Why do we have in pain? People stay it they're meant for it. But if they wanna go, then set them free. Do not go for a despair and stop chasing to heal your brokenness.He looked at his grandfather's graveyard. He won't stop to go here a little by little he losing his sanity. Like this is the end.Pareho kaming nakaupo sa tabi ng puntod ni Don Rico. Matapos ang libing hindi ko na siya nakakausap ng maayos. Hindi ko siya maiwan lalo na t'wing nakikita ko siyang nakatulala tila'y napakalalim pa ang aking sisihirin upang malaman ang tumatakbo sa kanyang isip.Nahihirapan ang puso kung makita siyang ganito."Ryker let's go!" Wika ko at pilit siyang pinapatayo.Nagtatagis ang bagang niya at nakakuyom ng mahigpit ang mga kamao niya."Leave me alone, Venice!" Namanhid ako bigla sa sinabi niya. He is damn serious!Gusto ko siyang sigawan at sabihin na lahat nang tao ay mawawala sa lugar na ito upang bumalik sa lugar kung saan sila unang namalagi. We should never be sorry for having a sad part
Hawak ni Ryker ang baywang ko habang naglalakad kami. Pansin ko rin ang panaka-nakang pagsulyap nito sa aking tiyan."Are you hungry? May gusto ka bang kainin?" Malambing niyang tanong.Umiling ako at binigyan lamang siya ng halik sa pisngi. I felt great. He almost smiled. Iginaya niya ako papasok sa clinic. Sumalubong sa amin ang assistant secretary ng doctor sa front desk."We already had reservation." Deklara ni Ryker. Tumingin sa kanya ang babae. Itinikom nito ang bibig at pinasadahan ng tingin itong lalaking katabi. I cleared my throat.Bumaling siya sa akin at aligagang binuklat ang reservation book sa harapan."Please come in, Sir. Nasa loob na po si Doktora Villegas!" Nakita ko ang muling pagbaling niya sa akin o sa braso ni Ryker na nakapalupot sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay.Pinagbuksan ako ni Ryker ng pinto at pina-unang pinapasok sa loob. Naabutan namin roon ang babaeng doktor na abalang sinisinop na ang gamit."Doc Villegas." Ryker said slowly. Umayos ng pagkakatayo a
How long will it take for me to sort things out in my head? What can I say? What am supposed to do?When I first saw her, I distractedly. I was gonna say something but I forgot that's why just a little good morning I represented. Napanggap akong abala sa pagtitext sapagkat nararamdamam ko ang sari-saring emosyon na gumugulo sa pagkatao ko.She's innocent. She looks like an angel. Sakto ang tangkad. She got the body to die for. Ang kulay nitong kumikislap habang nasisinagan ng araw. Mga talukap niyang nakakahalina. Her lips were red and soft. Ang sarap siguro halikan nun! I'm secretly tapped my finger on my lips thoughtfully. She had the kind of face that can stop you to allure. Damn, she's goddess.Ngumisi ako ng marinig ang boses niya. Damn, if she will stay here a little bit longer, I swear, magiging akin siya!Halos gusto kong sumuntok sa hangin ng makita ko siyang palapit sa akin. Somethings happened and as already heaven knows. I am never quiet when things get interesting. I walk
