang makitang nakatitig ako sa kaniya. Tinapik nito ang pwesto sa kaniyang gilid, he wants me to sit beside him.Natatawa akong umiling sa kaniya at dederetso na sana sa banyo ngunit hinila niya ang aking kamay kaya hindi lang ako napaupo, napahiga pa ako mismo sa tabi niya."Tatakas ka pa kasi," saad niya at ipinulupot ang kaniyang kamay sa akin. He's hugging me from behind."Bakit ba kasi? I need to take a bath already. Rhy is waiting for us," palusot ko kahit alam kong mas gugustihin ni Rhy na matagal akong matapos para makapaglaro rin siya ng matagal. I know that kid, manang-mana sa ama!"Let's just cuddle for a minute, please? Hmmm..." tumayo lahat ng balahibo ko nang mas hinigpitan niya ang pagkakayakap sa akin kaya mas lalo tuloy dumiin ang katawan namin sa isa't-isa. I can also feel his hard erect
Babe grinned and winked at me. Mas lalo tuloy humigpit ang hawak ni Harley sa kamay ko. Napataas ako ng kilay sa kaniya nang galit siyang bumaling sa akin. Umirap pa ito bago niya hinarangan ang tingin ko kay Babe. Tsk! Hindi ko alam kung matatawa ako sa ginagawa niya o maiinis. Para naman kasing bata kung umasta e. "Nakalimutan niyang isuot kanina. Hindi pa ba malinaw sa'yo na mag-asawa kami? Ayan, isa pang ebidensiya!" galit na itinuro nito si Rhy na nakapalumbaba lang sa mesa. Mukhang aliw na aliw sa pinapanood. "Is that so? Akala ko pa naman, hindi ka na babalik sa buhay nila. You know, Zimry is a wife material. She's my ideal girl. Sayang. Gusto ko ring tumayong ama ni Rhy, at ituring siyang tunay kong anak." Medyo slang na wika ni Babe. He's half canadian and half filipino. Ang kaniyang ama ang pilipino. But he got all his features from his mom, wala kang makikitang kahit na anong bahid ng pagka-pilipino sa itsura nito. Kaya inaral na lang niya ang wika
"Ha? Asawa? Wedding ring?" dismayadong tanong ng babae. Ngumiwi pa siya nang tumingin siya sa aking direksyon."Do you have any problem?" taas kilay kong tanong sa kaniya. Ngumuso siya at inirapan lang ako bago ito tumalikod sa amin para kunin ang mga sample ng singsing."You're going to marry, Mommy? But you didn't asked her yet. Mommy?" sunud-sunod na tanong sa amin ni Rhy. Hinihila pa nito ang laylayan ng damit ng kaniyang ama at pinipilit niya itong palabasin dito sa shop.Napangiti ako sa reaksyon ng anak. Kahit gaano niya kagustong mabuo kami ay iniisip niya pa rin ang magiging desisyon ko."Stop it, son." Tinanggal ni Harley ang kamay ng anak at ipinirmi niya ito sa kaniyang gilid. Kunot na tuloy ang noo ni Rhy habang naka-krus ang mga braso."Fine! Just give me your samples for an engagement ring then. 'Wag na muna ang wedding ring, next month na lang." Pagsuko ni Harley habang tinitingnan ang kaniyang anak.Napangiwi ang sales r
Agad ko itong sinilip, it's a red dress. Gusto ko pa sanang tingnan ang detalye nito ngunit nahihiya ako sa titig ni Harley. Mamaya na lang siguro."Bakit kailangan pang magpalit ng damit? Hindi ba pwedeng ganito na lang? Saan ba tayo kakain?" tanong ko. Kapag si Tita talaga ang nagplano, tiyak na marami pang kaartehan ang magaganap. Tsk!"Actually, Mommy wants to eat in a 5-star hotel. Pero napapayag ko namang dito na lang sa Mall dahil aabutin pa tayo ng ilang oras sa paghahanap niya ng magandang hotel. Mabuti na lang at pumayag naman siya pero nag-request na dapat naka-formal attire raw tayo." Kibit-balikat na saad nito. Halatang sanay na sa kaartehan ni Tita Hera. Lol!"Tsk! Saan na raw sila?" It's almost lunch time. Sana lang ay nasa daan pa lamang sila, hindi pa kami nakakapagbihis tatlo. Ayaw na ayaw pa naman ni Tita na pinaghihintay siya. Last minute kasi kaming inabisuhan, sana man lang ay tinawagan na lang ako ni Harley kanina para mas mabilis niya kam
