My arms were crossed in front of my chest as Zai carried Sierah on her bed. I was watching them two, Sierah fell asleep and Zai is so annoying. "What's with the face?" He asked after he closed Sierah's room in this new home he's talking about. "Us? In one room?" Singhal ko at salubong ang kilay ko siyang tinitigan. "Oh akala ko ba magaling ka umarte?" Sumbat niya dahilan para mapairap ako. "M-Makita ka nga lang nakakairita na, makasama pa sa isang kwarto? Oh c'mon Zai alam kong ayaw mo sa set up natin at isa pa anong iisipin ni Dr.Shane?" Napairap ako at inis na inis na naupo sa sofa. "Anong iisipin niya?" Napairap ako dahil tinatanong pa niya obvious naman! "Baka isipin niya na may namamagitan sa atin, ano ba?" Singhal ko. "And?" He innocently asked that made me frown more, what the hell is he actually acting! Hindi naman siya bobo ano ba 'yan. "Make it clear with her, I have nothing to do with you okay?" Tinitigan ako ni Zai bago niya ibulsa ang isang kamay at titigan
Makalipas ang isang linggo ay napapansin kong mas masaya at may gana si Sierah dahil kasama namin ang daddy niya, madalas naman night duty si Zai kaya halos solo ko ang kwarto gabi gabi. Hindi naman nagdududa si Sierah dahil alam niyang doctor ang daddy niya, isang hapon ay natigilan ako ng may mag-bell mula sa labas ng kwarto kaya binuksan ko 'yon ngunit napalunok ako ng makita si Zai na mukhang may tama ng alak. "H-Hi," nangunot ang noo ko ng makitang akay akay ni Dr.Shane si Zai huminga ako ng malalim at nilingon ang kwarto ng anak namin. "Hapon na hapon uminom kayo?" I asked in monotone. "A-Ah nagka-ayaan lang." Nakangiting sagot ni Dr.Shane kaya naman ng mailagay niya sa sofa si Zai ay hinarap niya ako at muling nginitian. "Aalis na rin ako, h-hindi kasi magandang makita ako ni Sierah rito." Mabilis na paalam niya kaya tinanguan ko na lang siya hanggang sa panoorin ko siyang lumabas ng hotel room. Nang makalabas ay tinitigan ko si Zai na nakapikit at nakasandal sa sof
Pagkatapos no'n ay lumabas na ako ng kwarto ngunit nakita ko si Sierah na nakatitig sa pinto namin kaya nangunot ang noo ko. "Why baby?" Tanong ko ngunit naningkit ang mata niya. "What happened to daddy mommy? I saw him crawled." Natawa ako sa sinabi ni Sierah kaya nakangiti ko siyang hinarap. "Your dad got drunk, he's so mabigat so I can't carry him." Natawa si Sierah sa sinabi ko at tsaka pumasok sa kwarto at lumapit sa daddy niya kaya naman sumunod ako. Hanggang sa magising si Zai dahil kay Sierah ay ngumiti siya. "You're so big daddy so don't get drunk, mommy and I are small." Sermon ni Sierah, naisipan kong pumunta muna sa sala dahil inaantok rin talaga ako. Dumating ang gabi at mukhang nasa maayos ng katinuan si Zai, habang nagluluto ako ng gabihan ay naupo siya sa kitchen stall. "Sobered?" Tanong ko. Tango lamang ang naging tugon niya dahil siguro ay wala pa sa mood. "Hinatid ka ni Dr.Shane rito kanina," mahinang sabi ko. "She did?" Ngumiwi ako at tsaka tumango.