Ang balak kung gusto siyang magpanggap ng girlfriend ay bahagyang gumuho noong nalaman kong namatayan siya. She is upset and mourned. Parating nakatulala. Nakikita ko ang bawat patak ng kanyang luha. I need to wiped those tears away.Napaawang ang kanyang labi ng agaran kong hinapit siya sa baywang. She looked at me."H-Hindi ko a-alam." Nautal niyang sambit."Really?" I said almost playfully.She don't respond to what I said. But letting my hand stay on her waist. She's nervous. Nararamdaman ko iyon. Inilapit ko ang aking mukha na bahagyang ikina-atras niya. I held her nape. Damn that lips! I want to taste it.I captured her lips and kissed her softly. Baka kahit papaano ay makatulong ang halik ko sa kanyang kalungkutan. Napangiti na lamang ako ngunit agad rin itong naglaho nang makita ko siyang may ibang lalaking kasama."Ako dapat ang magpasalamat. Thank you for making me happy today, Benny." She wholeheartidly said.I cupped my fists tightly. Nagpipigil upang hindi makagulo sa sit
I beg her,"No baby please!" My breath came ragged.Umiling-filing siya."Sa umpisa pa lang? Alam kung talo na ako! Pero tanga diba? Tanga kasi ako kaya pumayag-payag ako sa pagpapanggap na 'to." Mahina siyang natawa."Hindi pa nga nag-uumpisa, matatapos na!".Ipinikit ko ang mga mata. Nilalabanan ng pang-uunawa ang pagmamahal ko sa kanya. Naglakad siya patungo sa damuhan kaya't agad ko rin siyang sinundan.Ang mga mata niyang natingala sa kalangitan."Tama na, Ryker." Dagdag niya.Walang ingay akong tumabi sa kanya. Nag-iingat na baka marinig niya ang mga yakap ko ay tuluyan niya ng akong iwan."Layuan muna ako." She's crying. My heart broke.I reached her closer to me. I pulled her down in the grass.Kinulong ko siya at niyakap. She hit my weak spot."Please forgive me?! Baby," I said almost pleading.Umangat ang paningin ko sa kanya. Hindi masasapawan ninuman ang kanyang kagandahan. Marami man ang nakilala kung babae sa buong syudad. Iba pa rin ang dulot niya sa aking kaibuturan.I
Naging masaya ang espesyal na araw ng kasal nina Luna at Ryker. Sa harap ng Diyos at sa mga taong nagmamahal sa kanila, ipinakita nila ang kanilang wagas na pagmamahalan. Habang lumilipas ang mga araw, mas lalo pang lumalalim ang pagmamahal bilang mag-asawa.Ngunit nang mabuntis si Luna, dumaan sila sa mga pagsubok. In-adjust ni Luna ang kanyang mga gawain upang mapanatili ang kaligtasan niya at ng kanilang sanggol sa sinapupunan. Hindi ito madali para sa kanilang dalawa, subalit lubos na sumuporta si Ryker sa kanyang asawa. Ibinigay niya ang lahat ng pagmamahal at alalay sa panahon ng pagbubuntis ni Luna.Hindi rin madali para kay Ryker ang pagiging asawang may responsibilidad sa kanilang pamilya. Kailangan niyang magtrabaho nang husto para sa kinabukasan nila. Sa kabila ng pagod at hamon sa trabaho, hindi siya nagpapatinag at patuloy na nagiging matatag para sa pamilya.Sa paglipas ng mga buwan, mas lumalalim ang pagmamahalan nila sa isa't isa habang hinihintay ang pagdating ng kani
"Sir, may gusto pong nagtatanong sa labas kung puwede po pa daw pumasok bilang kasambahay?" the youngest maid came to my office to tell me this.I was doing my work here. I'm wearing grey vneck shirt and just black pants. I am not really comfortable wearing suits in my house. Sinusuot ko lang iyon pag pumapasok talaga ako sa kompanya.It's a sunny afternoon. Malapit ng gumabi at hindi ko inaasahan na may nagtatanong pa sa ganitong oras."Let her in." seryosong sabi ko, hindi inaalis ang tingin sa aking laptop."Okay po, sir."I sighed.Hindi naman nagtagal ay agad na bumalik ang kasambahay, may kasama ng babae ngayon. As I looked at her, she seems not suited for this kind of job. She stood up confidently. Magandang babae at parang kaedad na ng aking ina."I heard you want to be a maid?" tanong ko ang paningin ay nasa laptop ko na."Yes, sir," she said those words like it was normal for her to speak foreign.She looks intimidating to me so I shifted my sit."Why?" I asked."I just want
