Home / Romance / Love you still / KABANATA 47

Share

KABANATA 47

Author: Meowpyyyyy
last update Last Updated: 2023-07-06 22:04:09

Alexena

Akala ko ay ako lamang ang may dapat na sabihin. Pero ito rin pala, naipon ang mga salita para sa aming dalawa sa mahabang panahon. Ngayong sumasambulat ay pareho lamang kaming nagugulat at nasasaktan.

"I want you to be genuinely h-happy, Mikael. I want you to move on from the past, per—"

"Move on?! Move on?! The hell with moving on! I can't! How can I move on?! Tell me!" gigil na putol nito sa sinasabi ko.

Hindi ako makakibo.

Hindi ko rin kasi alam. Kung alam ko... sana ay hindi na ako nasasaktan ngayon. Sana ay hindi ko na ito mahal ngayon.

"How can I move on when I'm still crazily in love with you?! D*mn it! Sobrang sakit na! Honestly, I don't want this feeling anymore. P*ta, sa dami ng babae. Bakit ikaw pa?! Bakit isang katulad mo pa ang minahal ko?!" puno nang hinanakit at pagsisisi na sabi nito pagkatapos ay tuloy-tuloy na itong lumabas nang walang paalam.

Naiwan akong tulala dahil sa mga narinig mula rito habang nakatingin sa pinto ng kusina na nilabasan nito.

Should
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Love you still   KABANATA 48

    AlexenaInayos ko ang pagkakatapat ng telepono sa tenga ko. "Maayos na ako. Huwag ka nang masyadong mag-alala sa akin. I'm really fine."Narinig ko ang pagpalatak ng pinsan ko dahil sa sagot ko, na alam kong hindi naniniwala sa sinabi ko."Puwede naman kasing ipagpaliban mo muna ang pagpasok, ba't ba atat kang bumalik sa trabaho? Saka siguradong ayos lang naman kay Hero na mag-leave ka muna dahil alam naman no'n ang nangyari," dada nito mula sa kabilang linya.Totoo naman iyon, pero kahit na kasi magkaibigan pa kami at malapit sa isa't isa ay boss ko pa rin ito, nahihiya na talaga ako rito at kay Mathos dahil ilang araw na rin ang lumipas pero hindi pa rin ako bumabalik sa trabaho.Kinagat ko ang labi ko habang nakatingin sa nakapatay pang computer ko. "Nahihiya na ako. Tambak na 'yong trabaho ko na alam kong si Mathos ang sumasalo. Unfair 'yon sa tao," katwiran ko.Narinig ko ang pagpalatak nito. "Nahihiya ba talaga? Baka naman hindi lang iyon? 'Langya ka, itinaon mo talaga na natutu

    Last Updated : 2023-07-08
  • Love you still   KABANATA 49

    AlexenaFck. Mukhang tama nga ang pinag-isipan kong desisyon—ang mag-resign para hindi na kami parehong mahirapan pa ng ganito, lalo na ito.Hays. Alam ko na parang tinatakbuhan ko na naman ang mga bagay at napakaduwag ko. Pero iyon lang kasi ang kaya kong gawin at naiisip na paraan para pagaanin ang sitwasyon sa pagitan namin lalo pa at nakikita kong nahihirapan ito, kung gaano ito nilalamon ng galit dahil sa akin. Mas mainam talaga siguro na mawala na lang ulit ako sa eksena, sa buhay nito mismo ng tuluyan, 'yong totohanan na talaga para sa ikabubuti nito.Dumaan ang mahabang katahimikan, ngunit hindi pa rin ako mapakali. Alam ko kasing ayaw nito sa presensiya ko, ramdam ko naman at alam na alam ko iyon. Nang magtagal pa ay tumayo na ako nang hindi pa rin dumadating ang mga kasama namin sa opisina. Hindi ko mapigilang isipin na parang nananadya ang pagkakataon.Gusto ko tuloy magmura nang sobrang lutong.Nag-umpisa na akong maglakad at pasimple itong tiningnan nang malapit na ako

