KABANATA 2

KABANATA 2

Hinding hindi ko malilimutan ang pangyayari kung saan una kong nasilayan ang isang Leviticus Galford. He was so good to be true. Napakagwapo at kahit suplado ang una niyang dating para sa akin ay mabilis ko siyang nagustuhan.

I am studying in one of the highest paid school in the country. Hills University. At marami akong nakikitang gwapo at attractive na mga lalaki but none of them would surpass Levi.

Unang kita ko pa lang sa kanya para na akong nakulong sa isang magic world at siya lang ang nakikita ko. And in that world he was smiling at me. In that world he likes me too.

"Astrid!"

Halos mapatalon ako sa biglang sigaw ni mama. Mas lalo pa akong nagulat ng mapansing halos idikit na ni mama ang mukha niya sa akin.

"Ma! What are you doing?!" Inis kong tanong at mabilis na uminom ng juice.

"Ano ba naman kasing iniisip mo at ngumingiti ka diyang mag-isa? Ikaw ba Astrid Naomi Wadler ay nababaliw na?" Puno ng espekulasyon ang kanyang boses. Umirap ako at nagkunwaring busy na sa pagkain.

"Ano ka ba naman Ma! Meron bang ganitong kagandang baliw?" Biro ko.

"Oo meron. Ikaw!" She spat and pour the juice in my glass. Umirap ako at napatingin sa wall clock at halos maibuga ko ang aking kinakain ng makitang 10 minutes na lang ay late na ako sa school!

"Ma! Late na ako! Bakit 'di mo sa 'kin sinabi?!" Inis kong saad habang mabilis na sinusuot ang aking bag pack.

"Aba't! Ako ba ang estudyante sa ating dalawa?" Sarkastiko niyang sinabi kaya halos mapairap na naman ako.

Mabilis ko siyang hinalikan sa pisngi at kumaway.

"Alis na ako!" paalam ko at mabilis na pumara ng tricycle patungo sa school. Napailing na lang ako. Patay na naman ako sa teacher ko. Mathematics pa man din ang first class ko! Napasapo na lang ako sa aking noo.

I am now in Grade 12 at hindi pwedeng bumagsak dahil graduating student ako ngayon!

Halos takbuhin ko na ang kabuoan ng quadrangle makarating lang sa klase ng mas maagap pero huli na ang lahat. Sabusabukot man ang buhok ko sa pagtakbo hindi pa rin ako nakaabot dahil nadatnan ko ang teacher namin sa Math na nagtuturo na!

Napatingin ako kay Chloe at Hannah na nanlalaki ang mata sa akin at sinesenyasan akong pumasok na. Nilakasan ko ang aking loob at halos patingkayad pumasok sa room.

"Astrid...Naomi...Wadler," parang kulog sa gitna ng ulan ng banggitin ng teacher ang buo kong pangalan bago pa man ako nakaupo sa aking assigned seat.

"You're late again!" She said with her brows raising. Tumungo ako.

"Sorry Ma'am," paghingi ko ng paumanhin.

"At dahil late ka na naman pumunta ka sa faculty mamaya! May ipapagawa ako sayo!" Saad niya sa malakas na boses na para bang nasa kabilang baryo pa ang kanyang kausap.

"Yes ma'am," malumbay kong sinabi at tuluyan ng umupo.

"Ano ba naman kasing ginagawa mo Astrid? Bakit lagi kang late?" bulong sa akin ni Chloe. Bumuntong hininga na lang ako dahil isa lang naman ang ginagawa ko kung bakit ako nala-late. I was imagining about my prince charming again. Hindi ko na namalayan ang oras.

Nagpatuloy ang boring na klase hanggang lunch time.

"Ano? Dating gawi ba Astrid?" Tanong ni Hannah. Napabuntong hininga ako. Nakakalungkot lang na hindi ako sa kanila makakasama. Bwisit kasi eh! Bakit ba ako na late!?

"Hindi ako makakasama. Remember that I was late again?" Malungkot kong saad at naghalumbaba sa ibabaw ng mesa.

"Ano ba yan! Paano yan? Hindi ka man lang makakasilip sa prinsipe mo?" Chloe asked in dismay.

Mas lalo akong nawalan ng gana sa sinabi niya. Nakagawian na kasi namin ang magpunta sa STEM department after naming mag-lunch dahil katulad ko mayroon ding sinisipat sila sa STEM na crush nila.

Ako naman isang tao lang ang gusto kong makita sa lugar na 'yon. Sino pa? It's none other than the great Leviticus Galford!