Nandito ako ngayon sa Cafe kung saan ako nagtatarabaho. Nag wa-waitress ako dito. Simula no'ng namatay si Papa, si Mama na ang bumubuhay sa akin. Pagkamatay nya mas lalo lang nahihirapan si Mama dahil marami pala syang utang na hindi nababayaran.Ang negosyo naming sari-sari na ikinabubuhay namin ay napilitan nalang eh benta, dahil sa panay singil sa mga taong pinagkaka-utangan ni Papa.Sobrang kalahating milyon ang inutang nya at wala kaming ka malay-malay don.Napilitan nalang akong tumigil sa pag-aaral dahil gusto kong tulungan si Mama sa pang bayad nito."Two cappuccino and 2 mocha cake""1 milktea with frappe""3 chocolate cakes and 2 coffee please""5 cupcakes""1 rainbow cake"Nagla-lakad at nililista ko ang mga order nila. Panay punas naman ako sa mga pawis ko."Yong order sa table number 5 daw" sabi ko habang pinipindot pindot and bell sa kitchen."Here is your order ma'am" ngiti na serve ko sa kanila."Evie break ka muna" sabi ng manager namin."Sige lang" sagot ko sa kanya.
Zacky POVAs I was smelling the roses in the front yard. I saw a beautiful young lady smelling the yellow roses. I guess she didn't see me because she was enjoying it. She walked into the fountain so I approached her.I was shocked at first when she bowed like I was a queen. Her beautiful angelic face tells me that she's innocent. Her gentle and sweet voice's like music into my ears, ang sarap pakinggan. We had a nice conversation but sadly she had to go for her work. At first, I thought she was modeling because of her height and beautiful face. Good appearance.Pumasok ako sa loob ng mansyon at nakita ang anak ko na nakatayo at nakatingin na sa akin. I smiled and kissed his cheek."You're a woman is sweet, huh." I teased him."She's not mine." Then he passed me by.I chuckled."Not now..." pasigaw kong sabi dahil nakalabas na sya ng mansyon.Pumasok ako sa kwarto namin at nakita ang asawa ko na nagbibihis. Lumapit ako sa kanya at ako na ang umayos sa kanyang necktie. My boss-my husba
Hindi ako masyadong nakatulog kagabi dahil sa dami ng iniisip. Dumagdag pa ang sinabi sa akin ni Mrs. Laurel. Tuwing pumapasok iyon sa isip ko, bigla nalang tumutulo ang luha ko. Ang sakit. Bakit parang ang sakit isipin na iiwan ko ang taong mahal ko?Kahit sa pagligo at pagbihis sobrang bagal ng kilos ko. Kahit sa paghatid ni Maximilian sa akin sobrang tahimik ko. He always kissed my forehead. He always asked me not to leave him no matter what, but I just smiled to him.I don't know what to answer.Ang sakit na wala akong masagot na mabibigay sa kanya. Karapat dapat ba ako para sayo? Ang babaeng hindi ka magawang ipaglaban? Mahirap lang ako at hindi ako nababagay sa mundo nya.Tuwing tinitignan ko ang mukha nya, lumalakas ang tibok ng puso ko. Mahal ko sya. Hindi ko kayang mawala sa kanya ang lahat na pinaghirapan nya nang dahil lang sa akin."Okay ka lang?" tanong sa akin ni Nathan.It's already lunch break. Hindi ko man lang napansin ang oras. Kanina pa nagtatanong sa akin si Nathan
