SHE was standing in front of her flower shop. She couldn't move her feet. Nakasarado na ito dahil gabing-gabi na at tanging dalawang ilaw lamang sa magkabilang gilid ng extended roof ang nagsisilbing liwanag. Nakapatay ang mga ilaw sa loob ngunit kahit papaano nakikita niya ang ilang bagay mula sa loob. Pamilyar siya sa bawat bagay na nasa loob niyon kaya kahit na madilim naaaninag niya iyon.
Tiningala niya ang karatula sa taas at ilang saglit lamang ay napangiti. Artemis' flower shop was engraved on the signboard.
Her name was Phoebe, another name given for Artemis, the goddess of hunters and moon. She doesn't want to put her name there, she wants something that would be new and at the same represents her name.
She was once hiding from her parents. Kahit alam naman niya na alam ng kaniyang mga magulang kung nasaan at kung ano ang ginagawa niya, naiisip niya pa rin na nagtatago siya. She was running away from them. Kaya
IT was early that morning when her doctor visited her. Kumakain siya ng almusal nang bumukas ang pinto at pumasok ang doktor kasama ang isang nurse para mag-rounds.She stopped eating her breakfast for her to greet the doctor."Good morning, Ms. Henson." Bati ng babaeng doktora."Good morning, doc." She said in a low voice.The doctor smiled at her. Pinilit niyang ngumiti ngunit nang makitang tumayo si Pierce para lapitan siya ay agad napawi ang ngiti. He seems so serious and is ready to hear words from the doctor.Lumapit din ang nurse at tiningnan ang kaniyang dextrose. Kasunod ay ang pagturok nito ng gamot sa kaniyang IV."Sa ngayon, nagiging maayos na din naman ang kondisyon mo. Kailangan lang imontor ka pa sa susunod na 24 hours kaya baka bukas ka na ma-discharge. Don't worry, ang nangyari sa iyo'y dahil lamang sa na overworked mo ang iyong katawan at na
HAPON na nang bumalik si Pierce upang kamustahin ang kalagayan niya. Naroon pa rin si Love at binabantayan siya kaya naman masungit ang ekspresyon ng kaniyang mukha. Alam niyang kuryuso ang kaibigan sa kaniya ganoon din sa lalaki.Sinulyapan niya ang dala nitong mga prutas at necessities bago nag-iwas ng tingin. She doesn't want to consider his thoughtfulness.Naglakad ito papunta sa lagayan ng pagkain bago bumalik sa kaniya. Tumigil sa gilid ng kaniyang kama ang binata.She saw on her peripheral vision that Love is watching them silently."How do you feel now?" Pierce whispered but enough for her to hear."I'm good."Tinitigan siya ng lalaki at pagkaraan ay tumango."I told your secretary that you cannot attend your work for the whole week."Kumunot ang kaniyang noo ngunit nagpatuloy ang binata.
SHE locked herself in her room. Hindi na niya halos napansin na boung araw na siyang nagkulong sa kwarto. In the middle of her peaceful sleep, her phone rings. She groaned before picking up her phone.Disturbo! Her mind shouted."Phoebe!" Love exclaimed.Ang pagsigaw nito'y gumulat sa kaniya dahilan para magmulat siya ng mga mata at tiningnan ang screen ng kaniyang cellphone. Hindi naman iyon naka-loudspeaker pero sobrang lakas ng boses ng babae."D*mn, Love! The h*ck with you, you don't need to shout at me!""Kanina pa ako tumatawag, ba't ngayon ka lang sumagot?"She groaned again. This woman really pisses her off!"Oh." Love gasped. "A-am I, i-interrupting you guys?"Mas lalo lamang siyang nairita sa madumi nitong utak. Her frustration to her best friend would kill her!"St*pid." She murmured. "
HINDI siya sigurado kung dahil ba sa nangyari kaya umiiwas si Pierce sa kaniya o dahil busy lang ang lalaki nang sumunod na araw. Pagkagising niya, wala na ang binata ngunit nagbilin ito ng nilutong almusal sa kusina. Nang tanghali naman, naghatid lang ng pagkain ang driver nito. Kaya boung maghapon na hindi sila nagkita.Hindi niya gustong isipin iyon masyado pero nang maalala ang pagwalk-out kagabi pagkatapos ng nangyari ay napaisip pa lalo.Nagalit kaya ito dahil nabitin?She closed her eyes. Of course, not. Wala sa mukha ni Pierce na magiging hayok ang lalaki sa isang bagay na hindi lang naman siya ang makakapagbigay."Wait," she muttered under her breathe.Tama, gwapo at mayaman ang lalaki. Kahit sinong babae pwede nitong makuha. Kahit pa yata dalawang babae sa kama ay posible kay Pierce.Nangunot ang kaniyang noo. Naiirita sa sariling isipin.
