"Bitiwan mo ako, Chiz! Ano ba!" Umismid ako at kaswal lamang na tinitignan ang dalawa.Pagkatapos nang gabi na 'yon nagpasya na kaming umuwi ni Ryker. Kailangan siya sa sarili niyang kompanya habang ako ay kailangan rin sa trabaho.Ilang buwan na rin ang nakakalipas nang maging kami ni Ryker. And officially naging mas totoo kami sa isa't isa. Ang mga narinig ko masasamang salita na sinabi niya sa ina noon, nalaman ko na gusto muli nitong pakasalan siya nito kay Clarettine. But Ryker is Ryker. Hindi siya nagpakontrol bagkus ay ipinakita nito na kahit wala ang kayamanan ng pamilya niya makakabuhay parin siya gamit ng sariling pera nito.Ginawa niya na akong mundo. Kahit lagi kami nagtatalo dahil sa pagiging seloso niya ngunit kaya ko naman iyong tiisin huwag lang siyang bumitaw sa pagkapit sa akin.Ibinato ni Drianna ang mga ubas na nakalagay sa mangkok ng buong puso sa pagmumukha ni Chiz. Ilang araw lang kami nawala galing sa pag-hiking ni Ryker nagka-ganyan na silang dalawa.Nagtataka
Dati akala ko kapag mahal niyo ang isa't-isa, okay na kayo magkaroon ng relasyon. And I realize that you should consider someone's differences like approval of the parents,personal readiness, goals and careers.What would you do to make them like you? Nothing.Just Love what you have before and now is enough to teaches you to love what you lost and keep.Wearing a dark blue botton down longsleeves that folded his forearm, a ripped jeans, expensive wristwatch and a white sneakers. Ryker gave me a wink. Alam kung pinapakalma niya ako sa nangyari.Noong niyaya niya akong samahan ko siya patungo sa kwarto niya ay umu-oo ako ng agaran. Ayaw kong maiwan mag-isa sa labas dahil baka mas maging sentro ako ng usapan. Well I'm not scared. Kaso lang sawang-sawa na ako.He cupped my both cheeks and give me a passionate kiss. Ipinikit ko ang mga mata at dinama ang halik niya. I found perfect rays of sunlight brighter into my heart."Such a tease, baby." Paos aniya.Sumimangot ako at ipinatong ang p
Why do we have in pain? People stay it they're meant for it. But if they wanna go, then set them free. Do not go for a despair and stop chasing to heal your brokenness.He looked at his grandfather's graveyard. He won't stop to go here a little by little he losing his sanity. Like this is the end.Pareho kaming nakaupo sa tabi ng puntod ni Don Rico. Matapos ang libing hindi ko na siya nakakausap ng maayos. Hindi ko siya maiwan lalo na t'wing nakikita ko siyang nakatulala tila'y napakalalim pa ang aking sisihirin upang malaman ang tumatakbo sa kanyang isip.Nahihirapan ang puso kung makita siyang ganito."Ryker let's go!" Wika ko at pilit siyang pinapatayo.Nagtatagis ang bagang niya at nakakuyom ng mahigpit ang mga kamao niya."Leave me alone, Venice!" Namanhid ako bigla sa sinabi niya. He is damn serious!Gusto ko siyang sigawan at sabihin na lahat nang tao ay mawawala sa lugar na ito upang bumalik sa lugar kung saan sila unang namalagi. We should never be sorry for having a sad part
Hawak ni Ryker ang baywang ko habang naglalakad kami. Pansin ko rin ang panaka-nakang pagsulyap nito sa aking tiyan."Are you hungry? May gusto ka bang kainin?" Malambing niyang tanong.Umiling ako at binigyan lamang siya ng halik sa pisngi. I felt great. He almost smiled. Iginaya niya ako papasok sa clinic. Sumalubong sa amin ang assistant secretary ng doctor sa front desk."We already had reservation." Deklara ni Ryker. Tumingin sa kanya ang babae. Itinikom nito ang bibig at pinasadahan ng tingin itong lalaking katabi. I cleared my throat.Bumaling siya sa akin at aligagang binuklat ang reservation book sa harapan."Please come in, Sir. Nasa loob na po si Doktora Villegas!" Nakita ko ang muling pagbaling niya sa akin o sa braso ni Ryker na nakapalupot sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay.Pinagbuksan ako ni Ryker ng pinto at pina-unang pinapasok sa loob. Naabutan namin roon ang babaeng doktor na abalang sinisinop na ang gamit."Doc Villegas." Ryker said slowly. Umayos ng pagkakatayo a
