Chapter 244

=Elvira’s Point Of View=

Dahil sa kalasingan ni Zian ay pinatuloy siya sa guest room. Hindi ako makapaniwalang pagkahiga niya ay nakatulog siya kaagad matapos niya akong landiin noong kaming dalawa na lang. Kaya naman pinilit kong tumuloy na sa kwarto ko upang makapagpahinga.

Kinabukasan ay sabay kaming umalis ni Zian sa bahay. Dumeretso kami sa condo niya at pagkarating sa condo niya humiga kaagad siya sa kanyang sofa.

“Elle… Can you get my cheque in my room?” pakiusap ni Zian kaya naman lumabi ako.

“Kung ‘yon yung inutang ni papa, huwag na. Baka lasing lang siya no’n—”

“It must be serious, c’mon take it.” Wala akong magawa kundi sundin siya.

Nang makabalik ay sinulatan niya ang mahalagang papel na iyon at pinirmahan bago inabot sa akin.

Inabot niya sa akin ang cheque, at hindi ko magawang tumingin nang diretso sa kanya. Limang milyon. Sa isang piraso ng papel na kayang-kaya niyang iabot nang ganun lang, katumbas na ng halaga na halos di ko kayang maisip.

“Elle, ayaw m