Marco PoV;"Get out!" taboy ko sa kanya ng matapos na namin mapuntahan ang rurok ng kaligayahan. Agad naman itong tumayo at isa isang dinampot ang mga damit at naka yukong lumabas ng kwarto. Para naman may biglang kumurot sa puso ko. "Konsensya ba ito? tssk!! tumigil ka nga!! Hindi ko pa nga itong nakikitang nahihirapan eh mukhang nag eenjoy pa nga ito ngayon." Kastigo parin ng matigas na isipan ko.Makatulog na nga lang at maaga pa bukas. Pag ka higa ko naman naaamoy ko pa ang pabango ng nerd na iyon. "Ano kaya pabango ng babae na iyon? At naaadik akong amoyin ito."Kinabukasan, Bago ako bumaba, naligo at nag bihis na din ako pang office attire. Habang nag bubutones ako ng polo ko biglang naalala ko naman yung kagabi pag tanggal ko ng butones sa long sleeve ni Nerd. Napangisi naman ako at napadako pa ang tingin ko sa kama. Dahil sa kakaisip ko sa nangyari kagabi nagloloko na naman tuloy tong alaga ko. Iwan ko ba at buhay na buhay tong alaga ko kapag si Nerd ang kasiping ko. Imbes
Lexien PoV:"Marco? masakit" inda ko naman sa sobrang higpit ng pag kakahawak nito sa pulsuhan ko ngunit hindi ako pinansin nito hanggang sa makarating kami sa parking lot. Saka lang ako pabalibag na binitiwan tumama pa ang likod ko sa kotse niya.Napalunok pa ako at kita ko naman ang pag kakahigpit ng hawak niya sa ID ko. Biglang lakas na naman ng pag kabog ng dibdib ko."Paano napunta iyan sa kaniya" galit na tanong niya at inihagis sa akin."Hi-hindi ko alam"Lumapit naman ito sa akin at gigil na naman niyang hinawakan ang panga ko. Nakikita ko na naman ang nangangalit niyang ugat sa leeg niya. "Ummp' Marco" napahawak pa ako sa kamay niya."Imposible! ikaw na babae ka! Puros pa inosente ka lang eh no' Pero iyang kalandian mo sagad sagaran"Masasakit na salita na naman."Pe-pero hin-di-" hindi ako maka pagsalita ng maayos dahil sa pag kakahawak niya na halos pa sakal na."Subukan mo pang makipag usap doon sa lalaki na iyon malalagot ka na naman sa akin." gigil na sabi pa nito saka
Marco PoV;"Aba' parang wala pa ata si Nerd." "Bakit pa kasi iniwan mo, dapat di mo na lang kasi iniwan' bulong naman sa isipan kong mabait. Iniwan ko ito dahil baka di ko na naman ma control ang sarili ko, ano na naman ang magawa ko sa kaniya pero dapat sinama ko na lang din pala pag punta kila Aaron para makita niyang nandon ang LOVER BOY niya.Kaya din ako nag punta para kunin kay Aaron ang Camera ngunit nandoon din pla ito. Iniwasan ko nga din sana na makita ito dahil alam ko na ang mangyayari. At ito na nga putok sa labi ang nakuha ko galing sa kaniya. 'Talagang mahal niya nga si Nerd.'Bweset din kasi tong isa na'to di sinabing nandoon si Leo, iwan baka sinadya din ng kumag na iyon na papuntahin ako, para magkita kaming dalawa.Pagka bukas ko ng pinto ng kwarto niya wala ito, iba na naman ang nasa isip ko.Gigil na sinipa ko ang pinto ng kwarto niya ng di ko ito makita sa kaniyang kwarto, nilibot ko na buong bahay ngunit wala ito."Hayop kayo! Wag lang talaga kayong mag papahu
Marco PoV;"Doc?" Tawag ko naman na kakalabas lang nilang dalawa sa kwarto ni Nerd kasama ang nurse assistant nito."How is she?" pag alalang tanong ko naman iyon na talaga ang nararamdaman ko ngayon. Kahit iba ang nasa isip ko. Ang pag alala ang nangingibabaw"Over fatigue ang patient, kylngan lang ng pahinga, ito ipainom mo sa kaniya" sabi naman nito at inibot sa akin ang gamot. Napa sulyap naman ako sa kaniya na sobrang putla. "Kylangan mo lang muna syang hayaan na maka tulog ng maayos, maka pag pahinga, para kasing di mo pinapatulog ang asawa mo ng maayos." pabirong sabi naman nito at napa ngisi pa nga.Di ako umimik sa halip pinagmasdan ko lang ulit ito. "Paggising niya wag mong kakalimutan ipa inom iyan kaagad sa kaniya." bilin ulit nito"Thank you Doc""Kami'y aalis na" sabi pa nitoHinatid ko na muna sila sa labas. Pag ka alis nila saka ako nagpakawala ng malalim na pag hinga. Saka din ako pumanhik sa loob, may sariling mundo na naman ang mga paa ko at dumiretso na naman ito
