Marco PoV;"Aba' parang wala pa ata si Nerd." "Bakit pa kasi iniwan mo, dapat di mo na lang kasi iniwan' bulong naman sa isipan kong mabait. Iniwan ko ito dahil baka di ko na naman ma control ang sarili ko, ano na naman ang magawa ko sa kaniya pero dapat sinama ko na lang din pala pag punta kila Aaron para makita niyang nandon ang LOVER BOY niya.Kaya din ako nag punta para kunin kay Aaron ang Camera ngunit nandoon din pla ito. Iniwasan ko nga din sana na makita ito dahil alam ko na ang mangyayari. At ito na nga putok sa labi ang nakuha ko galing sa kaniya. 'Talagang mahal niya nga si Nerd.'Bweset din kasi tong isa na'to di sinabing nandoon si Leo, iwan baka sinadya din ng kumag na iyon na papuntahin ako, para magkita kaming dalawa.Pagka bukas ko ng pinto ng kwarto niya wala ito, iba na naman ang nasa isip ko.Gigil na sinipa ko ang pinto ng kwarto niya ng di ko ito makita sa kaniyang kwarto, nilibot ko na buong bahay ngunit wala ito."Hayop kayo! Wag lang talaga kayong mag papahu
Marco PoV;"Doc?" Tawag ko naman na kakalabas lang nilang dalawa sa kwarto ni Nerd kasama ang nurse assistant nito."How is she?" pag alalang tanong ko naman iyon na talaga ang nararamdaman ko ngayon. Kahit iba ang nasa isip ko. Ang pag alala ang nangingibabaw"Over fatigue ang patient, kylngan lang ng pahinga, ito ipainom mo sa kaniya" sabi naman nito at inibot sa akin ang gamot. Napa sulyap naman ako sa kaniya na sobrang putla. "Kylangan mo lang muna syang hayaan na maka tulog ng maayos, maka pag pahinga, para kasing di mo pinapatulog ang asawa mo ng maayos." pabirong sabi naman nito at napa ngisi pa nga.Di ako umimik sa halip pinagmasdan ko lang ulit ito. "Paggising niya wag mong kakalimutan ipa inom iyan kaagad sa kaniya." bilin ulit nito"Thank you Doc""Kami'y aalis na" sabi pa nitoHinatid ko na muna sila sa labas. Pag ka alis nila saka ako nagpakawala ng malalim na pag hinga. Saka din ako pumanhik sa loob, may sariling mundo na naman ang mga paa ko at dumiretso na naman ito
Lexien PoV:Nagising ako sa tunog ng alarm clock"Naku late na ako!" biglang balikwas ko sa higaan."Ahhh!!" biglang na paigik ako ng may mahatak ako ng kung ano bagay man ang nasa kamay ko. Pagtingin ko dito."Dextrose?" na pinatataka ko naman, Nasapo ko pa ang noo ko at pilit kong inaalala ang nangyari kagabi. Hinihilot ko pa dahil biglang kirot na naman nito."Buti gising ka na." biglang bungad naman ni Marco at may dala pa itong pag kain. Teka para sa akin ba iyang pagkain na hawak hawak niya? Tiningnan ko ito hanggang sa pag lapag niya nito sa lamesita. "Kumain ka na muna bago mo inumin iyang gamot mo." malamig na boses na sabi nito. Palihim naman akong kinilig dito, at nanatili lang akong nakatitig sa kaniya. "Hindi ka mabubusog kong sa akin ka lang titingin" sarkastikong sabi naman nito. At pumanhik na palabas. "Sa-salamat" habol na sabi ko na lang nang nasa pintuan na ito, napahinto naman ito saglit,"Bakit nasa labas ka ng ospital kahapon?" tanong nito di lumingon sa
