Kiray 😭💔❤️🩹
Ang lalaking mahal ko… nalaman na ang totoo, na isa akong huwad at may malahalimaw na mukha noon. Gusto kong lapitan siya at yakapin, sabihin na heto pa rin ako, ang babaeng minahal nito, na ako pa rin ito. Pero ito na mismo ang lumapit sa akin at humawak sa braso ko. Napaigik ako sa sakit sa diin ng hawak nito, pakiramdam ko ay madudurog ang buto ko. Ngunit hindi ang sakit niyon ang ininda ko, mas masakit na makita ang pandidiri sa mata nito. Pandidiri dahil isa akong napaka panget na babae noon. Ang sakit! Walang-wala ang sakit na ito sa naramdaman ko sa tuwing nakakatanggap ako ng panlalait sa iba noon. Sampong doble pala ang sakit kapag nanggaling ito sa taong mahal mo. Noon pagmamahal ang nakikita ko at pag aalaga ang natanggap ko mula sa kanya. Nakakadurog ng pusong makita na napalitan na iyon ngayon ng pandidiri dahil totoo kong itsura. Dumiin ang kamay nito sa braso ko at halos bumaon ang kuko sa balat ko kaya napangiwi ako sa sakit. Naggagalawan ang panga ni Laxus at
“Kung may halimaw man sa inyong dalawa, ikaw ‘yon at hindi anak ko!” Puno ng pait at pagkamuhi akong tumingin sa kanya. “Oo, Laxus… oo napakalaki ng kasalanan ko. Pero hindi kasalanan ang pagiging panget! Hindi ko ginusto ang nangyari sa akin! At lalong hindi kasalanan ng anak ko ang naging kasalanan ko para tawagin mo siyang halimaw at talikuran mo siya. N-napakasama mo, Laxus… napakasama mo!” Sobrang sakit. Sa sobrang sakit parang hindi ako makahinga. Akala ko ang anak namin ang magpapatibag sa galit niya pero hindi pala. Hindi lang nito tinalikuran ang anak naming dalawa, sinuka at nilait pa niya. Nang mapagod sa pagsuntok sa dibdib at pagsampal sa kanya ay lumayo ako sa kanya. Nang makita ko ang boteng naroon ay dali ko itong binasag at dumampot ng bubog mula sa basang na piraso nito. “Kiray!” Natigilan ako… sa kauna-unahang pagkakataon ay tinawag ako ni Laxus sa totoong pangalan ko. Noon ko pa pinangarap ito. Gusto kong makilala at tawagin ako ng asawa ko sa tu
(Kiray pov) “CONGRATULATIONS, Kiray! Masaya ako para sa’yo! Tama nga ang matatanda, swerte talaga ang mga buntis!” “Sinabi mo pa, nay.” Segunda ni Mariz sa kanyang ina na si Aling Marites bago hinaplos ang tiyan ko. “Ano kaya kung mag-baby na rin ako? Para naman swertehin rin tayo—aray aray ko naman, nay!” “Baby? Paano ka magkakaanak eh wala ka namang nobyo? Ayaw mo kasi patulan si Chef Zues!” “Nay naman!” Nauwi kami sa tawanan dahil sa pamumula ni Mariz. Nagbukas-sara ang ilong nito sa inis ng marinig ang pangalan ng manliligaw nitong si Chef Zues. Oo. Nanliligaw na rito si Chef Zues. Kaya pala palagi nitong inaasar ang kaibigan ko. Nagpapapansin lang pala ito. Lumapit sa akin sila Jayson, Mariz, aling Marites at ipa naming kabarangay para batiin ako. Simula ng magbalik ako at nalaman nilang buhay ako ay bumuti ang lahat ng mga tao rito sa akin. Nadamay lang daw ako sa galit nila sa mga magulang ko na malaki ang mga utang sa kanila. Hindi naman ako mapagtanim ng sama
“I-iha…” “Pakiusap, Mrs. Solante. Wala ng dahilan para mag usap pa tayo. Kung binabagabag ka man ng konsensya mo, kasalanan mo na ‘yon. Wag mong hilingin sa akin na patawarin ka dahil wala kang mapapala sa akin. Makakaalis ka na!” Wala itong nagawa, bakas ang kalungkutan na umalis ito habang bagsak ang balikat. Nang makaalis ito ay kumuyom ang kamao ko. May konsensya pa pala ang matandang iyon? Mapait akong ngumiti. Pagkatapos ng panlilinlang nito sa akin ay may kapal pa ito ng mukha na magpakita sa akin. Hinimas ko ang tiyan ko ng kumirot ito. “Relax ka lang, anak… hindi na galit si mama. Tumaas lang ang dugo ko dahil may hindi ako inaasahang bisita.” Nakangusong sinundan ni Mariz ng tingin ang ina ni Rayana. “Mukhang sincere naman ang mommy ni Rayana, Kiray.” “Sincere? Eh ganyan din siya noong nakiusap siya sa akin noon. Akala ko tutulungan niya talaga ako na mapakulong sila Joffrey. Pero wala siyang ginawa..” hindi lang ‘yon, nilihim nito sa akin ang tungkol sa totoong