Lexien PoV:Nagising ako sa tunog ng alarm clock"Naku late na ako!" biglang balikwas ko sa higaan."Ahhh!!" biglang na paigik ako ng may mahatak ako ng kung ano bagay man ang nasa kamay ko. Pagtingin ko dito."Dextrose?" na pinatataka ko naman, Nasapo ko pa ang noo ko at pilit kong inaalala ang nangyari kagabi. Hinihilot ko pa dahil biglang kirot na naman nito."Buti gising ka na." biglang bungad naman ni Marco at may dala pa itong pag kain. Teka para sa akin ba iyang pagkain na hawak hawak niya? Tiningnan ko ito hanggang sa pag lapag niya nito sa lamesita. "Kumain ka na muna bago mo inumin iyang gamot mo." malamig na boses na sabi nito. Palihim naman akong kinilig dito, at nanatili lang akong nakatitig sa kaniya. "Hindi ka mabubusog kong sa akin ka lang titingin" sarkastikong sabi naman nito. At pumanhik na palabas. "Sa-salamat" habol na sabi ko na lang nang nasa pintuan na ito, napahinto naman ito saglit,"Bakit nasa labas ka ng ospital kahapon?" tanong nito di lumingon sa
Lexien PoV;Mabilis na lumipas ang mga araw halos mag iisang buwan na kami dito sa Mansion. Wala paring pinagbago sa relasyon naming dalawa ni Marco. Minsan naririnig ko pang kausap niya si Natalie sa cellphone, nasasaktan naman ako sa tuwing ganon ang eksena nilang dalawa. Minsan di pa ito umuuwi. Siguro dahil kasama niya si Natalie mag damag, iyon ang laging nasa isipan ko. Na ang akala ko pa naman ay okay na kami nung araw na nagkasakit ako, dahil siya pa ang nag presenta na sunduin na lang sila itay sa condo, para makasama ko pa ito ng ilang araw para di na din daw ako bumyahe. Akala ko may pagka romantiko na ito.Hindi pa pala, napunta naman ako sa maling akala.Tungkol naman sa sakit ko, itong mga nakaraan araw din, palala ng palala naman ang nararamdaiman kong pagkikirot ng ulo ko. Minsan din nag susuka at madalas ang pagkahilo. Ngunit wala parin akong nasabihan tungkol sa sakit ko. At wala din talaga akong balak na ipagsabi kung kanino man. Lalo na kila itay at Princess, ayoko
Marco PoV:'I miss her' laging bumubulong sa isipan ko ang mga katagang iyon na pilit ko huwag pansinin. Halos mag iisang buwan na, pero ganon parin kami sa dati ni Lexien. Ni di parin niya akong kayang tingnan ng deretso si lagi lang itong nakayuko, at pag iiwas sa akin na para bang takot na takot ito sa tuwing nasa bahay ako. Gusto ko man siyang lalong pahirapan ngunit iwan ko ba pakiramdam ko din umiiba na ang takbo ng mundo ng puso ko kapag kasama ko na siya, sa isip ko gusto ko siya pahirapan ngunit tong puso ko naman sumusuway na.Pinilit ko din na huwag makipag siping sa kanya simula nong may nangyari sa amin ni Natalie, parang nahiya ako bigla sa kaniya. Kaya sa condo ako natutulog, kahit itong si Natalie naman gustong gusto lagi na sa kaniya ako mag stay. Naging mahirap din sa akin na pangalagaan ang kompanya na wala siya, diko na din kasi siya pinapasok sa trabaho, baka lagi lang magpupunta doon si Leo baka mabugbog ko na talaga ng todo ang mukong na iyon.Iwan ko ba kahit
Lexien PoV:Papasok na sana ako sa Venue, ngunit napa hinto ako at biglang nanlaki ang mga mata ko ng makita ko si Leo na papanhik na din sa Loob."Leo?" ang pag bilis naman ng pag tibok ng puso ko ng makita ko ito.Sinigurado ko pa ito kung siya nga'"Siya nga!" agad naman akong humakbang para maabutan ito."Leo??!" tawag ko naman dito. Na parang na tuklawan naman ng ahas ito ng makita ako. 'Naku napapangitan ata' sa isip ko naman.Ngunit tinuloy ko na lang ang pag hakbang ko papalapit sa kanya. Dahil parang wala ata itong balak na lapitan ako."Uyy! Leo?!" hinampas ko pa ito ng bahagya sa balikat niya ng makalapit na ako dito."Lexien!" bigla akong niyakap na kinagulat ko naman ngunit ilang sigundo din, yumakap na din ako dito 'namiss ko din tong pasaway na'to eh'"Na miss kita sobra!" sambit naman nito at lalong pa akong niyakap ng mahigpit."Uyy! Leo di na ako maka hinga?"Pagka bitaw niya sa akin kita ko naman na namumula ang Mata nitong at may nangingilid na luha, agad naman i