Habang tumitingin tingin ako ay hinawakan ko ang babasagin sa dragon, ewan ko made of glass siya at higit sa lahat makikita mo pa ang tagos— nanlaki ang mata ko ng malakas na may nakasagi sa akin dahilan para mabitiwan ko 'yon at mabasag."O-Oh my gosh.." Hindi makapaniwalang sabi ko at nilingon ang nakasagi sa akin, tumaas kaagad ang kilay ko ng makita si Dr.Shane."S-Sorry! I-I didn't mean it!" Mabilis niyang sabi kaya naman napairap ako."That's expensive mommy!" Mabilis na hirit ni Sierah kaya napabuntong hininga ako and I was about to pick up the broken pieces but then a hand grabbed my wrist."You're just going to scratch your hands, huwag na,” Zai calmly said before calling someone."I'll just pay for it,” nanghihinayang na sabi ko."No, ako na lang. A-Ako naman yung dahilan," wika ni Doctor Shane kaya huminga ako ng malalim bago siya binalingan."Ako na okay? Next time magbasa ka ng rules bago ka pumasok sa isang shop." Pinipilit kong huwag magalit dahil mas matanda siya sa ak
Habang nasa sala ako ay kumakain ako ng watermelon o pakwan sa tagalog, ngunit habang nanonood ako ay dumating si Zai at para bang pagod na pagod siyang sumalampak sa single sofa kasabay ng pagbaba niya ng white coat niya sa center table."May lipstick yung coat mo," wika ko kaagad dahilan para magmulat siya at tignan 'yon."Nasa hospital kayo tapos quickie? Oh my gosh." Nakangiwing sabi ko dahilan para tignan niya lang ako at huminga ng malalim.Habang kumakain ay nangunot ang noo ko ng tumunog ang cellphone ko ngunit halos mapaayos ako ng upo ng mapagtanto na si dad 'yung caller. "Huwag ka maingay Zai ha," pakiusap ko at kinakabahan na sinagot ang call."Hey dad.." Panimula ako, actually may rason kung bakit ako kinakabahan."How are you? I'm here at Palawan. Saan kayo nakatira ng asawa mo?" Sa sinabi ni dad ay nanlaki kaagad ang mata ko."Here at Palawan? Dad I-It's already late.." "Well I just wanted to check on you, nandito ako sa lobby. It's still 8 Pm." Ang kaba sa dibdib ko
"Kung ganoon mananatili ako sa Palawan ng tatlong linggo, namiss ko ang apo at anak ko. Bibisita ako parati." Napalunok ako."Akala ko po ba uuwi rin kayo bukas?" Pinipigilan ko lang mainis ngunit nakakapuno talaga."Pinauuwi mo na ba ako? Bakit may itinatago ka bang iba—""Of course let your dad stay at Palawan. So he can relax," wika ni Zai kaya naman napatango tango si dad. Akala ko ay tapos na si Zai sa sasabihin ngunit may pahabol pa siya, “How much for a day? A million right? It’s on me Mr. Ramirez.” Nanlaki ng husto ang mata ko nang para bang isang libo lang ang isang milyon nang sabihin niyang siya na ang magbabayad!"Mabuti pa ang asawa mo iniisip ako, sige na't tutungo na ako sa tutuluyan ko ngayong gabi. Diyan lang sa katapat niyo," wika ni dad dahilan para manlaki ang mata ko."K-Kumuha rin kayo ng ganitong pad dad?" Hindi makapaniwala kong tanong ngunit tumango lang siya at tumayo kaya naman alanganin akong ngumuso."I'll see you, sabay-sabay na tayong mag-umagahan bukas.
Kinaumagahan ay halos manlaki ang mata ko ng may kumakatok na sa kwarto at agad kong naalala si dad! Baka pinagbuksan siya ni Sierah dahil magkakilala sila. Mabilis akong bumalikwas at agad na yumakap kay Zai hanggang sa bumukas ang pinto.Halata namang nagising ko si Zai sa ginawa ko. "Gumising na kayo at mag-uumagahan tayo." Kunyare ay kamumulat ko lang, ngunit naramdaman ko ang pag yakap ng isang kamay ni Zai sa bewang ko."Hmm,” tugon niya lang.Napalunok ako ng sobra dahil amoy na amoy ko siya, what a manly scent. "Yes dad, susunod na,” mahinahon kong sabi at nang sumarado ang pinto ay agad akong humiwalay at tsaka napahawak sa dibdib sa sobrang kaba."Sierah talaga, pinagbuksan yung lolo niya,” mariin akong napapikit at agad na nailang ng maalala ang ginawa kanina lang, narinig ko ang mahinang tawa ni Zai."Yayakap ka na lang nanghawak ka pa ng abs." Agad ko siyang nalingon at sinamaan ng tingin."I was in a rush okay? Tinapon ko na nga lang yung sarili ko sa'yo,” ngiwing sabi k