"So you're not with him?" Ang tanong na iyon ni Love ang nagpamulat sa kaniyang mga mata mula sa pagkakapikit.Maaga pa lang nang tumawag at guluhin siya ng babae. Alas syete pa lang nang magtanong ito kung nasaan siya. Ayaw niyang pansinin ang tawag nito ngunit dahil alam niyang hindi siya titigilan ng babae kaya naman sinagot niya na lamang iyon."He's not with me, Love." She rolled her eyes."He has his own room. Bakit naman siya mapupunta sa room ko?"Natigilan ang kausap sa kabilang linya. Alam niyang isiipin nitong magkasama sila at baka nga mas malala pang mga ideya ang pumapasok sa utak nito."Kasi baka fully booked na ang hotel?" Sagot nito na halatang nang-aasar na naman."O kaya sinabi ni Pierce sa receptionist na magkasama kayo. Mag-asawa? O kaya magha-honeymoon kaya kukuha kayo ng isang room?" Dagdag pa nito."Shut up, Love.
ANG malamig na simoy ng hangin na nagmumula sa karagatan ang siyang pumuno sa baga ni Phoebe. Tahimik niyang pinagmasdan ang madilim na bahagi sa dulong Silangan at tinanaw ang mga bituin na tanging nagbibigay kislap sa madilim na kalangitan.The sea kisses the edge of the sky— she thought to herself. Napangiti siya saglit nang sumagi sa kaniyang isip ang mga alaala nang siya'y musmus pa lamang.She used to believe that a sailor is able to reach the edge of the sea where it meets the sky. Ang dulong bahagi ng karagatan ay mayaman sa ginto at dyamante dahil ang kayaman ng kalangitan ay nahuhulog sa bandang iyon.Malawak ang kaniyang imahinasyon kaya naman hanggang sa tumanda siya hindi pa rin nawawala sa kaniyang isip na kayang halikan ng karagatan ang kalangitan sa dulong Silangan. Kahit walang ginto o dyamante, ang mahalaga naaabot nito ang langit.That's magical for her.Nang maupo sa kaniyang tabi si Pierce dala ang pagkain na binili sa ka
TINAPIK niya ang kamay ni Pierce na siyang pumalis sa kaniyang luha. Mabilis ang kaniyang naging dipensa nang maramdamang bumilis ang tibok ng kaniyang puso dahil sa ginawa nito. Hindi na mahalaga kung masakit o makati ang kaniyang mga mata, gusto niya lamang takasan ang biglang pagsipa ng kaniyang puso kaya kailangan niyang lumayo sa lalaki."Tsk." She hissed deep within.Kumurap-kurap siya habang nakabaling sa dagat. Hindi na gaanong masakit ang kaniyang mga mata ngunit kumikirot naman ang kaniyang puso dahil sa pagsipa ng kung ano roon. Tahimik niyang kinalma ang damdamin.Ang luha kanina ay hindi para sa naramdamang galit kay Penelope at sa kaniyang mga magulang, dahil iyon sa buhangin na pumasok sa kaniyang mga mata. Naubos na ang kaniyang mga luha kaya hindi na niya iiyakan ang ganoong mga bagay.Lumipas na ang maraming taon. Namanhid na ang kaniyang puso sa sakit at baliwala na iyon sa k
TAHIMIK niyang pinagmasdan ang sarili sa salamin at huminga ng malalim. Halatang puyat at kulang siya sa tulog. Kung bakit ba hindi siya pinatulog ng sariling mga isipin kagabi?She told herself that she didn't give a d*mn care about that Celeste. Ngunit hindi niya maitatangi na maraming tanong ang bumalot sa kaniyang isipan nang gabing iyon. Hindi siya makatulog kahit na pilit niyang binubura ang mga walang kuwentang bagay na kaniyang iniisip."You look like some sh*t." She told herself while looking at her own reflection.Someone knocked on her room. Nagtaka siya, alam niyang wala siyang tinawag na room service. Ngayong umaga, balak niyang sa seaside kumain ng almusal kaya hindi na kailangan magdeliver ng pagkain sa kaniyang kuwarto. Kung may kakatok mang iba, paniguradong si Pierce iyon.Hindi na siya lumabas kagabi. Hindi na sila nagkita matapos niyang pumasok sa kuwarto at magkulong.Dahan-dahan siyang naglakad palapit sa pinto at pinihit ang