(Laxus King pov) NILAGOK ko ang lamang alak ng basong hawak ko bago nilingon ang kapapasok lang na si Jigs. “Umiinom ka na naman, Mr. King.” Hindi ako kumibo at patuloy na lumagok ng alak. Araw-araw akong umiinom, hindi ako nakakatulog ng hindi nilulunod ang sarili ko sa alak. Gusto kong uminom hanggang sa mamanhid ang buo kong katawan at kusang sumuko ito. Napasabunot ako sa buhok ko. “D-Damn.” Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Dapat maging masaya ako dahil wala na sa buhay ko ang babaeng nagpaikot sa akin pero hindi ko magawang maging masaya at bumalik sa dati. Is something wrong with me? Ito ang palagi kong tanong sa tuwing mapag isa ako. Hindi naman mahirap na kalimutan ang babaeng iyon, lalo na’t hindi ko naman talaga siya kilala. Isa lang ito sa taong sumubok na paikutin ako at sumubok na hawakan ako sa leeg. Wala itong pinagkaiba sa iba. Nakarinig kami ng katok sa pinto. Mula roon ay nakangiting pumasok si Rayana. “Laxus, nag iinom ka na naman?” Kumandong ito sa
Pinanlisikan ko ng mata ang matandang babae na nakataas ang kilay na nakatingin sa akin. Hindi ko talaga nagustuhan ang matandang ‘to kahit kailan. Ang gaspang ng ugali at trato sa akin, kung umasta akala mo ay kung sino. Eh isa lang naman itong mutchacha. Bago sumakay ng kotse at umupo sa tabi ni Laxus ay nagpaskil ako ng magiliw na ngiti sa labi ko. Umabrasyite ako sa braso nito ng makaupo sa tabi nito. “Thank you, Laxus ha. Akala ko hindi mo ako sasamahan ngayon at walang halaga sayo ang paghahanda sa kasal nating dalawa. I’m sorry dahil pinag isipan kita ng masama.” Malambing na sabi ko sabay sandal ng ulo ko sa matigas na braso nito nito. Sinadya ko pang idaiti ang dibdib ko sa kanya. Kahit na hindi ko makitaan ng excitement si Laxus habang sinusukatan kami ay binalewala ko nalang. Ang mahalaga ay sinamahan niya ako at matutuloy ang aming kasal. Marami pa namang panahon na magkakasama kami. Sigurado ako na magbubunga din ang pagsisikap ko na mahalin niya. Ang panget na ‘yon
(Kiray pov) “Kiray, dumating na pala ang mga harina at margarine kanina. Dinala ko na rin yung inventory ng kita kagabi. Teka ayos ka lang ba?” Nag aalalang tanong ni Mariz ng mapansin na namumutla ako. “Ayos lang ako, pagod lang ako.” Ani ko habang buhat si Morgan na pinapatulog ko. Bumuntonghininga ito. “Magpahinga ka naman kasi, Kiray. Hindi ka naman robot, saka nandito naman kami nila nanay. Pagkalabas mo ng ospital ay wala ka ng ginawa kundi ang magtrabaho. Balak mo bang patayin ang sarili mo? Buti nalang at hindi ka nabinat.” Hinayaan kong kunin nito si Morgan sa bisig ko. Hindi na ako sumagot dahil tama ito, wala na akong ginawa kundi ang magtrabaho. Gusto ko kasing matubos agad ang bahay namin ni lola kaya nagdodoble kayod ako. Ang bilis ng araw. Pitong buwan na ang nakalipas buhat ng ipanganak ko ang anak ko. Sa loob ng panahon na ‘yon ay napatunayan kong hindi pala talaga madali ang maging single mother. Napakahirap pala talaga. Kailangan kumayod ng doble at kung mi
