I placed my hand on my chest as I pounder it. Wala na Luna! Maayos kana! Tapos na. Huwag ka ng mag-alala.My hand is still trembling. Nakita ko ang pagkunot-noo ni Eya habang hawak-hawak ang mga papeles."Ayos ka lang ba?" Nagtataka niyang tanong.Nanlalambot pati rin tuhod ko dahil sa mga magaganap ngayon. Hindi naman ako ganito dati e. Bakit pa siya bumalik? Bakit dito pa niya napiling magpakita? It was five years ago. In just a moment my world turning and changing. At any point, I need to deal with whatever the world can throw at me.Sabi nga ng iba balang araw ay magkikita muli kayo at doon mo na malalaman ng mga sagot sa lahat ng katanungan mo nong umalis ka. But I am scared. Natatakot akong malaman ang totoo tapos babalik ulit ako sa kanya.It's sending shivers up my spine, just thinking how powerful he is."Eya, mauna kana. Ihi lang ako saglit." Paalam ko sa kanya.Alam kung 'di siya sanay sa akin na ganito ako. May bahid na pagtataka ang kanyang ekspresyon."S-Sige." Anito.Tu
Why do I feel I still have feelings to him? Maybe when you're in love it's hard to let go even though when you know shouldn't keep goin'.But then if it's toxic? You will stay longer to hold her, him? Iyong tipo na kahit nararanasan mo ang lason sa pait ng pag-ibig kakayanin mo pa dahil humihinga ka pa?Pagkalipas nang ilang taon, alam kung may sapat na dahilan ang tadhana kaya niya ginawa iyon sa amin? Ngunit paano balang araw kapag bumalik siya? Tapos maalala mo iyong mga sandali na magkasama kayo, nagtatawanan, pinag-aawayan ang maliliit na bagay at higit sa lahat mahal niyo ang isa't isa!Pero papaano naman ang naramdaman niyong sakit noong mga panahon na hindi sumasang-ayon ang iba para sa ikaliligaya niyo!Ang dahilan ba ng tadhana ay magiging sapat sa mga pighati, kirot at puot na bumaon sa iyong kaibuturan? Sasapat o di sasapat? It can make you want to hide under the covers.Nagmumumok akong mag-isa sa coffee shop na pagmamay-ari ni Drianna. Kahit nasa ibang bansa pa siya di p
I found myself the time I lost him. Unti-unting nabubuo ang lahat ng sagot na gusto kong malaman noon pa. I'm tempted to do somethin' without thinking what others say.The pain is unbearable but I think all this time nakakaya ko na. Nakikita ko na ang tunay na ako. I won't give up easily.I was walking like a thunder in every bit of my steps are bolts. Bawat paghakbang ko ay napapagtanto kung kailangan kong kalimutan na ang nakalipas. I didn't come this far kung hindi ako nasaktan noon. Maybe I should be thankful to him. Even I've been hurt so much."Luna!" Napabaling ako ng tingin sa kaliwa ko.My mouth opened. Drianne grinned. Halos liparin ko ang pagitan namin at saka siya niyakap ng mahigpit."Bal, I can't breath. Sobrang higpit ha!" Humalakhak siya.Mahina rin akong natawa. Sobrang namiss ko siya. I want to make understand to Chiz how much he hurt her. Mabuti ang kaibigan ko at mapagmahal."I miss you so much. Grabe." Ani ko.Humiwalay ako ng yakap sa kanya at saka tinignan ang k
Hindi ko alam kung saan ko sisimulan. Inilapag ko ang aking cover up bago nahiga sa sun lounge na malapit sa puwesto ko.I tried to convince myself take some rest for a moment. Iiwan ko ang trabaho ko nang tatlong araw at mag-aliwaliw upang mahanap ang sarili ko."Here's your order, Ma'am. Buko juice and mango cheesecake." Malawak siyang ngumiti at saka inilapag ang mga pagkain sa maliit na mesa."Thank you." Sagot ko habang hinuhubad ang sunglasses ko.He nod at me and made his way out. I sip on my juice. Mabanayad na alon lamang ang ibinibigay ngayon ng dagat. Ang alat nito ay nasasama sa t'wing bumabayo ang sariwang hangin. Wala sa sariling napangiti ako.Nagmistulang musika na walang tono ang buhay pag-ibig ko. Gusto ko lumayo ngayon sapagkat hinahanap ko ang pumipigil sa puso ko upang kumalma.Hinayaan ko munang mag-adjust ang sarili ko. Lalo na't di ko rin siya sinupot noong nakaraang araw.Papalubog na ang araw. I was never sure what I want. Pero habang pinapunuod ko ang pagbay