How long will it take for me to sort things out in my head? What can I say? What am supposed to do?When I first saw her, I distractedly. I was gonna say something but I forgot that's why just a little good morning I represented. Napanggap akong abala sa pagtitext sapagkat nararamdamam ko ang sari-saring emosyon na gumugulo sa pagkatao ko.She's innocent. She looks like an angel. Sakto ang tangkad. She got the body to die for. Ang kulay nitong kumikislap habang nasisinagan ng araw. Mga talukap niyang nakakahalina. Her lips were red and soft. Ang sarap siguro halikan nun! I'm secretly tapped my finger on my lips thoughtfully. She had the kind of face that can stop you to allure. Damn, she's goddess.Ngumisi ako ng marinig ang boses niya. Damn, if she will stay here a little bit longer, I swear, magiging akin siya!Halos gusto kong sumuntok sa hangin ng makita ko siyang palapit sa akin. Somethings happened and as already heaven knows. I am never quiet when things get interesting. I walk
Ang balak kung gusto siyang magpanggap ng girlfriend ay bahagyang gumuho noong nalaman kong namatayan siya. She is upset and mourned. Parating nakatulala. Nakikita ko ang bawat patak ng kanyang luha. I need to wiped those tears away.Napaawang ang kanyang labi ng agaran kong hinapit siya sa baywang. She looked at me."H-Hindi ko a-alam." Nautal niyang sambit."Really?" I said almost playfully.She don't respond to what I said. But letting my hand stay on her waist. She's nervous. Nararamdaman ko iyon. Inilapit ko ang aking mukha na bahagyang ikina-atras niya. I held her nape. Damn that lips! I want to taste it.I captured her lips and kissed her softly. Baka kahit papaano ay makatulong ang halik ko sa kanyang kalungkutan. Napangiti na lamang ako ngunit agad rin itong naglaho nang makita ko siyang may ibang lalaking kasama."Ako dapat ang magpasalamat. Thank you for making me happy today, Benny." She wholeheartidly said.I cupped my fists tightly. Nagpipigil upang hindi makagulo sa sit
I beg her,"No baby please!" My breath came ragged.Umiling-filing siya."Sa umpisa pa lang? Alam kung talo na ako! Pero tanga diba? Tanga kasi ako kaya pumayag-payag ako sa pagpapanggap na 'to." Mahina siyang natawa."Hindi pa nga nag-uumpisa, matatapos na!".Ipinikit ko ang mga mata. Nilalabanan ng pang-uunawa ang pagmamahal ko sa kanya. Naglakad siya patungo sa damuhan kaya't agad ko rin siyang sinundan.Ang mga mata niyang natingala sa kalangitan."Tama na, Ryker." Dagdag niya.Walang ingay akong tumabi sa kanya. Nag-iingat na baka marinig niya ang mga yakap ko ay tuluyan niya ng akong iwan."Layuan muna ako." She's crying. My heart broke.I reached her closer to me. I pulled her down in the grass.Kinulong ko siya at niyakap. She hit my weak spot."Please forgive me?! Baby," I said almost pleading.Umangat ang paningin ko sa kanya. Hindi masasapawan ninuman ang kanyang kagandahan. Marami man ang nakilala kung babae sa buong syudad. Iba pa rin ang dulot niya sa aking kaibuturan.I
Naging masaya ang espesyal na araw ng kasal nina Luna at Ryker. Sa harap ng Diyos at sa mga taong nagmamahal sa kanila, ipinakita nila ang kanilang wagas na pagmamahalan. Habang lumilipas ang mga araw, mas lalo pang lumalalim ang pagmamahal bilang mag-asawa.Ngunit nang mabuntis si Luna, dumaan sila sa mga pagsubok. In-adjust ni Luna ang kanyang mga gawain upang mapanatili ang kaligtasan niya at ng kanilang sanggol sa sinapupunan. Hindi ito madali para sa kanilang dalawa, subalit lubos na sumuporta si Ryker sa kanyang asawa. Ibinigay niya ang lahat ng pagmamahal at alalay sa panahon ng pagbubuntis ni Luna.Hindi rin madali para kay Ryker ang pagiging asawang may responsibilidad sa kanilang pamilya. Kailangan niyang magtrabaho nang husto para sa kinabukasan nila. Sa kabila ng pagod at hamon sa trabaho, hindi siya nagpapatinag at patuloy na nagiging matatag para sa pamilya.Sa paglipas ng mga buwan, mas lumalalim ang pagmamahalan nila sa isa't isa habang hinihintay ang pagdating ng kani