Chapter 154

Lauren's Point of View.

Hindi ako mapakali dahil sa sinabi ng magulang ni Zai sa akin, I was so out of it hindi ko maintindihan. Sacrifice such as? Damn my thoughts are shattered, can't build it up. "I'm home anak— oh." Nagulat si Zai ng makita ako kaya naman umayos ako ng tayo.

"I thought you're Sierah," umirap ako ng kumatok siya sa kwarto ng anak while holding a plastic on his right hand.

"Daddy," bati ni Sierah.

"For you," inabot niya 'yon at ng buklatin ng anak ko ay tuwang tuwa ito.

"Thanks daddy!" Masayang sabi ni Sierah.

"Kainin mo na habang malamig pa," utos ni Zai. Nang lumingon siya sa akin ay nangunot ang noo niya.

"Akala ko ba hindi ka uuwi ngayong gabi?" Tanong ko.

"Babalik rin ako sa ospital mamayang 10, don't worry." Bago pa man siya pumasok sa kwarto ay humarang ako doon.

"I told you not to enter my room—"

"Stop being childish, kwarto pa rin natin 'to." Mahinahon na sabi niya kaya umirap ako at napagilid ng pumasok siya, laki laking tao ta