"ANDOY!" She called for that little boy.Nakanguso naman sa kaniyang tabi si Pierce na pinanlakihan niya ng mata.Tumakbo palapit sa kanila si Andoy at nang makita si Pierce sa kaniyang tabi ay umismid."Bakit ate Phoebe?" Tanong nito, ayaw pa rin balingan ng tingin ang kasama niyang lalaki."Ito, oh." Ibinigay niya sa bata ang mga biniling tsokolate at iba pang pagkain."Dalhin mo roon. Hati-hati kayo, ha? Walang mag-aaway." Bilin niya.Malaki ang pagkakangiti ni Andoy nang kunin iyon sa kaniya ngunit naglaho din agad nang makita si Pierce. Bumusangot ito lalo."Siya ba ang crush niyo, ate?" Kuryuso nitong tanong, inginuso si Pierce.Nagtaas naman ng kilay ang lalaki sa kaniyang tabi at tinitigan pa lalo ang inosinteng bata."Ah, oo." Natatawa niyang sabi."Kaya pala." Sabi n
PINAKIRAMDAMAN niya ang sarili nang tumigil sa kaniyang harap si Pierce. Inaasahan na niya na lalakas ang tibok ng kaniyang puso ngunit nagkamali siya, unti-unti iyong bumagal hanggang sa hindi niya malaman kung tumitibok pa ba ito."How did you know this place?" She asked calmly.She doesn't have to ask. Alam naman niyang ang kaniyang pamilya ang nagsabi. Hindi niya lang alam kung paano napapayag ni Pierce na sabihin sa kaniya ang lugar na ito.Naglakad siya papunta sa maliit na mesa na pinasadya sa ilalim ng malaking puno ng acacia. Inabot niya ang kaniyang see through at isinout iyon.Bumakat pa rin ang sout niyang itim na two piece ngunit pinagsawalang bahala niya iyon. Kinuha niya ang towel at pinunasan ang kaniyang mukha bago muling balingan ng tingin si Pierce na ngayon ay mataman sa kaniyang nakatingin.Nothing really changed. Aside from he grew a stubble, nothing r
SHE smiles as she watches the calm sea as the flirtious wind whispers on her ears. It tells her secrets about this country and its nature. The sky stretched bright and blue overhead. There is something in this place that could make her feel comforted and protected.Tahimik ang paghampas ng alon sa dalampasigan at may ilang kabataan ang nagdaan sa kaniyang harapan. Malaya silang naghahabulan habang umalingawngaw ang kanilang tawanan.Those children from the neighborhood.The contradicting words are here again. Peace and noise.Ngumiti siya nang makita ang isang batang babae na kumaway sa kaniya. Itinaas niya rin ang kamay para kumaway ngunit natigilan din nang makita ang isang batang babae na umismid nang makita siya.Anna, the little girl who waved her hand and Calista the little snobbish girl. Sa dalawang buwan niyang pananatili rito, nalaman na niya ang pangalan ng ilang batang
NARIRINIG niya ang kaguluhan sa loob ng silid hanggang sa marating niya ang hagdan. Mabilis ang bawat niyang hakbang. Mabilis din ang tibok ng kaniyang puso dahil sa pinaghalong galit at pagkabigla.She gritted her teeth and her hands fisted.Nasalubong niya ang driver na agad gumilid nang makita ang madilim niyang mukha.Ayaw niyang umiyak ngunit hindi pa man tuluyang nakakalabas ng bahay ay nagsitulo na iyon. Mabilis ang pagbuhos ng luha na pilit niyang pinaglalabanan. Sa tuwing pinupunasan niya'y mayroon na namang bago.Nanginginig ang kaniyang mga kalamnan, gusto niyang manakit ng mga oras na iyon ngunit ayaw niyang maging marahas."Phoebe!" Umalingawngaw sa boung kabahayan ang malakas na boses ni Pierce.Hindi siya nagpaawat. Tuloy-tuloy ang lakad niya hanggang sa makalabas siya ng bahay. Hindi siya lumingon kahit na naririnig niya ang yabag nito na sumu
SHE pulled Jerico for another set of desperate kiss. Hindi siya sigurado kung namalik-mata lamang siya o totoong naroon si Pierce at nakita niya. Nakapikit ang kaniyang mga mata at mapusok na hinahalikan ang lalaki ngunit iba ang dumudumina sa kaniyang isipan. Nang tugunin ni Jerico ang kaniyang mga halik at mas hapitin siya ng lalaki palapit ay malakas na tumambol ang kaniyang puso. She pressed her body to his. She wants to feel the warmth and passion but she feels nothing. Nag-init ang kaniyang mga mata. Namuo ang luha sa sulok niyon at rumagasa ang mga alaala sa kaniya. She doesn't believe in destiny since her boyfriend, Kevin, cheated with her sister. Kahit kailan hindi na siya naniwala na may magmamahal pa sa kaniya o tatanggap ng buo sa kung sino siya. Sa bawat lalaking nakilala niya, walang sinuman ang nagpabago sa kaniya. Walang nangahas na guluhin ang kaniyang