Lexien PoV;Mabilis na lumipas ang mga araw halos mag iisang buwan na kami dito sa Mansion. Wala paring pinagbago sa relasyon naming dalawa ni Marco. Minsan naririnig ko pang kausap niya si Natalie sa cellphone, nasasaktan naman ako sa tuwing ganon ang eksena nilang dalawa. Minsan di pa ito umuuwi. Siguro dahil kasama niya si Natalie mag damag, iyon ang laging nasa isipan ko. Na ang akala ko pa naman ay okay na kami nung araw na nagkasakit ako, dahil siya pa ang nag presenta na sunduin na lang sila itay sa condo, para makasama ko pa ito ng ilang araw para di na din daw ako bumyahe. Akala ko may pagka romantiko na ito.Hindi pa pala, napunta naman ako sa maling akala.Tungkol naman sa sakit ko, itong mga nakaraan araw din, palala ng palala naman ang nararamdaiman kong pagkikirot ng ulo ko. Minsan din nag susuka at madalas ang pagkahilo. Ngunit wala parin akong nasabihan tungkol sa sakit ko. At wala din talaga akong balak na ipagsabi kung kanino man. Lalo na kila itay at Princess, ayoko
Marco PoV:'I miss her' laging bumubulong sa isipan ko ang mga katagang iyon na pilit ko huwag pansinin. Halos mag iisang buwan na, pero ganon parin kami sa dati ni Lexien. Ni di parin niya akong kayang tingnan ng deretso si lagi lang itong nakayuko, at pag iiwas sa akin na para bang takot na takot ito sa tuwing nasa bahay ako. Gusto ko man siyang lalong pahirapan ngunit iwan ko ba pakiramdam ko din umiiba na ang takbo ng mundo ng puso ko kapag kasama ko na siya, sa isip ko gusto ko siya pahirapan ngunit tong puso ko naman sumusuway na.Pinilit ko din na huwag makipag siping sa kanya simula nong may nangyari sa amin ni Natalie, parang nahiya ako bigla sa kaniya. Kaya sa condo ako natutulog, kahit itong si Natalie naman gustong gusto lagi na sa kaniya ako mag stay. Naging mahirap din sa akin na pangalagaan ang kompanya na wala siya, diko na din kasi siya pinapasok sa trabaho, baka lagi lang magpupunta doon si Leo baka mabugbog ko na talaga ng todo ang mukong na iyon.Iwan ko ba kahit
Lexien PoV:Papasok na sana ako sa Venue, ngunit napa hinto ako at biglang nanlaki ang mga mata ko ng makita ko si Leo na papanhik na din sa Loob."Leo?" ang pag bilis naman ng pag tibok ng puso ko ng makita ko ito.Sinigurado ko pa ito kung siya nga'"Siya nga!" agad naman akong humakbang para maabutan ito."Leo??!" tawag ko naman dito. Na parang na tuklawan naman ng ahas ito ng makita ako. 'Naku napapangitan ata' sa isip ko naman.Ngunit tinuloy ko na lang ang pag hakbang ko papalapit sa kanya. Dahil parang wala ata itong balak na lapitan ako."Uyy! Leo?!" hinampas ko pa ito ng bahagya sa balikat niya ng makalapit na ako dito."Lexien!" bigla akong niyakap na kinagulat ko naman ngunit ilang sigundo din, yumakap na din ako dito 'namiss ko din tong pasaway na'to eh'"Na miss kita sobra!" sambit naman nito at lalong pa akong niyakap ng mahigpit."Uyy! Leo di na ako maka hinga?"Pagka bitaw niya sa akin kita ko naman na namumula ang Mata nitong at may nangingilid na luha, agad naman i
Third Person:"Ano na?""Di ko pa alam! Kumu-kontrabida pa si tanda, bweset!" inis na sabi nito "Eh ano sabi ni Marco?" "Iwan ko nga din sa isa na iyon, parang nagkaka gusto pa ata sa panget na iyon!""Hayaan mo na iyon basta ang mahalaga napaniwala mo siya na siya ang ama ng dinadala mo.""Pero paano kapag nalaman niyang hindi siya ang-" "Natalie?!" di na natuloy ang sasabihin ng may tumawag sa kaniya.Agad na binaba naman niya ang tawag at humarap siya dito."Hey! Patrick?" Pilit na nilalambing ang tuno ng boses nito."Anong ginagawa mo dito sa harden?""Nag- nag papahangin lang.""Ahm' ganon ba" "Kamusta? I heard na tinakbuhan mo daw ang big contract mo sa New York." naka ngising sabi pa nito."Yes' napag tanto ko kasing marami na akong nagawang mali kay Marco at mahal na mahal ko siya kaya iniwan ko na ang career ko." "Hmm' really' hindi ba dahil diyan sa pinag bubuntis mo kaya ka umuwi sa kaniya?" Bigla naman itong namutla sa sinabi ni Patrick at di maka imik ng ilang sigun
