“Sav, wake up. We’ll be late on our flight.”Dahandahan akong napangiti nang marinig ang boses nu Markus. Bumilis kaagad ang tibok ng puso ko sa boses niya pa lang. Kaya naman marahan akong dumilat at siya ang una kong nakita. Napakagwapo. Ilang taon din akong nangulila sa ganito. Na-miss kong magising sa tabi niya. Kaya naman sobrang saya ko ngayon. Kahit madaling araw na kami nakatulog ay hindi ko maramdaman ang puyat at pagod.Ikaw ba naman ang gumising sa tabi ng gwapong lalaki na ‘to, aantukin ka pa ba?“Good morning, baby,” he said then he kissed my lips.“Good morning,” I greeted him after our kiss.“Let’s eat our breakfast first because our flight is at ten-thirty.”Tumango ako at saka bumangon. Tumayo na rin si Markus at hinintay akong tuluyang makatayo. Ramdam ko kaagad ang hapdi sa pagitan ng hita ko dahil sa ginawa namin kagabi. Hindi ko maalala kung nakailan ba kami. Basta tumigil kami nang sabihin kong pagod na talaga ako. “Are you okay?”Napatingin ako kay Markus na
“What did you do the whole day?” Markus asked.Nasa byahe na kami ngayon papunta sa bahay niya. Nilingon ko siya at sumulyap din siya sa akin saglit bago muling itinuon sa kalsada ang paningin niya.“I slept then I cleaned my room,” I said.He nodded. “That’s good. I haven't called you earlier because I finished my pending works. Have you eaten your dinner?”I shrugged. “I ate a little bit. Kumakain ako no’ng tumawag ka tapos masyado akong na-excite kaya hindi ko na inubos.”Bahagyang natawa si Markus sa sinabi ko at hindi ko maiwasang mapatitig sa kanya. Wala talaga siyang pangit na anggulo. At paborito kong titigan ang side profile niya lalo na kapag nagmamaneho siya o may iba siyang ginagawa.“You missed me that much,” he said.“Yes. And I know that you missed me too. Don't deny it, Markus,” I told him.He chuckled even more. He reached for my hand and kissed it. My heart fluttered with his gesture. “I’ve been thinking about you the whole day. Is that enough of an answer?”Naramda
WARNING: R18+He really knew how to make me fall in love over and over again. Hindi ko alam kung anong ginawa ko para maging deserving sa kanya. He is a successful man. He already achieved so much at his age. While I am just a woman who can't decide for her own life. Isang babaeng takot pa rin sa sasabihin ng iba lalo na ng pamilya niya.Natapos kaming mag-dinner at ako na ang nagpresentang maghugas ng mga pinagkainan namin. Iniwan ako saglit ni Markus dahil may kukunin daw siya. Hanggang sa natapos akong maghugas ay hindi pa siya bumabalik. Kaya naman lumabas na ako mula sa kusina at nagtungo na lang ako sa may living room.Saktong pababa na si Markus mula sa hagdanan nang maupo ako sa sofa. May dala siyang itim na box na may white ribbon sa ibabaw.Lumapit sa akin si Markus at ibinigay sa akin ang box.“What’s this?” I asked.He smiled. “Open it.”Sinunod ko ang sjnabi niya at dahandahan kong tinanggal ang pagkakatali ng ribbon. Binuksan ko ang box at nakitang may pahabang bag sa l