Hanggang sa pagising ko, iniisip ko pa rin iyong usapan nila Mama. Inaantok akong lumabas ng kwarto, hindi ako masyadong nakatulog kagabi dahil sa pag-iisip. Anong ibig sabihin sa usapan nila? Bakit parang iba ata ang dating sa mga salita ni Mama?"Mornin'."Naputol lang ang pag-iisip ko ng biglang pagbati ni Maximilian. His wearing his business attire, very good looking. I stared on his face. Why is he so handsome? Hindi naman ako ganito mag-isip pero hindi ko talaga mapigilan. I blushed."Why are you blushing?" He asked and touched my cheeks."H-hindi naman ah." Tanggi ko."Haha, why are you denying it?" He teased."Hindi nga. Ganito talaga ang mukha ko.""Well... for me you're blushing." He chuckled. "I love you, let's go."I looked down. My face heated even more. Kasing pula na siguro ng kamitis itong mukha ko. My heart is racing so bad. Bakit ganito ang epekto nya sa akin?Kahit nasa loob na kami ng sasakyan nya, sa sobrang tahimik ng biyahe baka marinig pa nya ang malakas ng pagt
Nasa sasakyan na kami ni Maximilian at pauwi na. Bigla kasi syang nawalan ng gana matapos nilang magkasagutan ni Seraphina. Hindi sya nagsasalita habang ako'y nag-eenjoy sa paglalaro ng kung ano-ano. Napansin ko iyon kaya inaya ko nalang sya na umuwi.Panira talaga si Seraphina. Nagsasaya pa kaming dalawa, e, bigla nalang naninira. Masyadong kill joy ang isang iyon. Pero hindi parin talaga mawala sa isip ko ang sinabi ni Seraphina kanina.Alam mong hindi magtatagal ang relasyon nyong dalawa. Yes, I can't stop you but I can stop her. Sa akin parin ang bagsak mo, Maximilian.Parang echo ang mga salita na iyon na pabalik-balik sa aking tenga. Anong ibig sabihin non? Wala talaga akong naiintindihan. Nilingon ko si Maximilian pero diretso lang ang tingin nya sa daan. Sobrang tahimik nya naman ata.Hindi ko nalang sya pinansin at tumingin nalang din sa bintana. Maya't maya lang nasa palasyo na nila kami. Gusto kong ngumiti dahil tuwing sinasabi kong palasyo ang tinitirhan nya, tinatama nya a
It's been three weeks, since I study here in elite school. Sa tatlong linggo marami nadin ang nangyari. Gaya ng nga kaklase kong naging kuryoso parin sa pagkatao ko. I don't understand them, bakit ba sila nagiging curious, e, isang hamak na anak lang naman ako ng maid nilang Maximilian.Nalaman na din nila ang relasyon namin. Paano na laman? 'Yon ay dahil nong nag date kami sa isang mamahaling restaurant ni Maximilian, may nakakakita sa amin at kinuhanan pa kami ng letrato. They posted it on our school group.Evienne Sinclair dating the hottest international bachelor?Basa ko sa isang post sa group. Medyo nalito pa ako dahil ano bang pakialam nila pag nag relasyon nga kaming dalawa?"Big deal talaga iyan sa kanila." Biglang sabi ni Savannah habang nagpatuloy ako sa pagbabasa ng comments.May nacu-curious sa pagkatao ko. At maraming nagsasabi na bagay lang naman daw kaming dalawa. May iba din na baka galing ako sa isang mayaman na pamilya dahil nakipag date ako sa mayaman na lalaki. Ma
Nandito ako ngayon sa banyo at naliligo, nakatulala. Akala ko panaginip lang ang lahat kagabi. Ang pagtapat ni Maximilian sa akin, at pag-amin sa nararamdaman ko para sa kanya. I thought it was just a dream, it really feel surreal.As I touch my lips with my bare fingers, hindi ako makapaniwalang naghalikan kaming dalawa. His lips are slowly moving on mine. I just closed my eyes, feeling his lips."Thank you..." Sabi nya habang naka tingin sa mga mata ko "for loving me back."Hinatid nya din ako sa kusina at sinamahang kumain. Nakita ko pa si Mrs. Laurel na naka-upo sa sofa sa living area na nakatingin at nakangiti sa aming dalawa.Ang lahat ng kasambahay ay nag tataka dahil sinamahan ako ni Maximilian kumain sa loob ng kusina. Pagkatapos kung kamain ay hinatid nya ako sa tapat ng kwarto namin ni Mama. He gave me a soft kiss, and I was left dumbfounded.Hindi parin ako makapaniwalang nangyari talaga sa amin iyon. Matapos kong maligo at magbihis. Lumabas na agad ako sa kwarto at pumaso