Warning Mature content//Spg po ito:) Para po ito sa mga mature ang content na ito\\Bahave lang pong magbasa:)Lexien PoV:"No,. Lexien huwag kang umalis sa Mansion, kahit ano man ang mangyari huwag na wag kang aalis doon, ipokretang Natalie na iyon ang kapal ng mukha! At nagpakita pa talaga dito with...with my SON!!""Pero ma'am-""Please Lexien nakikiusap ako, huwag mong iwan si Marco please, pilitin mo parin hija."Ume echo na naman sa isipan ko, nanatili lang akong walang kibo,Rinig ko naman ang pag buntong hininga ni Ma'am Esme. Marahil nga nahihirapan na din ito sa mga nangyayari sa amin ni Marco."Sige na Leo, ihatid mo na si Lexien para makapag pahinga na siya." utos naman ni Ma'am Esme kay Leo.Nagkatitigan pa kami ni Leo at halata din dito na aawa na ito kalagayan ko ngayon.."O-opo tita" sagot nito"Let's go Lhex?" tanong nito sa akin, na inalalayan pa akong maglakad, pakiramdam ko din kasi mabibigat ang mga paa ko at hirap humakbang.Tanging naka yuko lamang ako na sumun
Marco PoV: "Diba...ang gandang pag masdan ang pag lubog ng araw." Nanghihinang sambit ng mahal ko at sa tuno nitong nahihirapan na magsalita. Ako na walang kapaguran mga luhang dumadaloy sa mga mata ko. Nakaupo kami ngayon sa buhanginan habang siya ay nakasandal sa balikat ko, habang ang isa ko braso naka pulupot sa beywang niya, at taimtim naman pinapanood naming dalawa ang pag lubog ng araw. Ito na.... Ito na ang huling.. huling hiling niyang makita ang pag lubog ng araw. At ang huling araw, ang pinakamasakit sa masakit na mangyayari sa buhay ko. "Ang...ang gwapo kong crush... na crush... ko lang noon sa ...trabaho...asawa ko na... ngayon." tiningnan niya pa ang singsing na suot suot niya. "Sobrang saya ko.. dahil natupad din ang pangarap ko na.. ay hindi... tinupad mo ang pangarap ko na naka magandang white dress na ihahatid ako ng itay sa iyo at haharap sa altar,... naka wheelchair nga lang heheh." "Pangako....mo sa akin na aalagaan mo ang sarili mo ha,.
Leo PoV:"Anak lakasan mo lang ang loob mo." sabi naman ni Dad tumapik tapik pa sa balikat ko."Tiyak na ayaw ni Lexien na makita tayong nalulungkot, ma's lalong mahihirapan siya." ang MomYumakap na lamang ako dito."Kuya Leo palabas na sila okay na ba lahat? Kaka ready ka na?" tanong ni Princess, bahagya naman ako tumango.Ito na ang.. ito na ang araw ng kasal nila Lexien at Marco, matuturing mo na talaga na kasal dahil tunay na nag mamahalan na silang dalawa.Tulad ng pinangako ko sa kaniya ako ang kakanta sa kasal nilang dalawa ni Marco, at iyon talaga ang tanging hiling niya sa akin. Ito na din ang tanging regalo ko sa kanya, sa kanilang dalawa ni Marco.Suminyas na din si Carla kung ready na kami, bahagyang tumango naman ako.Biglang pag tapik naman sa balikat ko ni Marco. Kita ko dito na nangingilid na din ang mga luha nito. Pilit na ngumiti ito tumango na lamang ako dito.At suminyas naman ako sa mga kasamahan ko.Ang hiniling niyang kanta ay,"Beautiful in White" by;WESTLIFE
Marco PoV:Habang taimtim kong tinititigan ang mahal ko na mahimbing na natutulog. Sobrang putla na nito.Biglang pumasok sa isipan ko lahat lahat ng mga nagawa kong kademonyohan sa kaniya. Nung unang una na kinupronta ko ito sa office niya. Kung paano siya matakot sa akin noon."Where is Mom?!!""N-naka uwi na po siya Sir""Tsssk!! So' You are Lexien Mendez?!!""So' Ikaw nga yong tinutukoy niya' you know what, diko alam kong anong pinakain mo sa mommy ko at nagkaganoon iyon""S-sir a-ano pong ibig niyong sabihin?"AaHh!""S-sir M-marco masakit po""Look! im warning you! hindi lang ganito ang gagawin ko sayo kapag sumunod ka sa gusto ni Mommy' kaya wag niyo ng ituloy pa ang balak niyong dalawa, kapag pumayag ka sa gusto niyang mangyari, I will make sure your life will be miserable""Understood!!""Stupid... Nerd!!.... "Kung paano ko siya paulit ulit tawagin nerd... Stupid!!"Nerd.. Malandi ka!!!...""Sinisigurado kong maging empyero ang buhay mo kapag nagsama na tayo!! Tandaan mo iya