Warning: R18+“I really love your taste,” he whispered. He was clearly seducing me. Ramdam ko lalo ang panlalambot ng mga tuhod ko sa sinabi at ginawa niya. Buhay na buhay ang buong sistema ko na para bang sabik na sabik ito sa kanya.His hand caressed my waist up to my breast and gently tugged my nipple with his fingers. I bit my lip to stop myself from moaning shamelessly.“I want to savour your body tonight,” he said.I gulped. I could feel myself getting wet even more. Binitawan niya ako at nakita ko ang pagtanggal niya sa suot niyang robe bago siya naupo sa dulo ng kama. His erection stood proudly and I my mouth went dry. “Do you want to take the lead?” he asked.Humarap ako sa kanya at pinagmasdan ang buong katawan niya. Nang makontento ay saka ako lumapit at yumuko para halikan siya. Agad na dumapo sa magkabilang beywang ko ang kanyang mga kamay at iginiya ako sa pag-upo.I touched his erection and pumped him gently before I guided it to my entrance. Slowly, I let him enter
“Sav!”Napangiti si mommy nang makita ako at agad niya akong sinalubong ng yakap. Niyakap ko rin siya pabalik kahit nagulat ako na nandito siya ngayon. “I missed you, my daughter!” she said. “I missed you too, mom.”Nang kumalas si mommy sa pagkakayakap sa akin ay saka ko inilibot ang paningin sa paligid. Hindi ko makita si dad.“Bakit po biglaan ang pagbalik mo, mommy? May nangyari po ba? Si dad po nasa’n?” tanong ko.She sighed. “I left your dad with your lolo and lola. May kinuha lang akong mga papers dito sa bahay at mga gamit na din namin.”Medyo nakahinga ako nang maluwag sa sinabi ni mommy. Ang akala ko ay dito na ulit sila mag-s-stay ni dad. Hindi pa ako handang malaman nila na nagkabalikan kami ni Markus. Gusto ko munang sulitin ang bawat araw nang walang iniintinding problema.“Sana po tumawag na lang kayo para ipinadala ko na lang po,” sabi ko.“I know that you're busy, Sav. Besides, I wanted to see you too. I wanted to make sure that you're fine here. Saan ka nga pala na
I will never be happy. I guess, she plans to make my life miserable. I get it. She's hurt. Naramdaman ko na rin ang gano’n noon. Iyong sobrang masaktan to the point na gusto mong idamay lahat ng nasa paligid mo.Maybe, she really loves Markus. And maybe, she felt special when they were together while I wasn't here. Maybe, she misunderstood it. Or maybe, Markus really showed some mixed signals to her.“Gretta, why are you being like that? Can’t you just find another man?” I asked with so much disappointment.“I should be the one asking you that. Can’t you find another man, Savrinna? Dahil nauna ako sa kanya. I met him first! You stole him from me. Ano ka ba niya noon? ‘Di ba pamangkin ka niya! But you still flirted with him!”“Enough, Gretta!” I shouted. “I’m so done with you!”Bumukas ang pinto ng opisina ko at pumasok ang dalawang securities. Lumapit sila kay Gretta na nanlilisik ang mga mata habang nakatingin sa akin. Pumunta naman sa tabi ko si Miss Chavit at halatang nag-aalala si
Hindi pa rin matanggap ni mommy si Markus. At kung ganito ang reaksyon niya, inaasahan kong mas malala ang reaksyon ni daddy. Kung sampal ang inabot ko kay mommy, ano kayang gagawin sa ‘kin ni dad?“Is that clear, Savrinna? Hindi ka makikipagbalikan sa lalaking ‘yon! Kung ano man ‘yang nararamdaman mo, kalimutan mo na lang. Humanap ka na lang ng iba, Sav! For goodness sake!”I sobbed. “What if I can’t? Mommy, I’m sorry. Hindi ko yata kayang humanap ng iba. I only want him—”“Sav!” she cut me off again. I closed my eyes tightly and my tears flowed like river. “You’re dad is sick! Gusto mo bang lumala ang kalagayan niya?”Umiling ako. “No, mommy.”“Then don't do something that will only make his health worse!”Hindi na ako kumibo. Kahit anong sabihin ko, hindi rin naman maiintindihan ni mommy. Hindi niya rin matatanggap na mahal ko talaga si Markus. Bukod doon, totoong nag-aalala rin ako kay dad. Baka lalo siyang magkasakit kapag nalaman niya ang tungkol sa amin ni Markus. Nahihirapan
