Drexel's POV"YOU'RE LATE....again" I said in a pissed tone. Palagi na lng nya akong inaasar sa pamamagitan ng pagpapahuli sa usapan. Ayoko pa naman ng nale-late.Umupo siya sa office table dito sa office na may mapangasar na ngiti. Ayoko talaga siyang nakikitang ngumingiti it's irritates me."My Apologize, son," he said. I tsked dahil nakakaasar talaga siya. Usapan ay usapan. "So, how's your mission with Jakie, son" dahil sa tanong nya nagbago bigla ang mood ko. Why her? All of people, why her? "Good," tipid kong sagot sa kanya. Tinignan niya ako ng mariin. Binabasa kong ano ang nasa utak ko ngayon. Nagbuntong hininga ito. Pagkatapos ay ipinatong nito ang siko nya sa office table na pumapagitna sa amin at ipinatong ang baba nya sa likod ng palad nito. "Naghihinala na ba siya?" Tanong niya bago may kinuha sa drawer nito. Tinitigan ko muna sya ng ilang segundo bago sumagot."No." I said in gritted teeth pero hindi ko yun ponahalata. "Good" aniya bago may hinagis sa harapan ko na isan
PINAGMASDAN ko muna sila habang nakaekis ang mga braso ko sa dibdib at nakasandal sa pinto ng kotse. Nagtitigan muna silang dalawang bago ako naman ang pinatitigan. Nakataas ang kilay ko silang tinitigan at naghihintay ng sagot. Inilipat ko ang tingin ko sa babae na ngayon ay hindi maipinta ang itsura ng mukha niya parang matatae o kung ano. "Ano na?" Walang pasensya kong tanong sa kanila. Kanila lng nakangisi a itong tinitigan ako pero ngayon? Tsk! Nabubulungan muna silang dalawa. Nagbabatukan pa ito kapagkuwan. Pabebe ang mga eto ha? Yumuko ako at kumuha ng maliit ng bato sa may paanan ko. Dahil maliit lang ang pasensya ko ay ibinato ko sa kanila ang batong pinulot ko. Narinig ko namang namumurahan sila dahil sa ginawa ko. Masama naman nila akong binalingan ng tingin "Pwede ba paki dalian ang pag-eechos nyo dyan! Masama pa naman ako magalit pagmagutom" sabi ko sa kanila. "Bakit? Ano bang laro yan?" Tanong sa akin ni kuyang panget na mas gwapo pa si Empoy sa kanya. Ngumisi ako at
13 years ago, September 24. LUMAPIT ang batang si Jakie sa nagkukumpulang mga bata sa di-kalayuan sa kanya. Malalaki ag hakbag nito. Mapapansin sa mukha nito ang galit. Nang makalapit ito ay naririnig niya ang tawanan ng mga bata at isang iyak ng batang lalake. Mas lalong nagalit ito ng marinig ag iyak ng batang lalake na pinagkukumpulan ng mga bata. "Ang duwag mo!" Sigaw ng isang bata. "Duwag!" "Iyakin!" Tinulak ng batang Jakie ang sumisigaw at sinabunot ang buhok ng isang batang lalake. Napahiyaw ito sa sakit. Sinunod niya ang iba pa. "Walang sino man ang mananakit sa kakambal ko!!" Galit na galit na sigaw nito at pinagpatuloy ang pagsabunot ng buhok sa mga batang lalake. Mas lalong umingay sa kinaruruonan nila. May nagsisigawan. Hindi niya tinigilan ag mga ito hanggang sa umiiyak na rin ang ibang bata sa ginawa niya. Tumigil siya, may bahid parin sa mukha nito ang galit. Humarap siya sa likod kung nasaan ang batang umiiyak. Naging malambot ang ekspresyon nito ng makita an
