KABANATA 5

KABANATA 5

Pilit kong hinalukay ang aking isipan kung ano bang naiwanan ko kagabi sa gathering habang nag-lelecture ang teacher sa harapan. Lumilipad ang isipan ko at hindi na maintindihan ang sinasabi ng guro sa harapan!

Kinakagat kagat ko pa ang dulo ng aking ball pen habang iniisip at binabalikan ang mga nangyari kagabi dahil hindi pwedeng maniwala ako kay Levi! Paano kung nagbubulaan lang siya? Paano kung trap ito at gusto niya lang makaganti dahil ako ang may kagagawan kung bakit nabitin siya kagabi?!

Napailing ako at lalo pang kinabahan pero natigilan ako sa pag-iisip nang biglang may sumagi sa isipan ko. Naalala kong...naiwanan ko ang aking purse sa lamesa kung saan nakaupo si mama!

Damn it! Hindi pala ni mama nakita yung purse ko at basta na lang umalis?!

Para akong pinagsakluban ng langit at lupa sa na-realize. I didn't know that my mother would be this careless! Hindi man lang niya napansin na nakapatong ang purse ko sa ibabaw ng table! Bwisit! Nakakainis!

Kaya naman ng dumating ang lunch ay panay ang pangungulit sa akin ni Hannah at Chloe kung ano nga ba ang naiwanan ko kagabi.

"I think it was my purse," I said with dismay.

"Ha? Paano?" Tanong ni Hannah.

"Umalis kasi ako sa table kung saan kami nakapwesto ni mama. At dahil bored ako ay umalis ako at nagpaalam sa kanya. Iniwanan ko ang purse ko doon at hindi ko na namalayan ito sa mga sumunod na oras. I thought dinala ito ni mama pero mukhang nagkamali ako!" Inis kong kwento at padaskol na kinagatan ang burger na binili ko.

Napailing si Chloe.

"At nagkataon naman na si Levi ang nakakita? Bakit parang ang imposible naman? Paano niya nalaman na sayo yun?" Tanong ni Chloe.

"May ID ako sa loob ng purse," nakasimangot kong sinabi.

"Pero...napaka imposible pa rin. Well...if it is a fate talking maybe you are both fated to see each other again," Hannah teased. I rolled my eyes.

"Pwede ba! I told you guys! Wala na akong pakielam sa kanya-"

"At sinong niloko mo? You liked him for five years Astrid. Imposibleng makalimot ang tao sa matagal na pagmamahal," Chloe interrupted me. Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya at binaba ang burger na hawak.

"What are you talking about Chloe? I was just crushing him! I didn't...loved him!" Medyo pumiyok pa ako sa huling mga salita kaya parehas silang nagtawanan.

I glared at them at tumayo sa aking kinauupuan.

"Aalis na nga ako!" Inis kong sinabi. Nagtawanan pa rin yung dalawa.

"Uyyy! Pupuntahan mo na ba si...Prince charming mo?" Malokong tanong ni Chloe.

"It will be the last time na pupuntahan ko siya! At dahil yun sa purse ko! No other reasons!" Halos isigaw ko ito sa pagmumukha nila at nag-walk out.

Naririnig ko pa rin ang tawanan nila kaya inis na inis pa rin ako.

Napabuntong hininga ako ng matanawan ko na ang library. Makakaharap ko ulit si Levi. I sighed and tried to calm myself down.

"Listen Astrid. Levi is a jerk. Tandaan mo yan. Itatak mo yan sa kokote mo. Stop your feelings and get rid of it immediately," pagka-usap ko sa aking sarili. Tumango pa ako sa aking sarili para palakasin ang aking loob.

Habang papasok sa library ay ramdam na ramdam ko ang malamig na aircon. May ilan akong nakitang nerds na nagbabasa ng libro at ang ilan naman ay nag-lalaptop para siguro sa kanilang research papers.