I could say the same to him. I don't think I will ever learn how to unlove this man. Kahit nga ilang taon akong nasa ibang bansa, siya pa rin ang mahal ko. “Luto na ‘to. Gutom ka na ba?” tanong ni Markus pagkatapos niyang silipin ang niluluto niya.Ngumiti ako at tumango. “Medyo. Ako na ang maghahanda ng mesa sa loob.”Iniwan ko siya sa labas at nagtungo ako sa loob ng bahay. Kumuha ako ng plato para sa aming dalawa pati na rin ang tubig. Gawa sa kahoy ang mga utensils dito kaya ramdam ko talaga ang pagiging taong isla o gubat? Basta malayo sa syudad.Pumasok si Markus sa loob ng bahay dala ang ulam at kanin na niluto niya. Habang nagsasaing siya kanina ay inabala ko ang sarili ko sa pag-pi-picture sa kanya. Puro stolen dahil sobrang gwapo niya habang nagluluto.Nilanghap ko ang amoy ng niluto niyang ulam at napangiti ako. Amoy pa lang masarap na. “Nasabi ko na ba sa ‘yo na husband material ka talaga?” sabi ko habang nagsasandok siya ng pagkain sa plato ko.Ngumiti siya. “I know.”U
She is really different from the girls I had before. Siya pa ang may lakas ng loob na sabihing for experience niya lang ako. Hindi niya alam ang sinasabi niya.That one night experience, turned into something more. She is the risk that I’m willing to take always. As days passed by, I've learned so many things about her. She's that kind of girl who always shows her strong personality to everyone. Even though deep inside, she has a fragile heart. Nagpapanggap lang siyang malakas, pero ang totoo, kailangan niya lang din ng masasandalan.“I know that I’ve said some mean words to you before and I want to apologize properly for that. And I also want you to know that, you don't have to act strong in front of everyone, especially to me,” I told her and I meant it She sighed. “But I'm really strong.”I nodded. “Yes, I know. But you also need to be protected. Minsan kapag pinipilit mong maging malakas, nagiging manhid na ang puso.”“But I don't want to be weak. Masasaktan ako kapag naging mah
Hi, readers! After 5months, I finally have the time the post the POV chapter of Markus. Sana ay basahin nyo pa rin ito at suportahan hanggang sa matapos. Maraming salamat sa nagbasa, nagbabasa, at magbabasa pa lang po ng novel na ito. Hanggang sa susunod na libro.“Markus Axel Dela Vega, class valedictorian.”The sound of applauses echoed to the whole stadium as I made my way on the stage. My mother beside couldn't hold back her tears while receiving the medals for me. Nang makuha niya ang mga medals ko ay nagtungo kami sa gitna para isuot niya sa akin ang mga iyon. She looked so proud and happy. We turned to face the photographer and we both smiled. Pagkababa ng stage ay sinalubong kami ni papa. Tinapik niya ang balikat ko bago ako niyakap. “Congratulations, Markus. Manang-mana ka talaga sa ‘kin,” sabi ni papa.“Anong sa ‘yo? Sa akin siya nagmana,” sambit naman ni mama.Ever since I was a kid, it was such a relief to see them proud of me. I was always doing my best to succeed in m