Jayson's POVNAKAMASID lamang ako sa boung paligid. Nasa mga bulsa ang dalwang kong kamay. Pinatitigan ang mga tao dito sa paligid na nakikipag-usap sa ibang guest. Mga waiter at waitress na nags-serve ng mga beverages.At ang wierd lang ng mga nags-serve dahil may maskara ito pero sa kalahati lang ng mukha ang natatabunan.Ayon sa information na ibinigay ni Jun sa amin ang isa sa mga isiniserve nila ay kasama sa bidding. That wine was expensive dahil nagiisa lang ito. Isang daang taon pa ang pagpreserve nito makuha lang ang tamang timpla. The Cupid's. Yun ang nabasa ko sa info na iyon.May lumapit sa aking babaeng waitress at agad ko namang kinuha ang sinerve niyang wine. Sumimsim ako at napapikit sa aroma at sa lasa nito. It's perfect.Napabaling ako ng tingin habang nasa mga labi ko pa ang bunganga ng white wine glass sa kung nasaan sina Jakie at Drexel. Ibinaba ko ang wine glass. Napapahalakhak ako ng mahina sa dalawang ito. Unang kita ko pa lang sa kanila noon sa canteen alam kun
SA BUHAY may rason kung bakit nangyayare ang hindi mo inaasahan, mabuti man o masama. Minsan iniisip mong tama pero sa iba ay mali. Lahat ng nangyayare o mangyayare ay may dahilan. Hindi mo alam ang taong ito ay nakakabuti o nakakasama para sayo.Kagaya ngayon kasabay ng pagkawala ng ilaw ay ang isang sigaw na nagmumula sa labas ng hall na pumukaw sa lahat ng taong nandito sa loob. At itong katabi ko wala man lang kaemo - emosyon sa mukha akala mo.Pulit kong binunura ang kabang nararamdaman at marahas na napalunok. Shit! Bakit ba ako kinakabahan?Inilibot ko ang boung paningin ko sa lugar na pinapakalma parin ng mga staffs ang lahat ng mga guest. Napalunok ulit ako ng sarili kong laway ng muling magsalita si Jun sa earpiece na ginagamit namin bilang kumonikasyon. Shit! Hindi ko talaga gusto ang mga nangyayare ngayon."Everyone be alert, may gusto atang sumali sa laro," babala nito at nawala na sa linya.Hindi ko na lang namalayan mas humigpit ang hawak ko sa kamay ni hilaw na ngayon
MAY MGA pagkakataon talaga na ang mga pinagkatiwalan mong tao ang mismong ta-traydor sa'yo. Pagsisisihan mo man o hindi, kadalasan may ganyan talagang mga tao. Paano pa't may kontrabida sa buhay mo? Kung hindi ikaw ang bida sa sa sarili mong pelikula.Pinagmasdan ko siya ng maigi at naghihintay na idudugtong niya ang salitang joke. Pero wala, ni utot niya hindi nagparamdam man lang.Humalakhak ako sa pinagsasabi niya. Kapatid? As in sister? Baliw ba siya? Ni hindi nga niya nabanggit sa akin na may kapatid siya."Nagj-joke ka ba?" Tanong ko sa pagitan ng pagtawa ko.Hindi ito sumagot at nakatitig lang ito ng mariin sa akin na walang kahit na anong bahid na emosyon sa mukha nito dahilan para matigil ako sa pagtawa ko.Pinantayan ko ang pagtitig sa akin. Ni kurap hindi ko ginawa. At naririnig ko pa rin sa paligid ang ingay ng putukan ng mga baril nila sa isa't-isa. Sa ngayon ay basang-basa na ako dahil sa lecheg springkler eklabu na yan.Hindi ko maintindihan. Kung hindi ito si Em edi si
NAKAYAKAP parin ako kay hilaw habang nakapikit ang mga mata. Pilit na inaalala kung saan ko ba narinig ang boses ng batang iyon.Nabalik ako sa sarili ko ng mapagtanto kong nakayakap ako sa kanya. Mabilis akong lumayo sa kanya at napatuwid ng tayo. Tangana! Para akong tanga nito! Bakit nga ako nakayakap sa kaya?Napaka-awkward nito.Tumikhim ako. "uuhmm.. " tinignan ko siya ng may pagkailang. Pero napakunot-noo ako ng makita ang kaliwang braso nito.Marahas kong inabot ang coat nito at hinubad. Napasinghap na lang ako nang makitang napakaraming dugo ang kumalat sa kaliwang braso nito pababa."What the?!" Bulong ko na maririnig din nya. Hahawakan ko na sana ang braso niya nang pigilan niyang akong mahawakan ang braso niya dahilan para masama ko siyang binalingan ng tingin."Don't, I'm fine.." anito na parang wala lang sa kanya. Sabagay immune sa siguro siya sa mga bagay na ito. Anak ng kalabaw lang!! Pero para sa akin hindi siya okay.. Paano kong mamanatay na lang siya bigla diyan ta