Makalipas ang dalawang oras ay umalis na rin kami dahil kikitain namin si Levi with Sierah, buhat buhat ni Zai ang anak namin habang naglalakad ay maraming mata ang pinanonood kami ngunit wala naman akong pakialam.Nang makaratimg sa restaurant na 'yon ay peke kong nginitian si Levi na pormal na naka-polo at may jacket pa. "Hi Sierah, how have you been?" Nakangiting tanong niya kay Sierah."I'm okay tito." Sagot lang ni Sierah at naupo na sa upuan ng pangbata."I'm actually not a pretentious person, so I won't greet and acknowledge you." Pigil ngisi kong nilingon si Zai na astig na naupo matapos sabihin 'yon."Same goes for you, Garcia. Hambog ka pa rin." Ngising sabi ni Levi kaya napairap ako at naupo sa tabi ni Zai."So what now? Why did you want to meet my wife?" Zai questioned that made my brows furrowed."Why? Can't I meet her—""You can't, madamot ako eh. Gusto ko pag akin, akin lang. Just like a lot, don't trespass my property." Zai seriously said that made me bit my lower lip,
=Elvira’s Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. “Mmm,” rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko ‘yon at dahil doon ay napamulat siya. “Damn, I forgot,” pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. “Brush lang ako hon, let’s continue the kiss after. Conscious ka
Zian’s Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. “Dad, I need you to check something,” bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. “Anak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo ‘yon.” “Dad, this isn’t about emotions. This is about survival,” sagot ko, matigas ang boses. “Hindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.” Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elvira’s Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zian’s Point of View “Kung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,” sabi ng lider. “Lumuhod ka at aminin mong natalo ka.” Napangiti ako nang bahagya. “I don’t think so.” Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. “Putang ina! Barilin siya!” sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. “Please! Don’t kill me!” sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. “Pakawalan mo siya,” utos ko, ang baril ko’y nakatutok sa kanya. “Pakiusap—” Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elvira’s Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. “
Elvira’s Point of View Tahimik kami sa biyahe. Hindi ko alam kung paano haharapin ang sitwasyon na ito. Hindi rin ako sigurado kung tama ba ang ginagawa ko—na hihingi ako ng tulong kay Zian para pumatay ng tao. Ngunit sa kabila ng lahat, alam kong wala akong ibang mapagkakatiwalaan ngayon. Napatingin ako kay Zian. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela, ang mga mata niya’y nakatuon sa daan, ngunit ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip niya ang plano. “Elle,” basag niya sa katahimikan. “Ano bang eksaktong sinabi nila? Gaano karaming tao ang kailangan nating harapin?” Huminga ako nang malalim, sinubukang alalahanin ang boses ng lalaking tumawag. “Wala silang binanggit kung ilan sila. Sinabi lang nila na pumunta ako mag-isa… at kung hindi, may mangyayari kay Clayn.” Napamura siya nang mahina. “Typical tactics. They’re expecting you to come alone and unarmed. That’s their leverage.” “Zian… natatakot ako,” bulong ko, hindi
=Elvira’s Point Of View=Makalipas ang isang linggo, habang nakaupo ako sa sala kasama si Zian ay may ibinalita sa telibisyon.Ngunit napahinto ako nang makita ang mukha ng lalake na sinasabi nilang namatay dahil nabaril sa sariling bahay.‘Yung nasa litrato na sinend sa akin ng account na walang pangalan… Yung binaril ni Zian…’Nagitla ako at mapakurap. Nilingon ko si Zian ngunit parang wala siyang pakialam.Umiwas tingin ako bago pa niya mapansin at mariing pumikit. ‘Calm down, Elle. H-Hindi sigurado ang lahat…’“Sino kaya ang pumatay doon?” mahinang tanong ko. Tumikhim si Zian.“I don’t know hon. Maybe, kaaway? Since that man is politically involved,” mahinahon niyang sagot sa akin.“Ahh,” tango ko na lang.***Makalipas ang isa pang linggo ay nagsimula akong mag-ipon para sa business ni papa noon, at para sa mga utang ko kay Zian.Habang nagtatrabaho ako ay nakatanggap ako ng tawag galing kay Clayn. Ngunit nang sagutin ko ‘yon ay hindi boses ni Clayn.“Glad you answered, Elvira M