THIS IS THE LAST CHAPTER OF MARKUS AND SAVRINNA’S STORY. THANK YOU FOR STAYING WITH ME THROUGHOUT THEIR JOURNEY. THE NEXT CHAPTER WILL BE MARCUS'S POV. Years ago, I wouldn't have imagined that this was how everything would be. Hindi ko maisip na magpapakasal ako kay Markus dahil hindi maganda ang simula ng relasyon namin. Sinong mag-aakala na sa dami ng pagsubok na hinarap namin ni Markus ay aabot pala kami sa kasalan? Napapaisip tuloy ako, paano kung pinili kong iwasan siya noon dahil uncle ko siya?Paano kung pinili ko talagang sundin ang parents ko? Mangyayari ba ang lahat ng ito? Ikakasal pa rin ba kami sa huli?Totoo ngang mapagbiro ang tadhana. Na kahit anong pilit nating iwasan ang nakatakda sa atin, magkakaroon pa rin ng paraan para mangyari iyon.“Let’s stop crying. Ayaw kong mamaga ang mata ko dahil hindi pa nagsisimula ang kasal,” biro ko.Tinulungan ako ni mommy na punasan ang luha ko. Pagkatapos ay hinalikan nila ni dad ang aking noo.“We love you, Savrinna,” dad said
WARNING: R18+“Is the bathroom soundproof enough for you?” he teased.Inirapan ko siya. “Ewan ko sa ‘yo,” sambit ko.Balak ko na sanang tumayo dahil nagbago na ang isip ko pero muling pumulupot sa beywang ko ang isang braso niya bago umilalim sa hita ko ang isa niyang braso. Agad niya akong binuhat at naglakad siya patungo sa banyo. Pinaupo niya ako sa gilid ng lababo bago ako sinunggaban ng halik. Ang mga kamay ko ay agad na kumapit sa kanyang buhok. We kissed each other passionately. Full of love and full of hungriness. His hands started caressing my arm and my breasts. I moaned immediately.Wala pang ilang segundo ay naibaba niya na ang strap ng dress ko. Sunod niyang tinanggal ang lock ng bra ko bago bumaba sa aking leeg ang labi niya.My lips parted and I could feel myself getting wet. He was just kissing my neck for goodness sake! Ganito na ba ako kasabik sa kanya?Mas lalong bumaba ang labi niya hanggang sa aking dibdib. Napaliyad ako nang maramdaman ang bibig niya sa aking d
Nang kumalma kami pareho ay saka kami bumaba. Nasa sala na si mommy at daddy. Hindi sila nag-uusap pero nang makita kami ay napansin kong napabuntonghininga si mommy.“Umupo kayong dalawa,” sabi ni dad.Naupo kami ni Markus sa kabilang side. Magkatabi kami sa isang sofa habang si dad ay nasa single sofa. Si mom naman ay nakaupo sa katapat naming sofa.Magkahawak kami ng kamay ni Markus kaya kumakalma ako lalo.“Before we talk about your relationship. Gusto kong makasigurado na hindi na ulit mapapahamak si Savrinna. Anong nangyari sa dumukot kay Savrinna?” tanong ni dad.Tumingin ako kay Markus na diretso lang ang tingin kay dad. “My cousin is in jail already. While Uno...is dead.”Napasinghap ako sa nalaman. Hindi ko alam na patay na pala si Uno. Ibig sabihin, wala nang manggugulo sa amin. “What about your dad’s siblings? Sila ang nagkakainteres sa yaman mo, hindi ba?” tanong ulit ni dad.“I gave them a fair share of my grandfather's wealth. Madali lang makakuha ng gano’ng yaman per
Siguro iyon nga ang tamang gawin. Kailangan na naming harapin ang parents ko. Ito ang bagay na nabigo kaming gawin noong una kaming nagkaroon ng relasyon. At hindi ulit namin nagawa noong nagkabalikan kami pagkagaling ko sa states. Kaya ngayon dapat ay harapin namin sila nang magkasama. Kailangan na naming itama ang lahat. Nanatili pa kami sa bayan hanggang sa tuluyang lumubog ang araw. Lumalamig na ang paligid kaya kailangan ko nang umuwi para hindi ako mahamugan.“Anong sasakyan natin pauwi?” tanong ko.Naglalakad kami patungo sa bungad na kalsada dahil hindi naman kasya dito sa kinaroroonan namin ang mga sasakyan. Magkahawak kamay kaming dalawa, bagay na na-miss kong gawin.“Wala akong dalang sasakyan dito kaya hihiramin ko na lang ang motor ng kaibigan ko,” sabi niya.Tumango ako. “Ayos lang sa ‘kin.”Nagtungo kami sa kabilang kalsada kung saan nakaparada ang motor na sinasabi niya. Kahit hindi ako gaanong pamilyar sa mga motor, alam kong mamahalin ito. May nakatatak pang Ducati