24th of September, 2002South China Sea, 2200 Hours |INGAY ng barko ang naririnig ng batang si Jakie sa boung paligid at ang mahina nitong iyak. Hindi nya alam kung nasaan siya at bakit at sa anong dahilan kung bakit siya kinuha ng mga taong itong hindi niya kilala na sa di kalayuan mula sa kinalalagakan niya ay nagtatawanan pa ito.Habang umiinom ng alak na nasa bote at humihit-hit ng sigarilyo. Hit-hit buga ang ginagawa napapa-ubo rin ito minsan dahil sa usok ng sigarilyo na nanangagaling. Nag-iisang ilaw lamang ang nasa kinaruruonan niya dahilan para hindi niya maaninag ang mga ito.Napaigtad si Jakie sa gulat ng biglang hampasin ang mesa ng isa sa mga lalakeng nagbabantay sa kanya at tumayo ito at lumapit sa kanya na madilim ang mukha.Lumuhod ito sa harapan niya para magkapantay sila at mahigpit na hinawakan ang pisngi nito at inilapit sa mukha ng lalake. Napangiwi ito sa sakit."Tumahimik ka!" Sigaw nito sa mukha niya na mas lalong ikinahagulgol nito ng iyak."Aahh!" Daing ni J
DREXEL'S POVTRUSTING someone can destroy you. That's what my father says. Kinalakihan ko na ang mga salitang binanggit niya sa akin.Tiwala ang pumatay sa ina ko sa mismong harapan ko mismo. And I curse that day.At ang mga hulang ito ay hindi sapat para bumalik si Mom. At sa oras na iyon ay nagbago na ang takbo ng buhay ko.In a very young age, dapat ay nasa labas ako ng bahay at nakikipaglaro at nakikipagsaya sa mga batang katulad ko pero hindi ako ang batang iyon ngayon.Killing people is just a normal thing to do. Every day, I killed hundredths of people with no mercy.Trusting someone can destroy the hell out of you.Oo, bitbit ko ang mga katagang iyon hanggang sa lumaki ako.But, one day I transferred in another school and I saw her seating at the swing while a lollipop in her mouth. Hindi ito ang unang kita ko sa kanya. Unang nakilala ko siya ay noong kaarawan ko.Napakaganda niyang tignan noon sa kulay asul niyang dress at kulay light blue na ribbon nito sa beywang at nakalug
JAYSON'S POVDAMMIT! Hindi ko inaasahan na mangyayare ito. At dito pa talaga naisipan sa mismong university. I already know what the reason kung bakit dito mismo sila sumugod dahil nandito ang bagay na gusto nilang makuha and we have to protect that thing. Kung hindi namin mismo maprotektahan, iyon mismo ang papatay sa amin at sa lahat ng tao dito sa kinalalagyan namin.Fuck it! Hindi ko talaga inaasahan ang bagay na ito. Kung alam ko lang ay sana nakapaghanda na ako.Muli kong binigay ang atrnsyon ko sa taong nakaharap ko ngayon-ngayon lang. Hawak ko ito sa pagkabilang uluhan bahang nakaluhod ito na nakatalikod mula sa akin. Without a doubt I twisted his head until his last breathe.I fetch my phone in my pocket then dialed Jix number. Three rings after he pick up."Hey dude!" Sagot niya sa kabilang linya habang naghihikahos ng hinga siguro ay may kaharap pa ito ngayon."Where are you, f ucker?" Tanong ko imbis na bumati."Oh! I'm fine here dude!" He said in sarcasm na muntik ko ng