Dumaan kami sa VIP section patungo sa rooftop. Dito sa itaas nakalagay ang mga mamahaling shops at restaurant, and only elite families can enter. Dito madalas nakatambay ang mga may malalaking pangalan sa bansa, maging ang mga artistang kilalang-kilala na gustong makakain o gumala na parang normal na tao, 'yong hindi sila dudumugin ng kanilang mga taga-hanga, walang kukuha ng litrato sa kanila ng palihim.And knowing Tita Hera, halos lahat yata ng Mall na ganito ay member siya. I'm also a member here because of the influence of Tita, madalas kasi silang gumala noon ni Mommy, ayaw naman nilang pumunta sa puchu-puchu raw na lugar, ang aarte! Pati tuloy kami ay nadadamay tuwing isinasama kami.Hindi naman kami nahirapang pumasok dahil mayroon na rin palang pangalan si Rhy rito. Dito rin pala kumain sila Tita noong minsang kinuha niya ang aming anak.Kakaunti lang ang tao rito kumpara sa nasa ibaba. At sa galaw pa lamang ng mga tao ay halatang may ipinagsisigawang k
"Why?" nagtatakang tanong ko. But he just bit his lower lip and shook his head. Tumingin ito sa kabilang gilid ngunit napansin ko ang pagngiti niya, na mukhang itinatago nito sa akin.Kahit na anong pigil ko sa sarili at kagustuhang panatilihin ang seryosong mukha ay hindi ko na rin napigilan ang pagngiti. I also bit my lower lip to hide it. Sh*t ka talaga, Zimry!"Ughhhh! I'm so kinikilig... Hihihi!" Mas lalo akong natawa sa reaksyon ni Tita. Namumula ito na papalit-palit ang tingin sa amin ni Harley.Naguguluhan namang napatingin sina Tito at Rhy sa aming banda. Abala kasi si Tito sa pagtuturo kay Rhy tungkol sa hawak nilang maliit na monitor. Mukhang isa sa bagong kolektiyon niya. Mahilig kasi siyang mangolekta ng kung anu-anong device, suki nga siya ng kumpanya nina Kiz eh. Lol!"What happened?" ani ni Tito at ipinaubaya kay Rhy ang hawak.Agad kong ibinalik ang seryoso
"Rhy, where's your freaking father?""Mommy, bumalik ka na sa opisina. Maiiinitan ka lang dito!""Tawagin mo ang bwisit mong ama!" nakapamaywang na ako sa harap nito. Habang ang anak ko nama'y namumula dahil sa pinaghalong inis at sa init ng araw."Bakit ako hinahanap ng asawa ko? Na-miss mo naman ako kaagad. Pa-kiss nga!""Lumayo ka nga! Ang baho mo, amoy araw ka!""Itong asawa ko talaga oh! Nasa bukid tayo, tirik na tirik ang araw. Magtaka ka kung amoy ulan ako.""Anong amoy ulan ang pinagsasabi mo riyan!" parang tanga talaga itong gagong 'to!"Hay! Humihina na ang kokote ng asawa ko.""Aba't! Walang hiya ka talaga!" hahampasin ko na sana siya ngunit may maliit na kamay na humawak sa aking paa."M-mommy! Momm-y!""Zenia! Ilang beses kong sinabi sa'yong huwag kang gumapang-gapang dito?" inis ko siyang binuhat at pinagpagan ang damit nito."Hmp!" pag-iinarte niya sabay irap sa akin."Nagtataray ang p
It's been three days when my friends return to their own places. Kami na lang ulit ni Rhy ang narito sa apartment.Kung noong nakaraan ay sobrang weird ng pakiramdam ko, ngayon naman ay mukhang si Rhy ang may kakaiba sa kaniya. Palagi siyang nagkukulong sa kuwarto at minsan ay nadadatnan kong may kausap.Hindi ko naman maintindihan ang sinasabi dahil sobrang hina ng boses nito. Minsan naiisip kong baka may kalaro siyang multo rito. Tsk!That's why, I decided to go home already. Uuwi na kami sa bahay nina Mommy. Tutal mukhang wala namang paki-alam si Harley sa amin. Kahit minsan ay hindi man lang siya nagtangkang kausapin ako. Gabi-gabi akong umiiyak, I feel so worthless.Ngunit kung iisipin, baka nga mas lalo niyang ginusto ang desisyon ko dahil mahal na rin niya 'yong babaeng 'yon.I will just focus on my business from now on. I don't want him to enter my life again. I gave him a chance but he ruined it again. Wala talaga siyang kayang gawin kun'd