Elvira’s Point Of View Kinaumagahan ay naalimpungatan ako sa gising ni Clayn sa akin. “Oh?” nagmamaktol na sabi ko at nagtakip ng mukha. “Ate! Si Kuya Zian mahiya ka naman!” ani niya at hinampas ang paa ko dahilan para matigilan ako at dahan-dahan na sumilip sa unan. “Ako na bahala Clayn, salamat…” rinig kong sabi niya kaya lumunok ako. ‘Nandito na siya…’ “Hon…” malumanay niyang tawag sa akin dahilan para pumikit ako ng mariin. “Mmm?” tugon ko habang may takip sa mukha. Naramdaman ko ang pagbigat ng kama at alam kong naupo siya hindi malayo sa akin. “Bakit nandito ka hon? Hindi ka sa condo?” mahinang tanong niya kaya bumangon ako at handa na sanang sumbatan siya ngunit nakita ko ang sobrang gwapong mukha niya ngayong umaga. “Ah, nagluto si mama kagabi. Kaya hapon pa lang pumunta na ako dito,” pagsisinungaling ko. Napahinto siya at tumango. “Okay hon, wala kang work today?” inosente niyang tanong kaya matagal akong tumitig sa mukha niya. ‘Paano yung natuklasan ko kag
=Elvira’s Point Of View= “Hon, whatever happens. Please trust me?” mahinang bulong ni Zian habang nakayakap sa akin. Ngumiti naman ako at tumango. “Mm, just don’t keep things from me…” Hindi na siya tumugon pa sa akin kaya naman nag-enjoy na lang kami sa day off naming dalawa. A few days later… Nagtataka ako nang hindi pa siya nakakauwi. It’s 10 PM and I got worried kaya sinubukan ko siyang tawagan. Pero out of reach ang kanyang cellphone. Habang inaantay siya ay napahinto ako nang may ma-receive akong text message from a random number. From Unknown Number: Gusto mong malaman kung nasaan ang pinakamamahal mong si Ian Zachary? 10:05 PM. Napalunok ako at napatitig doon, bago ako gumawa ng reply sa kanya. To Unknown Number: Nasaan siya? 10:07 PM. From Unknown Number: Ave. Street. Zone 4. You’re on this. Go and find out, or sleep weary. 10:09 PM. Huminga ako ng malalim at kinuha kaagad ang wallet at ang jacket ko. Lumabas ako mg condo wearing a light
Elvira’s Point Of ViewNaging okay naman ang relasyon namin ni Zian. Pakiramdam ko ay mas naging showy kami sa pagmamahal namin sa isa’t isa.A few months later… Hindi ko inaasahan na magtatagal kami ng ganito katagal. It’s been a year since tinanong niya ako to be his girlfriend. Mas stable na ang work ko bilang engineer at live-in na rin kaming dalawa. Masaya nga ako at sa iisang bubong kami nakatira.Hindi ko akalain na magiging ganito kasaya ang buhay ko sa piling ni Zian. Sa totoo lang, marami akong pangarap noon, pero hindi ko inisip na kasama siya sa mga iyon. Pero ngayon, parang hindi ko na kaya pang mag-isip ng buhay na wala siya.Sa isang taong magkasintahan kami, marami na kaming pinagdaanan. May mga tampuhan, selosan, at mga araw na hindi kami magkasundo, pero sa dulo, palaging siya pa rin ang gusto kong kausapin, yakapin, at kasamang humarap sa lahat ng hamon.“Hon, are you done na sa designs?” tanong ni Zian habang naglalakad papasok sa maliit naming home office. Naka-s
=Elvira’s Point Of View= Nang makapagbihis ng presentable at dumeretso kaagad kami ni Zian. “Hon, calm down… Relax,” natatawang sabi niya habang nagmamaneho at inabot ang kamay ko para hawakan. Lumabi ako at sinulyapan si Zian. “Syempre noon fake relationship. Eh ngayon totoo na ‘to,” pabulong kong pagdadahilan na mahina niyang ikinatawa. “What’s the difference?” “Ngayon ayoko na ma-disappoint sila kasi gusto kita, paano kung bigla akong abutan ng 10 million para layuan ka?” pagbibiro ko. Natawa siya. “I’ll double it so you won’t have to leave me—” “Hoy! Hindi ko naman tatanggapin ‘yon!” gulantang kong sabi dahilan para malakas siyang humakhak. “Ay hindi ba, sorry ate ha, sorry hahahhaa!” halakhak pa niya kaya lumabi ako. Nang makarating sa kanila ay ninerbyos ako ng husto. Nakagat ko ang ibabang labi. “Good evening po,” bati ko at mabilis na lumapit upang magmano sa parents at grandparents nila. “Mabuti naman at nakadalo ka, pasok ka tara…” anyaya ng mommy ni Zian ka