Chapter 45

Mahabang katahimikan ang bumalot sa pagitan namin ni Markus. Hindi ko na siya tiningnan ulit pero ramdam ko ang paninitig niya sa akin.

Tinatantya niya ang emosyon ko. Or maybe he was trying to read my mind.

Ginawa ko ang makakaya ko para hindi mag-breakdown sa harap niya. Sobra-sobra na ang kahihiyan na inaabot ko ngayon. At kung iiyak pa ako, baka magpalamon na talaga ako sa lupa.

"I’m sorry,” he muttered.

I gulped and sighed. “Let’s start talking about business. Masyado nang mahabang oras ang nasasayang.”

Tumingin ako sa kanya at nakita kong gusto niya talagang magpaliwanag. Pero kalaunan ay tumango siya at huminga nang malalim.

Hindi ko alam kung magiging maayos ba ang resulta ng plano na ‘to. Napipilitan lang akong gawin ‘to pero kung makakatulong talaga siya sa kompanya namin, gagawin ko ang lahat.

“So, anong plano mo? Paano mo tutulungan ang company namin?” seryoso kong tanong.

He stared at me for a while. “Like what I said before, I will invest in your company. Magpapasok a