"Where's Mommy?" takhang tanong ko sa robot na nasa harapan ko ngayon.Inilapag niya ang bag na hawak, mukhang mga damit ni Rhy ang laman, at iniabot naman sa akin ang dalawang plastic na may lamang mga pagkain."Hindi ako pwedeng magsalita. Pasensya na po," sagot niya at mabilis na umalis sa harap ko. May pinindot siya sa kaniyang dibdib at bigla na lamang itong lumipad.Really, anong meron sa pamilya ko ngayon? They are so weird! Hindi ba dapat ay nag-aalala sila ngayon? Bakit parang wala lang sa kanila itong nangyayari?Padabog kong isinara ang pintuan sa sobrang inis na nararamdaman. Ngunit muling binuksan ang pintuan dahil nakalimutan kong kunin ang bag na puno ng damit ni Rhy."Mommy, lumabas po kayo? Sana ginising mo na lang po ako para may kasama ka?" Pupungas-pungas na tanong ni Rhy habang pababa ng hagdan."No, anak. Nagpautos lang ako kay Lola mo ng pagkain natin, at mga damit mo. Do you want to change your clothes?" tanong ko sa
"Mommy, what are you doing?" gulat na tanong ni Rhy habang nakakapit ng mahigpit sa kaniyang upuan.Mabilis ko kasing iniliko ang sasakyan pabalik sa Tuguegarao. I changed my mind."We are not going to Tita Dan and Tita Natasha's house anymore. Let's just stay in our apartment for a while," sagot ko, abala pa rin sa pagmamaniobra ng sasakyan."Hmmm? Okay," nagtatakang saad nito ngunit hindi naman na niya pinahaba pa ang usapan.Nang maayos na ang takbo ng sasakyan ay kinuha ko ang aking cellphone at muling tinawagan ang aking pinsan."Hello? Where are you na?" bungad ni Natasha sa kabilang linya."Hindi na pala kami tutuloy riyan. We're not going to Manila anymore. Doon na lang muna kami sa apartment tutuloy pansamantala." Narinig ko ang boses ni Dan sa background, mukhang maraming tanong kay Natasha."Ha? Why are going to stay in our apartment? I thought, magbabakasyon lang kayo ni Rhy here. But... did Harley pinalayas you!? Did you
"Ano na naman ba ang nangyari?" naguguluhang tanong sa akin ni Mommy."Anong pinagsasabi mong hindi na matutuloy ang kasal? Hoy, Zimry! Nagpagawa na ako ng damit ko!" singit naman ni Tita Hera, nagdadabog pa ito habang inaayos ang mga dalang pagkain."Nag-away ba kayo?" muling tanong ni Mommy. Tita Hera gave her a sarcastic smile."Malamang, bakit makikipaghiwalay kung hindi naman pala nag-away? Ano, tinopak lang 'yang anak mo?""Tumahimik ka, Hera. Baka naman nagloko na naman 'yang anak mo, ha? Ako na talaga ang makakalaban niyan," pagbabanta ni Mommy, naka-pamaywang pa ito at masamang tinitigan si Mommy.Dito ako dumeretso kanina dahil dito iniiwan ni Harley si Rhy tuwing nasa bukid ito. Sakto namang bumisita si Tita Hera at nadatnan akong aligaga habang pinipilit si Rhy na sumama sa akin.I had no choice but to tell them the truth. Maging sina Daddy at Tito ay natulala sa sinabi ko. Kinuha ko ang oportunidad na 'yon para umalis kasama ni