"Flowers for you, baby." Now I feel good. Pina-upo ko siya sa single couch na mayroon ako at saka inilipag ang hawak na tray.Tumabi ako sa kanya. Kahit medyo masikip dahil halos na-okupado niya ang buong upuan."T-Thank you." My cheeks turn reddened. Tinanggap ko ang bulaklak. His effort is becoming more purpose. He show to me that he can do it. Hindi nga ata siya napapagod magdala ng bulaklak.He was wearing a white tee shirt, ripped jeans, and a pair of rubber shoes.Ryker bent his head down to reach my forehead, placing a soft kiss. I closed my eyes and savored the feeling of his gentle and heartwarming lips.He treat me as a queen and acting like my king. Hindi lahat ng effort na appreciate pero kapag lubos na lubos nitong ipinapakita ang pagmamahal. Naiihanda ko na muli ang sarili para mahalin siya."Kamusta pala kayo ni Clarettine?" Tanong ko."Knowing Clarettine, well she keeps me bothering these passed days. Ayaw ko lang patulan. Wala naman siyang magagawa e!" Balewala niyang
I hear the blasting sound of music. The dim light illuminated the whole area. Enthusiasm and glory are make you enjoy a lot. This bar feels like restaurant and looks like the inside of a menu food ship.I really feel eager to try the best drink here that gives me shiver and excitement."Keep your hands on me." Ryker whisper.Ngumiti ako saka tumango. Every detail of this bar practically insist the drinker and drunker to stay and feel at home.Lumapit sa amin ang nakangiting lalaki at saka nakipag-kamayan kay Ryker."Nice to seeing you again here, Mr. Laurel." He said happily.Tumingin 'to sa akin. Sumilay ang mapaglarong ngiti at muli siyang tumingin kay Ryker."Who's this beautiful lady beside you?" Aniya."My wife." Ryker coldly said.Umawang aking labi at bahagyang nagulat. I actually feel home with him. Gusto ko siyang sawayin sa sinabi ngunit paano ko gagawin 'yon? Dahil gusto ng aking pandinig ang mga katagang pinalaya niya. I have him and he have me. He is my sun in my day that
I'm not going to find someone better. Even though he's better I've been waiting. Why do I still have sacrifice for him? Coz he is the man that I can't forget.Ang pagsasakripisyo ay hindi nahuhulugang madali kang iwan siya bagkus ay gusto mo lamang makita ang tunay na kahalagahan niya at mo. The first step to a good relationship is deciding what you willing to give up for the happiness of the one you love. Appreciate and value that people sacrifice for you is everything. Every preseverance you'd work hard in the end you gonna be alright.Hindi mali ang magmahal! Magiging mali lang 'to kung ang taong lubos mong minamahal ay ginagamit ka lang upang makalimot at hindi matutong magpatawad tungkol sa kanyang masalimuot na nakaraan.Nakangiti akong humarap sa lahat. I was wearing a silver tube dress and a pair of stilettos. Habang naglalakad ako sa mahaba at pulang carpet na nakalatad sa sahig panay naman ang ilaw ng mga kamera.Kumabog ng malakas ang dibdib ko nang may lumapit na reporter.