Lexien PoV:Nagising na naman ako sa ingay ng kapatid ko. Dahan dahan akong bumangon, naka yakap pa ang mahal kong asawa sa akin, may kung anong ngiti naman kumawala sa labi ko pinag masdan ko pa ito at marahan kung hinaplos ang pisnge niya, napansin ko din ang eyebag nito.Halata din dito na walang maayos na tulog. Nararamdaman ko naman nangingilid na naman ang mga luha ko, nang biglang maalala ko naman ang mga araw na masasayang magkasama kaming dalawa, ngunit ngayon ay para bang nawawala na ang dating saya sa kanyang mga mata napalitan na ng lungkot.Sa tuwing matatanaw ko ang kanyang mga pagod na mata, hindi ko maiwasang maramdaman ang sakit at lungkot sa aking puso."I'm sorry asawa ko, masyado na bang.... masyado na ba akong nagpapahirap sayo... nahihirapan na din akong makita kayong ganyan ng dahil sa akin.". sambit ng isipan ko. Nag siunahan na naman ang mga luha kong mag sibaba."Bawal nga ang ate ko diyan ayaw mong maniwala eh!!""Tatawagan ko nga si Tito Harold kapag pwede
Lexien PoV:Mabilis na mga araw ang lumipas ang bilis din ng pag bagsak ng katawan ko. Putlang putla, maraming buhok na nalalagas lagi na din akong sinusumpong ng pagsasakit ng ulo ko at pagsusuka ng dugo.Nanatili lang ako dito sa bahay treatment iwan ko kung ano pang treatment o paggagamot ang ginagawa sa akin ni Doc. Harold pinupuntahan na lamang nila ako dito sa bahay.Pumayag din ang itay na mag sama na kami ni Marco. Pati din ang itay nanatili din sa tabi ko. Dahil nga sa kalagayan ko, si Princess naman, siya na ang pumalit sa akin sa pamamahala sa ibang company ni Don Mariano.Si Leo naman walang sawa parin na dumadalaw sa akin, nag seselos naman yung isa, tanggap na din ni Marco ang pagkakaibigan namin dalawa ni Leo ngunit di niya parin talaga kayang maiwasan ang magselos. Ang sweet parin kasi ni Leo.Si Carla naman dahil dito na din sila nanirahan ni Eros, sa kaniya ko na pinamahala ang Bake Shop ko, siya at si Maxien."Babe sige na gupitin mo na ang buhok ko." naka ngiting u
Lexien PoV:Napakunot noo ako ng may makita akong isang batang babae sa di kalayuan ko, na naka upo lamang ito sa swing'an.Nilapitan ko ito, ang akala ko si Maxien hindi pala, nung tumingin na ito sa akin. Ngumiti ako dito."Hello' Ang cute cute mo naman." sabi ko naman dito na halos di ata nag kakalayo ang edad nito kay Maxien.Ngumiti naman ito sa akin"Wala ka bang kasama? Nasan ang mommy mo ba't nag iisa ka lang dito?"Di naman ito umimik, lumingat ulit ako sa paligid namin para hanapin ang kasama niya. Ngunit biglang naging kulay puti ang paligid namin. At mukhang nasa loob lang kami ng isang kwartong na nakapalibot sa amin lahat ay kulay puting pader lamang."A-anong-" napa tingin ulit ako sa bata, ngunit biglang nawala na ito sa harapan ko.'Alam ko na ito''Nanaginip na naman ako' Pangatlong beses na itong nanaginip akong isang batang babae ngunit ngayon malaki na. Hindi kaya baby ni Carla na iyon na si Angle.'Sinusundo na ata ako'"Angle asan ka na? sinusundo mo na ba ako?"