    Last Updated : 2023-07-22
  • Love you still   KABANATA 50

    AlexenaIbinalik din nito ang tingin sa akin, parang naghahanap ng senyales kung nagbibiro lamang ako."Magre-resign na ako, Hero," turan ko nang hindi ito makakibo at nanatiling nakatitig lamang sa akin.Huminga ito nang malalim bago inalis ang tingin sa akin at binuksan ang sobre.Nagbaba ako ng tingin noong buklatin nito ang papel na laman niyon at tahimik na pinasadahan nito ng tingin ang nakasulat na mga salita roon.Makalipas ang ilang sandali ay narinig kong muli ang paghinga nito nang malalim. "Sa durasyon ng naging pagkakaibigan natin at simula noong magtrabaho ka rito sa kompanya, never kong naisip na iiwan mo ako rito. Ang alam ko kasi, sasamahan mo ako rito hanggang sa sabay tayong magretiro," malungkot ang tinig na saad nito.Nilaro ko ang daliri ko.Iyon din ang akala ko, wala naman talaga kasi sa isip ko ang umalis at iwanan ang kompanya dahil sa totoo lang ay parang hindi naman pagtatrabaho ang ginagawa ko dahil nag-e-enjoy akong masyado at naging masaya ako sa pananat

    Last Updated : 2023-07-23
  • Love you still   KABANATA 51

    AlexenaInilibot ko ang paningin ko sa bagong unit na tinutuluyan ko, rather... namin pala ng pinsan ko.Nakatambay lamang ako simula noong makapag-resign ako at sa mga panahong iyon ay ginugol ko ang mga araw sa paglilipat namin ng gamit sa aming matitirhan.Hindi naman sa assumera ako na baka puntahan pa ako ni Mikey sa dati naming tinutuluyan dahil alam nito iyon, mas mainam na lang 'yong sigurado ako. Saka mas okay na ito, na ganito... kumbaga ay bagong simula. Huminga ako nang malalim noong mapagod sa pagmamasid ang mata ko.Nakakabagot lang dahil nag-iisa lang ako ngayon, umalis kasi si Zelle. Isinasama naman ako nito pero ako ang makailang tumanggi sa paanyaya nito.Napatingin ako sa telepono ko na nakalapag sa center table noong tumunog iyon.Napailing ako nang maisip na malamang ay ang magaling kong kapatid iyon.Tinatamad tuloy akong bumangat para sagutin, paano nga ay puro kasi kaabnormalan ang sinasabi sa akin. Katanda na ay napakaisip-bata pa rin. Kalaunan ay nababagot

    Last Updated : 2023-07-29
  • Love you still   KABANATA 52

    AlexenaNaikurap-kurap ko ang mata ko. Teka. 'Yong movie ba talaga ang tinutukoy nito o may iba pa?"Ikaw, Ma'am? Alin ang pipiliin mo kung sakali? Mang-iwan o maiwan?" patuloy na tanong pa nito.Lumunok ako at hindi makuhang kumibo."Ma'am? Ano na ang pipiliin mo kung ikaw 'yong nasa gano'ng sitwasyon?" untag nito.Napangiti ako nang mapait. "W-Wala," tugon ko.Suminga muna ito dahil mukhang nagbabara na ang ilong bago sumagot. "Bakit naman wala? Kahit isa lang, Ma'am."Huminga ako nang malalim. "Wala akong gustong piliin, because they're both painful. Maiwan o ang mang-iwan, kung mahal ninyo ang isa't isa, gano'n pa rin naman, may masasaktan. Walang ipinagkaiba dahil pareho lang naman na malalayo ka sa taong mahalaga sa iyo." Napatango-tango ito."But the thing is, madalas na nahuhusgahan kaagad ng mga tao kapag nalaman na ikaw ang nang-iwan, lalo na kung walang paalam, walang pasabi at 'yong basta-basta," dugtong ko na hindi maiwasang tumakas ang lungkot sa tinig.Tahimik at mata