Pagkatapos namin magpunta sa sementeryo ni Ryker ay nagyaya siyang mag-date kami. Dahil nakatulog naman ako ng maaga na sakto sa bilang ng pagtulog ay sumama ako.Napapikit ako sa sariwang hangin na bumabayo nang maluwag dahil sa bukas na bintana. Ryker gave me permission to open it. Lalo na at alam niyang sobra kung namiss ang ganitong ka sariwang hangin.Pabyahe kami ngayon patungo sa municipality of Manolo Fortich. Sa pagkakaalam ko ay ang daan na tinatahak namin patungo sa Kampo Juan. Isang sikat na eco-adventure park dito sa bukidnon."What do you want to eat? May malapit na drive thru na fastfood chain dito." Aniya hindi man lang ako pinasadahan ng tingin dahil abala ito sa pagmamaneho."Cheeseburger, fries, and Oreo milk tea ang gusto ko." Sambit ko.Nakita ko ang pagkunot noo niya. Hindi yata sang-ayon sa gusto kong kainin. Nagulat ako ng hinawakan nito ang kamay ko at dinala iyon sa kanyang mga labi. He kissed the back of my hand tenderly."Mabubusog ka ba doon?" Malambing ni
Zacky POVAs I was smelling the roses in the front yard. I saw a beautiful young lady smelling the yellow roses. I guess she didn't see me because she was enjoying it. She walked into the fountain so I approached her.I was shocked at first when she bowed like I was a queen. Her beautiful angelic face tells me that she's innocent. Her gentle and sweet voice's like music into my ears, ang sarap pakinggan. We had a nice conversation but sadly she had to go for her work. At first, I thought she was modeling because of her height and beautiful face. Good appearance.Pumasok ako sa loob ng mansyon at nakita ang anak ko na nakatayo at nakatingin na sa akin. I smiled and kissed his cheek."You're a woman is sweet, huh." I teased him."She's not mine." Then he passed me by.I chuckled."Not now..." pasigaw kong sabi dahil nakalabas na sya ng mansyon.Pumasok ako sa kwarto namin at nakita ang asawa ko na nagbibihis. Lumapit ako sa kanya at ako na ang umayos sa kanyang necktie. My boss-my husba
Hindi ako masyadong nakatulog kagabi dahil sa dami ng iniisip. Dumagdag pa ang sinabi sa akin ni Mrs. Laurel. Tuwing pumapasok iyon sa isip ko, bigla nalang tumutulo ang luha ko. Ang sakit. Bakit parang ang sakit isipin na iiwan ko ang taong mahal ko?Kahit sa pagligo at pagbihis sobrang bagal ng kilos ko. Kahit sa paghatid ni Maximilian sa akin sobrang tahimik ko. He always kissed my forehead. He always asked me not to leave him no matter what, but I just smiled to him.I don't know what to answer.Ang sakit na wala akong masagot na mabibigay sa kanya. Karapat dapat ba ako para sayo? Ang babaeng hindi ka magawang ipaglaban? Mahirap lang ako at hindi ako nababagay sa mundo nya.Tuwing tinitignan ko ang mukha nya, lumalakas ang tibok ng puso ko. Mahal ko sya. Hindi ko kayang mawala sa kanya ang lahat na pinaghirapan nya nang dahil lang sa akin."Okay ka lang?" tanong sa akin ni Nathan.It's already lunch break. Hindi ko man lang napansin ang oras. Kanina pa nagtatanong sa akin si Nathan