Hindi napupuno ang araw ko sa tuwing hindi ko siya nakikita. Para bang isa na siya sa mga nakagawian ko sa bawat araw na lumilipas. My day won't be complete without seeing him. Kaya naman sobra akong nalulungkot sa araw na ito.

"O sige na. Aalis na kami ni Hannah. Goodluck Astrid!" Paalam ni Chloe. Bumuntong hininga ako at tumango na lang habang malungkot na kumakaway sa kanilang dalawa.

Mabagal akong naglalakad patungo sa faculty habang patuloy na nagbubuntong hininga. Hindi ko talaga maiwasang manghinayang. Sabagay may ibang araw pa naman.

Napangiti ako ng maalala ang schedule ni Levi. Tama. I memorized his schedule for nothing. Tiningnan ko ang wrist watch ko at napagtantong sa mga oras na ito ay nasa kiosk pa ito kasama si Finn, ang kaibigan nito.

Tama! And after the kiosk syaka pa siya pupuntang cafeteria! Tama! Kailangan ko lang gawin ng mabilis itong papagawin ng teacher ko sa 'kin!

Kaya naman ginanahan ulit akong maglakad. Nang makarating ako sa faculty ay agad akong inutusan ng teacher na magdala ng mga documents sa library para daw sa research requirements. Tumango na lang ako at sinunod ang sinabi niya.

Dala dala ko ang limpak limpak na documents sa aking braso habang hirap na hirap na humahakbang.

"Darn it!" Halos mapasigaw ako ng lumipad ang isang papel kaya binaba ko muna ang tore ng mga dokumento bago hinabol yung papel pero dahil mukhang pinaglalaruan ako ng hangin mas lalo pa itong lumayo!

"Bwisit naman oh!" naiinis kong sambit sabay tingin sa relo ko. Nakakainis! Malapit na silang matapos sa kiosk eh!

Dahil sa iritasyon ay halos mapasabunot ako sa aking sarili at maglupasay na sa damuhan. Natigilan lang ako ng may dalawang pares ng itim na sapatos ang humarang sa aking harapan. Kumunot ang aking noo at unti-unting tumaas ang tingin. At halos lumabas ang puso ko sa sobrang lakas ng tibok nito dahil sa taong nasa harapan ko.

Wait. Totoo ba ito? O baka halusinasyon? Napakurapkurap ako habang nagkakatitigan kaming dalawa. Pero iba sa aking pagkagulat siya naman ay kunot na kunot ang noo habang nakatingin sa akin.

"Hey!" Tawag niya sa akin na nagpabalik ng aking wisyo.

"H-Ha?" Kinakabahan kong tanong. Mas kumunot ang makakapal niyang kilay.

"You're blocking my way," suplado niyang sinabi at masama akong tiningnan. Doon ako natauhan. Oo nga naman Astrid! You're blocking his way! Mabilis akong tumabi at awkward na ngumiti sa kanya.

"Sorry-"

"Tss," he hissed and left.

Para akong mahihimatay sa interaksyon na 'yon! Kahit pa medyo suplado ay kaya kong tiisin basta ay si Levi!

Kaya naman labis labis ang lawak ng aking ngiti habang makauwi sa bahay. Para akong lumulutang sa langit.

Nang makauwi sa bahay ay nakita ko si mama na bihis na bihis. Kumunot ang noo ko sa kanya habang kitang kita ko ang mga kolorete niya sa kanyang mukha.

"May okasyon ba? Ba't ka nakaganyan?" Tanong ko.

Nang makita niya ako ay mabilis niyang hinila ang aking braso at mabilis na tinapat ang isang asul na bestida. Kunot na kunot naman ang noo ko sa kanya.

"Ma-"

"Magbihis ka ng mabilis Astrid Naomi! May social gathering ulit ang mga Galford! Kailangan mong magpaganda-"

"Ha?! Di nga?" Gulat kong tanong.

"Oo nga-"

"Damn it!" Bulong ko at mabilis na kumaripas ng takbo sa loob ng kwarto upang mag-ayos ng sarili!

Sa bawat taon na lumipas at sa tuwing nagkakaroon ng gatherings ang mga Galford at imbitado ang mga employee katulad ni mama ay hindi ko pinapalampas. Lagi akong present sa lahat iniintay ang lalaki na dahilan kung bakit ako nandoon.

Minsan ay wala si Levi ngunit minsan naman ay nadalo siya. Madalang man siya magpakita ay hindi pa rin ako nawawalang ng pag-asa.

Napangiti ako. Ganoon din sa gabing ito. I will attend this gathering and wait for Levi to come out.