    Last Updated : 2023-07-31
  • Love you still   KABANATA 53

    AlexenaNagulat ako nang mapagbuksan ko si Cloud ng pinto, nakangisi na kumaway pa ito sa akin.Tinaasan ko ito ng kilay bago binitiwan ang seradura ng pinto. "Wala ka bang tinatrabaho?"Halata kasing hindi ito pupunta sa opisina sa pormahan nito na naka-cargo shorts, polo na pang-hawaiian na mukhang sadyang hindi nito isinara ang ilang butones sa gawing taas at tinernuhan pa ng white sneaker shoes. Ang fresh nitong tingnan.Pero saan kaya ang lakad nitong sira-ulong ito pagkatapos akong pestehin muna?"Wala pa namang masyado."Tumuloy ako sa sofa at patamad na umupo roon. "Hindi ka ba hinahanap sa opisina?" "Hindi, nag-file ako ng leave for 7 days."Naks. Sana all. May susuwelduhin kahit hindi pumasok ng pitong araw, na reminder sa akin na kailangan ko na palang maghanap ng trabaho, medyo humahaba na rin ang bakasyon ko.Tiningnan ko ito na nakatayo pa rin sa mismong pintuan. Mukhang wala itong balak na magtagal, mukhang hindi ako pepestehin at mukhang kay tino-tino. Well, sana ng

    Last Updated : 2023-08-12
  • Love you still   KABANATA 54

    AlexenaKalaunan ay pinakawalan din ako nito at inayos ang buhok kong medyo nagulo nito. "Nagmumukmok ka na naman dito," pag-iiba nito sa usapan kapagkwan.Ngumuso ako. "Hindi kaya," tanggi ko.Tiningnan ako nito nang hindi naniniwala. "Hindi raw."Umirap lang ako."Sabagay, uso yata 'yan e, 'no? May kakilala pa kasi akong isa na ganyan din, nagmumukmok."Bumalik kaagad ang tingin ko rito, nakita ko ang ngisi sa mukha nito at ang tingin nito na parang inaasahan na ang paglingon kong muli rito.Tss. I rolled my eyes. "Come on! Don't say bad words," hiling ko.Mabilis na tinakpan ko ang tenga ko nang makitang lumaki ang ngisi nito at bubuka na naman ang bibig nito upang maglabas ng mga karumal-dumal na salita na iniiwasan kong marinig.Nakakainis ito. Hindi ba nito nakikita na nahihirapan akong makalimot at mag-move on?Pilit na tinanggal nito ang mga kamay ko pero mabilis na ibinalik ko lang din."I'm trying to move on, okay? So please let me. Stop mentioning anything that will start

    Last Updated : 2023-08-12
  • Love you still   KABANATA 55

    AlexenaNakakatukso ang offer nito, lalo pa nga at parang bitin na bitin ako sa pag-upo at sa pamamahingang ginawa namin na saglit na saglit lang talaga.Ngunit sa halip na sunggaban ang alok nito ay humalukipkip ako habang nakatingin dito bago napangiti.Lagi itong nang-aasar pero alam na alam din nito kung paano alisin at burahin ang pagkaasar ko. Lagi itong nangti-trip pero pagkatapos akong pag-trip-an ay gagawa naman ito ng paraan at ako naman ang pasasayahin at papangitiin. Hindi man ito palaging nasa tabi ko, pero alam ko, kahit noon pa mang nag-aaral kami kung gaano ito mapagkakatiwalaan at maaasahan sa lahat ng bagay. Maloko ito at palabiro, oo. Pero never pa akong nadismaya rito 'pag tungkol na sa seryosong bagay ang usapan.I'm so happy that I do have a friend like him. Na kahit lumipas pa ang ilang taon na hindi kami nagkasama at isa ito sa mga taong nasaktan ko, still, heto pa rin ito, ito pa rin 'yong Cloud na sobrang maalaga, maaasahan at mabuting kaibigan. Ito pa rin 'yo

