CHAPTER 5: Passed

"Amanda" tawag sa kanya ni Kian nang makita siya nitong nakaupo sa isang swing ng isang mini playground na malapit lang sa kanilang subdivision.

Si Kian nga pala ang kanyang kababata at unang kaibigan na nakilala n'ya nang lumipat sila sa bahay ng kanyang ama.

"Oh! Kian nandito ka?" takang wika n'ya sa binata nang makalapit ito sa kanya.

"Ako nga dapat magtanong n'yan sa'yo e. Bakit ka ba nandito? Gabi na." ani ni Kian sa kanya at naglakad papunta sa katabing swing na kinauupuan niya at doon umupo.

"Ah mag babasketball ka pala." ani Amanda nang mapansin n'yang naka suot ito ng Jersey. Isa kasi si Kian sa mga athlete sa kanilang paaralan.

"Oo, eh ikaw? Mukha kang problemado na naka upo d'yan e. Bumagsak ka na naman ba?" tanong nito sa kanya.

Pangatlong entrance exam niya na kasi ito sa Southern Island University. At ito na rin ang huling pagkakataon na makapag exam siya. Dahil ang mga naunang exam niya ng High School at Senior High School ay bumagsak siya. Dahil hindi naman talaga basta basta ang mga tanong sa entrance exam ng University. At ang mas malala pa ay pahirap na ng pahirap ang mga tanong sa exam. At itong entrance exam ng college ang huling pagkakataon ni Amanda na makapasok doon.

"Hindi ah, wala pa nga lumalabas ang result. Wag kang pala desisyon d'yan! At 'saka nagbigay kaya ng reviewer si kuya Zeil at karamihan doon ay lumabas sa exam." taas noo niyang sagot sa lalaki.

"Sige na nga sige na, hindi na ako makikipagtalo sayo." ani niya at nagpakawala ng malakas na tawa.

"Pero Amanda, sigurado ka na ba talaga? Na doon ka na mag-aaral kapag nakapasa ka? Alam mo namang mga susyalin at bonggang mayayaman ang naroon." ani ni Kian sa kanya.

"Alam ko naman Kian, nag-promise kasi ako kay kuya Zeil na susunod doon sa kanya. At 'saka, matagal ko na s'yang hindi nakikita. Matagal na s'yang hindi dumadalaw sa bahay. Halos 7 years na rin'. Magpe-first year high school pa lang ako nun nung huling dalaw n'ya sa bahay. Hindi ko alam kung anong pinagkakaabalahan n'ya. O ganun na ba talaga ang pagsusumikap n'ya dahil sa taas ng standard ng SIU. Ang totoo n'yan, ang mga review ay pinadala niya lang sa amin at kung minsan ay tumatawag s'ya pero saglit lang. Kaya ganun na lang ang kagustuhan ko na makapasok sa college ng Southern Island University para makita s'ya ulit. Kahit pa matambakan ako ng mga paper works at mga mahihirap na subjects ok lang sa akin, makita ko lang ulit ang kuya Zeil ko." kwento ni Amanda sa kanyang kaibigan at ngumiti ng malungkot.

"Sana nga pumasa ka na Amanda. Magce-celebrate talaga tayo kapag pumasa ka sa SIU. Pero wag mo akong kakalimutan ah. Baka di ka na rin' magbabakasyon dito sa sobrang ka-busyhan." ani nito sa kanya at saka sumimangot.

"Nako Kian dadalaw pa rin naman ako dito pag may pagkakataon. At 'saka, kung hindi man. Kita na lang talaga tayo pagkatapos ng graduation." Pang-aasar ni Amanda sa kaibigan at tinawanan ito.

"Promise 'yan ah," ani ng binata sa kanya.

"Promise" nakangiting wika ni Amanda sa kanya.

***

"Huh, Amanda kaya mo 'yan!" ani ni n'yang kinakausap ang kanyang sarili habang naka tingin sa sobreng ipinadala sa kanya.

Kaninang umaga pa ito dumating at hanggang ngayon ay nagtitigan pa rin sila. Naglalaman kasi ito ng resulta ng kanyang entrance exam sa Southern Island University. At hanggang ngayon ay kinakabahan pa rin siya sa magiging resulta nito kahit na ibinuhos n'ya na sa sobra 100% n'yang talino, kasama na rin' ng puyat at pagod sa pagre-review.

"Ok, Ito na..." ani niya at dahan dahang binuksan ang sobre.

Halos mawalan ng ulirat si Amanda nang makita ang result ng kanyang entrance exam. "T-totoo na ba to?" ani n'ya habang nakatitig sa papel at hindi makapaniwala sa kanyang nababasa.

'Good day, Southern Island University examiner. I am glad to inform you that you passed with the GPA of 80%.

The crew ship will arrived at the Solano Port, August 10, 2018. Exactly 8:00 am to 9:00.'

"Ahhh!!!" napasigaw sa tuwa si Amanda nang mabasa niya ang nakalagay sa liham na ipinadala ng SIU.

"Oh my God, finally. Nakapasa na rin'!" ani n'ya at niyakap pa ang papel.

"Kyaaahhh!" 'di parin talaga ako maka move on.

"Finally, nakapasa ka na rin' Amanda!" ani niya at nagtatalon sa tuwa at napapasayaw pa sa sobrang saya.

"Makikita ko na rin' ulit si Kuya Zeil." ani n'ya at napatingin sa picture frame na nasa kanyang study table. Picture nila itong dalawa noon, inilagay niya ito sa kanyang study table para magsilbing insperasyon niya sa kanyang pag-rereview sa kanyang entrance exam.

"Magkikita na rin ulit tayo kuya Zeil." masayang wika ni Amanda habang naka tingin sa kalangitan.