"YOU'LL PAY what did you've done to me, bvtch!"Kasabay nun ang sabay-sabay na pagbalik ng ilaw sa paligid at ang malakas na putok na baril ang umalingaw-ngaw sa paligid. Mabilis akong humarap sa kanya at hinampas ang mga kamay nito dahilan para mabitawan at tumalsik ito sa gilid ko. At kasabay din nun ang ingay ng buong paligid dulot ng sunod-sunod na ingay ng putok ng mga baril nito. Sigawan din ng mga tao sa paligid dahilan din ng mga pagpanic nila. Sheeet! Akala ko ako kataposan ko na."Ugh!" Malakas ko siyang sinipa sa tagiliran upang siya ay mapaatras ng bahagya.Shit! This is not good! Bakit dito pa!Maraming madadamay na mga walang muwang na mga tao dito sa school. Naririnig ko parin ang sigawan at putok ng baril sa kung saan man dapit iyon. Nakikita ko rin ang mga ito na nagtatakbuhan sa iisag lugar. In my pirepheral vision I can all the students running away in different direction. At may gumagabay sa kanila na mga malalaking tao. Napapansin ko rin na may putinh earpiece sa
"WOAH!" Halos malaglag ang panga ko pagkapasok na pagkapasok ko sa dito sa school. Sa entrance palang ay ang dami na ng mga estudyante ang sabik na pumasok. At makipagsalamuha sa iba.Shocks! Parang na-e-excite na tuloy ako sa mangyayare ngayong gabi.Kasalukuyan akong naglalakad papasok na ngayon sa school at siksikan pa talaga. Nakakabanas ng balakubak! Tsk!At atsaka, nao-op ako sa mga suot nila ngayong gabi. Yung ibang mga babae ang iiksi ng mga short shorts na tinirnohan ng crop top ata ang tawag. Yung mga lalake pormang-pormado sa mga suot nila na parang magmo-model kung maglakad. Pinaghandaan talaga.Napahinto ako at napatingin tuloy sa suot ko. Nahiya ata ang suot ko sa mga suoy nila. Naka-plain white t-shirt na keropee printed, denim jeans at sketchers na kulay maroon. Sus! Hindi ako pumunta dito para makipag fashion show. Pumunta ako rito para makita kung anong magaganap dahil nae-excite ako sa mga sinabi ni Vicente sa akin kahapon.Nagpatuloy akong pumasok at makipagsiksika
BUKAS na ang huling araw ng school fest. at ilang araw na rin ang nakakalipas matapos ang nangyari pagpatay sa isang estudyante dito sa university na si Roshell Greene. Para ngang walang nangyari dahil ang mga estupidents ay abala sa mga pagchichikahan o kaya ang pagchi-cheer sa mga kaibigan o ang tinatawag na kras nila.Parang wala lang sa kanila na may nangyare noong isang araw. At walang kahit na sino ang nagtangkang pag-usapan ito sa labas ng school. Wala ding balita patungkol dito sa media. Siguro, sinisigurado nila na walang makakalabas na balita tungkol aa nangyare at ayaw nilang masira ang magandang pangalan ng eskwelahan."Nakikinig ka ba sa akin, Jakie?"Napalingon ako sa katabi ko na ngayon ay nakakunot na ang noo nito. At tumigil kami sa paglalakad sa hallway na ngayon ay puno ito mga estudyanteng nagkakasiyaha.Napakamot ako sa batok. Ngayon ko lang napagtanto na kasama ko pala si Vicente."Ano nga iyong sinasabi mo?"Pinaikot nito ang mata."Tsk! You're spacing out Jakie
NANG makalabas na ako sa cctv room at iniwan ang dalawa sa loob dahil na-o-op na ako sa kanila. Dahil sila na ang nag-uusap tungkol sa Helium ba yun? Ay! Ewan.Tinahak ko ang daan papunta sa canteen ng school. Sana bukas pa ito ng dahil sa nangyare. Atsaka, gutom na talaga ako. Wala siguro silang balak na kumain kaya iniwan ko na lang ang mga damuhong yon.Marami pa namang estudyante dito sa parang wala ngang nangyare kanina. Nakikipag-chikahan pa sila pero yung labang kanina na Business Ad. vs Engineering Dept. ay pinahinto nila.Papaliko na sana ako ng magkabanggaan kami ng isang babae dahilan para magkanda hulog ang mga gamit nito."Shit!" Bulong ko sa sarili."Sorry..." Aniya dahilan para manayo ang mga balahibo ko sa katawan dahil sa malamig na boses nito.Tinitigan ko lang siyang nagpupulot ng mga gamit niya. Masama na kung masama pero para kasing pamilyar ang boses nito. Parang narinig ko na kung saan, hindi ko lang matandaan.Nang matapos ito sa pagpupulot ng gamit ay tumayo s