    Last Updated : 2023-08-13

Latest chapter

  • Love you still   KABANATA 75

    Xena"Okay na ba ang lahat?" tanong ni Jack.Patamad kong tiningnan ang mga ito habang inaayos ang mga gamit namin paalis ng hotel na siyang tinuluyan namin kagabi upang tumugtog sa kasal ngayong araw.Argh! Ang sarap mga kalbuhin! Hindi ko pa rin mapigilang mainis sa tuwing naaalala ko na pinag-trip-an ako ng mga ito.Simula noong araw na sinabi ng mga ito nang pahapyaw ang background tungkol sa ikakasal, lalo na sa groom ay hindi na ako napakali kakaisip at naging balisa talaga.Kahit na kating-kati na akong magtanong at tawagan si Hero upang kumpirmahan ang taong naiisip ko dahil sa groom na related daw dito ayon sa mga loko ay talagang pinigilan ko ang sarili ko, kinimkim ko ang isipin sa mga bawat araw na nagdaan, hanggang sa dumating na nga ang araw ng kasal at nalaman ko ang katotohanan... pinag-trip-an lang pala ako ng mga tinamaan ng magaling!Nakakainis. Nasayang lang ang emosyon ko at ang oras ko sa pag-iisip ng kung anu-ano."I think so? Mukhang wala naman na tayong naiwa

  • Love you still   KABANATA 74

    Alexena Bumangon na ako at umupo, ito naman ang pumalit na humiga sa kama na prenteng-prente. Hays. Ang sarap pingutin. "'Tsura mo, ah. Itinulad mo pa ako sa iyo! Ikaw nga itong puro kahalayan sa katawan riyan," nakasimangot kong sagot rito. Lalo itong ngumisi. "Hindi ko naman itinatangging pantasya kita, Alexena my bebe. Pero mahalay? Parang ang manyak-manyak naman yata ng dating ko no'n," natatawang sabi nito. Sumimangot ako habang nakatitig sa mukha nito. Kainis talaga 'to. Guwapo sana, kaso balahura. Kumilos ito at biglang nagsimulang gumapang nang mabagal papalapit sa akin. Nanlaki naman agad ang mata ko at napatayo tuloy ako nang wala sa oras. "H-Hoy, Calix! A-Ano bang ginagawa mo?" Ngumisi itong lalo at hindi pa rin tumigil sa dahan-dahang paggapang. Napaatras ako. "Tumigil ka n-nga sa paggapang, para kang baliw, kapag hindi ka tumigil, hindi ako mangingiming suntukin ka, sinasabi ko sa iyo," banta ko at lumayo na rito nang tuluyan para pumunta sa gawing pinto. Tumay

  • Love you still   KABANATA 73

    Alexena"Huwag mong sabihing hindi ka pa rin uuwi, babae? ‘Langya! Isang taon na mahigit na 'yang soul searching na ginagawa mo, ah. Namihasa ka naman at nasarapan!" gigil na sigaw ni Zelle sa akin mula sa kabilang linya.Napangiwi ako sabay layo ng telepono sa tapat ng tenga ko.Hays. Ang lakas pa rin ng boses nito at hindi pa rin ito nagbabago, grabe rumepeke ang bibig nito, hindi mapigilan kahit na hindi pa kami magkaharap, paano pa kaya kung sa personal? Napapailing na ibinalik ko ang telepono sa tapat ng tenga ko."Magbi-birthday na ulit ako," paalala nito kapagkwan. Napangiti ako at nakaramdam ng saya. Ngayon lamang kasi nito nabanggit ang tungkol sa bagay na iyon, madalas kasi kapag nagbi-birthday ito ay ayaw nitong nagseselebra. She might be weird... but, I still love her, both with and without her weirdness."Oh, oo nga, ano? Muntik ko nang makalimutan!" kunwari ay gulat kong tugon. “'Langya ka! Ewan ko sa iyo!" angil nito. Natawa ako dahil sa gigil na tinig nito, pati

