Mag-log inShare
Chapter Twenty
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Chapter Twenty
Borrowed
Alas sais pa lang ng umaga at marahan pa ang sinag ng araw sa aking balat. I sat beside the bus window and the soft sun rays kissed my skin.
Kaugnay na kabanata
Lowkey (Filipino) Chapter Twenty One
Chapter Twenty OneContractNatapos ang concert bandang 11 ng gabi. Nag-aya pa sila Kyovee na kumain sa Mcdo kaya hindi pa kami nakadiretso ng uwi.
Lowkey (Filipino) Chapter Twenty Two
Chapter Twenty TwoPartyZephaniah held the paper a little longer. His face was void of emotions. Ang masayang ere ay nabahiran ng tensyon sa paraan ng pagtitig niya roon, halos panggigilan niya ang paghawak sa papel. Ngunit hindi iyon alintana nila Kyovee, masyado silang masaya para mapansin ang kung ano mang iniisip ni Zephan
Lowkey (Filipino) Chapter Twenty Three
Chapter Twenty ThreeRebelsNanuyo ang lalamunan ko habang pinapanood siyang tumayo mula sa kinauupuan. He shot me dagger looks which sent my heart racing. Halos hindi ako makahinga habang hinihintay kung saan siya patungo.
Lowkey (Filipino) Chapter Twenty Four
Chapter Twenty FourScared"I'll just face whoever it is. Paaalisin ko." Kalmadong saad ni Zephaniah. Walang bahid ng kaba o ano mang emosyon sa mukha.
Lowkey (Filipino) Chapter Twenty Five
Chapter Twenty FiveRosesWala kaming pasok kinaumagahan ngunit gumising ako ng maaga upang maghanap ng part-time job. I just really needed extra income to provide for my expenses.
Lowkey (Filipino) Chapter Twenty Six
Chapter Twenty SixDrunkSinorpresa ako nila Nathalie pagkarating ko sa unit ni Kyovee. May mga balloon ng numerong 18 at ng pangalan ko. May banner rin. Sinalubong ako ni Nathalie bitbit ang isang cake.
Lowkey (Filipino) Chapter Twenty Seven
Chapter Twenty SevenClair de lune"Jung Jaewon, i'll kill you right now if you don't stop playing that shit!" Iritadong sigaw ni Kyovee. Binato niya ng drum stick si Jaewon na mabilis namang naka-iwas.
Lowkey (Filipino) Chapter Twenty Eight
Chapter Twenty EightGo to himDinampot ko ang cellphone ko gamit ang nanginginig na mga kamay. Hindi ko magawang tignan ng diretso si Varen kahit na ramdam ko ang panonood niya sa akin. Tinitigan ko ang cellphone, hindi alam kung sasagutin ba o ibaba ang tawag.
Pinakabagong kabanata
Lowkey (Filipino) Epilogue
Zephaniah"Ano'ng oras na, ah? Hindi ka uuwi?" Dinaluhan ako ni Varen sa madilim ng practice room ng FNC.Umiling ako. Yakap ko ang gitara sa harap ng digital audio worksheet."Nagsusulat ka?" Umupo ito sa dulo ng
Lowkey (Filipino) Chapter Sixty
Chapter Sixtyno longer lowkeyThe little Zephaniah is a typical adorable kid, you wouldn't imagine he'd become a star years later.
Lowkey (Filipino) Chapter Fifty Nine
Chapter Fifty NineJourneyUmawang ang labi ko't hindi lubusang rumehistro sa akin ang sinabi ni Zephaniah. Para akong namanhid ako sa kinatatayuan.
Lowkey (Filipino) Chapter Fifty Eight
Chapter Fifty EightbucketlistZephaniah's words carried a different weight upon them like he has been holding this for so long. A part of me was ready to listen, a part wanted to be listened instead.
Lowkey (Filipino) Chapter Fifty Seven
Chapter Fifty SevensideHindi ko alam kung ano'ng ibig niyang sabihin roon. Although perplexed and nervous, I tried to act non-chalant.
Lowkey (Filipino) Chapter Fifty Six
Chapter Fifty Sixstart"Tell me about it Kelsey, ano'ng mayroon sa inyo ni Zephaniah?" Nakabalik na kami sa sariling opisina ay hindi pa rin ako tinitigilan ni Kat.
Lowkey (Filipino) Chapter Fifty Five
Chapter Fifty Fivelabel"I'm getting therapy next week." Sage's eyes wandered around the room. Ramdam ko ang pagkabalisa niya sa mga dapat na sasabihin.
Lowkey (Filipino) Chapter Fifty Four
Chapter Fifty FoursunflowersThe contract signing with Pristine was a success. They are famous for talent management, tv series, film and music production. They also offer music contracts for some artists but they are not that huge compared to FNC and SME.
Lowkey (Filipino) Chapter Fifty Three
Chapter Fifty ThreePristineMasakit pa ang sentido ka nang magising kinaumagahan dahil sa tawag mula sa agent ko.
