Chapter Fifty Five
label
"I'm getting therapy next week." Sage's eyes wandered around the room. Ramdam ko ang pagkabalisa niya sa mga dapat na sasabihin.
Chapter Fifty Sixstart"Tell me about it Kelsey, ano'ng mayroon sa inyo ni Zephaniah?" Nakabalik na kami sa sariling opisina ay hindi pa rin ako tinitigilan ni Kat.
Chapter Fifty SevensideHindi ko alam kung ano'ng ibig niyang sabihin roon. Although perplexed and nervous, I tried to act non-chalant.
Chapter Fifty EightbucketlistZephaniah's words carried a different weight upon them like he has been holding this for so long. A part of me was ready to listen, a part wanted to be listened instead.
Chapter Fifty NineJourneyUmawang ang labi ko't hindi lubusang rumehistro sa akin ang sinabi ni Zephaniah. Para akong namanhid ako sa kinatatayuan.
Chapter Sixtyno longer lowkeyThe little Zephaniah is a typical adorable kid, you wouldn't imagine he'd become a star years later.
Zephaniah"Ano'ng oras na, ah? Hindi ka uuwi?" Dinaluhan ako ni Varen sa madilim ng practice room ng FNC.Umiling ako. Yakap ko ang gitara sa harap ng digital audio worksheet."Nagsusulat ka?" Umupo ito sa dulo ng
"Kelsey, halika dito. Samahan mo akong uminom."Mapupungay ang mga mata ni mama. Namumula ang mga pisngi at nanghihina ang kaniyang ngiti. Gayunpaman, lumapit ako sa dining table at umupo sa tabi niya. Kumuha siya ng isang wine glass para sa akin. Tinanggap ko iyon matapos niyang salinan ng wine."Cheers."I hesitantly toasted with her before I sipped my wine. Pangalawang bote niya na ito ngayong gabi. Tonight is Valentine's Eve. Hindi naman big deal sa akin ang araw na ito. Some guys tried to ask me out but I rejected their offer.To some couples, tonight might be special. While some couples might be laughing, holding each other's hand, kissing or having a date, me and my mom sat beside each other, getting drunk. This is our kind of Valentine's Night."Nasaan na kaya ang papa mo?" Sinundan niya iyon ng isang mapaklang tawa."Mag-11:00
Chapter OneForget"Kelsey? Nasaan ka na?"Mabilis akong humakbang sa humintong bus. Nang may makitang bakanteng upuan ay agad ako umupo roon. Inayos ko ang earphones sa tainga ko upang mas marinig ng maayos ang kausap."I'm on my way to school Ate Klaire.""What? Bakit hindi mo agad sinabi? I could've given you a ride there."Napailing na lang ako sa tinuran ng pinsan ko. Klaire is a year older than me, taking up Business Administration in the same school where I newly transferred. Bata pa lang ay close na kami kaya parang nakatatandang kapatid na ang turing ko sa kaniya."It's okay. I took the bus."Dinig ko ang paghugot niya ng hininga. I could almost see her rolling her eyes behind her phone."Okay. Tawagan mo lang ako if you need anything."
Zephaniah"Ano'ng oras na, ah? Hindi ka uuwi?" Dinaluhan ako ni Varen sa madilim ng practice room ng FNC.Umiling ako. Yakap ko ang gitara sa harap ng digital audio worksheet."Nagsusulat ka?" Umupo ito sa dulo ng
Chapter Sixtyno longer lowkeyThe little Zephaniah is a typical adorable kid, you wouldn't imagine he'd become a star years later.
Chapter Fifty NineJourneyUmawang ang labi ko't hindi lubusang rumehistro sa akin ang sinabi ni Zephaniah. Para akong namanhid ako sa kinatatayuan.
Chapter Fifty EightbucketlistZephaniah's words carried a different weight upon them like he has been holding this for so long. A part of me was ready to listen, a part wanted to be listened instead.
Chapter Fifty SevensideHindi ko alam kung ano'ng ibig niyang sabihin roon. Although perplexed and nervous, I tried to act non-chalant.
Chapter Fifty Sixstart"Tell me about it Kelsey, ano'ng mayroon sa inyo ni Zephaniah?" Nakabalik na kami sa sariling opisina ay hindi pa rin ako tinitigilan ni Kat.
Chapter Fifty Fivelabel"I'm getting therapy next week." Sage's eyes wandered around the room. Ramdam ko ang pagkabalisa niya sa mga dapat na sasabihin.
Chapter Fifty FoursunflowersThe contract signing with Pristine was a success. They are famous for talent management, tv series, film and music production. They also offer music contracts for some artists but they are not that huge compared to FNC and SME.
Chapter Fifty ThreePristineMasakit pa ang sentido ka nang magising kinaumagahan dahil sa tawag mula sa agent ko.