Nang magising ako ay bumungad sa akin ang puting kisame. Dahandahan akong tumingin sa gilid para alamin kung nasaan ako. Ang unang taong nakita ko ay si mommy. Agad niya akong napansin kaya napatayo siya. “Sav? Thanks God gising ka na,” sambit ni mommy pagkalapit niya sa akin. “Peter, gising na ang anak natin.”Sunod akong tumingin sa kabilang gilid ko. Doon ay nakita ko naman si dad na nakatayo. Hindi siya lumapit sa akin pero nakita ko ang pagluha ng mata niya.“Kamusta ang pakiramdam mo? May masakit ba? Peter, tawagin mo muna si doc,” sabi ni mommy.Nasa hospital ako. Ang huli kong naaalala ay nasa bangka kami ni Uno bago ako nahulog sa dagat at nawalan ng malay. “M-Mommy...” sambit ko.“Yes, sweetheart?” she asked softly.“Si Markus po? Gusto ko po siyang makita,” sabi ko.Nakita kong natigilan si mommy sa sinabi ko. Hindi niya ako nasagot hanggang sa makabalik na si dad kasama si doc.“Dad, nasa’n si Markus? Pinaalis n’yo po ba siya?” tanong ko naman kay daddy.Nagkatinginan s
Hindi ko alam kung paano ako napunta sa ganitong sitwasyon. Payapa naman itong mga nakalipas na mga araw namin sa resort. Pero sa hindi inaasahang pangyayari, nandito ako, nasa panganib sa kamay ng mga kaaway ni Markus.Dinala nila ako sa isang kwarto. Maayos ang itsura nito tulad ng isang guest room sa resort. Kung nandito ako sa ibang pagkakataon, baka nagawa ko pang mamangha. Pero wala akong ibang maisip ngayon kundi ang kung paano ako makakatakas dito.Lumapit ako sa may bintana para tingnan kung may matatakasan ba ako pero bukod sa mataas iyon ay nakakadena rin ang bintana.Bumuntunghininga ako bago naupo sa kama. Hinaplos ko ang tiyan ko.Hindi ko alam kung anong gagawin ko kapag may nangyaring masama sa ipinagbubuntis ko. Muling bumukas ang pinto ng kwarto at pumasok doon si Uno. May dala siyang tray na may pagkain. Lumapit siya at padabog na inilapag ang tray sa may mesa. Napaigtad pa ako sa gulat at takot.“Kumain ka.”Tiningnan ko iyon at nakitang isang pirasong pritong man
Mahigit limang taon na ang nakalipas mula nang huli ko siyang makita. Pagkatapos akong iligtas ni Markus nang araw na ‘yon mula sa taong ‘to, wala na akong narinig na balita mula sa kanya.Ni hindi na rin siya nabanggit ni Markus hanggang sa makaalis ako papuntang America. Kaya ngayong nandito siya ulit sa harap ko, natatakot ako nang sobra. Buti sana kung ako lang ang mapapahamak pero hindi. May buhay na sa loob ng sinapupunan ko na dapat kong protektahan.“Ano ba talagang kailangan mo? At sino ang boss mo? Pakawalan mo na ako!” sigaw ko.Natawa siya. “Wala naman akong kailangan sa ‘yo pero kay Markus, meron! Gusto ko siyang gantihan sa pagsira niya sa negosyo ko at sa buhay ko! At ikaw! Ikaw ang gagamitin ko para gantihan siya!”“Nababaliw ka na, Uno. Kung ano man ang nangyari sa ‘yo, deserve mo ‘yon dahil masama kang tao!” pagsigaw ko ulit.Mabilis siyang lumapit sa akin at sinakal ko. Napasandal ako sa pader habang pilit na tinatanggal ang kamay niya sa leeg ko. Kitang-kita ang ga