“Ate Kiray, dumadami na ang mga customers natin. Sigurado po ako na lalaki pa itong Mumu’s bakery!” Napangiti ako. “Magdilang anghel ka sana, Nene.” “Sinasama talaga namin sa dasal namin ang pag ahon mo, ate Kiray. Para marami ka pang matulungan na kagaya namin!” Dagdag ni Ren. Mga working students kasi ang mga kinuha kong makakasama. Gusto ko kasing makatulog sa mga kagaya nila na gustong makapag aral at makapagtapos. Nakikita ko kasi ang sarili ko sa kanila. Tumingala ako sa mataas na gusaling pinaghintuan namin. Hindi ko akalain na sa ganito kalaking gusali kami magdedeliver. Mukha itong abandonado at walang tao. Nakakatakot tuloy na pumasok. Bukod kasi sa parang pundi na ang mga ilaw na patay-sindi pa ay mukha itong haunted house. Napakapit tuloy kaming tatlo kay Larry na wala sa oras. Nakahinga kami ng maluwag ng makakita ng gwardiya sa loob ng makapasok kami. Mukhang ito ang bantay at nag iisang tao na narito. “Kayo ba ang magdedeliver ng mga cupcakes?” “Kami ng
Nagulat ako ng makita sila Tita Kiray at ang asawa nito kasama si Morgan at isa pang lalaki na kahawig ni Morgan… Ano ang ginagawa nila ditong lahat? Nilapitan at niyakap ako ni Tita Kiray, kinamayaman naman ako ng asawa nito at ng lalaking hinihinala ko na kapatid ni Morgan. Nagpalipat-lipat ang tingij ko sa kanila, takang-taka ako bakit narito sila at wala sa airport. “I knew it, Ganda. Sabi na nga ba may kakaiba sa tinginan ninyong dalawa ng aking anak.” Namula ako at yumuko. Napansin pala iyon ng ginang. Nakakahiya, baka nandito ito para sabihin na layuan ko si Morgan dahil may fiancee na ito at hindi ako nababagay dito. “Natutuwa akong malaman na ikaw ang fiancee ng anak ko, Ganda. Ngayon palang ay welcome to the family, Ganda.” “P-po?” Pero ang akala ko ay… bigla akong nilapitan ni Morgan at niyakap sabay bulong ng “I love you” sa tenga ko. Narealized ko na ako pala ang babaeng tinutukoy ng kasambahay kanina. Ako pala ang fiancee na tinutukoy nito na susunduin. N
(Saddie pov)Malungkot na tumingin ako sa mga bulaklak na binigay sa akin ni Morgan. Gusto kong pagsisihan na tinaboy ko ito kahit pinaliwanag na sa akin nito ang lahat. Natatakot kasi ako na baka pinapaikot lang niya ako kaya pinili ko muna na pag isipan ang relasyon naming dalawa. Mahal ko siya pero natatakot ako na baka side chick lang ako nito. Bukod kasi sa akin, at kina Mama ay wala ng nakakaalam na nobya niya ako. Ewan ko ba. Hindi naman ako dating ganito, na mapaghinala. Pero simula ng lokohin ako ni Navy at palabasin na mayaman sa magulang nito ay mabilis na akong magkaro’n ng duda. Natatakot kasi ako na baka masaktan ako katulad ng ginawa nito sa akin noon. Umupo si Mama sa tabi ko ng makita ako nito. “Ma, ano ang dapat kong gawin? Mahal ko po si Morgan pero natatakot ako baka magsinungaling ulit siya sa akin. Paano po kung sinabi lang niya ang gusto kong marinig para pagaanin ang loob ko? Ayoko po makasakit ng kapwa ko babae, iyon ang huling bagay na gusto kong magawa, ang
Nainip ako kaya lumabas ako at sumandal muna sa kotse ko. Hindi nagtagal ay may dumating na may edad na babae at kumatok, pinagbuksan ito ng may edad na lalaki. “Kuya, sigurado ka ba na ibebenta mo ang lupa mo sa probinsya? Akala ko ba ay hindi mo ibebenta iyon dahil paboritong puntahan iyon ni Ate Marilou. Saka pamana sa’yo ‘yon ni Tatay… alam kong mahalaga iyon sa’yo.” Narinig ko na gipit ang lalaki na hininala ko na stepfather ni Saddie. Mukhang mabuti itong tao dahil handa itong ibenta ang lupa para sa pamilya nito. May lumabas na batang lalaki na tinatayang nasa sampong taong gulang kaya natigil sa pag uusap ang magkapatid. Tinaboy agad ng lalaki ang babae para hindi ito marinig ng anak na kalalabas lang. “Papa,si Ate Saddie, parang malungkot po siya.” Sumbong ng batang lalaki sa ama. “Paano mo naman nasabi, anak?” “Eh kasi po, palagi po siyang umiiyak. Parang ang sad niya po talaga… baka po ayaw sa akin. Kasi diba po kapag halfbrother lang ayaw sa kanila ng halfsister?”