SA hapag kainan ay inanunsyo ni Penelope ang pagbubuntis nito. Maging si Kevin na tahimik na kumakain ay nabigla at agad napatingin sa asawa. Muntik pang mabitiwan ng kaniyang mommy ang hawak nitong baso."You're pregnant?" Her mommy asked softly.Masayang tumango si Penelope. Siya naman ay nagbaba ng tingin. Ibigsabihin, siya pala ang unang nakaalam sa bagay na iyon."Yes, I went to my OB this morning to confirm it and I'm really gonna have a baby." Masaya nitong sabi, hindi na matigil sa pagngiti."We're going to have a baby, Hon." Penelope faced her husband.Nakita niya ang pagdaan ng saya at takot sa mga mata ni Kevin. Mabilis itong nagbaba ng tingin sa tiyan ng babae at hinawakan iyon."Y-you sure?"Penelope laughed heartily."Yes.""Congrats, hija." Ang kanilang mommy nang makabawi na sa pag
SHE spent almost an hour staring to the crowds in the park. Malawak ang lugar at maraming tao. May iba't ibang pailaw din sa mga puno at maraming food vendors ang nagkalat.The place looks amazing and crowded. Ang ingay ay sapat para hindi na niya marinig ang mabilis na tibok ng kaniyang puso. She wants nothing but distraction."Hi." A young girl wearing pink dress approaches her.May dala itong cotton candy. Basa ang mga mata nito at namumula ang ilong at pisngi. Mukhang umiyak."Bakit?" Sinubukan niyang humukod upang makapantay ang batang babae."N-nanawala po k-kasi ako." Pag-amin nito.She tries to smile. May kaonting lungkot ang bumalot sa kaniya nang makita ang natatakot nitong mga mata. As a child, she's expecting her to be afraid. Inabot niya ang kamay sa bata."Come on, hahanapin natin sila."Kinuha nit
"PHOEBE?" Donna's husky voice echoes somewhere."Tumigil ka, Donna!" Sunod niyang narinig ang nagbabantang boses ni Patricia.May pagdadalawang-isip niyang nilingon ang lugar kung saan nanggaling ang mga boses at nang makita si Donna, Patricia, Jason at Jerico ay nanigas na lamang sa kinatatayuan.Nasa likod si Jerico kasama si Jason samantalang nakaantabay si Patricia sa pasuray-suray na si Donna. Sa kanilang lahat si Donna ang may pinakamaraming nainom. Kanina pa man ay lasing na ito at maingay."Holy f***! Ang gwapo." Donna shrieks and motions to come closer to them."Huwag na, Donna." Si Patricia na hinawakan ang babae sa braso bago ito hilahin palayo.Tumawa ang babae, kasunod ay ang pagturo nito sa kanilang direksyon."May boyfriend naman pala si Phoebe! Kung ganiyan ka-gwapo ang boyfriend ko surely as hell I would not deny him to m
NATAPOS ang gabi na hindi siya makapagpokus sa mga kasama. Kahit si Jerico, hindi niya na halos mapansin dahil lagi silang nagkakatinginan ni Love. Nangungusap ang mga mata nito, tila sinasabing huwag siyang gagawa ng kahit na ano dahil nakatingin si Pierce sa kaniya.Hindi niya makita ang lalaki kaya mas tumitindi ang frustrasyon niya."Let's dance!"Hinila siya patayo ni Donna at ni Love. Sumunod naman siya at nang makababa sila ng dance floor ay nakipagsiksikan sa mga tao roon. Hindi niya maramdaman na lasing siya. Parang wala namang epekto ang alak sa kaniyang sistema."Kanina ka pa binabantayan ni Pierce!" Pasigaw na sabi ni Love habang sumasayaw sila.She rolled her eyes. Hindi na niya napansin na naroon pa si Marisol. Parang wala ng babae sa grupo nila.Sumasayaw na siya't sinasabayan ang dalawa ngunit hindi siya komportable. Pakiramdam niya'y may naka