HALOS nakatulala lang ako sa wala ng buhay na katawan ni Roshell Greene. Na ngayon ay pinagkukompulan na ng maraming mga tao. Naging maingay narin ang paligid dahil sa nangyari.Ang mga security guard naman dito sa school ay pinipigilan ang ibang mga studyanteng lumapit sa katawan ni Roshell Greene.Parang masusuka ako sa hitsura sa nakakaawa niyang katawan. Bali-bali at lasug-lasog ang mga buto nito dahil na rin sa malakas na pagkabagsak nito mula sa itaas. Ginilitan din ang leeg nito. Nagkalat rin sa sahig ang dugo nito and she is coated all over with her own blood.Lumapit kay hilaw ang school dean at may sinabi ito na itinango niya.Napakaseryoso ng mukha nito. Para bang anumang sandali ay papatay ito ng tao sa kaseryosohan ng mukha nito. Nasa kabilang bulsa ang kanang kamay nito na lumapit sa gawi."Let's go," saad niya sabay hinawakan ang palapulsohan ko. At kinaladkad kung saan. Hindi na ako umangal pa dahil alam kong napaka-importante ng sinabi sa kanya ng dean.Lumabas kami n
PAGKALABAS ko sa pula kong Tesla Model S P85D ay bumungad agad sa akin ang napakarami at maiingay na tao. May dala-dala pa silang mga banner. Napakunot ang noo ko sa nakikita sa paligid.Bakit ang dami yatang tao tao ata ngayon sa school?Nagpatuloy lang ako sa paglalakad na nakakunot ang noo. Nagtataka kung anong nangyayare sa school ng wala ako."Sigurado akong mananalo ang Business Ad. laban sa Engineering!"Rinig kong sabi ng nasa harapan ko. Anong laban? May suntukan at patayan ba ngayon sa school?Tinapik ko ang mga lalakeng nag-uusap sa harapan dahilan para lingunin ako nito na magkasalubong ang dalawang kilay nito."Bakit?" Tanong niya na may inis sa boses nito.Tinaasan ko ito ng kilay. Suntukin ko ito 'e."Anong meron?" Tanong ko sa kanila.Nagkatingin silang magbabarkada at pinagtawanan pa ako ng mga loko."Hahaha! Saang lupalop ka ba nanggaling at hindi mo alam kung anong meron ngayon?" Si boy one yun na tinanungan ko. Blonde ang buhok nito na akala siguro nito na ikinagwa
KANINA PA ako palakad-lakad sa kinatatayuan ko habang kagat-kagat ang kuko ko sa kanang daliri. Ilang oras na akong naghihintay dito sa kwarto hindi parin sila tapos sa pag-uusap. Daig ang cabinet member kung makapag-usap sa tagal! Tapos hindi pa ako sinali sa usaping iyon. Unfair talaga!Pati ang asong si Sebastian ay nahihilo na sa kakasunod ng tingin sa akin. Siguro kung nakakapagsalita lang ang asong ito ay kanina pa ako binalyahan. Nakatitig lang sa akin si Sebastian habang nakaupo sa kama ko."Ano kaya pinag-uusapan nila doon Sebastian?" Tanong ko sa aso na animoy sasagot. Napairap lang ako ng mga mata ng seryosong nakatitig lang ang mga asul na mga mata nito sa akin. Saan kaya nagmana ang asong ito? Uurrghh!! Para akong tanga nito!Napahinto ako ng biglang bumukas ang pinto dahilan para mapahinto ako at mapalingon sa gawing iyon. Iniluwa nun si hilaw. Para akong nabunutan ng tinik ng makita ko siya."Anong pinag-uusapan niyo?" Pambungad ko agad na tanong sa kanya. Napalingon pa