(Morgan pov) “Find her now! Wag kayong babalik ng hindi nalalaman kung nasa’n siya!” “Yes, Sir!” Tugon ng mga tauhan na inutusan kong hanapin si Saddie. Sumandal ako sa swivel chair at hinilot ang sintido ko pagkatapos tawagan ang mga ito. This is all my fault. Kung hindi ako naglihim rito ay hindi ko ito masasaktan. Hindi na sana nito sa balita nalaman ang tungkol kay Flory. “Fvck! Kasalanan ko ‘to!” Hindi sana ito lalayas sa bahay kung hindu ako naglihim dito at nagpaliwanag agad ako noong una palang. Mayamaya ay nakarinig ako ng katok. Inaasahan ko na ang secretary ko ito pero si Kirk ang pumasok. Nilapag nito ang folder na may report tungkol sa former coach ko at dating kaibigan. “I took it from Jerome. Tutal ay pupunta naman ako dito kaya ako na ang nagdala nito sa’yo.” Paliwanag nito. “Nakausap ko si Mommy, she denied about the newspaper statement. Hindi totoo na sinabi niya na engaged na kayo ni Flory at malapit ng ikasal. The photo they released was fake. Pina-take dow
Akala ko ay iba si Morgan pero hindi pala, katulad lang siya ng ibang lalaki na kapag nahuli ay hindi aamin at paninindigan ang kasalanan. Ang tanga ko dahil ang dali kong nagpauto sa kanya at naniwala sa matatamis niyang mga salita. Hindi pa ako nadala. Pagkahinto ng taxi na pinara ko ay sumakay agad ako at nagpahatid sa bahay ng mama ko. Wala na kasi akong alam na pupuntahan. Ayoko naman na pumunta sa papa ko dahil baka mapagsabihan lang ako at ipamukha sa akin na tama ito. Nagulat si Mama ng mapagbuksan ako ng pinto. Akala ko ay pagagalitan ako nito dahil ginambala ko sila ng madaling araw pero pinapasok ako nito. Pinapasok ako ni Mama sa kwarto ng stepsister ko na sampong taon pero tumanggi ako. Aalis din naman ako bago mag alas sais ng umaga. Akala ko ay umalis na ito at pumasok sa kwarto kaya pinakawalan ko ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan, pero tumabi ito sa akin at tinapik ako sa balikat. Nagulat ako dahil pagtingin ko rito ay lumuluha at, nagsisisi itong nakatingi
(Saddie pov) Parang binugbog ako sa sobrang sakit ng katawan ko. Nang makita ako ni Morgan na ngumiwi ay tinawanan ako nito. “Kasalanan mo ‘to eh. Ang sakit tuloy ng katawan ko.” Sisi ko rito. “Blame yourself, you’re too hot to ignore when we’re alone.” Natatawang inirapan ko ito ng kindatan ako nito. “Ako pa talaga ang sinisi. Ang sabihin nito ay mahilig ka lang kamo.“ mahinang bulong ko habang pinapanood itong magluto. Nandito kami ngayon kusina at ngayon nga ay nagpasya itong lutuan ako. Nanghihina kasi ako dahil katatapos lang namin magta-lik sa kwarto. Tatlong araw na nang kumain ito ng balot pero parang wala itong kapaguran. Tingin ko nga ay hindi na nito kailangan no’n kasi likas na dito ang mahilig at hindi nauubusan ng lakas. Feeling ko tuloy ay lumuwag ng husto ang kweba ko dahil sa walang tigil nitong kakagalaw sa akin. “Hey. What are you thinking?” Untag nito ng makitang nakanguso ako. Namula ako at nag iwas ng tingin pero hinawakan niya ang mukha ko at tiningala k