Leo PoV:"How is she?!" bungad ko agad kay Marco na tulalang naka upo sa sahig sa tapat ng emergency room. At halatang galing ito sa iyak dahil sa namumugtong mga mata nito. Tiim bagang niya lang akong tinitigan at mukhang walang balak na sagutin ang tanong ko dahil binaling niya ulit ang tingin niya sa pinto ng ER.Saka ko lang din napansin na nadoon din si Patrick naka tayo naman sa may gilid mukhang hindi pa ito nag iimikan dalawa.Pag katawag sa akin ni Patrick na sinugod sa ospital si Lexien madaling madali akong tinungo tong ospital na'to ngunit sobrang bigat ng mga paa ko sa bawat hakbang ko para bang may pumipigil sa tinatapakan ko pati ang dibdib ko sumasabay din ng pasikip ng pasikip.Sobrang takot ang nararamdaman ko ngayon."Wala pang lumalabas na doctor." si Patrick"Alam niya na ba ang kalagayan ni Lexien?" tanong ko naman dito at tinutukoy ko si Marco.Tumingin naman ito kay Marco na nakatulala parin saka bahagyang tumango naman si Patrick.Bumuntong hininga pa ito."Ka
Lexien PoV:Malakas na palakpakan ang mga natanggap ko galing sa kanila nang matapos kong mag paliwag ng lahat lahat ng pag babago ng plano ng Aisle company kapag ang mga Fuentebella na ang humawak dito.Napatingin pa ako kay Marco na naka ngiting nag thumbs up pa nga ito, talagang nahahalata ko dito kanina pa na proud na proud itong pinapanood ako habang nape-presentition.At pati din si Ma'am Esme napansin kung tumayo naman ito."Lexien hija' wala ka parin talagang kupas, napaka galing mo sa presentation mo kanina, talagang nakikita namin kung paano mo napa hanga ang mga board member." saad naman ni Ma'am Esme at lumapit sa akin na walang pag aatubiling niyakap niya ako."Te-thank you po Ma'am" ganon din ako, pero sa totoo lang kinakabahan ako kanina at naiilang sa kanilang dalawa ni Marco habang nag papaliwanag ako sa harapan nilang lahat.Kahit nag usap na kami ni Ma'am kanina bago mag meeting ng masinsinan, at nag sorry na kami sa isa't isa di parin mawala ang pagka guilty ko ng
Lexien POVNagising naman ako ng makaramdam ako na may humahalik sa balikat ko."Hhmm... Marco" napainat naman ako at humarap dito"Good morning Mrs. Buenaventura." bulong naman nito at pinag patuloy parin ang ginagawa nitong paghalik sa dibdib ko naman.Napaungol na naman ako dahil sa mainit niyang labing abala sa dibdib ko."Hmmm, Anong oras na?"Huminto naman ito at cheneck ang oras sa table na katabi ng kama."It's 2am pa lang po." pag kasabi tinuloy niya ulit ang paghahalik sa dibdib ko."Sleep kana muna habang nire rape kita." sarkastokong sabi naman nito."Baliw ka na naman ummmhh" natatawang sabi ko sa kaniya ngunit napapaliyad na naman ako sa ginagawa niyang pag himas ng isa kong dibdib habang ang isa naman nilalaro ng labi niya."Mrs. Buenaventura?" biglang pag sink in naman sa isipan koAng sarap naman pakinggan iyon, at galing pa talaga sa kaniya. Tinawag niya gamit ang apilyido niya.Napakunot noo naman nang may naramdaman naman akong parang may masikip na bagay sa daliri