Hanggang sa pagising ko, iniisip ko pa rin iyong usapan nila Mama. Inaantok akong lumabas ng kwarto, hindi ako masyadong nakatulog kagabi dahil sa pag-iisip. Anong ibig sabihin sa usapan nila? Bakit parang iba ata ang dating sa mga salita ni Mama?"Mornin'."Naputol lang ang pag-iisip ko ng biglang pagbati ni Maximilian. His wearing his business attire, very good looking. I stared on his face. Why is he so handsome? Hindi naman ako ganito mag-isip pero hindi ko talaga mapigilan. I blushed."Why are you blushing?" He asked and touched my cheeks."H-hindi naman ah." Tanggi ko."Haha, why are you denying it?" He teased."Hindi nga. Ganito talaga ang mukha ko.""Well... for me you're blushing." He chuckled. "I love you, let's go."I looked down. My face heated even more. Kasing pula na siguro ng kamitis itong mukha ko. My heart is racing so bad. Bakit ganito ang epekto nya sa akin?Kahit nasa loob na kami ng sasakyan nya, sa sobrang tahimik ng biyahe baka marinig pa nya ang malakas ng pagt
Nasa sasakyan na kami ni Maximilian at pauwi na. Bigla kasi syang nawalan ng gana matapos nilang magkasagutan ni Seraphina. Hindi sya nagsasalita habang ako'y nag-eenjoy sa paglalaro ng kung ano-ano. Napansin ko iyon kaya inaya ko nalang sya na umuwi.Panira talaga si Seraphina. Nagsasaya pa kaming dalawa, e, bigla nalang naninira. Masyadong kill joy ang isang iyon. Pero hindi parin talaga mawala sa isip ko ang sinabi ni Seraphina kanina.Alam mong hindi magtatagal ang relasyon nyong dalawa. Yes, I can't stop you but I can stop her. Sa akin parin ang bagsak mo, Maximilian.Parang echo ang mga salita na iyon na pabalik-balik sa aking tenga. Anong ibig sabihin non? Wala talaga akong naiintindihan. Nilingon ko si Maximilian pero diretso lang ang tingin nya sa daan. Sobrang tahimik nya naman ata.Hindi ko nalang sya pinansin at tumingin nalang din sa bintana. Maya't maya lang nasa palasyo na nila kami. Gusto kong ngumiti dahil tuwing sinasabi kong palasyo ang tinitirhan nya, tinatama nya a
It's been three weeks, since I study here in elite school. Sa tatlong linggo marami nadin ang nangyari. Gaya ng nga kaklase kong naging kuryoso parin sa pagkatao ko. I don't understand them, bakit ba sila nagiging curious, e, isang hamak na anak lang naman ako ng maid nilang Maximilian.Nalaman na din nila ang relasyon namin. Paano na laman? 'Yon ay dahil nong nag date kami sa isang mamahaling restaurant ni Maximilian, may nakakakita sa amin at kinuhanan pa kami ng letrato. They posted it on our school group.Evienne Sinclair dating the hottest international bachelor?Basa ko sa isang post sa group. Medyo nalito pa ako dahil ano bang pakialam nila pag nag relasyon nga kaming dalawa?"Big deal talaga iyan sa kanila." Biglang sabi ni Savannah habang nagpatuloy ako sa pagbabasa ng comments.May nacu-curious sa pagkatao ko. At maraming nagsasabi na bagay lang naman daw kaming dalawa. May iba din na baka galing ako sa isang mayaman na pamilya dahil nakipag date ako sa mayaman na lalaki. Ma
Nandito ako ngayon sa banyo at naliligo, nakatulala. Akala ko panaginip lang ang lahat kagabi. Ang pagtapat ni Maximilian sa akin, at pag-amin sa nararamdaman ko para sa kanya. I thought it was just a dream, it really feel surreal.As I touch my lips with my bare fingers, hindi ako makapaniwalang naghalikan kaming dalawa. His lips are slowly moving on mine. I just closed my eyes, feeling his lips."Thank you..." Sabi nya habang naka tingin sa mga mata ko "for loving me back."Hinatid nya din ako sa kusina at sinamahang kumain. Nakita ko pa si Mrs. Laurel na naka-upo sa sofa sa living area na nakatingin at nakangiti sa aming dalawa.Ang lahat ng kasambahay ay nag tataka dahil sinamahan ako ni Maximilian kumain sa loob ng kusina. Pagkatapos kung kamain ay hinatid nya ako sa tapat ng kwarto namin ni Mama. He gave me a soft kiss, and I was left dumbfounded.Hindi parin ako makapaniwalang nangyari talaga sa amin iyon. Matapos kong maligo at magbihis. Lumabas na agad ako sa kwarto at pumaso