Isang linggo na ang nakalipas simula noong pagdating ko rito sa Manila. Harley and I are doing good now.Mukhang nakatulong ang unang away naming dalawa bilang nasa long distance relationship para maging mas mapagkumbaba at matatag.Hindi rin naman niya ako natiis noon at agad na tumawag pagkauwi niya. Nag-sorry siya dahil naging mapilit daw ito, humingi rin naman ako ng tawad dahil naging matigas din ako sa kaniya at hindi man lang siya mapagbigyan sa simpleng hiling. Pareho kaming may mali, at pareho namang nagpakumbaba kaya naging maayos mulikaming dalawa.As much as he wants to go here, hindi naman siya pinapayagan ng kaniyang bukid. Kailangang-kailangan siya roon ngayon dahil anihan at bentahan na ng ani.Gusto ko rin naman sanang umuwi kahit minsan lang ngunit mas dumoble pa ang oras na kailangan kong gugulin ngayon dahil ako lang ang mag-isang nagta-trabaho ng lahat. Mabuti na lang ay nagboluntaryo sina Charlie na sila na ang bahala sa pagha-hire n
"Samahan na lang kaya kita rito, parang hindi ako mapakali kung mag-isa ka lang. Bakit ba kasi ayaw mo pang makituloy muna kina Dan? Mas ligtas ka roon," kanina pang pangungulit ni Harley sa akin.Narito na kami sa Manila at nakahanap na rin ng Hotel na matutuluyan pansamantala habang inaasikaso ko ang itatayong agency."Ilang beses ko ng sinagot ang tanong mong 'yan, Harley. Isa pa, mababatukan ka na talaga sa akin!" inis kong sagot sa kaniya habang inilalabas lahat ng aking damit para ilagay sa cabinet. Hindi naman kasi pwedeng manatili lang sa maleta ang gamit ko, puro halungkat lang ako kapag nagkataon."What if, dito na lang ako uuwi tuwing hapon?" suhestiyon niya at nahiga sa kama habang nakatingin lang sa akin na abala sa ginagawa, hindi man lamang naisip na tulungan ako. Tsk!"Wala ka bang balak na matulog ng matiwasay? Bi-byahe ka roon ng hapon, tapos madaling araw kailangan mo na namang bumiyahe para pumunta sa bukid. Nahihibang ka na ba? Ha, Ha
Genuine happiness and peace of mind is all I want. At sana ay makamit ko na ito. Kahit nakakulong na ang mga nanggugulo sa amin ay hindi pa rin mapanatag ang aking loob. But I need to trust the process.After we spent two days in Canada, we went home to the Philippines immediately. I felt drained and exhausted. Mabuti na lang at worth it naman ang lahat."Kamusta?" bungad na tanong ni Mommy sa akin pagkarating na pagkarating namin sa bahay nila para sunduin ang aming anak."Maayos naman po, Mommy. I just felt weird because that is my first meeting with Angel's parents tapos ganoon kaagad ang nangyari." Kibit balikat kong sagot. Nai-kuwento na namin sa kanila ang lahat ng nangyari bago pa man kami nakauwi.Maya't-maya kasi ang tawag nila sa amin noong papunta palang kami sa Canada para maki-chika. Mga chismosa. Lol!"Kung alam ko lang na mga baliw 'yang pamilyang 'yan, hindi ko na sila hinayaang lumapit kay Harley! Hmp!" taas kilay na saad ni Tita H
Nakatulugan na naming dalawa ni Harley ang pag-iisip. We stayed silent until I fell asleep. Naalimpungatan pa ako nang inayos nito ang aking pagkakahiga at kinumutan pa niya ako. I even felt his lips on my forehead and whispered something but I'm too sleepy to respond.It is already 5:00 in the morning when I heard Rhy and Harley's arguments. Mukhang nagtatanong ang aming anak kung bakit ako natulog dito, at kahit na anong paliwanag ni Harley sa kaniya ay hindi niya ito pinapakinggan. Nagbubulungan pa ang dalawa para siguro hindi ko sila marinig at hindi ako magising sa ingay nila.Bumangon ako at naupo muna sa kama para ikondisyon ang aking sarili. Kumikirot ang aking ulo dahil kulang sa tulog at ngayon ko lang din naramdaman ang sakit at pagod ng aking katawan. Hindi ko alam kung robot ba itong si Harley dahil parang wala naman siyang iniindang sakit.They both got silent, hindi ko sila makitang dalawa dahil natatakpan sila ng cabinet. Maya-maya ay sumilip si