  • Love you still   KABANATA 72

    AlexenaNagsimulang gumalaw ang kamay ko upang mag-strum habang hindi inaalis at nakapokus pa rin ang tingin sa mga batang nasa hindi kalayuan at patuloy pa rin na naglalaro. Napangiti ako bago yumuko at itinuon na ang mata sa gitara at nagsimulang kantahin ang Unending Love.Ngunit sa kalagitnaan ng aking pagkanta ay may nagpatong ng kamay sa balikat ko.Nagulat man ay hindi ako tumigil, bagkus ay nilingon ko ang may-ari niyon at nginitian, umupo naman ito sa harapan ko nang komportable habang nakatuon ang mata sa akin. Nagpatuloy ako sa pagkanta. Hindi na ako nagulat pa nang sabayan ako nito. Nagbe-blend sa boses ko ang ganda ng boses nito na hindi nito basta-basta lang ipinaparinig sa iba. Hindi ko mapigilang ma-curious minsan at magtaka, ang iba kasi kapag ganito kaganda ang tinig ay ipinapangalandakan talaga, pero ito? Hindi ito ganoon, kung maaari ay itatago at itatago nito iyon. Mabuti na nga lang at hindi nito naiisipang itago ang iba pa nitong talento, ang pagtugtog ng ib

  • Love you still   KABANATA 71

    AlexenaAfter 1 year and 5 months, Children of God Orphanage."Mukhang masaya ka, ah?"Kaagad na lumingon ako sa pinanggalingan ng tinig. "Sister Anna..." pag-acknowledge ko sa presensiya ng bagong dating.Nanatili itong nakatayo habang nakababa ang tingin sa akin dahil kasalukuyan akong nakaupo sa bermuda grass na nakalatag sa pinaka-garden ng orphanage.Ngumiti naman ito kalaunan. "Anong oras na ba kayong nakauwing lima kagabi?" Napangiwi ako. "Madaling araw na po.""Kaya pala hindi ko na namalayan ang pagdating ninyo."Napakamot ako sa ulo. "Pasensiya na po. Late na po kasi noong nagsimula 'yong pagpe-perform no'ng apat na itlog sa reception sa kasal tapos natuwa pa sa kanila ang mga guest kaya napa-extend po tuloy, mga nakahiyaan po na tumanggi."Tumango-tango ito habang pinagmamasdan ako. "Gano'n ba? Pero maaga ka pa ring nagising kahit na puyat ka pa." Ngumiti ako. "Ang sarap po pala kasing gumising nang maaga, ang gaan po sa katawan," paliwanag ko.Napangiti rin ito habang p

  • Love you still   KABANATA 70

    AlexenaPigil na pigil ko ang sarili kong huwag lumingon dahil ayokong makumpirma ang hinala ko.Dmn it. Paano nito nalaman na nandito ako? Gumalaw ang anino at naramdaman kong umupo ang may-ari niyon sa tabi ko mismo. "B-Baby Dela Rama..." basag ang boses na basa ni Mikey sa nakaukit sa lapida. Napalunok ako at nagbikig ang lalamunan ko.Hindi ko ito magawang lingunin, natatakot akong makita ang sakit na nakabalatay sa mukha nito.Oo, deserve nitong malaman ang totoo pero kung masasaktan lang ito, hindi bale na lang na sarilinin ko ang lahat. Kaya ko naman eh, mas nahihirapan kasi ako sa kaalamang nasasaktan ito. Kung may paraan lang sana para hindi na ito makadama pa ng sakit, walang alinlangan na gagawin ko iyon. I want to save him from pain. Ang hirap kasi sa pakiramdam na wala akong magawa para rito, ang puwede ko lang gawin ay panuorin ito habang nasasaktan.Nakita kong hinawakan nito ang lapida.Hindi ko na napigilan ang pagdaloy ng luha ko, lalo na nang idinikit nito ang n