Nakatingingin ako ngayon sa side mirror ng sasakyan ni Nathan. He is still following us. Pero hindi naman siguro sinusundan. I am living on his palace, kaya obvious na nakasunod sya. Hindi ba nya susunduin si Seraphina?"So, what is your relationship with that Laurel?" Tanong ni Nathan sa akin.I looked at him, obviously teasing me. I just pouted and didn't answer his question. May ibang kahulugan iyong sinabi nya. I saw him glanced at me at binalik ang tingin sa harap. Hindi nya naman siguro ibubunggo itong sasakyan, nu?Hindi nagtagal, inihinto nya ang sasakyan sa tapat ng malaking gate sa palasyo ni Maximilian. Kung may nakaka-alam man sa pagkatao ko, isa na d'on si Nathan."That guy is very bigtime, huh." Sabi nya habang nakatingala sa malaking gate."Sinong guy?" Tanong ko.Nginiwian nya ako dahil sa tanong ko. Hindi ko maintindihan ang sinabi nya. Marami namang guy so obviously nagta-tanong ako kung sinong guy."Your Maximilian." He grinned.I can feel my face heated. Your Maxim
Naka-upo na ako ngayon sa loob ng classroom. Hindi ko inaasahang ihahatid ako ni Maximilian dito. Kaya ngayon halos lahat ng kaklase ko nag-tatanong kung ka ano-ano ko ang isang sikat na tao pagdating sa larangan ng negosyo.Most of the students in here are all curious of my identity. Ang hindi nila alam anak lang ako ng maid ni Maximilian. I am not ashamed for what I am, pero ang sabi ng Ina ni Maximilian hindi ko na sasagotin ang nga tanong na iyan.Natapos na ang unang araw ng klase namin, lumabas na agad ako. May ibang tumatawag pa sa pangalan ko pero hindi ko na iyon pinansin. Alam kong hindi nila ako lulubayan hanggang hindi nila nakukuha ang sagot sa mga tanong nila.I was about to go to downstair, when someone grab my elbow. Nilingon ko kung sino iyon. There I saw Savannah. Hinila nya ako sa bakanteng klasrom. Wala na masyadong tao na dumadaan sa hallway na ito.Savannah was looking outside, inaalam kung may dadaan ba o wala. When she was satisfied, nilingon nya agad ako. She
I woke up because of the noise of my phone alarm. Naligo at nagbihis agad ako. I wore denim jeans and a sleeveless marshmallow print and match it with white sneakers. I fixed my hair in half a ponytail. Lumabas na agad ako sa kwarto at pumasok sa loob ng kusina para kumain.Gulat kong binuksan ang pinto dahil nakita ko si Maximilian na komporming naka-upo."Good morning." Bati nya habang nakatitig sa akin.Medyo naiilang ako sa nga titig nya kaya napayuko akong bumati sa kanya. "G-Good morning."I sat on the vacant chair, two spaces away from him. I saw him arched his brows while staring at me. I pursed my lips and look away."Why did you sit here?"Binalik ko ang tingin sa kanya at nakitang nasa tabi ko na pala sya. Ba't hindi ko napansin? He was staring at me like I did something wrong."H-hindi ba pwedeng umupo dito?" Inosenteng tanong ko.I saw him clenched his jaw, stopping himself to smile. He sigh, not taking his eyes away from me. Naagaw ang atensyon ko sa nilapag ni Mama na p