Nang mahimigan ang lamig sa boses ko ay bumuntong-hininga ito. “Alam kong galit ka, Saddie. And you have a reason to be angry, hindi kita masisisi dahil kasalanan ko ‘yon, naging duwag ako.” “Navy, wala na akong galit sayo, kilala mo ako, hindi ako mapagtanim ng galit. At isa pa nakamove on na ako at masaya na ako ngayon.” “What?!” Halos mabingi ako sa lakas ng sigaw nito. “Nakamove on? Don’t tell me na… oh never mind. Alam ko naman na galit ka lang. Naging gag0 kasi ako. And i’m really sorry for that.” Bumaba ang boses nito. “Pwede ba tayong mag usap?” Mahinahon na tanong nito. Bumuntong hininga ako. Ilang buwan na ang nakalipas pero ngayon lang ako nito tinawagan. Kung noong mga unang aras at linggo siguro ay baka pinagbigyan ko pa ito na kausapin ako. “Navy, hiwalay na tayong dalawa, wala na tayong dapat pag usapan pa.” “Pero, Saddie, mahalaga ang gusto kong sabihin sa’yo. Please let’s talk.” Samo nito. Umiling-iling ako sa hangin. “I’m sorry pero wala ng dahilan para m
(Saddie pov) Isang simpleng kulay purple dress na lagpas tuhod ang suot ko na binagayan ng flat sandals na kulay puti. Hindi ako sanay maglagay ng makapal na makeup, pero naglagay ako ng makapal na dark lipstick. Mahilig talaga ako sa dark lipstick, kahit nga nasa bahay lang ay naglalagay ako nito. Maputi at pantay kasi ang kulay ng balat ko kaya kahit hindi magmakeup ay nadadala ito ng lipstick ko. Napansin ko na maraming tumitingin sa akin habang naglalakad papunta sa kaarawan ng apo ni Aling Bebang. Malapit lang naman ito kaya nilakad ko na. Napahinto ako sandali, ramdam ko ang hapdi sa pagitan ng hita ko. Si Morgan kasi, isang linggo na hindi ako tinigilan. Buti nga at pumasok na ito ngayon, kundi hindi ito pumasok sigurado na hanggang ngayon ay nagtatalík pa rin kaming dalawa. Para itong halimaw pagdating sa sex. Para itong hindi napapagod, katawan ko na nga lang ang sumusuko. “Oo nga pala kailangan kong magmadali!” Nilakad-takbo ko ang daan. Late na yata ako. Paano natag
“I don’t want to take you here, Saddie. I want to take you properly in bed.” Sabi ni Morgan bago ako binuhat papunta sa kwarto. Pagdating namin sa kwarto nito ay maingat niya akong nilapag sa ibabaw ng kama at inalis ang lahat ng saplot ko at walang iniwan maski isa. Hindi ito nagpaligoy-ligoy pa, agad itong lumuhod at dumapa para dilaan at paligayahin ako. “Ahhh Morgan!” Bago ang lahat ng ito sa akin kaya napaka sensitibo ng pakiramdam ko. Dinilaan ni Morgan ang bukana ko, damang-dama ko ang mainit at basang dila niya sa pagkaba-bae ko. Hindi ko maipaliwanag ang sarap at kiliti na nararamdaman ko kaya napapasabunot ako sa buhok niya at naiipit ko ang ulo niya. “Ohhh, Morgan! Sige pa ahhh! Ang sarap ng ginagawa mo ahhh!” Nasasarapan kong haling-hing habang sarap na sarap akong dinuduldol sa kanya ang perlas ko. Nakakahiya dahil ang ingay ko pero mukhang natutuwa pa ito dahil mas lalo nitong pinag igihan ang paglapa sa pagka-babae ko. Pinatulis nito ang dila at sinungkal ang clí