  • Love you still   KABANATA 69

    AlexenaKumurap-kurap ako upang mawala ang panlalabo ng mata ko at dali-daling kumilos pabalik papunta sa kuwarto noong marinig ko ang mga yabag ng pinsan ko.Hindi dapat ako nito makita.Habol ang hininga ko noong makapasok sa kuwarto at isinarado nang magaan ang pinto. Sumandal ako sandali roon at nang mangawit ay kumilos ako upang umupo sa kama.Hindi ko naman sinisisi si Mikey sa muntikan ko nang pagkalunod, sa totoo lang hindi naman ito ang may kasalanan kung bakit ako nahulog, dahil hindi naman ito ang nagtulak sa akin kundi si Lucy. Though... may parte na ito ang dahilan kung bakit naging gano'n si Lucy at humantong nga sa pagkakahulog ko sa pool at kamuntikan nang pagkalunod.Huminga ako nang malalim para mapayapa ang nararamdaman ko. Pinahid ko rin ang pisngi ko na may bahid ng natuyong luha. Lumunok ako at naramdamang muli ang uhaw.Tumayo ako kapagkwan at pumunta sa CR upang maghilamos, hindi maaaring lumabas ako at makita ng pinsan ko na ganito ang hitsura ko. Ayokong mag-

  • Love you still   KABANATA 68

    AlexenaSimula noong nakauwi kami ni Cloud, madalas ay nasa kuwarto lamang ako at paulit-ulit na lang ang ginagawa... matutulog, gigising, nakatulala o 'di kaya ay nakapikit at pinipilit na ipahinga ang isip at umidlip kahit na hirap na hirap akong matulog. Lumalabas lamang ako kapag kinatok na ako ni Zelle para kumain. Hindi ko man masabi rito pero sobra ang pasasalamat ko dahil nandito ito, kahit na ang tagal din naming hindi nagkasama pero hindi pa rin ito nagbabago, kahit na nga nasaang lupalop man ito ay umuwi kaagad ito noong pinatawagan ko ito kay Cloud bago kami bumiyahe, hindi pa rin ako nito kayang tiisin at pabayaan. Hindi ako nito iniiwan at nandito pa rin ito para samahan ako kahit pa nga madalas ay parang wala itong kasama dahil tahimik lang ako at halos puro tango lang ang isinasagot ko kapag may itinatanong ito sa akin. She's worried about me. Kita ko rin at ramdam na gusto ako nitong tulungan. Pero sa ngayon, ang gusto ko ay ang mapag-isa at mag-isip to sort things

  • Love you still   KABANATA 67

    AlexenaNapaprenong bigla si Cloud pero nang nakahuma ay agad na iginilid nito ang sasakyan. "W-What did you say?"Kinagat ko ang labi kong noong naguguluhan ako nitong hinarap."N-Namatay ang dapat ay may kakayahang bumuo sana sa amin, Cloud," mahinang ulit ko.Hindi nito nakuhang kumibo o gumalaw man lang, nanatiling nakatitig lamang ito sa akin."Kaya sabihin mo sa akin, may karapatan ba dapat akong sumaya? Paano pa ako sasaya?" may pait sa tinig kong tanong. Ikinurap-kurap nito ang mata, bakas sa mukha nito ang labis na kalituhan. "Who? What? Wait, hindi ako makasunod sa sinasabi mo. N-Namatay? Sino ang namatay na tinutukoy mo?" naguguluhang tanong nito.Para akong mabibingi sa lakas ng kabog ng dibdib ko. Pakiramdam ko ay pumipintig ang lahat ng parte ng katawan ko sa nerbiyos sa pagsisiwalat ng sikreto ko.Lumunok ako dahil sa ramdam ko ang paninikip ng dibdib ko, nanginginig ang labi na sumagot ako. "M-My... no, our baby."Napatanga ito sa narinig at napakurap ng ilang beses k

DMCA.com Protection Status