Nakatingingin ako ngayon sa side mirror ng sasakyan ni Nathan. He is still following us. Pero hindi naman siguro sinusundan. I am living on his palace, kaya obvious na nakasunod sya. Hindi ba nya susunduin si Seraphina?"So, what is your relationship with that Laurel?" Tanong ni Nathan sa akin.I looked at him, obviously teasing me. I just pouted and didn't answer his question. May ibang kahulugan iyong sinabi nya. I saw him glanced at me at binalik ang tingin sa harap. Hindi nya naman siguro ibubunggo itong sasakyan, nu?Hindi nagtagal, inihinto nya ang sasakyan sa tapat ng malaking gate sa palasyo ni Maximilian. Kung may nakaka-alam man sa pagkatao ko, isa na d'on si Nathan."That guy is very bigtime, huh." Sabi nya habang nakatingala sa malaking gate."Sinong guy?" Tanong ko.Nginiwian nya ako dahil sa tanong ko. Hindi ko maintindihan ang sinabi nya. Marami namang guy so obviously nagta-tanong ako kung sinong guy."Your Maximilian." He grinned.I can feel my face heated. Your Maxim
Naka-upo na ako ngayon sa loob ng classroom. Hindi ko inaasahang ihahatid ako ni Maximilian dito. Kaya ngayon halos lahat ng kaklase ko nag-tatanong kung ka ano-ano ko ang isang sikat na tao pagdating sa larangan ng negosyo.Most of the students in here are all curious of my identity. Ang hindi nila alam anak lang ako ng maid ni Maximilian. I am not ashamed for what I am, pero ang sabi ng Ina ni Maximilian hindi ko na sasagotin ang nga tanong na iyan.Natapos na ang unang araw ng klase namin, lumabas na agad ako. May ibang tumatawag pa sa pangalan ko pero hindi ko na iyon pinansin. Alam kong hindi nila ako lulubayan hanggang hindi nila nakukuha ang sagot sa mga tanong nila.I was about to go to downstair, when someone grab my elbow. Nilingon ko kung sino iyon. There I saw Savannah. Hinila nya ako sa bakanteng klasrom. Wala na masyadong tao na dumadaan sa hallway na ito.Savannah was looking outside, inaalam kung may dadaan ba o wala. When she was satisfied, nilingon nya agad ako. She
I woke up because of the noise of my phone alarm. Naligo at nagbihis agad ako. I wore denim jeans and a sleeveless marshmallow print and match it with white sneakers. I fixed my hair in half a ponytail. Lumabas na agad ako sa kwarto at pumasok sa loob ng kusina para kumain.Gulat kong binuksan ang pinto dahil nakita ko si Maximilian na komporming naka-upo."Good morning." Bati nya habang nakatitig sa akin.Medyo naiilang ako sa nga titig nya kaya napayuko akong bumati sa kanya. "G-Good morning."I sat on the vacant chair, two spaces away from him. I saw him arched his brows while staring at me. I pursed my lips and look away."Why did you sit here?"Binalik ko ang tingin sa kanya at nakitang nasa tabi ko na pala sya. Ba't hindi ko napansin? He was staring at me like I did something wrong."H-hindi ba pwedeng umupo dito?" Inosenteng tanong ko.I saw him clenched his jaw, stopping himself to smile. He sigh, not taking his eyes away from me. Naagaw ang atensyon ko sa nilapag ni Mama na p