Hindi sa akin naging mahirap ang paghahanap kay Levi dahil alam ko kung saan siya lagi nakapwesto at tulad ng inaasahan nakita ko siya sa pinaka dulo habang nagbabasa ng isang libro. Huminga ako ng malalim bago lumapit at umupo sa harapan niya.

"Give it to me," I said.

Hindi man lang siya natigilan sa presensya ko. Nagpatuloy lang siya sa pagbabasa kaya naman kitang kita ko ang nakakamangha niyang nose bridge, ang kanyang makakapal ng pilik mata at kilay, pati na rin ang makinis niyang mukha.

Umayos ako ng upo para mapigilan ang pagmamasid sa kanya. Tigilan mo ang pagpapantasya sa kanya Astrid!

"Akin na yung purse ko Levi," I said once again.

I heard him chuckle. At halos mabilaukan ako sa sarili kong laway ng tumaas ang tingin niya sa akin at binaba ang librong hawak niya. Kaya naman nagsimula na namang tumibok nang mabilis ang kalmado kong puso dahil sa nakakatunaw niyang mga tingin!

"Now you remembered what you've lost," he said cockily and eyed me darkly. Para akong tanga na namamangha sa bawat reaksyong pinapakita niya pero I tried my best to remain my composure.

"Bakit napunta sayo yan? Ikaw ba ang nakakita niyan?" Nagtataka kong tanong.

Sumandal siya sa kanyang upuan at tinitigan akong mabuti. I shifted on my seat because of that.

"My dad gave it to me and ordered me to handled it to you. He was the one who saw it," he explained at inilapag ang purse ko sa ibabaw ng mesa.

Nanginig ang kamay ko habang mabilis na kinukuha ito. Isinilid ko yun sa bag ko at akma ng tatayo ng bigla siyang nagsalita.

"I like your beauty. Yung tipong hindi nakakasawa,"

Natigilan ako at para akong pako na ipinukpok sa kinatatayuan. I blinked twice and stared at him. Nakita ko kung paano niya pinasadahan ang buo kong katawan na naging dahilan kung bakit naalala ko kung paano siya paligayahin ng babae niya kagabi!

Nag-init ang ulo ko at para akong bulkang sasabog. Akala ba niya ay katulad ako ng mga babaeng luluhod sa harapan niya para kainin ang ano niya?!

Pwes nagkakamali siya!

"Pervert!" I said and turned my back on him.

Nanggagalaiti ako habang papalabas ng library. Padabog aking naglalakad habang walang pakielam na naglalakad sa gitna ng daan.

"Bwisit! Kainis! Akala ba niya ay lahat ng babae ay mapapaluhod niya?! Bakit ganun siya? He's a jerk! He's a man who is slave with his libido!" Bulong ko habang naglalakad pero halos manlaki ang mata ko ng marinig ko ang halakhak sa aking likod. Mabilis akong lumingon sa aking likod at doon ay nakita ko si Levi! Sumusunod siya sa akin!

"A-Anong ginagawa mo?!" Bigla kong tanong. Nagtaas siya ng kilay at nilagay ang dalawang kamay sa bulsa ng kanyang pants. Ngayon ko lang napansin na bagay na bagay talaga sa kanya ang uniform. Pwede na siyang model ng school! Sa tangkad at gwapo ba naman niya!

"Walking?" He said and raised a brow.

"Why are you following me?!" Galit kong tanong. Mas lalo siyang humalakhak at nagtaas ng kilay.

"Why would I follow you?" Tanong niya at unti-unting lumapit sa akin. Napakurap kurap ako at napalingon sa paligid at napansing maraming tao ang nakatingin sa amin! Lalo na ang mga babae!

Damn it!

"Hindi porke't type kita ay gusto ko nang makipag sex sayo Astrid. Hindi ako namimilit kung yan ang iniisip mo," he said.

A-Ano daw?! T-Type niya ako?! No way! Isang tingin niya lang sa akin ay type niya na ako?! At...alam niya ang pangalan ko!

"Pero...hindi rin ako tumatanggi...sa mga may gusto," he said and winked at me before he left me dumbfounded.